Ksiega_III_Ps_73_89.pdf

Księga III: Ps 73-89 Psalm 73

Zagadka powodzenia grzeszników

Błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi (Mt 11, 6)

Jak dobry jest Bóg dla prawych, *

dla tych, których serce jest czyste.

A moje stopy niemal się potknęły, *

prawie że zachwiały się moje kroki.

Pozazdrościłem bowiem bezbożnym, *

ujrzawszy pomyślność grzeszników.

Gdyż omijają ich wszystkie cierpienia, *

a ciało mają zdrowe i pełne.

Nie doznają ludzkich utrapień *

i razem z innymi nie cierpią.

Dlatego pycha jest ich naszyjnikiem, *

a przemoc szatą, która ich okrywa.

Nieprawość w ich tłuszczu się lęgnie, *

złe myśli nurtują ich serca.

Szydzą i zła jest ich mowa, *

grożą uciskiem z wysoka.

Ich usta zwrócone są przeciw niebu, *

a język ich pełza po ziemi.

Dlatego lud mój do nich się zwraca *

i pije obfite ich wody.

I mówią: "Gdzież wiedza Boga, *

czy Najwyższy posiada wiedzę?"

Oto kim są grzesznicy *

gromadzący beztrosko bogactwa.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Czy więc na próżno zachowałem serce czyste *

i w niewinności umywałem ręce?

Co dzień bowiem znoszę chłostę, *

każdego ranka spada na mnie kara.

Gdybym pomyślał: "Będę mówił jak oni", *

zdradziłbym pokolenie Twych synów.

Zacząłem więc rozmyślać, aby to zrozumieć, *

ale było to dla mnie zbyt trudne,

Dopóki nie wniknąłem w święte sprawy Boże, *

nie pojąłem, jaki czeka ich koniec.

Doprawdy, na śliskiej stawiasz ich drodze *

i spychasz ich ku zagładzie.

A potem jak straszny będzie ich koniec, *

gdy zginą strawieni lękiem.

Snem po przebudzeniu będą, Panie, *

gdy się ockniesz, odepchniesz ich jak majak senny.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

III

Gdy moje serce cierpiało *

i dręczyło mnie sumienie,

Byłem nierozumny i głupi, *

byłem jak juczne zwierzę przed Tobą.

Lecz ja zawsze będę przy Tobie; *

Tyś ujął moją prawicę.

Prowadzisz mnie według swojej rady *

i do swej chwały na koniec mnie przyjmiesz.

Kogo prócz Ciebie mam w niebie? *

Gdy jestem z Tobą, ziemia mnie nie cieszy.

Niszczeje moje ciało i serce, *

Bóg moją opoką, moim udziałem na wieki.

Bo zginą ci, którzy odstępują od Ciebie, *

Ty gubisz wszystkich, którzy nie dochowują Ci wiary.

Dla mnie zaś jest szczęściem przebywać blisko Boga, †

w Panu wybrałem sobie ucieczkę. *

Opowiem o wszystkich Twoich dziełach.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Psalm 74

Na gruzach świątyni

Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało (Mt 10, 28)

Dlaczego, Boże, odrzuciłeś nas na wieki, *

dlaczego gniewem płoniesz przeciw owcom Twego pastwiska?

Pomnij na Twój lud, który dawno nabyłeś, †

na pokolenie, które wziąłeś w posiadanie, *

na górę Syjon, gdzie założyłeś swą siedzibę.

Skieruj swe kroki ku niekończącym się ruinom, *

nieprzyjaciel wszystko spustoszył w świątyni.

W miejscu świętych zgromadzeń rozległ się ryk Twoich wrogów, *

zatknęli tam swoje proporce.

Widać, że się podnoszą siekiery *

jak w leśnej gęstwinie.

Wyłamali wszystkie bramy, *

zniszczyli je toporem i młotem.

Wydali Twoją świątynię na pastwę ognia, *

zbeszcześcili do szczętu przybytek Twego imienia.

Rzekli w swym sercu: "Zniszczymy ich wszystkich!" *

Wszystkie święte miejsca spalili na ziemi.

Już nie widać naszych znaków i zabrakło proroka, *

nikt między nami nie wie, jak długo to potrwa.

Jak długo, Boże, będzie urągał nieprzyjaciel? *

Czy wróg na zawsze będzie bluźnił Twojemu imieniu?

Czemu cofasz swą rękę *

i prawicę trzymasz w zanadrzu?

Bóg jednak od początku jest moim królem, *

który ocala na ziemi.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Ty rozdzieliłeś swą potęgą morze *

i głowy smoków skruszyłeś wśród odmętów.

Ty zmiażdżyłeś łby Lewiatana, *

wydałeś go na żer morskim potworom.

Ty sprawiłeś, że trysnęły źródła i strumienie, *

Ty wysuszyłeś rzeki nieustannie płynące.

Twoim jest dzień i noc jest Twoja, *

Ty utwierdziłeś światło i słońce.

Tyś ustanowił wszystkie granice ziemi, *

Tyś stworzył lato i zimę.

Pamiętaj o tym, że wróg lży Ciebie, Panie, *

a lud niemądry bezcześci Twoje imię.

Duszy Twej synogarlicy nie wydawaj sępowi, *

o życiu swych ubogich nie zapominaj na wieki.

Wspomnij na Twoje przymierze, *

bo mroczne zaułki ziemi pełne są przemocy.

Niechaj uciśniony nie wraca ze wstydem, *

niech biedny i ubogi wychwala Twe imię.

Powstań, Boże, broń swojej sprawy, *

pamiętaj o zniewadze, którą co dnia wyrządza Ci głupiec.

Nie zapominaj o krzykach Twoich nieprzyjaciół, *

zgiełk powstających przeciw Tobie nieustannie się wzmaga.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Psalm 75

Bóg sędzia najwyższy

Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych (Łk 1, 52)

Wysławiamy Cię, Boże, wielbimy, *

chwalimy Twoje imię, rozgłaszamy Twe cuda.

"Gdy Ja porę wyznaczę, *

odbędę sąd sprawiedliwy.

Choćby się chwiała ziemia z wszystkimi mieszkańcami, *

Ja umacniam jej filary.

Mówię zuchwalcom: «Nie bądźcie zuchwali!», *

a do bezbożnych: «Nie podnoście głowy!»

Nie podnoście głowy przeciwko niebu, *

nie mówcie zuchwale przeciw Bogu.

Bo sąd nie przychodzi ze Wschodu czy z Zachodu, *

ani z gór, ani z pustyni.

Lecz sam Bóg jest sędzią: *

jednego poniża, drugiego wywyższa.

Bo w ręku Pana jest kielich *

pieniący się przyprawionym winem.

On z niego nalewa, aż do dna go wypiją, *

pić będą wszyscy niegodziwi tej ziemi".

Ja zaś będę radował się na wieki, *

zaśpiewam Bogu Jakuba.

Skruszę pychę wszystkich niegodziwych, *

a głowa sprawiedliwego się wzniesie.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Psalm 76

Dziękczynienie za zwycięstwo

Ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich (Mt 24, 30)

Bóg znany jest w Judzie, *

Jego imię wielkie jest w Izraelu,

W Salem się wznosi przybytek Jego, *

a na Syjonie jest Jego mieszkanie.

Tam zdruzgotał strzały łuków, *

tarcze, miecze i zbroje.

Ty jesteś pełen światła *

i potężniejszy od gór odwiecznych.

Najwaleczniejsi stali się łupem, †

sen ich ogarnął, *

bezwładnie opadły ręce wojowników.

Od Twojej groźby, Boże Jakuba, *

rydwany i konie zamarły w bezruchu.

Jesteś straszliwy i któż Ci się oprze, *

gdy gniew Twój się obudzi?

Z nieba ogłosiłeś wyrok; *

zamilkła strwożona ziemia,

Kiedy Bóg powstał, by dokonać sądu *

i ocalić poniżonych tej ziemi.

Bo nawet gniew na ludzi *

przyniesie Ci chwałę,

A ci, których gniew nie dotknie, *

będą obchodzić Twe święto.

Składajcie i wypełniajcie śluby *

wobec Boga naszego i Pana,

Niech wszyscy stojący dokoła *

przyniosą dary Budzącemu grozę,

Panu, który poskramia pychę książąt *

i jest postrachem władców ziemi.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Psalm 77

Pamięć o dziełach Bożych

Zewsząd cierpienia znosimy, lecz nie poddajemy się zwątpieniu (2 Kor 4, 8)

Głos mój się wznosi do Boga, gdy wołam, *

głos mój wznoszę do Boga, aby mnie usłyszał.

W dniu mej niedoli szukam Pana, *

w nocy niestrudzenie wyciągam rękę.

Dusza moja jest niepocieszona, †

jęczę, kiedy wspomnę Boga, *

słabnie mój duch, gdy rozmyślam.

Ty spędzasz sen z moich powiek, *

z niepokoju mówić nie potrafię.

Rozpamiętuję dni, które dawno minęły, *

i lata poprzednie wspominam.

Rozmyślam nocą w swym sercu, *

rozważam, a duch mój docieka:

"Czy Bóg odrzuci na wieki *

i już nie będzie łaskawy?

Czy Jego łaskawość ustała na zawsze *

i słowo zamilkło na pokolenia?

Czy Bóg zapomniał o litości, *

czy w gniewie powstrzymał swe miłosierdzie?"

I mówię: "Jakże to bolesne, *

że odwróciła się ode mnie prawica Najwyższego".

Wspominam dzieła Pana, *

oto wspominam Twoje dawne cuda.

Rozmyślam o wszystkich Twych dziełach *

i czyny Twoje wspominam.

Boże, Twoja droga jest święta, *

który z bogów dorówna wielkością naszemu Bogu?

Ty jesteś Bogiem działającym cuda, *

ludziom objawiłeś swą potęgę.

Ramieniem swoim Twój lud wybawiłeś, *

synów Jakuba i Józefa.

Boże, ujrzały Cię wody, †

ujrzały Cię wody i zadrżały, *

wzburzyły się ich odmęty.

Chmury wylały wody, †

zahuczały chmury *

i Twoje strzały się posypały.

Głos Twego grzmotu jak łoskot wozu, †

pioruny świat rozjaśniły, *

ziemia poruszyła się i zatrzęsła.

Twoja droga wiodła przez wody, †

Twoja ścieżka przez wodne obszary *

i nie znać było Twych śladów.

Wiodłeś Twój lud jak trzodę *

ręką Mojżesza i Aarona.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: