Vandenberg Philipp - Zielony skarabeusz.pdf - Vandenberg Philipp - truskaweczunia

Philips

VANDENBER

SKARABEUSZ

ZIELONY

YOBRAŻAŁ to sobie całkiem inaczej; nie była to przecież

jego pierwsza zagraniczna budowa. Budował już zaporę

w górnym biegu Gangesu w Indiach, budował również w Persji

urządzenie do odsalania wody morskiej, uchodzące za cud tech-

niki. Kamiński spędzał na ogół mało czasu w domu; nazywał to

wolnością. Gdyby przez cały czas poświęcał się tej samej systema-

tycznej pracy, codziennie na tym samym miejscu, przypuszczal-

nie albo by zwariował, albo by się szybko zestarzał. A tak mimo

czterdziestu pięciu lat wyglądał całkiem młodo, był opalony na

brąz dzięki pracy na wolnym powietrzu, umięśniony jak zapaśnik,

a więc w oczach kobiet stanowił ideał mężczyzny, co też stało się

przyczyną jego zguby.

Abu Simbel wyobrażał sobie całkiem inaczej. Jako nędzną

oazę położoną gdzieś w środku pustyni, otoczoną setkami kilome-

trów piasku, pośród tego leniwie wijący się Nil, a na jego brzegu

drewniane baraki i nie utwardzone drogi, które trzeba było wy-

równywać po każdym szturmie koparek. A gdzieś tam w oddali

kantyna pokryta blachą falistą, ze zbitymi z surowych desek sto-

łami i ławami, w której przy gazowym oświetleniu pracownicy

przepijali połowę swych zarobków. Tak było w Indiach, tak było

w Persji; typowa budowa zagraniczna.

— Zaskoczony, co? — zaśmiał się Lundholm, kiedy zauwa-

żył zdziwione spojrzenie Kaminskiego. Kasyno było pełne ludzi,

panowała noc.

Kamiński przytaknął. — Do licha, i to w środku pustyni! Do

licha! — powtórzył.

Szwed nazwiskiem Lundholm miał za zadanie zapoznać

nowo przybyłego ze wszystkimi urządzeniami „Joint Venture Abu

Simbel". Był on inżynierem budowlanym, tak jak Kamiński, i obaj

mieli tu pracować przez najbliższe dwa i pół roku. Trudno było

rozpoznać w nim Szweda, zupełnie inaczej aniżeli w przypadku

Kaminskiego, który nie mógłby zaprzeczyć, że jest Niemcem

nawet po przejściu burzy piaskowej. Był bowiem niski, raczej kor-

pulentny, a niezwykle bujna kędzierzawa czupryna wyraźnie zdra-

dzała jego włoskich przodków ze strony matki.

— W Indiach było okropnie — zaczął niepewnie Kamiński.

— W Persji mieliśmy wprawdzie murowane pomieszczenia, ale

za to każdej nocy walczyliśmy ze szczurami.

— Tutaj podobno są skorpiony — odparł Lundholm i dodał:

— Ale dotychczas jeszcze nie widzieliśmy żadnego.

— A węże?

Lundholm wzruszył ramionami. Abu Simbel było jego

pierwszą budową. Pracował w firmie „Skanska", która należała

do „Joint Venture Abu Simbel", i dotychczas budował mosty

w Szwecji.

— Węże nie są wcale takie straszne — podjął temat Ka-

miński — nie dopuszczają robactwa, to stare doświadczenie. —

A kiedy zauważył niezrozumiałe spojrzenie Szweda, powiedział:

— Tak, przed wężami można się uchronić, ale wobec szczurów,

myszy i mungo* człowiek nie ma żadnych szans, albowiem one

nieustannie się mnożą. — Sięgnął po piwo, wypił pół szklanki

i rozejrzał się dookoła. — Czy tu zawsze jest tak wytwornie? —

zapytał, wskazując głową sąsiednie stoliki.

