W5.pdf

WYKŁAD V

Diagnoza w psychologii klinicznej

Diagnozę kliniczną ujmujemy w dwojaki

sposób:

• jako postępowanie diagnostyczne –

proces diagnozy

• jako wynik badania – orzeczenie,

ekspertyza, ewaluacja

Cele diagnozy klinicznej (komu i do czego mają

służyć rezultaty postępowania diagnostycznego)

• Cele interwencyjne

Diagnoza stanowi etap przygotowawczy dla:

a). Podjęcia intencjonalnej, zaplanowanej aktywności,

zmierzającej do pojawienia się u podmiotu

pożądanych zmian: psychoterapia, rehabilitacja

psychologiczna, interwencja kryzysowa,

psychoprofilaktyka, wspomaganie rozwoju

b). Podjęcia działań odsuniętych w czasie lub

odseparowanych od postępowania psychologa diagnosty:

orzecznictwo w postępowaniu rentowym, określenie o

zdolności do odbywania służby wojskowej, postępowanie

medyczne wskutek nozologicznej diagnozy

neuropsychologicznej itp.

Proces interwencji polega na tym, iż nie dopuszcza się do

sytuacji, w której właściwości podmiotu i cech

sytuacyjnych mogłyby doprowadzić do psychopatologii

• Cele selekcyjne (współpraca z psychologami

pracy, edukacji): poradnictwo np. rodzinne,

zawodowe, przydatności do grup

zadaniowych, typów edukacji itp.

Cele interwencyjne i selekcyjne mają

charakter strategiczny, realizację których

zabezpieczają szczegółowe cele pośrednie –

stopniowane: