Apel Twojego Dziecka.doc

              APEL  TWOJEGO  DZECKA             

Gdyby Twoje dziecko umiało nazwać swoje myśli i uczucia oraz określić własne potrzeby, powiedziałoby Ci:

-          Nie psuj mnie. Dobrze wiesz, że nie powinienem mieć tego wszystkiego czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.

-          Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję – poczucia bezpieczeństwa.

-          Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.

-          Nie rób ze mnie większego dziecka niż jestem. To sprawia, że przyjmuję postawę głupio dorosłą.

-          Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeżeli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeżeli rozmawiamy w cztery oczy.

-          Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasem dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.

-          Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniłem są grzechami. To zagraża memu poczuciu wartości.

-          Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga.

-          Nie zwracaj zbytnio uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasem wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.

-          Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się głuchy.

-          Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie stłamszony, kiedy nic z tego wszystkiego nie wychodzi.

-          Nie zapominaj, że jeszcze trudno jest mi precyzyjnie wyrazić myśli. To dlatego nie zawsze się rozumiemy.

-          Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.

-          Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją wiarę w siebie.

-          Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić Cię o wyjaśnienia, poszukam ich gdzie indziej.

-          Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.

-          Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia.

-          Nie wyobrażaj sobie, że przepraszając mnie, stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o jakiej Ci się nawet nie śniło.

-          Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.

-          Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, aby nam się udało.