ZBIGNIEW HERBERT

Zbigniew Herbert (ur. 29 października 1924r. we Lwowie, zm. 28 lipca 1998r. w Warszawie), polski poeta, eseista, dramatopisarz, autor słuchowisk; kawaler Orderu Orła Białego. Z wykształcenia ekonomista i prawnik.

W czasie wojny był żołnierzem AK. Jako poeta zadebiutował na łamach prasy w 1950r.; jego debiut książkowy, tom wierszy Struna światła ukazał się w 1956r. Do najbardziej cenionych dzieł Herberta należy cykl utworów o Panu Cogito, postaci zanurzonej we współczesności, a jednocześnie mocno zakorzenionej w europejskiej tradycji kulturowej. W latach 80. Herbert stał się sztandarowym poetą polskiej opozycji. Od 1986r. mieszkał w Paryżu, gdzie współpracował z Zeszytami Literackimi; do Polski wrócił w 1992.

10 lipca 2007r. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwalił rok 2008 Rokiem Zbigniewa Herberta.

Nagrody:
1961 Nagroda Pierścienia i tytuł Księcia Słowa (Rada Naczelna Zrzeszenia Studentów Polskich)
1963 Nagroda Fundacji im. Kościelskich (Genewa)
1965 Nagroda Fundacji A. Jurzykowskiego (Nowy Jork)
1965 Internationaler Nikolaus Lenau Preis (Austria)
1973 Nagroda im. Gottfrieda von Herdera (Austria)
1978 Nagroda im. Petrarki (RFN)
1981 Nagroda Literacka im. Andrzeja Struga
1984 Nagroda "Solidarności"
1984 Nagroda Poetycka im. Sępa Szarzyńskiego
1984 Międzynarodowa Nagroda Pisarska Walijskiej Rady Sztuki
1987 Nagroda Węgierskiej Fundacji Księcia Gabora Bethlema
1988 Nagroda im. Brunona Schulza (amerykańska Fundacja Studiów Polsko-Żydowskich i amerykański Pen Club)
1989 Nagroda Pen Clubu im. komandora K. Szczęsnego
1990 Nagroda Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego
1991 Nagroda Jerozolimy (Jerusalem Prize for the Freedom of the Individual in Society)
1991 Nagroda Vilenica (Stowarzyszenie Pisarzy Słoweńskich)
1993 Nagroda im. Kazimierza Wyki
1994 Nagroda Krytyków Niemieckich za najlepszą książkę roku (Martwa natura z wędzidłem)
1995 Nagroda T.S. Eliota (amerykańska Fundacja Ingersol)
1996 Nagroda Miasta Münster