Katecheza 10
MODLITWA:
Błogosławcie Pana Słońce i księżycu, Błogosławcie Pana gwiazdy nieba, Błogosławcie Pana deszcze i rosy, błogosławcie Pana, wszystkie wichry niebieskie, błogosławcie Pana, góry i pagórki, Błogosławcie Pana wszelkie rośliny na ziemi, błogosławcie Pana, źródła wodne, błogosławcie Pana, morza i rzeki.
PLANSZA:
KOŚCIÓŁ – wspólnota ludzi wierzących
Za każdym razem, kiedy rozstajesz się z bliskimi osobami, gdy wyjeżdżasz na wakacje albo szkolną wycieczkę, proszą cię o znak. Chcą wiedzieć, że szczęśliwie dotarłeś do celu i dobrze się czujesz. Takim znakiem może być wysłany list, telegram albo telefon. Gdy nie ma żadnego znaku, w serca kochających nas osób wkrada się niepokój. Każdemu człowiekowi potrzebne są znaki.
Pismo Święte zawiera opowiadania o znakach, w których Bóg ułatwiał ludziom odczucie Jego bliskości. Góra jest jednym ze znaków spotkania Boga z ludźmi, o których mówi się w Piśmie Świętym. W księdze tej wymieniono wiele wydarzeń, które miały miejsce w 'górach, a dotyczyły spotkania Boga z ludźmi. Tak na przykład na wskazanej przez Boga górze Abraham miał złożyć Bogu w ofierze swego syna Izaaka. W księdze Pisma Świętego znajdziemy także wzmiankę o tym, że wyzwoleni z niewoli egipskiej Izraelici rozbili obóz u stóp góry Synaj (Wj 19, 2), albo, że Mojżesz wyprowadził cały lud na spotkanie z Bogiem u stóp góry (Wj 19, 18-20).
Możemy przeczytać również o tym, że na górze Bóg zawarł z Ludem Wybranym przymierze, a także dał temu ludowi dziesięć przykazań - Dekalog - i polecił przestrzegać. Przez posługiwanie się w opowiadaniach Pisma Świętego pojęciem "góra" ich autorzy wyrażali swe przekonanie o tym, że jest ona bliższa Boga niż równiny. Szczyty górskie z powodu ich skierowania w stronę nieba uważano za miejsce zamieszkania Boga. Stąd wędrowanie na górę, stawanie u stóp góry, zwracanie się w kierunku góry czy też przebywanie na górze wyrażało kierowanie się do Boga, czy wręcz przebywanie w Jego obecności. Wszystko po to, aby wyrazić swe prze- konanie, wiarę w to, że Bóg pozwala człowiekowi przebywać w Jego obecności.
Góry nie są jedynym miejscem spotykania się Boga z ludźmi. Na kartach Pisma Świętego znajdziemy także opowiadania o spotykaniu się Boga z ludźmi w innych znakach. I tak, znajdziemy w Piśmie Świętym opowiadanie o tym, jak Mojżesz pasący owce na pustyni zobaczył płonący krzew u stóp góry Horeb. Płonący krzew był znakiem Boga, który zaprosił Mojżesza na spotkanie. Podczas tego spotkania Bóg zlecił Mojżeszowi wypełnienie zadania, które ma znaczenie po dziś dzień dla wszystkich ludzi. Dotyczyło ono wyprowadzenia z niewoli egipskiej w imię Boga całego Ludu Wybranego. Pismo Święte opowiada także o miejscach, które były znakiem obecności i spotkania ludzi z Bogiem. Jednym z ta- kich miejsc w historii Narodu Wybranego był Namiot Spotkania.
Jak sama nazwa wskazuje, każdy, kto chciał spotkać się z Bogiem, wchodził do tego Namiotu - miejsca obecności Boga. Z czasem, gdy zmieniały się warunki życia Izraelitów, gdy zaczęto wznosić budowle z kamienia i gdy miejscem zamieszkania króla stał się pałac - miejscem szczególnego prze- bywania Boga wśród ludzi była Świątynia.
Czy dzisiaj spotykamy takie szczególne znaki bliskości Boga? A jeżeli takie znaki istnieją, to czy umiemy je poprawnie odczytać?
Znakami, które mówią nam o Bożej obecności, są między innymi Kościół Jezusa Chrystusa, rozumiany jako społeczność wierzących, oraz sakramenty Kościoła.
DZIŚ BÓG SPOTYKA SIĘ KOŚCIÓŁ NAMI:
W KOŚCIELE – WSPÓLNOCIE LUDU BOŻEGO
SAKRAMENTACH
PIŚMIE ŚWIĘTYM
DRUGIM CZŁOWIEKU
KOŚCIÓŁ – wspólnota ludzi wierzących.
Tabelka:
Miejsce spotkania/ Rysunek
Dlaczego Bóg wybrał to miejsce?
Grupa 1:
Było to w trzecim miesiącu od wyjścia Izraelitów z Egiptu; w tym dniu przybyli [oni] na pustynię Synaj. Wyruszyli z Refidim, a po przybyciu na pustynię Synaj rozbili obóz na pustyni. Izrael obozował tam naprzeciw góry. Mojżesz wstąpił wtedy do Boga, a Pan zawołał na niego z góry i powiedział: «Tak powiesz domowi Jakuba i to oznajmisz Izraelitom: (Wj,1-3).
Góra zaś Synaj była cała spowita dymem, gdyż Pan zstąpił na nią w ogniu i uniósł się dym z niej jakby z pieca, i cała góra bardzo się trzęsła. Głos trąby się przeciągał i stawał się coraz donośniejszy. Mojżesz mówił, a Bóg odpowiadał mu wśród grzmotów (Wj 19, 18-20).
Grupa 2:
Wtedy ukazał mu się Anioł Jahwe w płomieniu ognia, ze środka krzewu. Mojżesz widział, jak krzew płonął ogniem, a nie spłonął od niego. Wtedy Mojżesz powiedział do siebie: " Podejdę, żeby się przyjrzeć temu niezwykłemu zjawisku. Dlaczego krzew się nie spala?" Gdy zaś Jahwe ujrzał, że Mojżesz podchodził, żeby się przyjrzeć, zawołał Bóg do niego ze środka krzewu: "Mojżeszu, Mojżeszu!" On zaś odpowiedział: "Oto jestem" Rzekł mu: "Nie zbliżaj się tu! Zdejm sandały z nóg, gdyż miejsce na którym stoisz, jest ziemią świętą (Wj 3,2-6).
Grupa 3:
"Mojżesz i Aaron weszli do Namiotu Spotkania, potem wyszli stamtąd i pobłogosławili lud. Wtedy chwała Jahwe ukazała się całemu ludowi." (Kpł 9,23) I zwrócił się nagle Jahwe do Mojżesza, Aarona i Miriam: "przyjdźcie wszyscy troje do Namiotu Spotkania". I poszli wszyscy troje, a Jahwe zstąpił w słupie obłoku, zatrzymał się u wejścia do namiotu i zawołał na Aarona i Miriam". (Lb 12, 4-5)
Grupa 4
Ezechiasz wziął list z rąk posłów i przeczytał go, a następnie poszedł do świątyni Jahwe i rozwinął go przed Jahwe. I zanosił modły Ezechiasz przed obliczem Jahwe, mówiąc: "Jahwe, Boże Izraela! Który zasiadasz w cherubach, Ty sam jeden jesteś Bogiem wszystkich królestw świata. Tyś uczynił niebo i ziemię. (2 Krl 19, 14-15).
CZY WY WIECIE, ŻE JESTEŚCIE ŚWIĄTYNIĄ
1. Czy wy wiecie, że jesteście świątynią?
Czy wy wiecie, że jesteście świątynią?
Świątynią, w której mieszka Święty Duch.
Ref. Pełni mocy, wdzięczności i chwały.
Pełni mocy, wdzięczności i chwały.
2. Tak, my wiemy, że jesteśmy świątynią.
Tak, my wiemy, że jesteśmy świątynią.
sysika