Jude Deveraux - Kłamca (Słodki kłamca).pdf - Różne e- booki - agnes15963

Jude Deveraux

Kłamca

Prolog

Louisville, Kentucky

Styczeń 1991

- Jak ojciec mógl zrobic mi cos takiego! Myslalam, ze mnie

kochal - powiedziala Samantha Elliot do mezczyzny, który byl

adwokatem jej ojca, a takze jego przyjacielem, odkad siegala

pamiecia. To, ze ten przemawiajacy lagodnym glosem

mezczyzna

spiskowal z jej ojcem', tylko spotegowalo ból i uczucie

odrzucenia, którego doswiadczala.

Co nie znaczy, ze potrzebowala czegokolwiek, aby silniej

odczuwac ból. Przed trzema godzinami stala przy grobie

ojca, przygladajac sie goracymi, suchymi oczami, jak opuszczaja

w glab ziemi jego trumne. Miala dopiero dwadziescia

osiem lat, a widziala juz wiecej smierci niz niejeden

czlowiek w ciagu calego zycia. Jej rodzice odeszli, podobnie

dziadkowie, a Richard, jej maz, móglby równie dobrze

byc martwy. Orzeczenie o rozwodzie dostala w dniu,

w którym zmarl ojciec.

- Samantha - adwokat nadal swemu glosowi miekki, proszacy

ton. - Twój ojciec naprawde cie kochal. I wlasnie

dlatego, ze tak bardzo cie kochal, postawil ten warunek.

Mówiac to obserwowal ja uwaznie. Jego zona martwila sie

o Samanthe. Niepokoilo ja, iz od smierci ojca dziewczyna nie

uronila ani jednej lzy.

- To dobrze - odpowiedzial wówczas zonie. - Jest silna jak

jej ojciec.

- Ale jej ojciec wcale nie byl silny, prawda? - odparla. - To

wlasnie Samantha byla zawsze ta silna osoba w rodzinie. Do

dzis przygladala sie, jak jej ojciec dogorywa i w koncu umiera

najej oczach, a wszystko to nie wywolalo u niej ani jednej lzy.

- Dave zawsze twierdzil, ze Samantha jest dla niego

niczym opoka. - Zamknal teczke i umknal z domu, zanim

zona zdazyla ponownie sie odezwac, poniewaz obawial sie

tego, co powie, kiedy tresc testamentu Davida Elliota stanie

sie ogólnie wiadoma.

Teraz, kiedy przygladal sie Samancie, stojacej w bibliotece

ojca, czul struzki potu splywajace po karku na wspomnienie

swoich bezowocnych wysilków, jakie czynil, by

wyperswadowac

Dave' owi podjete postanowienie. Kiedy jego umierajacy

przyjaciel postanowil sporzadzic testament, byl juz tak slaby,

ze ledwie mówil: - Musze dac jej szanse. Jestem jej to winien

- szeptal. - Odebralem Samancie czesc zycia, a teraz ja

zwracam. Jestem jej to winien.

- Twoja córka jest kobieta. Dorosla kobieta, która musi

sama podejmowac decyzje - adwokat jeszcze próbowal

przekonywac, ale równie dobrze móglby oszczedzic sobie

fatygi. Dave nie' zwracal na niego uwagi; sprawa byla

postanowiona.

- To tylko na rok. To wszystko, czego od niej oczekuje.

Jeden rok. Na pewno spodoba sie jej Nowy Jork.

Znienawidzi to miasto, pomyslal adwokat, ale zatrzymal te

opinie dla siebie. Znal Samanthe. Byl obok przez cale

dwadziescia

osiem lat jej zycia. Nosil ja na barana, gdy byla dzieckiem,

obserwowal, jak sie smiala i bawila z innymi dziecmi. Byl

swiadkiem, jak biegala w wyscigach i platala figle rodzicom.

Widzial ja szczesliwa, kiedy dobrze zdala egzamin i zaplakana,

kiedy poszlo jej gorzej. Wysluchiwal, jak klócila sie z matka

o kolor sukienki, czy tez walczyla o pozwolenie uzywania

pomadki. Do dwunastego roku zycia byla ze wszech miar

normalnym dzieckiem.

Przygladajac sie jej teraz, w kilka godzin po pogrzebie ojca,

zdal sobie sprawe z tego, kim sie stala: stara kobieta o mlodym

ciele, ukrywajaca swoja urode pod skromna czarna sukienka,

odpowiednia dla kogos trzy razy starszego od niej. Prawde

mówiac wygladalo na to, ze Samantha robi wszystko, by ukryc

swa kobiecosc. Wlosy spiete do tylu, zupelny brak makijazu,

bezksztaltne, zbyt dlugie i nijakie ubranie. Jednak jeszcze

gorszy od wygladu byl jej stan psychiczny; od WI\III LII

Samantha prawie sie nie usmiechala, zupelnie zas ni~ 1111))',1

sobie przypomniec, kiedy ostatni raz widzial ja naprawdl;

rozesmiana.

A przeciez kiedy juz sie usmiechnela, stawala sie bardzo,

bardzo ladna, myslal. Pamiec podsunela mu obraz Samanthy

sprzed kilku lat, zanim wyszla za maz i opuscila Louisville.

Znajdowal sie wówczas w jednym z pokojów w domu Elliotów

i telefonowal, kiedy dziewczyna niespodziewanie wrócila

z sali gimnastycznej. Myslac, ze jest sama, zrzucila okrycie

i zaczela cwiczyc w salonie. Na widok jej ksztaltnych nóg

o smuklych udach i zgrabnych lydkach adwokat, stojacy

w drzwiach ze szklanka mrozonej herbaty w rece, zapomnial

blyskawicznie, ze dziewczyna jest córka starego przyjaciela

i stal tam, gapiac sie z otwartymi ustami na mloda kobiete,

która przez lata uwazal za raczej przecietna. Jej wlosy wymknely

sie spod sciagajacej je opaski i opadaly na twarz

pierscionkami czystego zlota, skóra zarózowila sie z wysilku,

mocno blekitne oczy blyszczaly w otoczce gestych rzes. Nigdy

dotad nie zauwazyl, ze ma tak pelne, niemal nadasane wargi

i zuchwale zadarty nosek. Ani tego, ze jej cialo godne jest dluta

rzezbiarza.

- Dzieci nam dorastaja, prawda? - stwierdzil Dave, który

wlasnie nadszedl, zaskakujac przyjaciela.

Adwokat odwrócil sie szybko, zawstydzony, ze przylapano

go na przygladaniu sie dziewczynie dosc mlodej, by byc jego

córka. To, co myslal, jasno odzwierciedlal wyraz jego twarzy.

Zmieszany odwrócil sie i wyszedl z Dave' em na zewnatrz.

Lata pózniej, kiedy Dave przygotowywal swoja ostatnia

wole, przyznal, ze wyciagnal z Samanthy wszystkie "soki".

- Zrobilem jej cos, czego zaden ojciec nie powinien zrobic

dziecku - zaczal Dave samokrytycznie. Adwokat, który az

nazbyt dobrze pamietal male, ksztaltne cialo Samanthy w

czerwonym

gimnastycznym kostiumie, szybko zebral papiery

i wyszedl.

Zbyt dobrze pamietal to popoludnie, gdy poczul dreszcz

pozadania, jakiego nie powinna w nim wzbudzic córka

przyjaciela.

I nawet pomimo, ze Dave lezal na lozu smierci, nie

chcial wysluchiwac wyznan, które, jak mu sie wydawalo, zaraz

zostana uczynione. Nie chcial sluchac o czyms, co nigdy nie

powinno miec miejsca, a jednak ciagle sie zdarzalo.

Jego mysli krazyly co prawda wokól pytania, co takiego mógl

Dave zrobic Samancie, o ile w ogóle cos zrobil, ale nie mial

zamiaru niczego dociekac, gdyz nie czul sie dosc odwazny, by

wstapic do swiata, o istnieniu k*tórego wolal nawet nie slyszec.

- Nie chce tego robic - oswiadczyla Samantha, patrzac

w dól na swoje dlonie. - Mam inne plany.

- To tylko na rok - odparl adwokat, powtarzajac slowa

Dave'a. - A potem dostaniesz kupe forsy.

Samantha podeszla do okna i polozyla dlon na brokatowej

zaslonie. Wlasnie wybieranie tych zaslon bylo ostatnia

czynnoscia,

jaka wykonala wspólnie z matka i do dzis pamietala jak

Jude Deveraux - Kłamca (Słodki kłamca).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: