Trzy dni - Lorber.pdf - dokumenty - Arch.Michael

Jakub Lorber

T r z y d n i w

Â w i à t y n i

J e r o z o l i m s k i e j

wydane przez

Powrót do Natury

Katolickie publikacje

80-345 Gdaƒsk-Oliwa ul. Pomorska 86/d

tel/fax. (058) 556-33-32

†

Zanim czytaç zaczniesz

Duchu Âwi´ty Bo˝e, zjednoczony z Bóstwem, dzia∏ajàcy we wszechÊwiecie, uÊwi´ç

prosz´ ∏askà swojà tych wszystkich, którzy czytaç b´dà to dzie∏o tak, by wyciàgn´li z

niego jak najwi´ksze korzyÊci duchowe.Przez Chrystusa Pana Naszego .

Amen.

S P I S R O Z D Z I A ¸Ø W

1. Egzamin dzieci w Êwiàtyni jerozolimskiej

–

2. M∏ody Jezus wzbudza sensacj´ w Êwiàtyni; starzec Szymon sk∏ada

za Jezusa wysokà taks´ egzaminacyjnà. Wst´pne pytanie Jezusa.

Przemówienie bieg∏ego w PiÊmie.

–

3. Kim jest «panna», kim jej «syn»” Odpowiedê màdrego bieg∏ego w PiÊmie. –

4. Jezus ponownie domaga si´ odpowiedzi na Swoje wst´pne pytanie dot.

Izajasza (9, 5-6). Zjadliwy kap∏an i replika Pana.

–

5. Dziekan betlejemski. Odpowiedzi Jezusa. Zarozumia∏y Faryzeusz

jerozolimski próbuje zak∏uciç tok rozprawy.

–

6. M∏ody lewita zach´ca do sumiennego zbadania sprawy Mesjasza.

Zast´pca arcykap∏ana ubli˝a synowi cieÊli z Nazaretu –

7. Ch∏opiec Jezus odpowiada zast´pcy arcyka-p∏ana. O misji syna Zachariasza i

cudotwórczej sile syna cieÊli.

–

8. Scysja mi´dzy zast´pcà arcykap∏ana, a rzymskim s´dzià.

–

9. Przepowiednia m∏odego Jezusa dla rzymskiego s´dziego wzbudza gniew

zast´pcy arcykap∏ana. Jak cz∏owiek mo˝e staç si´ ˝ywym s∏owem Bo˝ym.

Zast´pca arcykap∏ana kompromituje si´ nieznajomoÊcià katechizmu dla ludu. –

10. Kap∏ani i biegli w PiÊmie próbujà ratowaç autorytet zast´pcy arcykap∏ana.

Odroczenie posie-dzenia do dnia nast´pnego. Ch∏opiec Jezus i Szymon

goÊçmi s´dziego w gospodzie “Nazaret”.

–

11. Nocna narada kap∏anów, bieg∏ych w PiÊmie i Faryzeuszy.

–

12. Otwarcie obrad drugiego dnia. Kap∏ani daremnie próbujà przeforsowaç

zamkni´cie posiedzenia.

–

13. “Jak postàpilibyÊcie, gdyby si´ jednak okaza∏o, ˝e jestem Mesjaszem””.

Ostro˝na odpowiedê talmudysty Jorama.

–

14. Jezus udowadnia, ˝e jest “zdecydowanym porywaczem” i “˝wawo

umykajàcym z ∏upem”. Joram gra na zw∏ok´; gorszy si´ oÊwiadczeniem

ch∏opca, ˝e mieszka w Nim wszechmoc Bo˝a.

–

15. Zastrze˝enia wysuwane przez Jorama i zast´pc´ arcykap∏ana.

Kontrargumenty m∏odego Jezusa. –

16. Barnabe urzàdza sobie kpiny. Reakcja ch∏opca Jezusa. Barnabe przeprasza.

Cud z os∏em.

–

17. Osio∏ znika; cud z kamieniem. Podziw s´dziego dla mocy

cudotwórczej ch∏opca. O zbli˝ajàcym si´ Królestwie Bo˝ym.

–

18. Jezus przypomina Barnabemu popisy magów w Damaszku.

O wszechwiedzy m∏odego Jezusa.

–

19. Rozbiór j´zykowy s∏ów “Jerozolima” i “Melchisedek”. Pismo Êwi´te,

to s∏owo Bo˝e. Joram narzeka na niejasnoÊç proroctw

Izajasza odnoÊnie Mesjasza.

–

20. Druga noc w gospodzie “Nazaret”. Joram i Barnabe bezskutecznie

szukajà w proroctwach Izajasz wierszy sprzecznych ze s∏owami

m∏odego Jezusa.