Lokal był pełny. Przy kwadratowych stolikach ze stalowych

rurek panował gwar. Rozmawiano po niemiecku, angielsku, fran-

cusku, włosku, szwedzku i po arabsku. Większość obecnych sta-

nowili mężczyźni, ale po dokładniejszym przyjrzeniu się, Kamiń-

ski dostrzegł również kobiety, przeważnie ubrane jak mężczyźni,

w koszule i spodnie koloru khaki.

—Poczekaj — odpowiedział Lundholm o dziewiątej wystę-

puje Naglą, wtedy zaczyna się piekło.

—Kto to jest Naglą?

—Ta kobieta właściwie dzierżawi to kasyno; pochodzi z Asu-

anu. Kiedy mężczyźni dowiedzieli się, że w młodości

znakomicie

wykonywała taniec brzucha, tak długo nalegali, aż wreszcie

kiedyś

zatańczyła.

—No i co?

* Ssak, tępiciel jadowitych węży, zwany niekiedy ichneumonem, symbol boga

Atuma (przyp. red.).

— Naglą nie jest już taka młoda, ale jeśli chodzi o pępek, to

może się równać z każdą dwudziestolatką. Poza tym ma o takie...

— Lundholm przy tych słowach rozpostarł dłonie na piersiach. —

Teraz Naglą występuje raz w tygodniu, zobaczysz ją.

Parterowe kasyno, nazywane również mesą lub klubem,

wznosiło się jak podkowa na niewielkim wzgórzu nad doliną Nilu

i skierowane było na południe. W ciągu dnia rozpościerał się stąd

zapierający dech w piersiach widok na Nubię, która teraz, wie-

czorem, wyglądała jak wielka czarna czeluść; sprawiało to niesa-

mowite wrażenie.

Dla zwykłych robotników, których było tu około tysiąca, ka-

syno stanowiło w pewnym sensie tabu. Pijący tu piwo lub whisky

należeli do europejskiego kierownictwa budowy, mieszkali w po-

bliskiej Contractor's Colony przy Honeymoon Road albo Souna

Road i zarabiali miesięcznie dziesięć tysięcy marek.

Dziesięć tysięcy to mnóstwo pieniędzy i one były głównym

powodem, dla którego zgłaszało się tylu ochotników do pracy na

takich budowach jak Abu Simbel — i to pieniądze, a bywało też,

że i inne historie sprawiały, iż ludzie znikali z pola widzenia we

własnym kraju na dwa albo trzy lata. Dla Kaminskiego było to

również wyzwanie natury technicznej.

—Hej, Rogalla! — Lundholm skinął na szczupłego, wyso-

kiego mężczyznę, który wszedł do kasyna w towarzystwie

młodej

kobiety. Miał on na sobie luźną lnianą marynarkę, która

nada-

wała mu elegancki wygląd; dziewczyna natomiast

najwidoczniej

nie przywiązywała wagi do stroju, ubrana była bowiem w

ob-

szerny, sprany kombinezon, ciemne włosy miała związane

karku, a okulary w rogowej oprawie nadawały jej twarzy

nieprzy-

stępny wyraz.

—Chciałbym was zapoznać — powiedział Lundholm, kiedy

oboje doszli do stolika: — Artur Kamiński z firmy

„Hochtief"

z Essen. A to Istvan Rogalla, archeolog, i Margret Bakker,

jego

asystentka.

Kamiński wymienił z obojgiem uścisk dłoni, a Lundholm za-

uważył złośliwie: — Jedno ci powiem, wszyscy archeolodzy, którzy

się tu kręcą, są z natury naszymi wrogami, sprawiają bowiem mnó-

stwo kłopotów. Uważają, że powinniśmy tu pracować tak, aby nie

pozostawić żadnych śladów, ale to jest po prostu niemożliwe.

Vandenberg Philipp - Zielony skarabeusz.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: