Lilith_w_mitach.doc

Lilith

Księga Rodzaju przedstawia dwie następujące po sobie historie stworzenia mężczyzny i kobiety. W pierwszej z nich powstają oni jednocześnie, w drugiej kobieta jest stworzona po mężczyźnie, z jego żebra.

Rabini, którzy głosili dosłowną prawdziwość Genesis musieli wytłumaczyć tę rozbieżność i prawdopodobnie to było podstawą do stworzenia mitu o Lilith. W obu opowieściach miało chodzić o inną kobietę.

Według mitu, opisanego między innymi w Zoharze, Adam nadając imiona zwierzętom widział je w parach i powodowany pragnieniem próbował cielesnego
zjednoczenia z żeńskimi osobnikami każdego gatunku, lecz żadne z tych usiłowań nie dało mu szczęścia. Poskarżył się zatem Bogu, że wszystkie istoty mają swoje żeńskie towarzyszki, tylko on jeden jest takiej pozbawiony. Bóg wysłuchał jego prośby i z gliny oraz nieczystości stworzył kobietę - była to właśnie Lilith, demonica.

Pożycie Adama i Lilith nie było szczęśliwe. Spłodzili razem wiele demonów, które do dziś krążą po świecie, lecz Lilith domagała się dominacji w seksie, wymuszając na Adamie pozycje, w których ona była na górze i nie chcąc mu się podporządkować. Różne wersje mówią, że bądź w gniewie na Adama, bądź w chwili seksualnej ekstazy wykrzyknęła na głos jedno z zakazanych imion Boga, co spowodowało jej strącenie z Raju na ziemię. Według jeszcze innej wersji, Lilith sama porzuciła Adama i uciekła na ziemię, zaś Jahwe przysłał do niej anioły nakazujące jej powrót do jej małżonka, zaś ona w bezczelny sposób odmówiła, nie chcąc się poddać władzy mężczyzny-człowieka ani mężczyzny- Boga. Mity czynią Lilith potem małżonką Samaela, czyli Szatana, który został strącony z Raju po seksualnym skuszeniu Ewy - drugiej kobiety, którą Bóg stworzył dla Adama już z jego ciała i jego krwi, a przez to poddaną mu i uległą. Niektóre wersje mitów mówią, że Lilith w końcu porzuciła także Samaela, albowiem nawet jurny Szatan nie był w stanie zaspokoić jej nienasyconego, nimfomańskiego seksualnego apetytu.

Według niektórych mitów Kain jest synem Lilith i Adama, zaś Abel - Ewy i Adama i w ten sposób Lilith staje się matką rodu kainitów - rozumianego zarówno jako ród wszystkich "złych" ludzi, jak i rasa wampirów. Lilith jest bowiem również wampirem, napastującym w nocy śpiących mężczyzn i wysysającą z nich ich życiowe siły poprzez seks oralny. Widać tu pewną zbieżność z hinduistycznymi teoriami dotyczącymi siły życiowej, według których niekontrolowana strata nasienia przez mężczyznę odbiera mu energię, osłabia go i skraca mu życie. Lilith - jak wierzono - morduje również noworodki i dlatego Żydzi umieszczali przy noworodku amulety ochronne z wypisanymi świętymi imionami Boga, które miały zagrodzić Lilith dostęp do nich.

Lilith jest buntownikiem - większym niż sam Szatan, albowiem wybrała niezależność zarówno wobec Boga, jak i wobec Szatana, którego porzuciła, stając się niezależna. Lilith nie poddaje się żadnej władzy, jest dominacją w czystej postaci.

Lilith symbolizuje poddanie się swojej naturze i swojemu przemożnemu pragnieniu - pragnieniu seksu, pragnieniu krwi, pragnieniu energii, nie starając się tych pragnień ujarzmiać i hamować, lecz eskstatycznie się im poddając. Mimo swojej dominacji, Lilith nie jest kimś zniewolonym potrzebą kontrolowania - potrafi się w pełni poddać - ale tylko Sobie, nie komuś.

Lilith jest Boginią Nowiu. W kulcie Bogini, dziś praktykowanym z pewnymi zniekształceniami jako Wicca, Bogini ma trzy twarze przypisane trzem fazom księżyca. Księżyc rosnący, w pierwszej kwadrze, to symbol Dziewicy, księżyc w pełni przypominający okrągły brzuch kobiety w ciąży to Matka, zaś księżyc malejący to Babka lub Starucha. Zapomniano - celowo - o nowiu. Należy zauważyć, że wszystkie trzy postacie Bogini są relacjami kobiety wobec mężczyzny: Dziewica jeszcze go nie zna, Matka nie może istnieć bez Ojca, Starucha już go zna. Trzy fazy księżyca są różną zawartością światła w ciemności. Światło symbolizuje energię męską, zaś ciemność żeńską; w Dziewicy związek z energią męską powoli narasta, znajdując swój najpełniejszy wyraz w archetypie Matki, w Babce wygasa. Nów księżyca, pełna ciemność, to pierwiastek całkowicie żeński, pozbawiony męskiej ingerencji. Jest to przerażająca ciemność kobiecego łona, pożerająca, nie pozostawiająca miejsca na samodzielność i niezależność męskości, żeńska energia poza społecznymi rolami, Wielka Nierządnica czerpiąca przyjemność z seksu, a nie będąca obiektem wykorzystywanym przez mężczyznę. Stosunek mężczyzny z Ewą to inwazja w jej ciało, stosunek mężczyzny z Lilith to utrata kawałka jego ciała, który ona na tę chwilę - wraz z jego energią - zyskuje i zagarnia dla siebie.

Mogłoby się wydawać, że postać Lilith jest symbolem kobiecego szowinizmu. Nie jest to prawdą. Męskie i kobiece archetypy są symbolami i nie są ściśle związane z płcią biologiczną. Mężczyzna może tak samo wyrażać archetyp Lilith, jeśli się nauczy dominacji w braniu. Lilith to kontrola nad innymi i brak kontroli nad sobą - odwrócenie "cywilizowanego" ideału kontroli nad sobą i braku kontroli nad innymi. Warto zauważyć, że wampiry - związane z archetypem Lilith - nawet te płci męskiej są przedstawiane z kobiecymi cechami - długimi włosami, dbałością o wygląd, brakiem zarostu i wyrafinowaną subtelnością. Kobiecość Lilith jest symboliczna i zjednoczenie się z jej energią jest dostępne dla obu płci. Lilith łączy w sobie męską dominację, niezależność, branie i zdobywanie z kobiecym ciałem i kobiecym typem wyzwolonej seksualności. Seks jest również tylko jednym z przejawów tego, co Lilith sobą przedstawia. Zachowania typowe dla Lilith nie muszą się przejawiać na poziomie fizycznym, mogą się wyrażać w charakterze psychicznych i energetycznych relacji, jakie nawiązuje z otoczeniem - fascynując sobą swoje ofiary, przyjmując pozycję dominacji wobec tych, którzy sami są do dominacji przyzwyczajeni, są jednak zbyt słabi, żeby ją sobie podporządkować, wytwarzając napięcie, które jest transferem energii w jej stronę, pozostawiając ją zaspokojoną, zaś jej ofiarę - pragnącą i będącą na jej łasce, zależną od tego, ile i jak ona zechce im z siebie ofiarować. Ten brak zaspokojenia, jaki Lilith wytwarza, może przemienić jej ofiarę w kopię, odpowiednik jej samej, gdy po przekroczeniu pewnej granicy wytrzymałości ofiara porzuca krępujące ją zasady i ograniczenia, poddając się swoim pożądaniom i samemu stając się Lilith - istotą biorącą dla siebie to, czego pragnie, bez oporów i zahamowań jakiegokolwiek rodzaju, agresywnie, bez miejsca na sprzeciw ofiary. Jednak ten, kto tak postąpi wobec Lilith, nie zwycięży jej - przeciwnie, podda się jej w najpełniejszy i ostateczny sposób, przyznając ostateczne zwycięstwo siłom, jakie Lilith symbolizuje. Dlatego Lilith jest niezwyciężona zarówno w swojej dominacji, jak i swojej uległości. Krąży po świecie, fascynując sobą i znajdując ofiary, dręcząc je, lecz w rzeczywistości pragnąc nie tego zwycięstwa nad nimi, które wyraża się w jej dominacji, lecz tego, by sprowokowane jej dominacją same w pełni przejawiły swoją dominację, stając się zarówno zwycięzcami jej samej, jak i jej dziećmi, które będą dalej rozpowszechniać jej archetyp działając tak jak ona. Lilith jest wyzwaniem dla każdego, kto ją spotka - wyzwaniem pochodzącym nie z zewnątrz, lecz z wnętrza człowieka, jego najbardziej pierwotnych, zwierzęcych, stłumionych części - spotkanie z nią to konfrontacja z tą częścią siebie samego, konfrontacja kończąca się zawsze zwycięstwem tych pierwotnych energii, bez wględu na to, czy człowiek się im oprze, oddając im cześć swoją frustracją, czy się im podda, uznając ich siłę za większą od siły własnej samokontroli.