karnawal-scenariusz(1).doc

KONSPEKT ZAJĘĆ – ZAJĘCIA PRZEZNACZONE DLA DZIECI Z ZABURZENIAMI EMOCJONALNYMI

1. Temat: „Szaleństwa karnawałowe”

2. Cele:

-        wspomaganie rozwoju dzieci z zaburzeniami emocjonalnymi  w  młodszym wieku szkolnym,

-        wyzwalanie twórczej aktywności dzieci, emocji i wyobraźni,

-        kształcenie demokratycznego współżycia,

-        kształcenie tolerancji, wyrozumiałości dla innych,

-        integracja grupy i kształtowanie postawy współpracy – współdziałania w grupie;

-        kształtowanie umiejętności manualnych.

3. Pomoce: bloki techniczne, kolorowe kartki, klej z brokatem, kotyliony, kostka do gry, arkusze papieru, flamastry, pastele, kredki, farby, pędzelki, kubeczki, sznurek, magnetofon, taśma magnetofonowa z muzyką itp.

4. Czas trwania zajęć: około 1,5 godziny – 2 godzin

5. Wiek uczestników zajęć: uczniowie klas 1 do 3 (wiek 7 do 9 lat)

6. Formy pracy: grupowa i indywidualna

7. Przebieg zajęć:

PRZYWITANIE – krąg rozpoczynający zajęcia, wspólne przywitanie wszystkich obecnych.

ZABAWY NA POWITANIE:

„DZIEŃ DOBRY, CZEŚĆ I CZOŁEM” - dzieci siedzą w kręgu; „witamy swoje nogi”- przesuwają się po podłodze na  pośladkach i dotykają swoimi stopami jak „ największej liczby kolegów, mówiąc przy tym „dzień dobry”, „cześć!” lub wymieniają imię witanego kolegi. W ten sam sposób witamy się czołami, plecami, dłońmi.

„ZAJĄCZKI” - uczestnicy siedzą w kręgu; począwszy od osoby prowadzącej, wszyscy odliczają kolejno; prowadzący przykładając dłonie  do głowy i kiwając nimi („robi zajączka”) mówi: zajączek numer jeden pozdrawia zajączka numer……; wywołany zajączek kiwa swoimi „uszkami” i pozdrawia następnego, podając, jak poprzedni swój numer i numer pozdrawiającego „zajączka”; „zajączki” sąsiadujące z tymi, które akurat machają „uszami” muszą również machać tym „uchem”, którym sąsiadują z pozdrawianym „zajączkiem”.

„GOOFI” - dzieci chodzą w rozsypce po sali z zamkniętymi oczami, tylko „Goofi” ma oczy  

otwarte, nie potrafi mówić (kto zostanie „Goofim” decyduje prowadzący, informuje wybrane dziecko poprzez uścisk ramienia); pozostałe dzieci chodzą i dotykając osób wokół siebie, pytają: ”Goofi?”; jeśli spotkana osoba  nie była „Goofim”, też pytała „Goofi?”; jeśli nie otrzymaliśmy odpowiedzi , znaczy to, że trafiliśmy na „Goofiego”; należy wtedy otworzyć oczy i dołączyć do niego, kładąc ręce na jego barkach – tworzymy „sznurek Goofich”.

KARNAWAŁOWE MAJSTERKOWANIE:

„CZARUJĄCE MASKI” - z przygotowanych środków dzieci wykonują maskę karnawałową, przywieszają ją do sznurka, w ten oto sposób powstaje nam spotkanie – bal przebierańców.

„KOTYLIONY” - na przygotowanych kotylionach dziecko wpisuje swoje imię i przyczepia do swego sweterka, bluzki.

„TAŃCE I HULANKI KARNAWAŁOWE” :

„SWING W ULICZCE – CZYLI ZUZANNA” - dzieci stoją parami naprzeciw siebie, tworząc rzędy,

*4 kroki do siebie, klaśnięcie w dłonie partnera, powrót 4 krokami do tyłu

*8 krokami zamiana miejsc z partnerem (prawym barkiem)

*8 krokami ponownie zamieniamy się miejscami z partnerem

*4 kroki do siebie, klaśnięcie w dłonie partnera, powrót do tyłu

*prowadzący wypuszcza pary z początku rzędu, przechodzą tańcząc na koniec uliczki, pozostali klaszczą w dłonie

*całość powtarzamy kilka razy

„DWÓM TAŃCZYĆ SIĘ ZACHCIAŁO”:

Dwóm tańczyć się zachciało, zachciało, zachciało,     

lecz im się nie udało, fari fari fara.

Kłócili się ze sobą, ze sobą, ze sobą, 

ja nie chcę tańczyć z Tobą, fari fari fara.

Poszukam se innego, innego, innego,

do tańca zdolniejszego, fari fari fara.  

„CHWILA ZIMOWEGO ODPOCZYNKU” – opowieść relaksacyjna „Płatki śniegu”

Idziesz do lasu na spacer. Jest zima. Drzewa liściaste są ogołocone. Możesz dostrzec jedynie zieleń jodeł. Idziesz przez chwilę, aż odczujesz na nosie płatki śniegu. Nasłuchujesz, o czym opowiadają. Chcą one ci powiedzieć, że pragną pokryć ziemię delikatną warstwą śniegu. Zamykasz oczy i przysłuchujesz się płatkom śniegu. Cicho, zupełnie cicho spadają one na ziemię. Robisz wdech i wydech, wdech i wydech. Oddychasz bardzo regularnie i samodzielnie. Od czasu do czasu możesz usłyszeć wycie zimnego wiatru. Ale wiesz, że ogrzewa się twój wełniany szal i zrobiona na drutach czapka. W rękawiczkach i w butach zimowych jest ci bardzo ciepło. Idziesz więc dalej i przysłuchujesz się płatkom śniegu. Robisz wdech i wydech. Oddychasz bardzo regularnie i samodzielnie. Słyszysz jak płatki opowiadają o dzieciach na wsiach i w miastach, które cieszą się i lepią bałwany.         

Uważnie się przysłuchujesz płatkom śniegu. Każdy z nich, który spada na ziemię, pozwala ci odczuć spokój. Robisz wdech i wydech, wdech i wydech. Oddychasz bardzo regularnie i samodzielnie. Powoli idziesz dalej. Wszystko jest spokojne i spokój jest także w tobie. Jesteś całkiem wyciszony…jesteś znowu w swojej sali, otwierasz oczy. Powoli się podnosisz. Zaciskasz pięści i wyciągasz się.    

Teraz jesteś świeży i rześki!

„ZABAW CIĄG DALSZY”:

„KARNAWAŁOWE SMOCZE OGONY” - uczestnicy formują dwa „smoki” w ten sposób, że stają jeden za drugim i łapią  się za ramiona; ostatnia osoba w każdym rzędzie ma przyczepioną z tyłu chustkę - to ogon „smoka”; zadanie polega na tym, aby urwać ogon innemu smokowi i   jednocześnie chronić własny.

„SZALEŃSTWA OCZEK NA KOSTCE” - prowadzący ma kostkę do gry (papierowa) i pokazuje na niej pewną liczbę oczek, poruszający się swobodnie po sali uczestnicy zabawy na ten sygnał łączą się w grupy po tyle osób, ile oczek zostało pokazanych; wtedy prowadzący wydaje   polecenie:

1. Chodzimy pod parasolem,

2.  Jedna osoba jest cieniem i naśladuje jej ruchy,

3.  Jedna osoba jest zepsutym samochodem, więc ją pchają,

4.  Robimy małe kółeczka,

5.  Jedna osoba ma urodziny, więc składamy jej życzenia,

6.  Robimy pociąg itd.

„ZMYSŁ PROJEKTANTA”- dzieci siedzą w kole; prowadzący mówi: Zamknijcie oczy i wyobraźcie sobie, jak będzie wyglądał świat w tym roku. Spróbujcie pomyśleć jakimi zabawkami będą  się bawić dzieci. Narysuj jedną taką zabawkę”.

„PRZY STOLE KARNAWAŁOWYM” - uczestnicy siadają na rozstawionych dookoła krzesłach; prowadzący podaje kolejne hasła, a wszyscy, których dotyczy wymienione kryterium, muszą wstać i usiąść w innym miejscu: -osoby, które lubią słońce, osoby, które lubią lody, osoby, które noszą okulary, osoby, które mają długie włosy, osoby, które lubią się śmiać itd.

PODSUMOWANIE NASZEGO SPOTKANIA – siadamy w kręgu i staramy się podsumować dzisiejszą zabawę, swą wypowiedź rozpoczynamy od frazy „Dzisiejsze karnawałowe spotkanie....”

POŻEGNANIE – następuje uroczyste pożegnanie się w kręgu, podziękowanie za udział w zajęciach.

4