obligacje(1).doc

I.                  SŁOWA KLUCZE

Stopa zwrotu - wynik inwestycyjny, jaki osiąga fundusz w danym czasie.

Cena emisyjna -  po tej cenie emitent sprzedaje obligacje.

Wartość nominalna (per value) - Określa ją emitent, oznacza oficjalnie wyznaczoną wartość nominalną obligacji. Wartość nominalna obligacji zwykle oznacza kwotę pożyczki, jaką zaciąga emitent obligacji i jaką zobowiązuje się zwrócić w terminie zapadalności obligacji.

Wartość bieżąca(rynkowa) - To cena rzeczywista kupna i jej sprzedaży na giełdzie. Jest to wartość po jakiej obligacje(akcje) są sprzedawane na rynku.

Termin wykupu - to jest zapadalność od daty emisji do momentu wykupu czyli zwrotu wartości nominalnej (zapadalność pierwotna i rzeczywista).

Termin zapadalności - (ang. due date) - w bankowości termin zwyczajowo stosowany w odniesieniu do aktywów banku, oznaczający dzień, w którym zgodnie z umową zawartą z klientem należność banku powinna być uregulowana przez klienta (np. umowny dzień spłaty kredytu przez kredytobiorcę Kontrakt forward -niestandaryzowany, terminowy kontakt bezwarunkowy znajdujący się w obrocie na rynku pozagiełdowym; strony takiego kontraktu zobowiązują się do zapłaty gotówkowej i dostawy towaru (np. energii elektrycznej) w ustalonym miejscu i czasie.

Transakcje terminowe - (ang. forward transactions) - transakcje, których realizacja dokonywana jest w pewnym terminie po dacie ich zawarcia. Transakcje terminowe dochodzą do skutku pomiędzy partnerami, z których jeden liczy na zwyżkę kursów, drugi natomiast na zniżkę, przed terminem lub w dniu realizacji transakcji. Transakcje terminowe mogą mieć charakter transakcji rzeczywistych lub nierzeczywistych.

Indeks

W celu zobrazowania sytuacji na giełdzie oraz porównania z sytuacją na innych giełdach, każda giełda oblicza i podaje do publicznej wiadomości pewne syntetyczne mierniki , które wyrażają łączną zmianę kursów notowanych na niej walorów w czasie sesji giełdowej. Miernik taki nosi nazwę indeksu giełdy lub wskaźnika giełdy czy rynku.

Indeksowanie – jest to ochrona dochodów i odsetek inwestora przed inflacją, ich wartość ulega korekcie, a stopa oprocentowania zależna jest od inflacji.

Wycena akcji podobnie jak wycena innych instrumentów finansowych, polega na ustaleniu jej wartości w celu zidentyfikowania akcji niedowartościowanych (które można kupić) lub akcji przewartościowanych (które można sprzedać).

Istnieje wiele sposobów wyceny akcji. Ogólnie mówiąc wycena akcji sprowadza się do ustalenia wartości wycenianej firmy tj. wartości wewnętrznej akcji.

Wartość pojedynczej akcji otrzymujemy poprzez podzielenie wartości firmy przez liczbę wyemitowanych przez spółkę akcji.

W celu dokonania prawidłowej wyceny przedsiębiorstwa należy uwzględnić szacunki dwóch wartości: majątku przedsiębiorstwa oraz stopnia zorganizowania środków i czynników produkcji z punktu widzenia zdolności do przynoszenia zysków. Ta druga wartość nazywana jest w literaturze wartością firmy (wartością reputacji - goodwill).

Wycena obligacji

1. 1. Dla kuponowej obligacji, na przepływy pieniężne składają się wypłaty odsetek w okresie ważność obligacji plus suma pożyczki w momencie zapadalności. W przypadku obligacji o zmiennym oprocentowaniu, płatności odsetkowe zmieniają się w czasie.

W przypadku obligacji zerokuponowej nie ma w ogóle płatności odsetkowych, a tylko jest wypłacona wartość nominalna w terminie zapadalności. Przedstawiona poniżej linia czasu dotyczy zwykłej obligacji ze stałymi płatnościami kuponowymi

gdzie:

kd=r- rynkowa stopa procentowa dla obligacji. Jest to stopa dyskonta, której używamy do obliczania wartości obecnej przepływów pieniężnych związanych z obligacją.

N – liczba lat do terminu zapadalności.

INT – suma odsetek w dolarach płatna w każdym roku= stopa kuponu · wartość nominalna

M =FVn – wartość nominalna, czyli wartość w momencie zapadalności. Taka kwota musi być wypłacona w momencie zapadalności.

Wartość dowolnej obligacji można obliczyć z następującego równania:

Obligacja kuponowa (ang. coupon band) - obligacja posiadająca kupon odsetkowy, dająca posiadaczowi prawo do otrzymywania stałego dochodu w określonym terminie. Obligacje kuponowe w terminie wykupu są wykupowane przez emitenta po cenie nominalnej.

Kupon (ang. coupon) - przy obligacjach oraz akcjach występujących w tradycyjnej materialnej postaci (w formie dokumentu papierowego) mianem kuponu określa się pojedynczy odcinek, służący do pobierania odsetek (w przypadku obligacji) lub dywidendy (w przypadku akcji Przy obligacjach w formie zdematerializowanej mianem kuponu określa się pojedynczy okres odsetkowy (np. przy obligacji czterokuponowej wypłata odsetek następuje cztery razy w terminie ważności obligacji).

