34. NAWIERZCHNIE CHODNIKÓW
1. konstrukcja nawierzchni chodnika powinna być dostosowana do sposobu jego eksploatowania. Warstwę ścieralną można wykonać z: kostki kamiennej, wibroprasowanej, betonowej, płyt prefabrykowanych lub chodnikowych oraz asfaltu lanego lub paskowego.
2. w przypadku chodnika przeznaczonego tylko i wyłącznie dla ruchu pieszego, warstwę ścieralną z kostki lub płyty należy ułożyć na warstwie pisku średnio lub drobnoziarnistego o grubości 5cm po zagęszczeniu. W przypadku warstwy ścieralnej wykonanej z asfaltu lanego lub piaskowego należy wykonać podbudowie zasadniczą z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie lub z gruntu stabilizowanego spoiwem hydraulicznym.
3. jeżeli na chodniku dopuszcza się parkowanie pojazdów, konstrukcja nawierzchni chodnika powinna być odpowiednio wzmocniona i ułożona na podłożu zaklasyfikowanym do grupy nośności G1. kostki lub płyty należy w tym przypadku ułożyć na podsypce cementowo – piaskowej o grubości warstwy 3cm po zagęszczeniu i na podbudowie zasadniczej z kruszywa łamanego lub naturalnego stabilizowanego mechanicznie lub z tłucznia kamiennego. W przypadku warstwy ścieralnej wykonanej z asfaltu lanego lub piaskowego należy wykonać podbudowę zasadniczą z tłucznia kamiennego.
4. nawierzchnia chodnika powinna być równa aby nie stanowiła utrudnienia w poruszaniu się osobom niepełnosprawnym i zapewniała sprawny odpływ wody. Pochylenie poprzeczne chodnika wynosi 1 – 3% w kierunku jezdni i zależy od zastosowanej konstrukcji nawierzchni. Zalecane pochylenie 2%.
5. chodnik w zależności od swojego usytuowania może być ograniczony:
- w przypadku chodnika zlokalizowanego bezpośrednio przy jezdni – krawężnikiem i obrzeżem
- w przypadku chodnika odsuniętego od jezdni – dwoma obrzeżami
6. w miejscach wjazdów bramowych konstrukcja chodnika powinna być obniżona i wzmocniona, a krawężniki betonowe należy zastąpić krawężnikami kamiennymi.
dajfit