01-VIp.doc

Nr

TREŚĆ

METODY

POMOCE

1.

Modlitwa:

2.

Sprawdzenie:

-          Obecności

-          Zeszytów

-          Podręczników

-          Wiadomości z ostatniej katechezy

3.

Zainteresowanie tematem:

Podczas słuchania wybranych fragmentów lektury „Ten obcy” proszę zastanowić się dlaczego Zenek nigdy wcześniej nikomu nic nie mówił o swojej sytuacji, czego się obawiał?

(nag. 1)

„Następnego dnia Ula, przyszedłszy z rana od Pestki, znalazła na stole zaadresowaną do niej i zaklejoną kopertę. Znała już ten charakter pisma: pewnego wieczoru, który wydał jej się teraz niezmiernie dawny, były nim napisa­ne słowa: „Wyjdź, czekam”. Zabrała list i pobiegła w pole, chciała być te­raz sama. Przysiadłszy na pustej miedzy, otworzyła kopertę. Była w niej kartka i pięćdziesiąt złotych. Czytała:

Powiedziałem Ci kiedyś, że nie mogę przed Tobą wyjawić, jak ze mną było, bo byś tego nie zrozumiała. Ale teraz myślę, że moja miłość do Ciebie...

Ula zatrzymała się, serce zaczęło jej bić mocno i prędko, jak ze strachu. Ale to nie był strach, tylko szczęście. Wpatrywała się w litery, które złoży­ły się na śliczne słowa, nie mogąc oderwać od nich oczu: moja miłość do Ciebie... moja miłość do Ciebie...

Dopiero po dłuższej chwili zaczęła czytać dalej... to powinna być taka moja szczerość, dlatego dzisiaj, kiedy wiem, że niedługo wyjadę, postano­wiłem Ci napisać prawdę, choćbyś nawet nie wszystko mogła zrozumieć.

Uciekłem z domu, bo w domu miałem taką poniewierkę, że trudno to wy­razić. Dla mojego ojca tylko jedno ma znaczenie: wódka. Syn mu niepotrzeb­ny, bo syn kosztuje pieniądze. Dawniej, za życia mamy, także pił, ale mama mnie pilnowała, żeby się nade mną nie znęcał...

...Znęcał się?... Co to znaczy? Jak można znęcać się nad własnym dzieckiem?... Czuła grozę, ale na próżno usiłowała zrozumieć, jak takie rzeczy mogą się dziać.

W końcu stało się to nie do wytrzymania. Pomyślałem, że dla mnie jest tylko jedno miejsce na świecie: u wuja, i że jeśli go nie znajdę, to ze mną koniec.

Proszę Cię, nigdy nikomu nie mów, co tu napisałem, bo to jest straszne tak napisać o swoim ojcu, i spal ten list. Teraz, kiedy poznałem Twojego tatusia i jadę do wujka, zaczyna się dla mnie nowe życie i nie chcę, żeby z dawnego został jakiś ślad.

I Ty sama też o nim nie myśl.

Nie wiem, kiedy się zobaczymy, może nieprędko, ale ja Ciebie nigdy a nigdy nie zapomnę, i może kiedyś tak się stanie, że przyjadę i zapytam, czy mnie pamiętasz. Zenek.

Ula długo siedziała na opustoszałej miedzy między ścierniskami z listem na kolanach. W pewnej chwili zawiał łagodny wietrzyk i zapisana kartka pofrunęła w trawę. Dziewczyna podniosła ją i wzrok padł na słowa: zaczy­na się dla mnie nowe życie i nie chcę, żeby z dawnego został jakiś ślad. Ty sama też o nim nie myśl.

Wróciwszy do domu wrzuciła list w ogień”.

Czego bał się Zenek? (wstydził się ojca)

Dlaczego się wstydził? (ojciec był pijakiem)

Dlaczego postanowił powiedzieć Uli o swojej przyszłości? (miłość wymaga szczerości, a on kochał Ulę)

A czego może bać się jeszcze współczesny człowiek? (utraty pracy, utraty zdrowia, przyszłości, śmierci, opinii innych à wypowiedzi uczniów zapisujemy na tablicy i krótko charakteryzujemy)

Słuchowisko

Nagranie CD

4.

Wymiar biblijny:

Jak myślicie czy uczniowie Jezusa także się lękali?

A może jakieś przykłady? (burza na jeziorze, Ogród Oliwny)

Dziś przeczytamy sobie perykopę mówiącą o innym lęku uczniów. Waszym, zadaniem jest wsłuchać się w tekst i powiedzieć z czego wynikał lęk apostołów?

Jakie wskazówki ma dla swoich uczniów Jezus, by ich wzajemne relacje były wolne od lęków?

Dz 1, 10-14

Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba. Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej. Przybywszy tam weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, /brat/ Jakuba. Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego.

Z czego wynikał lęk apostołów? (brak Jezusa)

W czym znaleźli radość, sens życia? (w modlitwie)

Odczyt

Pogadanka

Pismo św.

5.

Wymiar egzystencjalny:

Teraz każda grupa otrzyma kartkę A4 (lub papeterię). Waszym zadaniem jest na podstawie przeczytanego przed chwilą tekstu napisać list jaki mógłby z nieba napisać do uczniów Pan Jezus.

Analiza pracy.

List

Kartka A4 lub papeteria

6.

Wymiar liturgiczny:

(nag. 2)

Nie bój się, nie lękaj się
Bóg sam wystarczy, Bóg sam wystarczy 

Zostań tu i ze mną się módl.
Razem czuwajmy, razem czuwajmy. 

Śpiew

Nagranie CD + tekst „Nie bój się…”

7.

Wymiar eklezjalny:

Przed chwilą powiedzieliśmy sobie, że uczniowie na modlitwie przezwyciężali swoje obawy, leki, wątpliwości… do tego wzywa nas także Pan Jezus. Wzywa każdego z Was. Ale tylko od ciebie zależy, czy przedstawisz mu swoje sprawy na modlitwie.

Zapis do zeszytu:

TEMAT: MYŚLIMY JAK CHRYSTUS

Wspólna modlitwa, nie tylko łączy nas ze sobą, ale także z Jezusem. Chrześcijanie najpełniej dowodzą tak rozumianej jednomyślności gromadząc się na wspólnej Eucharystii. Jedna wiara, wspólna modlitwa i wspólne doświadczenie obecności swego Pana są dla chrześcijan źródłem umocnienia i radości.

Monolog

Zapis do zeszytu

Tablica

8.

Podsumowanie:

9.

Zadanie domowe:

10.

Modlitwa końcowa: