Pervin3.doc

(286 KB) Pobierz
Osobowość ćw3

Yow…Tako więc oddaje do użytq kolejną część osobowości, która przypadła mi w udziale. Jakkolwiek, po części metodologicznych wywodów, czas na lanie wody. Co prawda brzez… był szczegółowy i w ogóle chyba przegiąłem, tak jak wtedy z nadmierną ilością szczegółów, tak pewnie ta część jest trosze…eee rozlazła…  ale nie jest chyba tragicznie… pozdrawiam

k.

 

 

 

Osobowość – ćw. 3 –Pervin 49 - 78

 

Cechy jako składniki osobowości

Cechy:

q       Podstawowe kategorie opisu osobowości (np. przyjacielski, wrogi)

q       Odnoszą się do stałych aspektów funkcjonowania jednostki

q       W jęz. potocznym używane do scharakteryzowania innych lub siebie

q       2podejścia:

1.             badacze uznający że pojęcie cechy jest przydatne w badaniu naukowym

2.             badacze uznający, że osobowość jest zbyt złożona i zróżnicowana ,aby można ją było opisać pojęciem cech.

q       Myśl, że cecha jest podstawową jednostką opisu i budowy osobowości-już u zarania psych.osobowości (np. Allport, Stagner)

q       Psychologowie- brak zgody co do sposobów pomiaru i definicji cech ALE zbieżne opinie w 2punktach: 1) pojęcie cechy odnosi się do pewnych prawidłowości w zachowaniu àpozwala ono scharakteryzować podstawowe różnice między ludźmi
2) cechy mogą być wykorzystywane jako jednostki opisu osobowości

 

1.       PSYCHOLOGIA CECH GORDONA W. ALLPORTA

Definicja cech wg Allporta:

q       To podstawowe jednostki strukturalne osobow.

q       Predyspozycje do reagowania w określony sposób (czyli cecha objawia się gotowością do reagowania w określony sposób, bo osoba różne syt. traktuje podobnie, a ona przyjmuje pewien styl ekspresji i postępowania)

q       Cechy rzeczywiście istnieją, są osadzone w „systemie neuropsychicznym”

q       Cechy wynikają z biolog. i fizycznych różnic między ludźmi, można je ujrzeć w „widocznym z zewn. strumieniu zachowań”

 

Klasyfikacja cech osobowości wg Allporta:

1)       Nomotetyczno – idiograficzna (rozróżnienie opisu cech charakteryzujących wszystkich ludzi od opisu pojedynczego człowieka)

2)       Związana z siłą oddziaływania przypisywaną różnym cechom. Allport wyróżnia:

·                                                                                                Dyspozycje dominujące – najsilniej wpływają na funkcjonowanie człowieka, prawie każde zachowanie można do nich odnieść (np. makiawelizm, sadyzm, autorytaryzm; liczba tych dyspozycji -ograniczona)

·                                                                                         Dyspozycje centralne – określają skłonności obejmujące mniejszą liczbę sytuacji,ale wciąż dot. prawidłowości w zachowaniu (np. uczciwość, uprzejmość)

·                                                                                   Dyspozycje wtórne – to cechy najmniej wyraziste, spójne i najtrudniejsze do uogólnienia

=>cechy różnią się pod wzgl. znaczenia i zasięgu (różne cechy mogą być centralne, dominujące lub wtórne)

 

Poglądy Allporta:

q       Odrzucał analizę czynnikową bo: absolutyzuje przeciętność, prowadzi do pojmowania człowieka jako zespołu niezależnych elementów, a nie jednolitego systemu współzależnych struktur

q       Przyczynił się do opracowania taksonomii cech osobow. (ze słownika wypisał wszystkie słowa dot. osobowości dodał zwroty slangowe i podzielił wszystko na kategorie: trwałe cechy, przemijające nastroje i działania, oceny dokonywane przez otoczenie, cechy fizyczne + talenty+ zdolności; pierwsza kategoria najbliższa powszechnemu rozumieniu cech)

 

Istotne punkty teorii Allporta:

1)       Krytyczny stosunek autora do psychologów lekceważących całościowe podejście do osobowości( à wykluczenie analizy czynnikowej ze swoich metod bad. à przedkładał badania idiograficzne nad nomotetyczne, bo wg autora każda prawdziwa teoria osobow. musi ujmować wyjątkowość człowieka)

2)       Uznawał zróżnicowanie i złożoność zachowań, ale uznawał je za konsekwencję i tym uzasadniał pożyteczność kategorii cech. Wiedział, że ludzie działają pod wpływem okoliczności, a konkretne zach. to przejaw kilku cech à nie można oczekiwać całkowitej konsekwencji w zachowaniu

