Boks może być metaforą życia i to na wiele sposobów. W jednym i drugim otrzymujesz ciosy. Jeżeli nie będziesz wystarczająco ostrożny wkrótce zapomnisz że przetrwać można na wiele sposobów; jedni wygrywają a drudzy przegrywają. Motywacja jest ważna w momentach komfortowych. Kiedy przychodzi do działania, należy im przypomnieć do czego dążą.
W życiu ludzie wyobrażają sobie piękne cele ale mają problem z zabraniem się do ich realizacji gdy odpowiedzialność i sumienność zapukają do ich drzwi. Zapominają, że chcieli być prawnikiem kiedy ceną jest ciężkie studiowanie po nocach zamiast zabawy z przyjaciółmi. Nawet kiedy przypomnisz im, że dyscyplina jest wymagana tylko przez krótki okres czasu w porównaniu do całego życia, wciąż zbaczają z drogi.
Tak samo jest w świecie boksu. Potencjalny mistrz wyobraża sobie piękny dom, samochód i sławę. Zakłada rękawice i idzie do celu. Ale gdy napotka pierwszą przeszkodę, jak potężny lewy hak czy deszczowy poranek w dniu, w którym ma zaplanowane zajęcia na wolnym powietrzu, zaczyna postrzegać mieszkanie w bloku i metro jako bardziej realne rozwiązanie.
Wtedy właśnie należy mu przypomnieć czego chciał gdy jego cele były bardziej jasne. Musisz mu przypomnieć że inne ścieżki w życiu również wiążą się z trudnościami. Różnica polega na tym że będzie się z nimi zmagał po pięćdziesiątce a nie po ukończeniu dwudziestu dziewięciu lat.
W takich momentach następuje zniekształcenie czasu. Zaczynamy myśleć, że to co przeżywamy w ringu będzie trwać wiecznie. Zapominamy jednak także, że to co osiągniemy w ringu w ciągu tych kilku minut zostanie z nami na zawsze.
Pod presją mamy tendencję do obniżania znaczenia tego co robimy ponieważ wtedy jest łatwiej znaleźć wymówkę żeby tego nie robić. W ten sposób zapewniamy sobie przetrwanie jako rasa; to wbudowana przez naturę ścieżka bezpieczeństwa. Jednak jeśli 'ciche' lub, jak w moim przypadku, 'głośne' przypomnienie dotrze do zawodnika w odpowiednim momencie to ma szansę przebrnąć przez ciężki okres i ostatecznie dotrzeć do wymarzonego celu.
Teddy Atlas jest obecnie komentatorem dla audycji bokserskiej w jednej z amerykańskich stacji telewizyjnych ESPN2 Friday Night Fights. Trenerem jest od 1976 roku. Mistrzowie z którymi pracował to między innymi: Michael Moorer, Michael Grant [uwaga redakcji PolskiBoks.pl - nic nie wiadomo nam o żadnym poważnym tytule posiadanym przez Michaela Granta], Tracy Patterson, Joey Gamache, Simon Brown, oraz Barry McGuigan. Otrzymał ostatnio nagrodę Stowarzyszenia Dziennikarzy Bokserskich dla Najlepszego Komentatora Telewizyjnego.
bonsak