ŚREDNIE DZIECIŃSTWO

Wiek przedszkolny

Okres średniego dzieciństwa
od 4 do 6/7 r. ż.

n                   Młodszy wiek przedszkolny – 4 r. ż.;

n                   Średni wiek przedszkolny – 5 r.ż.;

n                   Starszy wiek przedszkolny- 6 r.ż.

Wg Eriksona jest to etap III. Wiek zabawy(4–5 r. ż.)

Celowość, inicjatywność, zdecydowanie.
Średnie dzieciństwo - radość z tego, co się robi.
 

ŚREDNIE DZIECIŃSTWO – wiek przejściowy

n                    Zmiana środowiska – wyjście z domu;

n                    Zmiana form działania – z działań dostosowanych do względnie niezmiennych, konkretnych i fizycznych warunków do zmieniającej się sytuacji społeczno-kulturowej.

n                    Zmiana sposobu działania –od działania spontanicznego do reaktywnego.

n                    Od relacji z rodzicami do relacji z rówieśnikami.

n                    Kształtuje się struktura Ja.

n                    Zmiany w formie i częstotliwości napadów agresji

n                    Początki uczuć społecznych

LOKOMOCJA

n                   doskonalenie biegania,

n                   skakanie na dwóch nogach,

n                   skakanie i stanie na 1 nodze w miejscu,

n                   skakanie na 1 nodze do przodu,

n                   kucanie i wstawanie bez trzymania,

n                   kopanie piłki z rozbiegu,

n                   wspinanie się na drabinkę, płoty, drzewa,

n                   przejście „stopkami” po linii, bez utraty równowagi,

n                   „głód ruchu”.

MANIPULACJA

n                   do 5-5,6 lat: doskonalenie czynności samoobsługowych, zabawy konstrukcyjne z różnych materiałów, lepienie z plasteliny, malowanie farbami, rysowanie prostych postaci ludzkich rysowanie figur: □,△,+,x;

n                   5,6-6 lat: wycinanie prostych kształtów, rysowanie rombu i elementów literopodobnych, wiązanie kokardki, próby odwzorowywania liter drukowanych, rysunki tematyczne.

6,5-7 latek powinien:

n                   prawidłowo trzymać ołówek,

n                   rysować na podany temat,

n                   rysować proste figury i elementy literopodobne,

n                   wycinać po prostej i owalu,

n                   wiązać kokardkę,

n                   budować bogate konstrukcje,

n                   mieć opanowane czynności   samoobsługowe.

UWAGA

n                   mimowolna z dość dużym udziałem dowolnej,

n                   dłuższy czas skupiania uwagi (pow. 5,5-6 lat  do 25 min.);  

n                   początki podzielności uwagi, większy zakres, 

n                   natężenie silne na interesujących czynnościach,   słabe na nie interesujących.

ANALIZA I SYNTEZA WZROKOWA

n                   3-4-latek -na obrazku spostrzega (chaotycznie) kilka elementów i nazywa je, rozpoznaje i wyróżnia kształty: ○, ∆, □, +, x;

n                   4-5-latek - spostrzega na obrazku kilkanaście szczegółów i ich cechy, nazywa je,rozpoznaje większość kształtów geometrycznych,dokonuje analizy i syntezy wzoru z kilku elementów, spostrzega na obrazkach czynności;

n                   5-6-latek - znajduje kilka różnic na obrazkach podobnych, analizuje i syntetyzuje odtwarzając układy z klocków wg wzoru, różnicuje drukowane litery alfabetu, zaczyna różnicować pisane litery (myli podobne kształtem), spostrzega na obrazkach i nazywa stosunki przestrzenne.

ANALIZA I SYNTEZA SŁUCHOWA

n                   4-5-latek - dzieli zdanie 3-4 wyrazowe na wyrazy, wyrazy na 2-3

n                   5-6-latek - dzieli zdanie 5-6 wyrazowe na wyrazy, dzieli wyrazy na 3-4 sylaby, zachowując ich kolejność, wysłuchuje samogłoski w nagłosie, potrafi wskazać przedmiot, którego nazwa zaczyna się od danej samogłoski, dokonuje syntezy 2-3 sylab w wyraz,

n                   6-7-latek -odtwarza proste rytmy, różnicuje głoski dźwięczne i bezdźwięczne, wyróżnia spółgłoski w nagłosie, wyróżnia głoski w wygłosie, dokonuje analizy a następnie syntezy słuchowej prostych wyrazów, zaczyna czytać.

Przygotowano na podstawie:

Brzezińska, A. (2002). Społeczna psychologia rozwoju. Warszawa: Scholar.

Brzezińska, A. (red.) (2005). Psychologiczne portrety człowieka. Gdańsk: Gdańskie Wyd. Psychologiczne.

Harwas-Napierała, B., Trempała J. (red.). (2000, 2004). Psychologia rozwoju człowieka. Charakterystyka okresów życia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Janiszewska, B.  Wybrane zagadnienia psychologii rozwojowej, wychowawczej i klinicznej.

Rozszerzony konspekt.. Materiał nieopublikowany.