3)       Odrzucał tradycyjne poglądy dot. potrzeb i motywacji, bo prowadzą one do zubożenia obrazu osobowości (zgodnie z nimi działaniami człowieka kieruje tylko kilka motywów (sex, agresja) a wszystkie zachowania służą zmniejszeniu napięcia). Starał się dołączyć motywy do cech, ale nie wszystkie motywy są cechami. Problemu relacji między nimi nie udało mu się zadowalająco rozwiązać

 

2.       PSYCHOLOGIA CECH OSOBOWOŚCI RAYMONDA B. CATTELLA

 

q       Chciał opracować klasyfikację cech osobow. podobną do okresowego układu pierwiastków

q       Stosował analizę czynnikową

q       We wczesnym okresie korzystał z wielu kategorii zaproponowanych przez Allporta

q       Stwierdził, że istnieje 15 podstawowych czynników

q       ALE: po weryfikacji wcześniejszych wyników metodą kwestionariuszową, doszedł do wniosku, że istnieje 16podstawowych czynników/wymiarów osobowościà opracował Szesnastoczynnikowy Kwestionariusz Osobowości (16PF Questionnaire) do pomiaru różnic między ludźmi wg podstawowych jednostek osobowości (np. powściągliwy- wylewny, niesumienny- sumienny)

q       Prowadził obserwacje, badania laboratoryjne, kwestionariusze – dążył do zebrania info ze wszystkich trzech źródeł, by sprawdzić czy się ze sobą pokrywają

 

Osiągnięcia Cattella w zakresie teorii cech:

1)       Zainteresowanie pochodzeniem cech i ich rozwojem à opracował metodę badania wpływu, jaki na poszczególne cechy mają czynniki dziedziczne i środowiskowe ( => osobowość człowieka zależy w 1/3 od dziedziczności a w 2/3 od środowiska) – w bad. nad tym zagadnieniem (w ramach genetyki zachowania) od czasów Cattella znaczne postępy

2)       Zainteresowanie ewolucją cech (czy dane cechy występują na wszystkich etapach wieku człowieka i w  tym samym natężeniu) Bad. wykazały że poniżej 4r.ż. występuje 1/3 cech osobowości obecnych u ludzi dorosłych; stwierdzono też znaczną stabilność cech osobowości wzrastającą wraz z wiekiem

3)       Znaczny wkład w poznanie dynamicznych i strukturalnych aspektów osobowości (=jej zmienności/stałości) Wg autora człowiek nie jest jednostką statyczną, zachowanie zależy od wielu czynników natury motywacyjnej i sytuacyjnej. Próba opracowania metody przewidywania zachowania na podst. cech osobow. i zmiennych sytuacyjnych

 

3.       PSYCHOLOGIA CECH OSOBOWOŚCI HANSA EYSENCKA

q       Zainteresowanie podstawowymi cechami osobowości oraz jej genetycznymi/środowiskowymi uwarunkowaniami, stosowanie analizy czynnikowej [por. Cattell]

q       Od Cattella różni go:

·               Rozpatrywanie mniejszej liczby wymiarów

·               Operował na poziomie typów nie cech/czynników

·               Większy nacisk na relację: osobowość człowieka – właściwości biologiczne

q       Cechy definiował jako nawykowe reakcje, występujące w pewnych grupach

q       Typ – obejmuje kontinuum między punktami najwyższego i najniższego natężenia danej właściwości (różni ludzie mogą być w różnych miejscach tej skali)

q       Trzy podstawowe wymiary osobowości:

·         Introwersja/ekstrawersja (E) – wymiar ten odnosi się do różnic w towarzyskości i impulsywności (ekstrawertyk: towarzyski, lubi przyjęcia, ma wielu przyjaciół, impulsywny; introwertyk: spokojny, nastawiony do wewnątrz, refleksyjny, woli życie zorganizowane niż przypadkowe/ryzykowne)
Różnice w funkcjonowaniu intro- i ekstrawertyków:
Introwertycy:

v           Szybciej się męczą

v           Większa wrażliwość na ból

v           Gorzej działają w momentach pobudzenia

v           Lepsze wyniki w szkole

v           Wolą działać w pojedynkę

v            Mniej aktywni sexualnie pod wzgl. częstotliwości pożycia i liczby partnerów

v           Trudniej na nich wpłynąć

v           Silniej reagują na wydarzenia zewn.

v           Szybciej przyswajają zakazy

v           Bardziej powściągliwi i zahamowani

v           W uczeniu lepiej działają na nich kary
Wg Eysencka różnice w osobowości odzwierciedlają różnice w funkcjonowaniu biologicznym

·         Neurotyczność (N) – osoby cechuje labilność emocjonalna, często lęk, niepokój, dolegliwości zdrowotne

·         Psychotyczność (P) – wymiar kontrowersyjny; zazwyczaj objawia się skłonnością do: agresji, chłodu, egocentryzmu, bezosobowego traktowania ludzi, postawy antyspołecznej, niekonwencjonalnego zachowania. Eysenck sugeruje istnienie związku P z twórczością

q       PEN odnosi się do trójwymiarowego modelu osobowości, w zakresie każdego z tych wymiarów opracowano Kwestionariusz Osobowości EPQ

q       E i N przypominają 16 czynników wyodrębnionych przez Cattella

q       Znaczenia biologicznych czynników w powstawaniu każdego z wymiarów dowodził na podstawie:

·        ich obecności w różnych kulturach

·         uwarunkowania genetycznego (=dziedziczność podstawowych właściwości osobowości)

·         analiza czynnikowa zachowania małpà wyodrębnienie czynników podobnych do E(zabawa), N (lęk, wycofanie), P (agresja)
 

Liczne bad. na ten tematà wzajemnie wykluczające się rezultaty. Najbardziej wiarygodne prace wykazują, że wymiar E wiąże się z poziomem chronicznego pobudzenia korowego(àekstrawertyków trudniej pobudzić niż introwertyków)

 

4.       PIĘCIOCZYNNIKOWY MODEL OSOBOWOŚCI (Costy, McCrae’a)

 

q       pomimo wielu badań brak zgody co do ilości czynników (modele 3,5 lub 7czynnikowe)

q       w końcu osiągnięto consensus = Wielka Piątka (inaczej pięcioczynnikowy model osobowości = PMO):

·                                        neurotyzm (N)– ocenie podlega położenie jednostki na wymiarze: dobre przystosowanie vs niestabilność emocjonalna. Pozwala wykryć zaburzenia psych., irracjonalne poglądy wyolbrzymione pragnienia i dążenia, szkodliwe dla siebie reakcje na syt. życiowe

·                                        ekstrawersja (E)– ocenie podlega jakość i intensywność interakcji międzyludzkich, poziom aktywności, potrzeba stymulacji, zdolność cieszenia się

·                                              sumienność (S)– oceniany jest stopień zorganizowania jednostki, upór i motywacja w dążeniu do celu

·                                              ugodowość (U)– oceniany jest charakter relacji interpersonalnych jednostki na wymiarze: współczucie- wrogość w uczuciach,myślach i zachowaniach

·                                              otwartość na doświadczenia (O)– ocenie podlega aktywne szukanie nowych dośw. dla nich samych, tolerancja nieznanego i badanie go

q       modelem tym posługuje się Kwestionariusz Osobowości NEO (NEO-PI) à zmieniona wersja ma nazwę Zmodyfikowany Kwestionariusz osobowości [składa się z 300 pozycji, osoba ocenia w jakim stopniu zdanie jej dotyczy na 5pktowej skali: od zdecydowanie tak do zdecydowanie nie]

q       autorzy są zwolennikami metody kwestionariuszowej, są sceptyczni wobec testów projekcyjnych i wywiadów klinicznych

 

Dowody przemawiające za Wielka Piątką

1)       PODOBIEŃSTWA MIĘDZYKULTUROWE

·         analiza określeń oznaczających cechy osobow. w różnych językach wykazuje ich wielkie podobieństwo. Na tej podstawie Goldberg – podstawowa hipoteza leksykalna („najważniejsze różnice między ludźmi można zamknąć w wyrazistych kategoriach, dla których wszystkie lub prawie wszystkie ludzkie języki mają konkretne nazwy”).

·         Czynniki Wielkiej Piątki odnoszą się do głównych elementów kontaktów międzyludzkich.

2)       SAMOOCENIANIE SIĘ I OCENA INNYCH LUDZI

·        dokonywane przez osoby badane oceny poziomu występowania u nich cech z modelu Wielkiej 5 pokrywają się z ocenami dokonywanymi przez ich małżonków/znajomych (im bliższa znajomość tym oceny bardziej zbieżne)

3)       MOTYWY, EMOCJE I KONTAKTY INTERPESONALNE

·        Stwierdzono związek między wysokim natężeniem pewnych cech a określonymi motywacjami (np. osoba towarzyska kieruje się w swoim zachowaniu chęcią przebywania z innymi a osoba o wysokim wskaźniku do dominacji – chęcią panowania nad innymi)

·        Stwierdzono związek między wynikami NEO-PI a wskaźnikami potrzeb z formularza badania osobowości Murraya

·        Stwierdzono związek między wynikami Pięcioczynnikowego Modelu a podatnością na konkretne emocje np. wysoki wynik N àpodatność na negat. emocje, złe samopoczucie
                                             wysoki wynik E à skłonność do em. pozyt, dobre samopoczucie
                                             wysok...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin