ADORACJA Przed Najświętszym Sakramentem
Człowieku, czy nie potrzebujesz dla siebie jakiejś łaski?
Powiedz Mi otwarcie, czy może jesteś dumnym, samolubnym, niestałym, niestarannym … i poproś Mnie, żebym ci przyszedł z pomocą w twoich nielicznych czy też licznych wysiłkach, które podejmujesz, by się pozbyć tych wad. Nie wstydź się! Jest wielu sprawiedliwych, wielu świętych w niebie, którzy popełniali dokładnie te same błędy. Ale oni prosili pokornie … i z biegiem czasu zobaczyli, że są od tego wolni. Nie zwlekaj prosić też o zdrowie, o szczęśliwe zakończenie twoich prac, interesów czy studiów. To wszystko mogę ci dać i daję. A Ja życzę sobie, żebyś Mnie o to prosił, jeśli się to nie zwraca przeciwko twojemu uświęceniu, natomiast jemu sprzyja i je wspiera.
Czego ci akurat dzisiaj potrzeba? Co mogę dla ciebie uczynić?
Gdybyś ty wiedział jak bardzo pragnę ci pomóc!
Pieśń
Czy masz jakiś plan?
Opowiedz Mi o nim. Czym się zajmujesz? O czym myślisz? Co mogę uczynić dla twojego brata, dla twojej siostry, twoich przyjaciół, twojej rodziny? Co ty chciałbyś dla nich uczynić? A co do Mnie – czy nie masz życzenia, żebym był uwielbiony? Czy zechciałbyś swoim przyjaciołom uczynić coś dobrego, im, których ty może bardzo kochasz, ale oni żyjąc nie myślą o Mnie? Powiedz Mi: co dzisiaj budzi nadzwyczaj twoją uwagę? Czego pragniesz z utęsknieniem? Jakie środki posiadasz, aby to osiągnąć? Powiedz mi o twoim nieudanym przedsięwzięciu, a Ja powiem ci przyczyny niepowodzenia. Czy nie chciałbyś Mnie dla siebie pozyskać?
Może czujesz się samotnym lub źle usposobionym?
Odpowiedz Mi w szczegółach, co cię smuci. Kto cię zranił? Kto obraził twoją miłość własną? Kto ciebie znieważył? Informuj Mnie o wszystkim, a wnet dojdziesz tak daleko, że powiesz, iż za Moim przykładem wszystko darujesz i wszystko zapominasz. Za nagrodę otrzymasz Moje pocieszające błogosławieństwo.
Może się boisz?
Czy odczuwasz w swojej duszy owo nieokreślone przygnębienie, które wprawdzie jest bez podstaw, ale mimo to nie przestaje rozrywać ci serca? Rzuć się w ramiona Mojej Opatrzności! Jestem przy tobie, u twojego boku. Ja wszystko widzę, wszystko słyszę i w żadnym momencie nie zostawię cię. Czy odczuwasz antypatię u ludzi, którzy cię przedtem lubili, a którzy cię teraz zapomnieli, od ciebie się odwrócili mimo, że z twojej strony nie było najmniejszego powodu do tego? Poproś za nich, a Ja ich przywrócę do twojego boku, jeżeli nie staną się zawadą dla twojego uświęcenia.
Czy nie masz czasem jakiejś radosnej wiadomości dla Mnie?
Dlaczego nie pozwalasz Mi w niej uczestniczyć? Przecież jestem twoim przyjacielem. Opowiedz Mi, co pokrzepiło twoje serce i wywołało twój uśmiech w okresie od twoich ostatnich odwiedzin u Mnie? Być może miałeś przyjemne zaskoczenia, może otrzymałeś szczęśliwe wiadomości, może przezwyciężyłeś trudności, wyszedłeś z sytuacji bez wyjścia? To wszystko jest Moim dziełem. Ty masz Mi po prostu powiedzieć: „Dziękuję, mój Boże!”. A czy nie chcesz Mi nic obiecać? Ja czytam w głębi twojego serca. Ludzi można łatwo zmylić, ale nie Boga. Mów więc otwarcie do Mnie. Czy jesteś zdecydowany nie poddawać się więcej wiadomej okazji do grzechu, zrezygnować z rzeczy, która ci szkodzi, nie czytać książki, która niezdrowo pobudza twoją wyobraźnię, nie przystawać z człowiekiem, który zmącił spokój twej duszy? Czy będziesz znowu łagodnym, miłym i usłużnym wobec tego człowieka, którego miałeś do dziś za wroga, bo ci się sprzeniewierzył? Więc dobrze, powracaj znowu do twojego zajęcia, do twojej pracy. Ale nie zapominaj chwili, którą przeżywaliśmy razem. Zachowaj – jak dalece możesz – milczenie, skromność, wewnętrzne skupienie, miłość bliźniego.