–

21. Wznowienie obrad w trzecim dniu. Joram daremnie próbuje zmieniç temat z

poprzedniego dnia. S∏owne starcie zast´pcy arcykap∏ana z m∏odym Jezusem.–

22. Uznanie rzymskiego s´dziego dla m∏odego Jezu-sa. Jezus mówi na temat

ustawodawstwa paƒstwo-wego i boskich przykazaƒ mi∏oÊci bliêniego.

–

23. Rzymski s´dzia odczytuje i wyjaÊnia treÊç rozdzia∏u 9, wiersz 5 i 6 Izajasza. –

24. Joram mówi na temat istoty Boga.

–

25. Jezus oskar˝a kap∏anów o ob∏ud´, wrogoÊç do Siebie i

nadu˝ywanie ich uprawnieƒ.

–

26. Gniew zast´pcy arcykap∏ana. Jezus zapowiada powo∏anie pogan na

godnoÊç dzieci Bo˝ych i zniszczenie Êwiàtyni w Jerozolimie. Kto zamordowa∏

Zachariasza, ojca Jana Chrzciciela. Miarka ˚ydów przebra∏a si´.

–

27. Jezus udowadnia, ˝e los Êwiàtyni i ca∏ego kraju ˝ydowskiego jest

przesàdzony. “Sugestia Jezusa a˝eby rozdaç skarby Swiàtyni ubogim.

–

28. Jezus przepowiada krótkie dzieje Âwiàtyni i rozproszenie ˚ydów.

–

29. Uszczypliwe pytanie zast´pcy arcykap∏ana i odpowiedê Pana. M∏ody Jezus

wyjaÊnia na ˝yczenie Barnabego tekst Izajasz 54, 4-9. Stosunek Pana

do kap∏anów Êwiàtyni.

–

30. Nikodem prosi o wyjaÊnienie, czym sà bieguny ziemi.Przyjaêƒ mi´dzy

Nikodemem, a Jezusem.

–

31. Rzymski s´dzia zamyka posiedzenie. S∏owa uznania dla ch∏opca Jezusa.

S´dzia pyta o rodziców Pana.

–

32. Przybycie Józefa i Maryi do Êwiàtyni. Rozmowa s´dziego i Nikodema

z rodzicami Jezusa w pa∏acu Rzymianina. Powrót do Nazaretu. –

33. Podzi´kowanie Jakuba Lorbera za wspania∏e objawienie.

–

S∏owa Êw.Ewangelii wg Êw.¸ukasza:

46. Dopiero po trzech dniach odnaleêli Go w Êwàtyni,gdzie siedzia∏ mi´dzy

nauczycielami, przys∏uchujàc si´ im i zadawa∏ pytania .

47. Wszyscy zaÊ, którzy Go s∏uchali, byli zdumieni bystroÊcià Jego umys∏u i odpowiedziami.

48. Na ten widok zdziwili si´ bardzo, a Jego Matka rzek∏a do Niego: „Synu, czemuÊ

Nam to uczyni∏.” Oto ojciec Twój i Ja z bólem serca szukaliÊmy Ciebie.

49. Lecz On Im odpowiedzia∏: „CzemuÊcie Mnie szukali” Czy˝ nie wiedzieliÊcie, ˝e

powinienem byç w tym, co nale˝y do mego Ojca “

50. Oni jednak nie zrozumieli tego, co Im powiedzia∏.

Biblia z Berleburga

„Ka˝dy, kto s∏ucha Jezusa Chrystusa mówiàcego za poÊrednictwem duszy

apostolskiej, dziwi si´ jej màdroÊci i odpowiedziom. Taka bowiem dusza potrafi

zawstydziç wszystkich znawców Pisma. S∏owa jej sà poza tym przesiàkni´te

màdroÊcià rozpalajàcà mi∏oÊç, màdroÊcià, której nie potrafi si´ oprzeç ˝aden

oponent, ani im zaprzeczyç”

Odbierane drogà Wewn´trznego S∏owa

i zapisane przez Jakuba Lorbera

S¸OWO WST¢PNE

Od najdawniejszych czasów ˝yli na ziemi ludzie czyÊci, Bogu oddani, którzy w sercu swo-

im s∏yszeli g∏os Boga. W Starym Testamencie znamy s∏owa, którymi prorok zaczyna∏ swoje obja-

wienie: „I sta∏o si´ s∏owo Paƒskie do mnie” ... Równie˝ Nowy Testament zawiera du˝o wiadomo-

Êci, które zawdzi´czamy wewn´trznemu objawieniu. Po aposto∏ach zjawiali si´ Ojcowie KoÊcio-

∏a, tacy jak: Êw. Hieronim, Êw. Augustyn, a póêniej mistycy Êredniowiecza : Bernard z Clairvaux,

Tauler, Suso, Tomasza Kempis i inni, którzy wysoko cenili wewn´trzne objawienie. Równie˝ Ja-

kub Bohme (]ok. 1600 r), Emanuel Swedenborg (ok. 1700 r.) pisali na podstawie widzeƒ i intuicji.

Chocia˝ nie mo˝na ani Boemego, ani Swedenborga zaliczyç do proroków w sensie Starego Te-

stamentu, poniewa˝ nie posiadali oni daru „wewn´trznego s∏owa”. Prawdziwymi odbiorcami „we-

wn´trznego s∏owa” byli natomiast kupiec Rulmann Mersvin ze Strahsburga, który napisa∏ ok.

1350r. ksià˝k´ „Dziewi´ç Ska∏” i dalej superintendent J.W. Petersen, zam. w Niemczech Pó∏noc-

nych (ok. 1700 r.), który napisa∏ ksià˝k´ „Tysiàc Objawieƒ Ducha” oraz Jan Tennhardt z Norym-

bergii, który w roku 1712 wyda∏ drukiem „Podr´cznik Wewn´trznego S∏owa Bo˝ego”.

Znacznie wa˝niejsze od pism, które zawdzi´czamy trzem Bo˝ym m´˝om, wymienionym

wy˝ej w ostatniej pozycji, sà g∏´bokie pot´gà boskiego S∏owa zadziwiajàce objawienia, które lu-

dzie naszych czasów zawdzi´czajà austrjackiemu wizjonerowi i prorokowi o nazwisku Jakub Lor-

ber. Pos∏ugujàc si´ tym skromnym, prawym cz∏owiekiem o czystej duszy, Bóg przekaza∏ ludzko-

Êci w latach 1840-1864 zakrojone na szerokà skal´ NOWE OBJAWIENIE uzupe∏niajàce, po-

twierdzajàce i objaÊniajàce Pismo Âwi´te. Wielkie Objawienie swej Boskiej Woli, swego planu

stworzenia, które obejmuje ca∏à wiecznoÊç, swoje zamiary wzgl´dem cz∏owieka i wprowadzajà-

ce nas w tajniki swojej wszechpot´˝nej nauki mi∏oÊci.

Jakub Lorber urodzi∏ si´ dnia 22 lipca 1800 r. w gminie Kanischa, powiat Marburg w Syrii.

Jego ojciec by∏ kapelmistrzem pewnego zespo∏u muzyków i w tym charakterze wyje˝d˝a∏, co pe-

wien czas w g∏àb kraju w celach zarobkowych. Ponadto posiada∏ i uprawia∏ dwie winnice. Matka

Jakuba by∏a kobietà bardzo intreligentnà, a swego pierworodnego darzy∏a szczególnà mi∏oÊcià.

Jakub mia∏ ju˝ dziewi´ç lat, kiedy zapisano go do szko∏y probostwa w Jaring, gdzie na-

uczyciel tamtejszej szko∏y wiejskiej udziela∏ mu lekcji muzyki ze szczególnym uwzgl´dnieniem

gry na skrzypcach, fortepianie i organach.

W roku 1817 pobiera∏ Jakub nauk´ w zawodzie nauczycielskim w Margburgu nad Drawà,

awroku 1818, idàc za radà pewnego duchownego, który odkry∏ jego uzdolnienia, rozpoczà∏ Lor-

ber swoje studia gimnazjalne w Margburgu. Po ukoƒczeniu pi´ciu klas z wynikiem dobrym, prze-

niós∏ si´ w roku 1824 do Gratzu (Austria), aby kontynuowaç studia. Trudno mu jednak by∏o utrzy-

maç si´ finansowo w tym wielkim, obcym mu mieÊcie. Dlatego te˝ zrezygnowa∏ z kariery nauko-

wej, przyjmujàc posad´ nauczyciela domowego, którà piastowa∏ przez pi´ç lat. W roku 1829 Lor-

ber raz jeszcze próbowa∏ zapewniç sobie spokojny byt jako nauczyciel. W tym celu zapisa∏ si´ na

wy˝szy kurs dla wyk∏adowców przy g∏ównych szko∏ach (liceach). Kurs ten ukoƒczy∏ z wynikiem

dobrym. Kiedy jednak pierwsza jego próba zdobycia posady w roku 1830 nie powiod∏a si´, roz-

goryczony porzuci∏ fach nauczycielski na zawsze.

Uwag´ swojà skierowa∏ teraz wy∏àcznie na muzyk´ i ju˝ po krótkim czasie zarabia∏ przy-

Trzy dni - Lorber.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: