Przychodnia terapii uzależnienia i współuzależnienia od alkoholu
Cele programu terapii:
Zwiększenie zdolności do utrzymania abstynencji oraz usuwanie zaburzeń i rozwiązywanie problemów osobistych, a także rozwijanie zdolności do zdrowego życia. Powinien zmierzać do przywrócenia osobie uzależnionej zdrowia psychicznego.
Program skierowany do:
Pacjentów „dobrowolnych” i „przymusowych”.
Poprzez program pragnę osiągnąć:
Program terapeutyczny:
Przychodnia terapii uzależnienia i współuzależnienia realizuje program leczenia osób uzależnionych od alkoholu i współuzależnionych w następującym zakresie:
· Intensywny program terapii dla osób uzależnionych od alkoholu;
· Pogłębiony program terapii dla osób uzależnionych od alkoholu;
· Podstawowy program edukacyjno – terapeutyczny dla osób współuzależnionych.
W programie terapeutycznym korzysta się z różnych doświadczeń. Zaczerpnięto z Dwunastu Kroków AA założenie o konieczności uznania przez osobę uzależnioną bezsilności wobec alkoholu i akceptacji własnej choroby. Na teoriach behawioralno – poznwczych opiera się uczenie pacjentów umiejętności potrzebnych do trzeźwego życia. Pacjenci realizują Osobiste Plany Terapii.
Przedstawię intensywny program terapii dla osób uzależnionych od alkoholu, który jest realizowany w przychodni terapii uzależnień i współuzależnień. Trwa on około 8 miesięcy i obejmuje minimum 6 godzin pracy tygodniowo. Składa się z trzech etapów: postępowania diagnostyczno – przygotowawczego, etapu wstępnego, etapu zasadniczego.
I. Postępowanie diagnostyczno – przygotowawcze.
1. Przygotowanie do terapii. Pacjenci przyjmowani są bez skierowań „dobrowolnie” i „przymusowo”. Osoba zgłaszająca się zawsze jest przyjmowana natychmiast.
2. Nawiązanie kontaktu. Rozmowę wstępną prowadzi specjalista, okazując zrozumienie i życzliwość. Po zebraniu wywiadu stawiana jest wstępna diagnoza i pada propozycja udziału w terapii.
3. Rejestracja. Osoby wyrażające chęć leczenia rejestrowane są, dane wprowadza się do programu komputerowego, który umożliwia szybki podgląd udziału w terapii.
4. Badanie lekarskie. Jego celem jest diagnoza uzależnienia, motywowanie do podjęcia terapii, informacja o możliwościach leczenia.
5. Zawarcie kontraktu odbywa się indywidualnie z każdą osobą.
II. Etap wstępny.
6. Konsultacje indywidualne. Terapeuta w trakcie sesji indywidualnych rozpoznaje problemy życiowe pacjenta, ustala ich związek z piciem i zajmuje się wzbudzaniem motywacji do zmian i leczenia.
7. Cele udziału w grupie wstępnej to:
- Burzenie mitów i stereotypów dotyczących picia,
- Uzyskiwanie świadomości problemów osobistych,
- Informacja o sposobach i metodach rozwiązywania problemów picia,
- Zmniejszenie oporu przed udziałem w procesie zdrowienia,
- Budowanie motywacji do utrzymania abstynencji i uczestnictwa w programie,
- Zmniejszenie oporu wobec pracy w grupie,
- Wzbudzenie zainteresowania możliwościami zmian w życiu i rozwojem osobistym,
- Uczenie się życia w trzeźwości,
- Wstępna nauka mówienia „nie’,
- Wstępna nauka rozpoznawania objawów głodu alkoholowego i sposobów radzenia sobie z nim.
Tematy poszczególnych zajęć:
Co to jest uzależnienie? Jakie są jego objawy? Jak rozpoznawać głód alkoholowy? Jak radzić sobie z jego objawami? Pić czy leczyć się – oto jest pytanie. Jak radzić sobie z myślami o alkoholu? Jak odmawiać picia? Jak pracować w grupie terapeutycznej?
8. Kontrakt na dalsze leczenie. Po ukończeniu etapu wstępnego pacjent podpisuje kontrakt zasadniczy, otrzymuje program dalszych zajęć i Osobisty Plan terapii.
III. Etap zasadniczy.
9. Udział w grupie samopoznania polega na przyglądaniu się swojej przeszłości i uzyskiwaniu świadomości szkód alkoholowych.
Cele: poznawanie siebie, konfrontacja z faktami samozniszczenia, budowanie tożsamości alkoholika, uznawanie swojej bezsilności i akceptacja ograniczeń, odzyskiwanie mocy poprzez poddanie się, utrzymanie abstynencji, budowanie systemu oparcia, budowanie otwartości, uzdrawianie uczuć.
10. Zadania wynikające z Osobistego Planu Terapii.
Cel: wzbudzenie zainteresowania życiem emocjonalnym, nauka rozpoznawania, nazywania, wyrażania i kontrolowania swoich uczuć, rozpoznawanie systemu nałogowego regulowania uczuć.
11. Trening Asertywnych Zachowań Abstynenckich.
Cel: uczenie się umiejętności asertywnego odmawiania picia, umacnianie odporności na sytuacje zagrożenia, nauka jasnego informowania o własnej chorobie.
12. Grupa pracy nad bezsilnością.
Praca nad bezsilnością realizowana jest w formie zadań ustalonych przez terapeutę dla każdego pacjenta indywidualnie.
Cel: pomoc pacjentowi w uznaniu się za pokonanego przez alkohol po to, aby mógł uwolnić się od obsesyjnej walki oraz udowadniania sobie i światu, że panuje nad piciem alkoholu.
Cele: przyrost wiedzy niezbędnej na tym etapie terapii na temat choroby alkoholowej i psychologicznych mechanizmów uzależnienia, uczenie się rozpoznawania mechanizmów choroby, budowanie tożsamości alkoholika.
Mgr Jarosław Caputa
B IV / R I / grupa 3
pola-pokot