Kynologia.pdf

(49 KB) Pobierz
Kynologia
Kynologia Łowiecka
W praktyce bardzo cz ħ sto kynologia łowiecka jest tylko teori Ģ , jako Ň e wiele z naszych czworono Ň nych
le Ļ nych kompanów nie dysponuje rodowodami, co nie umniejsza ich umiej ħ tno Ļ ci Ģ oraz zapałowi do
współpracy w lesie. Jednak Ň e to wła Ļ nie ten zapał jak i wyko Ň ystanie szczególnych psich predyspozycji
spowodowało wykształcenie ras specjalizuj Ģ cych si ħ w ró Ň nego rodzaju polowaniach. Ze wzgl ħ du na
rodzaj polowania oraz rodzaj pracy psa wyró Ň niono nast ħ puj Ģ ce grupy:
A Płochacze
B Psy legawe
C Go ı cze
D Norowce
E Posokowce
F Dzikarze
G Charty- które ze wzgl ħ du na sw Ģ szybko Ļę maj Ģ zakaz udziału w prawdziwych polowaniach w Polsce.
Ad A
PŁOCHACZE
Jak sama nazwa wskazuje, zadaniem płochaczy jest spłoszenie zwierzyny znajduj Ģ cej si ħ przed my Ļ liwym
oraz zaaportowaniu jej po celnym strzale. Najcz ħĻ ciej płoszon Ģ zwierzyn Ģ jest ptactwo. Do najbardziej
znanych ras w obr ħ bie tej grupy zaliczy ę mo Ň na spaniele (Cocker spaniel oraz Springer)
Ad B
PSY LEGAWE
Zadaniem psów nale ŇĢ cych do tej grupy jest odnalezienie zwierzyny i wskazanie jej my Ļ liwymu lub
wypchni ħ ciu jej na my Ļ liwego a nast ħ pnie zaaportowaniu. Psy legawe wykorzystywane s Ģ głównie w
polowaniach na ptactwo l Ģ dowe jak i wodne. Do ras legawców zaliczamy Setery (angielski, szkocki oraz
irlandzki), Pointry oraz wy Ň ły (weimarski, w ħ gierski, fousek, minsterlandzki, szorstkowłosy).
Ad C
PSY GO İ CZE
Niegdy Ļ psy go ı cze u Ň ywane były do polowa ı na zwierzyn ħ drobn Ģ . Ich gon był wytrwały i
charakteryzował si ħ ci Ģ głym głoszeniem gonionej zwierzyny.Znane powiedzenie „Ogary poszły w las”
dotyczy tej wła Ļ nie grupy roboczej. Do psów z tej grupy zaliczamy: Go ı czego polskiego, Basseta oraz
Psa Ļ w. Huberta
Ad D
85156208.001.png
NOROWCE
Grupa ta cechuje si ħ agresj Ģ i naturaln Ģ wrogo Ļ ci Ģ do drapie Ň ników i zapałem do pracy w norach. Głównie
u Ň ywa si ħ ich do wypłaszania lisów z nor. Niestety te polowania s Ģ do Ļę niebezpieczne dla naszych pupili,
jako Ň e lis znaj Ģ cy swoj Ģ nor ħ jest gro Ņ nym przeciwnikiem psa i potrafi si ħ postawi ę lub nawet
wmanewrowa ę ludzkiego sprzymierze ı ca w pułapk ħ . Do grona norowców zaliczamy wi ħ kszo Ļę
jamników (krótkowłosy, szorstkowłosy oraz krótkowłosy, teriery oraz foksteriery, które to zostały
stworzone specjalnie do polowa ı na lisy.
Ad E
POSOWOWCE
Posokowce s Ģ to psy pracuj Ģ ce po strzale. Ich zadaniem jest doj Ļ cie po tropie oraz farbie (posoce) rannej
zwierzyny i oznajmienie jej znalezienia my Ļ liwemu. W przypadku gdy zwierz jest ranny, posokowiec
powinien przytrzyma ę go w miejscu głosz Ģ c a Ň do czasu przybycia my Ļ liwego i dobicia zwierza. Bardzo
cz ħ stym przypadkiem jest dobra praca po tropie i farbie ale bez głoszenia znalezionej zwierzyny. W tej
sytuacji jedynym mo Ň liwym jest prowadzenia psa na otoku. Bardzo dobrymi posokowcami s Ģ Psokowiec
Bawarski oraz Hanowerski
Ad F
DZIKARZE
Grupa ta nie jest zbiorem ras predysponowanych do polowa ı na dziki jako, Ň e wachlarz psich specjalistów
jest bardzo szeroki i zale Ň y bardziej od pasji oraz wła Ļ ciwego uło Ň enia ni Ň od samej rasy. Zadaniem
dzikarzy, jest odnalezienie w czasie polowania zbiorowego dzików w miocie i wyprowadzenie ich z
gło Ļ nym oszczekim na lini ħ my Ļ liwych. Zasad Ģ dobrych dzikarzy jest interesowanie si ħ tylko dzikami
(niestety w praktyce wi ħ kszo Ļę piesków pod ĢŇ a równie Ň za zwierzyn Ģ płow Ģ -takie zachowanie nale Ň y
ukraca ę ). Dzikarz powiniem równie Ň podchodzi ę do dzika tylko od strony zadu jako, Ň e tylko takie
podej Ļ cie zapewnia mu bezpiecze ı stwo. ĺ wietnymi dzikarzami s Ģ min. Ogary, jamniki oraz teriery (cho ę
te ostatnie maj Ģ cz ħ sto zbyt du ŇĢ pasj ħ staj Ģ c si ħ ofiarami dziczych szabel oraz swojej nieostro Ň no Ļ ci)
Słownik wybranych okreslen kynologicznych
aport – komenda nakazuj Ģ ca psu przyniesienie strzelonej zwierzyny
bobrowanie oraz buszowanie – poszukiwanie przez psa zwierzyny w celu wypłoszenia jej na my Ļ liwego
gon , mo Ň e by ę cich lub gło Ļ ny – pod ĢŇ anie psa za zwierzyn Ģ
gonienie w pi ħ tk ħ - pod ĢŇ anie psa po tropie w przeciwnym kierunku od kierunku uj Ļ cia zwierza
kryptorchid – z punktu hodowli, bezu Ň yteczny pies, którem j Ģ dra nie zeszły do moszny w fazie rozwoju.
marking – zdolno Ļę psa do zapami ħ tywania miejsc, w których padła zwierzyna – najlepszy marking maj Ģ
Retriewery
milczek – o psie prowadz Ģ cym gon bez oszczeku
monorchid – podobnie jak krytorchid, z t Ģ Ň nic Ģ , Ň e w mosznie znajduje si ħ jedno j Ģ dro
odwiatr – zapach zwierzyny
okładanie pola – penetrowanie terenu przed my Ļ liwym
poprawianie tropu – zazwyczaj kr ĢŇ enie psa wokół zagubionego tropu aby go znów podj Ģę
sfora - conajmniej dwa psy nale ŇĢ ce do tej samej rasy
stójka – charakterystyczna postawa w przypadku zwietrzenia zwierzyny
włóczka – ci Ģ gni ħ cie lub wleczenie ubitego zwierz ħ cia w celu szkolenia psa
Zgłoś jeśli naruszono regulamin