Ergonomia08.pdf

(721 KB) Pobierz
Microsoft PowerPoint - Ergonomia08
ERGONOMIA I BiHP
System sensoryczny człowieka
 
Systemy sensoryczne człowieka, których efektami są np.: wrażenia , uczucia ,
świadomość , nie odzwierciedlają dokładnie świata fizycznego, lecz reagują
jedynie na te aspekty środowiska, które są ważne dla naszego przeżycia.
Cechami wspólnymi procesu percepcyjnego wszystkich systemów
sensorycznych są:
• wykrycie (recepcja) bodźca przez komórki zmysłowe lub nerwowe;
• charakterystycznego dla danego, jednego lub kilku narządów;
• przetworzenie energii bodźca w tzw. potencjał błonowy komórki zmysłowej;
• przekształcenie potencjału receptorowego w potencjał czynnościowy;
• przesyłanie tak przekształconej informacji poprzez aksony do centralnego
(ośrodkowego) systemu nerwowego;
• hierarchiczna organizacja przesyłu informacji w drogach czuciowych
(pomiędzy receptorem, a korą asocjacyjną), o coraz większym stopniu
złożoności;
• synteza odbioru w jednolite wrażenie zmysłowe, które ma miejsce na
najwyższym piętrze systemu nerwowego, w tzw. świadomym odczuciu;
• możliwe są dwa rodzaje przesyłu informacji: jednokierunkowo i zwrotnie;
• ilość ośrodków pośredniczących w drodze czuciowej może być różna.
 
Powyższe procesy mogą być realizowane przez:
• jedną i tę samą komórkę (np. zmysł węchu);
• przez różne komórki i ich połączenia synaptyczne.
Wartość amplitudy potencjału receptorowego zależy od:
• energii przekazywanego bodźca która realizowana jest przez częstość
potencjału czynnościowego;
• wartości progowej pobudliwości;
• sprzężenia zwrotnego na drodze przekazu informacji, którego efektem jest
regulacja progu pobudliwości komórek zmysłowych;
• reakcji jedynie na zmienną wartość bodźca (wartości stałe nie są odbierane);
• paralelność zjawisk (przekaz równoczesny kilku rodzajów informacji np.:
kształtu, barwy, prędkości ruchu itp.);
• zdolność adaptacji (w początkowej fazie bardzo silna reakcja, która z
upływem czasu maleje, prowadząc do częściowego zaniku percepcji);
• rodzaju bodźca - monotonne, powtarzające się bodźce, nie mające znaczenia
dla organizmu ulegają zanikowi w świadomej percepcji (tzw. habituacja).
 
Narząd, tkanka
Umiejscowienie receptorów
Cecha bodźca na którą reaguje receptor
Oko
siatkówka
spostrzeganie: obrazu, jego ruchu, położenia,
barw i wszelkich niejednorodności
Ucho
wewnętrzne:
- narząd Cortiego
- przewody półkoliste
analiza dźwięku
przyspieszenie, ruchy obrotowe głowy, statyczne
położenie ciała względem siły ciężkości
Nos
nabłonek węchowy
rozróżnianie zapachów
Język
kubki smakowe
rozróżnianie smaków
Skóra
naskórek, skóra właściwa,
tkanka podskórna
dotyk, ucisk, ból, czucie temperatury, drgania
Mięśnie
wrzeciona
położenie i ruchy części ciała
Typy i lokalizacja receptorów człowieka oraz rodzaj czynnika na który reaguje.
769690809.008.png 769690809.001.png 769690809.002.png 769690809.003.png
Analizator
Czynnik
pobudzający
Próg
pobudzenia
Zdolność prze-
pustowa [bit/s]
Rozpiętość
Zdolność
rozdzielcza
wzrokowy
stały bodziec
kwant fali e-m
4x10 -9 Lx
20 ÷ 70
10 9
1% wartości
wyjściowej
słuchowy
drgania
powietrza
2x10 -5 W/m 2
0,6 ÷ 8
10 -(12÷14)
0,3 ÷ 0,7 dB
termiczny
energia cieplna
0,2 C
nie znana
1:1450
1 C
równowagi
galaretowata
masa
0,12 m/s 2
nie znana
-
-
czucia
drgania
mechaniczne
10 -5 m/s
-
1:10000
-
dotyku
3 mg/mm 2
-
7% wartości
wejściowej
smaku
sól kuchenna
2,71 mmo/l
-
-
20% wartości
wejściowej
węchu
stężenie mer-
katenu metylu
4x10 -8 mg/l
-
4000
zapachów
16÷50% kon-
centracji wyj.
kinestatyczna
energia
mechaniczna
-
-
-
9÷25% wart.
wyjściowej
Ogólna charakterystyka zmysłów człowieka
769690809.004.png 769690809.005.png 769690809.006.png 769690809.007.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin