SCENARIUSZ ZAJĘĆ „BUDOWANIE WSPÓŁPRACY W GRUPIE”
Klasy gimnazjalne
Cele:
· Uczeń dostrzega zalety pracy w grupie.
· Uczeń jest świadomy zasad pracy w grupie.
· Uczeń rozróżnia postawy pomagające i przeszkadzające przy współpracy.
· Uczeń rozumie pojęcia: konkurencja- współzawodnictwo- współpraca.
· Uczeń uświadamia sobie rolę współpracy z innymi ludźmi w życiu.
· Uczeń potrafi współpracować z grupą.
Metody pracy:
· słowne,
· praktyczne,
· aktywizujące.
Formy pracy:
· indywidualna,
· grupowa
Materiały pomocnicze: arkusze brystolu, flamastry, magnesy, karteczki do imion, karteczki z kropkami, gazety
Czas trwania: 45 min.
Przebieg zajęć:
1. Prowadzący wita się z uczniami siedzącymi w kręgu i prosi ich o powiedzenie ( i napisanie na kartce) swojego imienia oraz jak się dziś czują.
2. Uczniowie utrwalają imiona oraz zapamiętują przynajmniej jedną cechę charakterystyczną dla każdej osoby, która będzie pomagała ją odróżnić [np. tylko Jacek ma okulary, tylko Kasia ma warkocze itp.]. Wychowankowie witają się mówiąc: osoba pierwsza „chcę przywitać ......., który dzisiaj ma ........”. Osoba już przywitana wita następną w ten sam sposób. Zabawa trwa do czasu, kiedy wszystkie osoby zostaną przywitane.
3. Pogadanka na temat zalet współpracy w grupie:
· Dlaczego łatwiej jest robić coś wspólnie z innymi?
· Czy wszystko można zrobić w grupie, czy istnieją jakieś zadania, czynności, które lepiej, skuteczniej wykonuje się samotnie?
· Jakie są zasady pracy w grupie?
· Jakie zachodzą relacje między pojęciami: konkurencja- współzawodnictwo- współpraca?
· Radości i smutki życia w grupie.
· Cechy osoby, która potrafi współpracować z innymi, na co powinniśmy (na jakie zachowania) zwracać uwagę będąc członkami jakiejkolwiek grupy - uczniowie na dużym arkuszu papieru wypisują cechy, którymi charakteryzuje się osoba, z którą wszystkim jest dobrze, np.: troska o innych, współczucie, akceptacja, przyjaźń, szacunek,...
4. Rozmowa na temat zachowań i postaw, które sprzyjają realizacji wspólnego zadania oraz takich, które to utrudniają. Spostrzeżenia uczniów zapisujemy na tablicy/arkuszu szarego papieru podzielonej/ego na dwie części: Jakie zachowania pomagają? Jakie zachowania przeszkadzają?
5. Jak to wspólnie zrobić?
Celem tej zabawy jest znalezienie sposobu przekazywania sobie przytrzymywanej łokciem papierowej piłki bez użycia rąk tak, aby piłka nie spadła.
Zabawa wymaga współpracy całej grupy, zaangażowania każdego uczestnika, uzmysławia, że pewne czynności możemy wykonać tylko dzięki pomocy drugiego człowieka.
6. „Szukaj swojego” – wszyscy muszą zachować absolutne milczenie. Prowadzący przykleja uczniom do pleców przygotowane wcześniej kółka w czterech kolorach. Robi to tak, by żaden z uczniów nie wiedział, jaki ma znak. Zadaniem uczestników zabawy jest jak najszybsze podzielenie się na cztery grupy, zgodnie z kolorami swoich znaczków. Uczniowie mogą sobie pomagać, nie mogą jednak się do siebie odzywać. Gdy wszyscy znajdą swoje grupy, prowadzący omawia krótko ćwiczenie – zwraca uwagę na to, że tylko z pomocą innych można było wykonać to zadanie.
7. Budowanie wieży - uczniowie podzieleni według grup z poprzedniego ćwiczenia otrzymują po jednej stronie gazetowej dla każdego członka grupy. Zadaniem zespołu jest ułożenie z tych gazet jak najwyższej wieży, która po ułożeniu utrzyma się przez kilka sekund. Warunek – członkowie grupy porozumiewają się bez użycia słów. Po zakończeniu pracy każdy ocenia ją w skali 1-5 w następujących kategoriach:
- zadowolenie z efektu pracy
- zadowolenie ze współpracy w grupie.
Prowadzący dodatkowo oceniają wysokość wieży i współpracę w grupie.
8. Pajęczyna – uczniowie stoją w kole, najciaśniej jak mogą i zamykają oczy. Podnoszą ręce do góry i każdy z nich poszukuje dwóch dłoni oraz chwyta je. Gdy wszyscy znajdą „swoje” dłonie, otwierają oczy i patrzą z uwagą na powstały węzeł zastanawiając się, w jaki sposób bez rozplatania rąk można go rozplątać tak, aby wszyscy stali w kole. Okazuje się, że niezbędna jest współpraca w grupie – tylko wtedy można bezbłędnie rozwiązać to zadanie; w sytuacji gdy każdy działa na własną rękę zawsze dochodzi do przerwania węzła i zabawa się nie udaje.
9. Zaskakujące maszyny
Dzielimy grupę na 3-4 osobowe zespoły. Każdy z nich, mając do dyspozycji tylko siebie, ma za zadanie zbudować maszynę według otrzymanych instrukcji. Zespoły demonstrują ich działanie, a pozostali odgadują jaka to maszyna (np.. maszyna do rozśmieszania, do uczenia, do przestraszania).
10. Podsumowanie: każdy z uczniów kończy następujące zdanie albo dzieli się refleksją na kolorowych karteczkach:
„Na dzisiejszych zajęciach ważne było dla mnie..............”
paula888