Kochaj Mnie teraz …
Znam twoją nędzę, twoje zmagania, twoją słabość i choroby, twoje przygnębienia, i mimo to mówię ci: daj Mi twoje serce, kochaj Mnie będąc takim, jaki teraz jesteś! Jeśli będziesz czekać, aż staniesz się aniołem, by powierzyć się miłości, nigdy nie będziesz Mnie kochać. Nawet jeśli często popadasz w grzechy, nawet jeśli jesteś zbyt leniwy, aby coś w sobie zmienić – kochaj Mnie! Kochaj Mnie teraz, bez względu na stan, w jakim się znajdujesz, znajdujesz zapale czy też w oschłości, w wierności czy nienawiści.
Kochaj Mnie teraz. Pragnę miłości twego biednego serca. Jeśli będziesz czekać, aż staniesz się doskonały, by Mnie pokochać, to nigdy nie będziesz Mnie kochać. Czyż Ja nie mogę przemienić każdego ziarenka piasku w jaśniejącego czystością anioła, pełnego szlachetności i miłości? Czyż nie mógłbym jednym aktem powołać z nicości tysięcy świętych? Czyż nie jestem wszechmocny? A jeśli pragnę wybrać raczej twoją biedną miłość?
Moje dziecko, pozwól, bym cię kochał. Chcę twego serca. Pragnę cię ukształtować, ale na razie, czekając na to, kocham cię takiego, jakim jesteś i pragnę, byś też Mnie kochał. Pragnę ujrzeć jak z dna twojej nędzy wypływa miłość. Kocham w tobie wszystko, aż po twoją słabość i pragnę, aby z twojego ubóstwa wznosił się stale ten okrzyk: Panie, kocham Cię! Dla Mnie liczy się śpiew twego serca. Czy potrzebuję twojej wiedzy lub zdolności? To nie cnót i zasług chcę od ciebie; gdybym cię nimi obdarzył, jesteś tak słaby, że zaraz popadłbyś w pychę.
Mogłem przeznaczyć cię do wielkich rzeczy, ale nie – ty będziesz sługą nieużytecznym. Zabiorę nawet tę odrobinę, którą posiadasz – bo stworzyłem cię do miłości. Miłość sprawi, że wszystko inne będzie ci przydane, bez twojej troski. Staraj się tylko, aby chwilę obecną wypełnić miłością. Dziś stoję u drzwi twego serca i pukam jak żebrak – Ja, Pan panów. Pukam i czekam; pospiesz by Mi otworzyć. Nie mów wciąż o swojej nędzy. Ty, co rani Moje serce jest twój brak ufności.
Chcę abyś myślał o Mnie w każdej godzinie dnia i nocy. Pragnę abyś czynił nawet najmniejsze rzeczy z miłością. Kiedy trzeba ci będzie cierpieć, dam ci siłę, ale pamiętaj: kochaj Mnie teraz! Nie czekaj na to, aż staniesz się święty, by oddać się miłości – bo inaczej nigdy nie będziesz Mnie kochać.
„Oto stoję u drzwi i kołaczę …” (Ap 3,20).
Stoję u drzwi twojego serca dniem i nocą. Jestem tam, nawet kiedy nie słuchasz, nawet kiedy wątpisz, że to mógłbym być Ja. Oczekuję na najmniejszy znak twojej odpowiedzi, przynajmniej na wyszeptane zaproszenie, które pozwoli, abym wszedł.
Chcę abyś wiedział, że kiedykolwiek mnie zapraszasz, przychodzę – zawsze i niezawodnie. Przychodzę cichy i niewidzialny, ale z nieskończoną mocą i miłością, przynosząc wiele darów Mojego Ducha. Przychodzę z Moim miłosierdziem, z Moim pragnieniem przebaczenia i uzdrowienia cię, z miłością do ciebie ponad twoje zrozumienie – miłością tak samo wielką, jak ta, którą sam otrzymałem od Ojca. Przychodzę pragnąc pocieszyć cię o dodać ci siły, podnieść cię i popatrzeć wszystkie twoje rany. Przynoszę ci Moje światło, aby rozproszyć twoje ciemności i wszystkie twoje wątpliwości. Przychodzę z Moją mocą, abym mógł nieść ciebie i wszystkie twoje problemy.
Wiem, co kryje się w twoim sercu – znam twoją samotność i wszystkie twe zranienia – odrzucenia, osądy, upokorzenia. Ja zniosłem to wszystko przed tobą i zniosłem to wszystko dla ciebie, abyś również i ty mógł dzielić Moją moc i zwycięstwo. W szczególny sposób znam twoją potrzebę miłości – jak bardzo pragniesz być kochany i pielęgnowany. Jakże często pragnąłeś nadaremnie, szukając tej miłości egoistycznie, starając się wypełnić wewnętrzną pustkę przemijającymi przyjemnościami bądź grzechem, który tylko pogłębiał tę pustkę. Czy pragniesz miłości? Ja ciebie zaspokoję i wypełnię. Pragniesz być otoczony czułością? Kocham cię bardziej niż możesz to sobie wyobrazić – aż do śmierci na krzyżu – dla ciebie.
Już teraz troszczę się o miejsce, które Ojciec Mój przygotował dla ciebie w Moim Królestwie. Pamiętaj, że jesteś pielgrzymem w tym życiu zdążającym do domu. Grzech nigdy nie jest w stanie cię zadowolić lun przynieść ci pokój, którego poszukujesz. To wszystko, czego szukałeś poza Mną, uczyniło cię jedynie bardziej pustym, tak więc nie trzymaj się kurczowo rzeczy tego świata. Nade wszystko jednak nie uciekaj przede Mną, kiedy upadasz. Nie zwlekaj, przyjdź do Mnie. Dając Mi zaś twoje grzechy, dajesz mi radość bycia twoim Zbawicielem. Nie ma niczego, czego nie mógłbym przebaczyć lub uzdrowić.
Gdy tylko otworzysz drzwi twego serca, gdy tylko podejdziesz wystarczająco blisko wówczas usłyszysz Mnie, powtarzającego ciągle nie w zwykłych ludzkich słowach, lecz w duchu: „Nie ma znaczenia to, co uczyniłeś, kocham cię dla ciebie samego. Przyjdź do Mnie z twoją nędzą i twoimi grzechami, z twoimi kłopotami i potrzebami, z całym twoim pragnieniem bycia kochanym. Ja stoję u drzwi twojego serca i kołaczę. Otwórz mi …”.
Drogi Przyjacielu
Widziałem cię, jak rozmawiałeś ze swoimi przyjaciółmi. Czekałem na ciebie cały dzień, mając nadzieję, że porozmawiasz także ze Mną. Dałem ci zachód słońca, abyś zakończył twój dzień, i chłodny podmuch wiatru, abyś odpoczął, i czekałem. Nie przyszedłeś. To Mnie zraniło, ale nadal cię kocham, ponieważ jestem twoim przyjacielem.
Widziałem cię śpiącego w nocy i chcąc dotknąć twoich brwi rozlałem światło księżyca na twoją twarz. Znowu czekałem, chciałem przyjść, abyśmy mogli porozmawiać. Mam tak wiele prezentów dla ciebie. Nawet nie pomyślałeś o Mnie. Rano wystrzeliłem dla ciebie złocisty wschód słońca w cudowny poranek, ale obudziłeś się za późno i popędziłeś do swoich spraw. Moje niebo zaszło chmurami i płakałem deszczem. Gdybyś tylko Mnie posłuchał – Kocham cię!
Próbuję ci to powiedzieć przez błękitne niebo, cichą, zieloną trawę, szepczę to w liściach na drzewach i w kolorach kwiatów. Wykrzykuję ci to w strumieniach górskich. Ubrałem cię w ciepłe promienie słońca i nasyciłem powietrze zapachami natury.
Moja miłość do ciebie jest głębsza niż ocean i większa niż najgłębsza potrzeba w twoim sercu.
Proszę, porozmawiaj ze Mną. Proszę cię, nie zapominaj o Mnie. Chciałbym podzielić się z tobą tyloma rzeczami. Nie będę ci więcej przeszkadzał. Decyzja należy do ciebie.
Dziękuję ci za wszystkie te chwile, w których o Mnie pamiętasz. Wiedz, że jestem z ciebie dumny, ilekroć starasz się dobrze żyć ze swoją rodziną, bliskimi, okazywać miłość i serdeczność, przebaczać i pomagać innym, uczciwie pracować, uczyć się …
Nawet nie masz pojęcia, jak się cieszę, gdy odwiedzasz Mnie w świątyni. Gdy się modlisz, przedstawiasz mi swoje problemy, prośby, nawet skargi. Bądź pewien, że Ojciec i Ja wsłuchujemy się w każde twoje słowo, czy choćby westchnienie – z największą uwagą i czułością. Jednak … nie gniewaj się, jeśli nie zawsze i nie od razu możemy spełnić te oczekiwania. Jeśli pozwolisz, to mam kilka sugestii dla ciebie. Posłuchaj:
Jeżeli życie stawia cię przed problemem, którego nie jesteś w stanie rozwiązać – nie obawiaj się. Włóż ten problem i przekaż go Mnie. Gdybyś chciał poznać odpowiedź – po prostu pójdź do świątyni albo otwórz Pismo Święte. Ja rozwiązuję wszystkie problemy, ale wtedy, kiedy Ja chcę, nie ty.
1
nyu1605