sejmik- niepełnosprawni.pdf

(315 KB) Pobierz
BON/
WOJEWÓDZKI PROGRAM WYRÓWNYWANIA SZANS OSÓB
NIEPEŁNOSPRAWNYCH I PRZECIWDZIAŁANIA ICH WYKLUCZENIU
SPOŁECZNEMU ORAZ POMOCY W REALIZACJI ZADAŃ NA RZECZ
ZATRUDNIANIA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH
na lata
2005-2010
Wprowadzenie
Z przeprowadzonych badań i analiz wynika gwałtowne narastanie zjawiska
niepełnosprawności zarówno w kraju jak i w naszym województwie. Według szacunkowych
danych Głównego Urzędu Statystycznego, ustalonych na podstawie Narodowego Spisu
Powszechnego z 2002 roku, na terenie województwa w 1998 r. mieszkało 136 588 osób
niepełnosprawnych, tj. 6,5 % ogółu mieszkańców, a w 2002 r. już 303 300 osób, tj. 14,7 %
ogółu mieszkańców.
Niepełnosprawność jest więc udziałem coraz większej części społeczeństwa.
Obejmuje wszystkie aspekty funkcjonowania dotkniętego nią człowieka, wpływa na rozwój i
jakość życia. Sytuacja taka wymusza podejmowanie wielorakich i interdyscyplinarnych
działań dla zapewnienia słabszej części naszego społeczeństwa godnych warunków życia i
rozwoju.
Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej z dniem 1 maja 2004 r., spowodowało, że
osoby niepełnosprawne mogą oczekiwać korzystnych zmian w zakresie rehabilitacji. Wejście
Polski do Unii Europejskiej wymaga bowiem dostosowania polskiej polityki społecznej, w
tym również problematyki osób niepełnosprawnych do standardów i zasad unijnych,
zwłaszcza do wspólnotowego programu na rzecz zwalczania wykluczenia społecznego w
dziedzinie opieki zdrowotnej, pracy, edukacji, itp.
Podpisany w 1999 roku Traktat Amsterdamski znacznie zwiększył zakres inicjatyw
podejmowanych przez Unię na rzecz osób niepełnosprawnych. Głównym celem strategii Unii
jest tworzenie społeczeństwa otwartego i dostępnego dla wszystkich. Idea tej strategii
zainspirowana jest przede wszystkim „Standardowymi zasadami wyrównywania szans osób
niepełnosprawnych”. Skupia się ona głównie na współpracy między Komisją Europejską, a
krajami członkowskimi, promowaniu pełnego uczestnictwa osób niepełnosprawnych w
społeczeństwie oraz upowszechnianiu problematyki niepełnosprawności we wszystkich
unijnych inicjatywach.
Pomimo tego, iż główna odpowiedzialność za prowadzenie działań na rzecz osób
niepełnosprawnych spoczywa na państwach członkowskich – mogą one liczyć na wsparcie
swych działań przez Unię, zwłaszcza w zakresie walki z dyskryminacją, budowania otwartego
społeczeństwa, poprawy dostępu do szeroko rozumianego otoczenia i przeciwdziałania
społecznej marginalizacji.
W celu urzeczywistnienia potrzeb osób niepełnosprawnych oraz dostosowania polskiej
polityki społecznej do praw unijnych opracowano „Wojewódzki program wyrównywania
szans osób niepełnosprawnych i przeciwdziałania ich wykluczeniu społecznemu oraz pomocy
2
 
w realizacji zadań na rzecz zatrudniania osób niepełnosprawnych”. Program stanowi
integralną część „Strategii rozwoju województwa kujawsko – pomorskiego do 2010 roku” i
jest bezpośrednio związany z realizacją zadań dotyczących polityki społecznej -
bezpieczeństwa socjalnego i publicznego, solidarności i więzi międzyludzkich oraz poprawy
stanu zdrowia.
Do opracowania programu wojewódzkiego zobowiązuje również art. 35 ust. 1 pkt. 1
Ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych
(Dz.U. 123 poz. 776 z późn. zm.) określający zadania samorządu wojewódzkiego.
Podstawowym założeniem programu jest wyrównanie szans osób niepełnosprawnych i
umożliwienie pełnego ich rozwoju na płaszczyźnie społecznej i zawodowej. Uwzględnia on
pogląd, że niepełnosprawność to nie tylko rezultat uszkodzenia ciała czy choroby, ale również
wynik barier społecznych, ekonomicznych, fizycznych, jakie osoba niepełnosprawna napotyka
w swoim środowisku. To nie osoba niepełnosprawna ma dostosować się do otoczenia, ale
otoczenie, środowisko, powinno być dostosowane do potrzeb osoby niepełnosprawnej.
Program nie utożsamia również osoby niepełnosprawnej z osobą niezdolną do pracy, a
tym samym respektuje prawo osób niepełnosprawnych do pracy. Osoba niepełnosprawna
powinna otrzymać należne jej, ze względu na stan zdrowia, świadczenia społeczne, natomiast
państwo powinno stworzyć warunki i udzielić wszelkiej pomocy w podjęciu pracy zgodnie z
kwalifikacjami i możliwościami osoby niepełnosprawnej.
W związku z tym, iż polityka społeczna wobec osób niepełnosprawnych odnosi się do
stosunkowo licznej i zróżnicowanej grupy społecznej, w przygotowaniu i realizacji programu
uczestniczyć będzie wielu partnerów z różnych dziedzin życia społeczno - gospodarczego.
Kompleksowe i interdyscyplinarne działania pozwolą bowiem na realizację wielu zadań
w dziedzinie rehabilitacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych.
Adresaci Programu:
Program adresowany jest do osób niepełnosprawnych, ich rodzin, opiekunów –
mieszkańców województwa kujawsko – pomorskiego, samorządów lokalnych, administracji
rządowej, organizacji pozarządowych działających na rzecz osób niepełnosprawnych,
placówek pomocy społecznej i placówek oświatowych kształcących osoby niepełnosprawne.
Miejsce realizacji Programu:
Obszar – Województwo Kujawsko-Pomorskie
Koordynator Programu:
3
 
