Niechorze - Latarnia morska: W drugiej połowie XIX wieku postanowiono wybudować Latarnię Morską w Niechorzu na 22 metrowym klifowmy brzegu. Decyzja była spowodowana luką nawigacyjną pomiędzy Świnoujściem i Jarosławcem, co w XIX wieku przy stałym wzroście ruchu statków było prawdziwym utrapieniem marynarzy. Decyzję o budowie podjęło Niemieckie Ministerstwo Transportu dnia 15 maja 1863 roku. Budowę rozpoczęto jeszcze w tym samym roku, a prace trwały aż do 1866 roku. Oficjalne uruchomienie nastąpiło 1 grudnia. Swiatło o charakterystyce B (10s), zasięgu 20Mm (37km) i wysokości 62.8m n.p.m świeci do dzisiaj. Wieżę latarni wybudowano z licowanej cegły. W dolnej części nadano jej kształt czworokąta, a w górnej powyżej przybudówek, ośmiokąta. Narożniki wieży wykonane zostały w postaci lizen, wierzchołek natomiast otrzymał formę silnie wysuniętego gzymsu z balustradą. We wnętrzu wieży wybudowano klatkę schodową, którą po pokonaniu ponad 200 schodów wychodzimy na taras widokowy. Na szczycie umieszczono laternę instalując w niej aparat Fresnela I klasy, jako źródło światła. Urządzenia składało się z kilku knotów ustawionych koncentrycznie, lampa była przystosowana do spalania oleju rzepakowego, którego zapotrzebowanie roczne wynosiło 1943 kg. W czasie działań wojennych w 1945 roku latarnia została zniszczona. Odbudowano ją w 1948 roku wzorując się na dawnej dokumentacji. Zastosowano już jednak elektryczne źródło światła. Uruchomienie nastąpiło 18 grudnia tego samego roku. Obecnie źródłem światła jest żarówka o mocy 1000W, umieszczona w obrotowym czterokierunkowym aparacie optycznym z soczewkami pierścieniowymi.Całkowita wysokość latarni wynosi 45 metrów.Położenie geograficzne: 54° 05' 47''N, 15° 04' 57''E. Z uwagi na unikatowość budowli, jej funkcję, zachowaną pierwotną bryłę i układ kompozycyjny elewacji wraz z detalami nawiązującymi do architektury średniowiecznej oraz zachowaną zabudowę towarzyszącą i ogród - cały kompleks został uznany zabytkiem kultury narodowej i wpisany do rejestru zabytków województwa szczecińskiego. Z tarasu widokowego możemy podziwiać piękny widok morza, Niechorza i okolic, a także rezerwat ptaków znajdujący się nad jeziorem Liwia Łuża.
Wapnica - Jezioro Turkusowe: Jezioro Turkusowe w Wapnicy jest niewątpliwą atrakcją, której nie można nie zobaczyć. Jezioro o powierzchni 1,6 ha posiada niespotykany turkusowy kolor tafli wody, który zawdzięcza kredzie. Do czasów II wojny światowej była tu kopalnia kredy, później zalano ją i w ten sposób powstało sztuczne jezioro o wyjątkowych barwach. Najlepiej przyjechać tu w słoneczny dzień, kiedy promienie słoneczne odbijają się od powierzchni wody. Przy okazji możesz też zobaczyć dąb Prastary, którego wiek szacuje się na 400 lat.
Międzyzdroje - Rezerwat Żubrów: Rezerwat zajmuje powierzchnię 16,85 ha. Z centrum Międzyzdrojów jest do niego 1,3 km (30 minut pieszej wycieczki). Ze względu na ubogie możliwości pokarmowe wolińskich borów i buczyn, żubry muszą przebywać w hodowli zamkniętej. Żubry mają do swojej dyspozycji dwie kwatery : letnią, o powierzchni 4 ha i zimową, o powierzchni 14 ha, pomiędzy którymi zbudowano drewnianą paszarnię. Za ogrodzeniem ustawiono tarasy widokowe, a wejścia strzeże ozdobna brama. Na tak przygotowany teren przywieziono w lipcu 1976 roku cztery żubry z Borek i Białowieży: krowę "Pominę", byka "Podskakiewicza" oraz dwie jałówki "Pompeję" i "Podwyżkę". Obecnie większość zwierząt żyjąca na terenie żubrowiska tu właśnie się urodziła. Przeciętnie co roku rodzi się 1-2 cieląt. W różnych okresach liczba żubrów wahała się od 6 do 12. Obecnie wynosi 6. Co pewien czas sprowadza się żubry z zewnątrz, aby uniknąć tzw. hodowli wsobnej, czyli zbyt bliskiego pokrewieństwa między osobnikami. Żubry nizinne, do których zaliczane są także żubry wolińskie, są wpisywane i specjalnie oznaczane w Księdze Rodowodowej Żubrów. Ich imiona w Polsce zaczynają się na sylabę PO. Jak ustalono, ostatni żyjący na wolności żubr z tej linii zginął w Puszczy Białowieskiej w 1919 roku, do czego w dużej mierze przyczyniła się I wojna światowa (działania wojenne, kłusownictwo). Do restytucji wykorzystano 12 żubrów, ocalałych w ogrodach zoologicznych i zwierzyńcach Europy (5 byków i 7 krów). Niestety drugiego podgatunku żubra, kaukaskiego (górskiego) nie udało się odtworzyć, ponieważ ocalał tylko jeden osobnik. Byk ten jednak z białowieskimi żubrzycami dał liczne potomstwo, stąd wyróżniamy obecnie linię żubrów białowiesko-kaukaską. Osobniki z tej linii otrzymują imiona w polskich rezerwatach zaczynające się na sylabę PU. W rezerwacie spotkać też możemy w odrębnej zagrodzie osłabione, chore lub osierocone sarny i dziki. Gdy jest to możliwe, po dojściu do zdrowia, zwierzęta te wypuszczane są na wolność. Stałym mieszkańcem rezerwatu jest również orzeł bielik o imieniu Jurand. Nie zostanie on nigdy wypuszczony na wolność, ponieważ nie dałby sobie rady - jest ślepy. Wszystkie zwierzęta mają zapewnioną stałą opiekę, również weterynaryjną.
Kamień Pomorski - Katedra: Katedra jest najstarszym zabytkiem kultury w Kamieniu Pmorskim. Jej budowę rozpoczęto około 1174 roku, kiedy 50 lat po przymusowym chrzcie mieszkańców przez Krzywoustego, Duńczycy całkowicie zniszczyli Wolin, dawną siedzibę biskupią. Katedra została wybudowana w stylu architektury romańskiej i jej przejścia do wczesnego gotyku. Fundatorem pierwszych partii był książę Kazimierz I. Pod koniec XV w. katedra otrzymała nowy ołtarz główny - gotycki tryptyk. Wnętrze katedry wzbogaciły barokowe organy (1669) , ambona (1683), lektoryjna krata z ołtarzem przed prezbiterium (1684) oraz piękna krata wokół XIII-wiecznej chrzcielnicy kamiennej (1685). Katedra była niewątpliwie obiektem obronnym o czym świadczą wewnętrzne ganki przyścienne, które są niesłusznie zwane gankami pokutnymi. Organy katedralne podarowane Kamieniowi w 1669 roku przez księcia pomorskiego Ernesta Bogusława de Croy i Arechot. Prace nad stworzeniem tego wyjątkowego instrumentu powierzono Michałowi Bergielowi ze Szczecina. Całość składa się z 2660 piszczałek i ma rozmiary 13 metrów szerokości na 9 metrów wysokości. Pierwszy koncert odbył się w grudniu 1672 roku. Obecnie organy posiadają 3300 piszczałek i są zachowane w świetnym stanie, jednak w wyniku działań wojennych zostały poważnie uszkodzone i wymagały solidnego remontu, który przeprowadzono dopiero w 1962 roku. Po remoncie organów od 1965 roku odbywają się tu corocznie Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej i Kameralnej. Witraż katedralny powstał w XIV wieku i jest jedynym witrażem przykatedralnym w Polsce. Jego budowa i jedyny w swoim rodzaju zielony kolor sprawiały, że było to najspokojniejsze miejsce w całej katedrze i służyło głównie do medytacji i publicznych pokut. Swój obecny wygląd, z granitową chrzcielnicą z XII wieku pośrodku witraż przybrał w drugiej połowie XIX wieku. Jak wynika z dokumentów zachowanych z XIV-XVII wieku na placu przykatedralnym miała swoją siedzibę kuria biskupia. Stąd obecna nazwa pałacu, który jest powszechnie zwany biskupim.
Będąc na wybrzeżu rewalskim mamy możliwość zobaczyć te piękne okolice z lotu ptaka. Lotnisko mieści się przy drodze dojazdowej do Niechorza. Cena przelotu za osobę wynosi ok 50 zł.
Warto również zobaczyć Muzeum Rybołóstwa w Niechorzu, gdzie w sezonie letnim można podziwiac wystawę żywych ryb w akwariach, a także stałe ekspozycje poświęcone rybołówstwu morskiemu.
rezerwat ornitologiczny Jezioro Liwia-Łuża
rejsy statkiem po Zalewie Kamieńskim
chomchrzan