Obligacja zerokuponowa (zero coupon bond) – obligacja, której posiadanie nie daje regularnych płatności odsetkowych, ale która jest sprzedawana po cenie niższej od wartości nominalnej, przynosząc inwestorowi zysk kapitałowy.

Split - split (podział) akcji jest to operacja przeprowadzana przez spółkę akcyjna, polegająca na tym, że następuje obniżenie wartości nominalnej akcji przy zachowaniu tej samej wielkości kapitału akcyjnego. Odpowiednio obniża się wtedy wartość rynkowa akcji. Split często ma na celu zwiększenie płynności obrotu dana akcją.

1.Warrant- długoterminowa opcja nabycia określonej liczby akcji zwykłych po z góry określonej cenie.

Warranty to rodzaj opcji, które są emitowane przez przedsiębiorstwa lub instytucje finansowe najczęściej wraz z obligacjami długoterminowymi.

2.Warrant-instrument pochodny, którego wystawca zobowiązuje się do pokrycia różnicy pomiędzy z góry ustaloną ceną wykonania, a kursem giełdowym instrumentu bazowego w terminie wykonania. To też samodzielny instrument finansowy oraz możliwość subskrypcji nowych akcji według określonego klucza.

Opcja-z łac. optio- prawo, ale nie obowiązek. Opcje są pochodnymi papierów wartościowych, co oznacza że są to instrumenty rynku finansowego, których wartość zależy od ceny instrumentu(waloru) będącego przedmiotem transakcji. Takim instrumentem finansowym może być określony papier wartościowy(akcja, obligacja, bon skarbowy), waluta, indeks giełdowy, stopa procentowa itd. Walor ten nazywa się instrumentem pierwotnym, a opcja utworzona na jego bazie- instrumentem pochodnym.

Maksymalny zysk jaki może zrealizować posiadacz opcji jest teoretycznie nieograniczony.

Transakcje opcyjne (ang. options) - transakcje nierzeczywiste mające formę umowy zawieranej pomiędzy nabywcą i sprzedawcą opcji. Nabywca opcji po zapłaceniu premii nabywa prawo do kupna (w przypadku opcji kupna) lub sprzedaży (w przypadku opcji sprzedaży) waloru, na który została wystawiona opcja w określonym terminie i po określonej cenie zwanej ceną bazową (ang. strike price) lub ceną wykonania (ang. exercise price).

Kontrakt (ang. contract) - najmniejsza i niepodzielna jednostka stosowana w transakcjach "financial futures" lub transakcjach opcyjnych. Kontrakt jest wystandaryzowany jeśli chodzi o rodzaj i ilość walorów (np. l kontrakt =100 akcji danej spółki) oraz termin realizacji transakcji (na większości giełd "financial futures" przypada on w marcu, czerwcu, wrześniu i grudniu). W obrotach giełdowych znajdują się kontrakty "futures", które mogą zostać zrealizowane w terminie do 3 lat.

Instrumenty pochodne - (ang, derivatives) - zwane inaczej derywatami; to instrumenty finansowe, których cena zależy od ceny waloru, na który zostały wystawione.

Najpopularniejszymi instrumentami pochodnymi są: transakcje "financial futures", transakcje opcyjne oraz warranty. Większość instrumentów pochodnych jest przedmiotem obrotu na rynkach giełdowych.

Backwardation - ujemna różnica pomiędzy notowaniami danego waloru w transakcjach terminowych i transakcjach natychmiastowych.

Różnica między ceną bieżącą przedmiotu kontraktu futures a niższą od niej ceną fututres.

Swap - to umowa pomiędzy dwoma podmiotami na wymianę przyszłych przepływów pieniężnych. Umowa ta określa jak ma wyglądać rozliczenie oraz kiedy przepływy mają nastąpić.

Kontrakt SWAP- jest to instrument pochodny, w którym dwie strony kontraktu zobowiązują się do dokonywania na rzecz siebie płatności w ustalonych momentach w przyszłości.

Arbitraż (ang. arbitrage) - wykorzystywanie w celach zarobkowych różnic cen danego instrumentu finansowego na różnych rynkach lub różnic cen w transakcjach natychmiastowych i transakcjach terminowych dla danego instrumentu na tym samym rynku. W odróżnieniu od spekulacji uczestnicy transakcji arbitrażowych nie wystawiają się celowo na ryzyko, a jeśli je podejmują, to tylko w minimalnym stopniu.

Ich celem jest osiągnięcie zysku bez ponoszenia ryzyka dzięki zawarciu transakcji na 2 lub więcej rynkach.

Contango (ang. contango) –  Dodatnia różnica pomiędzy notowaniami danego waloru w transakcjach terminowych i transakcjach natychmiastowych.

Z contango mamy do czynienia wtedy, gdy cena futures jest większa od ceny bieżącej przedmiotu kontraktu.

Rekomendacja- sugestie maklera dla inwestorów (trzymać, kupować, sprzedawać).

1.Transakcja hedgingowa Hedging - transakcja hedgingowa – transakcja hedgingowa chroni aktywa lub pasywa (zobowiązania) przeciwko wahaniom kursów walutowych.

Zawarcie tej transakcji oznacza, że ryzyko związane z ruchem cen na giełdzie zostaje przeniesione na spekulowanie.

2.Transakcje hedgingowe (ang. hedge transactions) - transakcje zawierane z chęci uchronienia się przed niekorzystnymi zmianami cen walorów w przyszłości. Transakcja hedgingowa polega na równoczesnym zawarciu z transakcją rzeczywistą terminową (np. kupno na termin) odwrotnej do niej transakcji nierzeczywistej (sprzedaż na termin).

II.             KLASYFIKACJA OBLIGACJI