FARMAKOLOGIA wykład 13 (11 II 02)                 LEKI MOCZOPĘDNE

                                                          indapamid

.                                                                                    spironolakton

.                                                                                    tiazydy

                                                              tiazydy                            chlortalidon

                                                                                           metyloksantyny

                                                           furosemid

indapamid

                            furosemid

          furosemid      kwas etakrynowy              kwas etakrynowy

                          tiazydy

Pierwszymi lekami moczopędnymi były sole rtęci – powodowały uszkodzenie kłębuszków i cewek nerkowych.

Stosowano również leki roślinne: mącznica, skrzyp, pietruszka

Dwa podstawowe zastosowania leków moczopędnych to:

1.        schorzenia nerek:

·          zaburzenia funkcji nerek (niewydolność)

·          zaburzenia metaboliczne (np. kwasica cewkowa) oraz elektrolitowe

·          zatrucia

2.        choroby układu krążenia:

·          niewydolność krążenia (ostra, przewlekła, lewokomorowa, prawokomorowa)

·          nadciśnienie tętnicze

PODZIAŁ LEKÓW MOCZOPĘDNYCH:

1)       silnie działające (powodują utratę > 15% filtrowanego sodu; działają głównie na pętlę Henlego)

·          kwas etakrynowy

·          grupa furosemidu (furosemid, piretanid, bumetanid)

·          tiazolidony (etazolamid)

·          aminopirazolinony (muzolimina)

·          aminometylofenole

2)       średnio aktywne (powodują utratę 5-10% (max 15%) filtrowanego sodu)

·          tiazydy

·          chlortalidon (Hygroton)

·          chinazolinony (metolazon)

·          chlorobenzamidy (indapamid, klopamid)

·          mefruzyd

·          kwasy fenoksyoctowe – diuretyki urykozuryczne, kwas tienylenowy, indakrynon

3)       słabe (uzupełniające, o różnych mechanizmach działania)

·          antagoniści aldosteronu (Verospiron) i inne oszczędzające potas (amilorid, triamteren)

·          acetazolamid (Diuramid) → w jaskrze, obniża ciśnienie śródgałkowe

·          ksantyny (kofeina, eufilina)

·          mannitol (leczenie obrzęku mózgu; podany doustnie ma działanie przeczyszczające), izosorbid, inne

FUROSEMID

o         podstawowy lek moczopędny; i.v. lub p.o.

o         wskazania:

1)       zastoinowa niewydolność krążenia (z obrzękiem płuc)

-           i.v. bo najpierw rozszerza naczynia żylne = ↓ nawrotu krwi  żylnej do serca = ↓ preload

-           ↑ diureza = ucieczka wody = ↓ preload

-           często z Verospironem (żeby zatrzymać potas)

2)       stany gwałtownego wzrostu ciśnienia tętniczego (przełom nadciśnieniowy, zwyżki ciśnienia)

3)       niewydolność nerek (ostra i przewlekła)

4)       zatrucia z koniecznością stosowania wymuszonej diurezy

5)       obrzęk mózgu (lek z wyboru → bardzo ładnie odciąga wodę)

6)       marskość wątroby z wodobrzuszem

7)       leczenie hiperkalcemii

8)       leczenie kwasicy cewkowej dystalnej

o         ucieczka: Na, K, Ca, Mg!!!

o         przeciwwskazania:

1)       niedrożność dróg moczowych z bezmoczem (bo wodonercze!)

2)       uczulenie na lek

3)       śpiączka wątrobowa

4)       hipokaliemia, hipokalcemia, hiponatremia

5)       przedawkowanie glikozydów naparstnicy (bo hipokaliemia zwiększa siłę ich działania)

6)       okres ciąży i laktacji (bo zmniejsza przepływ łożyskowy)

7)       stany odwodnienia

8)       niskie ciśnienie tętnicze

o         efekty działania furosemidu:

...