Jermann, F., Van der Linden , M., d’Acremont, M., Zermatten, A. (2006). Cognitive Emotion
Regulation Questionnarie (CERQ) Confirmatory Factor Analysis and Psychometric Properties of
the Frencz Translation. European Journal of Psychological Assessment, vol.22/2, s. 126-131.
Poznawcza regulacja emocji odgrywa wybitną rolę w rozwoju i utrzymywaniu się zaburzeń emocjonalnych (Jermann i in., 2006).
Jednostki różnią się wykorzystaniem poznawczych strategii regulacji emocji, te indywidualne różnice, maja specyficzne poznawcze, emocjonalne i społeczne konsekwencje. W szczególności Gross i John (2003) wykazali, ze poznawcze strategie regulacji emocji wpływające na początkowe emocjonalne procesy (tj. ponowna ocena) są związane z bardziej pozytywnymi emocjami, lepszym interpersonalnym funkcjonowaniem oraz lepszym samopoczuciem, niż strategie które działają później (represja).
CERQ wyraźnie został zaprojektowany, by ocenić poznawcze strategie regulacji emocji. Dokładniej kwestionariusz ten został skonstruowany by badać poznawcze procesy, tendencyjnie stosowane przez ludzi po uprzednim doświadczeniu negatywnych wydarzeń życiowych i aby lepiej zrozumieć jak procesy te mogą wpływać na rozwój emocjonalny.
Garnefski i wpół. (2001) wykazali ze ludzie stosujący adaptacyjne strategie regulacji emocji zgłaszają mniej symptomów depresji i lęku niż osoby zużywające ich mniejsze ilości.
CERQ został potwierdzony w próbach nastolatków (Garnefski i in., 2001) i osób dorosłych (Garnefski,Legerstee, Kraaij, Van Den Kommer, & Teerds, 2002).
Ogólnie rzecz biorąc wyniki te sugerują, ze CERQ stanowi skuteczny sposób na zrozumienie poznawczej regulacji emocji i ich stosunków z emocjonalnymi problemami, zarówno u nastolatków jak i osób dorosłych.
W związku z tym postanowiono potwierdzić strukturę czynnikową CERQ w próbce dorosłych. Mamy również na celu dalsze zbadanie powiązania pomiędzy CERQ i nasileniem symptomatologii depresji za pomocą instrumentu (Beck Depression Inventory II BDI-II), specjalnie zaprojektowane do oceny objawów depresyjnych.
Discussion
Głównym celem tego badania było zweryfikowanie CERQ nieklinicznej próbki. Dopuszczalny poziom oceny wiarygodności jest do zaakceptowania dla "akceptacji" i "katasrrofizowania". jedno możliwe wyjaśnienie stosunkowo niskiego poziomu dla strategii "acceptacji" przewiduje ustosunkowanie się do myśli akceptacji i rezygnacja, które są wymieszane w zasięgu tego czynnika.
Z klinicznego punktu widzenia, uważa się, że "akceptacja" jest adaptacyjną strategią (Bishop et al., 2004) podczas gdy bierna rezygnacja jest mniej adaptacyjną radzącą sobie strategią ponieważ ludzie doświadczają poczucia bezradności w obliczu sytuacji, która nie może być zmieniona.
poznawcze przepisowe strategie mogą być podzielone na dwa teoretycznie oddzielne typy strategii: Adaptacyjne i mniej adaptacyjne przepisowe strategie.
Wartość tego CERQ umożliwia klinicystom i naukowcom wewnętrzne różnorodne strategii poznawczej regulacji emocji. Zatem relacje między tymi strategiami poznawczej regulacji mogą być zbadane i mogą powiązać z psychopatologicznymi oznakami. Na przykład, uważa się, że depresja i zaburzenie nastroju stanowią trudność w regulowaniu wzrostu negatywnych emocji (e.g., smutek) i spadek w pozytywnych emocjach (e.g., szczęście) (Gross & Muńoz, 1995)
Z tej perspektywy, wyniki obecnych badań wykazały, że "ruminacja" i "obwinianie siebie" najlepiej przewidywują wysoką ocene depresji. Te wyniki potwierdzają wcześniejsze badania, które wykazało takie same strategie w odniesieniu do depresji symptomatologii (Garnefski et al., 2001, 2002). Garnefski et al. (2002) określiła również "pozytywne przewartościowanie" i "katasrtofizowanie" jako prognozę ocenę depresji. "Ruminacje" jako poznawcza odpowiedź na negatywne wydarzenia, przewiduje objawy depresji, ich nasilenie, jak i długość od depresyjnych epizodów (Nolen-Hoeksema & Morrow, 1993, No-len-Hoeksema, Morrow & Fredrickson, 1993).
Wykorzystanie "obwinianie siebie" jako strategii regulacji, gdy negatywne zdarzenia mogą być związane z atrybucyjną teorią depresji, która oświadcza, że cierpiący na depresję mają skłonność do atrybutu przyczynowość ujemnych wydarzeń wewnętrznie podczas gdy oni przypisują innym przyczynowość faktycznych wydarzeń (Abramson, Metalsky & Stop, 1989).
Nasze rezultaty są zgodne z orzeczeniami, które wykazują, że jednostki z negatywnym stylem atrybucyjnym mają większe reakcje depresyjne na wszystkie dożywotnie bodźce stresowe (Kwown & Laurenceau, 2002).
Ponadto, badanie to potwierdziło, że niektóre strategie poznawczgo radzenia sobie(np. "obwinianie siebie", "ruminacje") są szczególnie związane z obecnością objawów depresji.Niemniej jednak, jak te wyniki zostały uzyskane w nieklinicznej próbce, dodatkowe badania powinny być prowadzone w kontekście klinicznym.
Abramson, L.Y., Metalsky, G.I., & Alloy, L.B. (1989). Hopelessness depression: A theory-based
subtype of depression. Psychological Review, 96, 358–372.
Bishop, S.R., Lau, M., Shapiro, S., Carlson, L., Anderson, N.D., Carmody, J., Segal, Z., Abbey, S., Speca, M., & Devins, G.
(2004). Mindfulness: A proposed operational definition. Clinical Psychology: Science and Practice, 11, 230–241.
Garnefski, N., Kraaij, V., & Spinhoven, P. (2001). Negative life events, cognitive emotionv
regulation, and emotional problems. Personality and Individual Differences, 30, 1311–1327.
Garnefski, N., Legerstee, J., Kraaij, V.V., Van Den Kommer, T.,& Teerds, J. (2002). Cognitive
coping strategies and symptoms of depression and anxiety: A comparison between
adolescents and adults. Journal of Adolescence, 25, 603–611.
Gross, J.J., & John, O.P. (2003). Individual differences in two emotion regulation processes:
Implications for affect, relationships, and well-being. Journal of Personality and Social
Psychology, 85, 348–362.
Gross, J.J., & Muńoz, R.F. (1995) Emotion regulation and mental health. Clinical Psychology – Science
& Practice, 2, 151–116.
Kwon, P., & Laurenceau, J.P. (2002). A longitudinal study of the hopelessness theory of depression:
Testing the diathesis-stress model within a differential reactivity and exposure framework.
Journal of Clinical Psychology, 58, 1305–1321.
Nolen-Hoeksema, S., & Morrow, J. (1993). Effects of rumination and distraction on naturalny
occurring depressed mood. Cognition and Emotion, 7, 561–570.
Nolen-Hoeksema, S., Morrow, J., & Fredrickson, B.L. (1993) Response styles and the duration of
episodes of depressed mood. Journal of Abnormal Psychology, 102, 20–28
2
Swyty