Zarząd Województwa Kujawsko-Pomorskiego
Partnerzy:
Administracja rządowa
Administracja samorządowa (starostwa powiatowe, powiatowe centra pomocy rodzinie,
ośrodki pomocy społecznej, powiatowe urzędy pracy, urzędy miast i gmin)
Organizacje pozarządowe zrzeszające osoby niepełnosprawne i działające na ich rzecz
Organizacje pracodawców osób niepełnosprawnych
Instytucje edukacji i kultury
Sposoby finansowania Programu :
Z budżetu jednostek samorządu terytorialnego zgodnie z kompetencjami wynikającymi
miedzy innymi z ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej
oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (z późn. zm.)
Ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych
Ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego i innych funduszy Unii Europejskiej
Ze środków pozabudżetowych w tym z krajowych i zagranicznych funduszy publicznych i
prywatnych
Ze środków budżetu samorządów
Środki pozyskiwane przez organizacje pozarządowe
Misja Programu:
Celem głównym samorządu województwa kujawsko – pomorskiego w ramach działań na
rzecz osób niepełnosprawnych jest wyrównywanie szans osób niepełnosprawnych i
przeciwdziałanie ich wykluczeniu społecznemu. Ponadto u podstaw programu na rzecz osób
niepełnosprawnych leży powszechne uznanie, że:
- osoby niepełnosprawne mają prawo do niezależnego, samodzielnego i aktywnego życia
oraz do korzystania, na zasadzie równości, z praw i obowiązków ustanowionych dla
ogółu obywateli, bez względu na rodzaj, przyczynę i stopień niepełnosprawności,
- osoby niepełnosprawne mają prawo do uzyskania niezbędnych środków umożliwiających
wyrównanie zmniejszonych wskutek niepełnosprawności szans w korzystaniu z praw
przysługujących każdemu człowiekowi,
4
 
- wszelkie działania na rzecz osób niepełnosprawnych powinny być podejmowane z
poszanowaniem suwerenności jednostki i jej prawa do dokonywania samodzielnych
wyborów życiowych.
Diagnoza zjawiska niepełnosprawności w województwie kujawsko-pomorskim
Skala zjawiska niepełnosprawności w województwie kujawsko-pomorskim.
Niepełnosprawność jest problemem społecznym wymagającym zarówno działań
mających na celu udzielanie pomocy osobom niepełnosprawnym, jak i działań
zapobiegających niepełnosprawności w przyszłości. Stąd też wynika potrzeba informacji o
liczbie i strukturze osób niepełnosprawnych w powiązaniu z danymi demograficznymi,
społecznymi i zdrowotnymi.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi potwierdzeniem
niepełnosprawności jest orzeczenie zespołu orzekającego, które ustala w jaki sposób
naruszona sprawność organizmu wpływa na zdolność wypełniania ról społecznych, w tym na
wykonywanie pracy oraz możliwość samodzielnej egzystencji. Dla celów poza rentowych
przyjęto według nowego orzecznictwa trzy stopnie niepełnosprawności, a mianowicie:
znaczny (dawniej I grupa inwalidztwa), umiarkowany (dawniej II grupa inwalidztwa), lekki
(dawniej III grupa inwalidztwa).
Według danych Narodowego Spisu Powszechnego Ludności z 2002 r. w
województwie kujawsko – pomorskim liczba osób niepełnosprawnych wynosiła 303,3 tys. co
stanowiło 14,7% ogółu ludności (w kraju 14,3%). Oznacza to, że co siódmy mieszkaniec
województwa był osobą niepełnosprawną. Wśród ogółu osób niepełnosprawnych
najliczniejszą grupę stanowiły osoby posiadające orzeczenie o lekkim stopniu
niepełnosprawności – 30,7% (w kraju 28,8%) oraz osoby z orzeczeniem o umiarkowanym
stopniu niepełnosprawności –26,6% (w kraju 26,1%).
Analiza niepełnosprawności wskazuje na podobną strukturę dla miast i wsi.
Wymienione grupy w miastach stanowiły odpowiednio: 30,8% i 29,6%, a na wsi 30,6%
i 21,9%.
Grupa dzieci w wieku 0-15 lat z uprawnieniami do zasiłku pielęgnacyjnego
stanowiła 3,0% w ogólnej liczbie niepełnosprawnych. Powyższe dane ilustruje tabela nr 1
oraz wykres nr 1.
5
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin