TERRORYZM JAK REAGOWAĆ.pdf

Terroryzm

TERRORYZM – to szeroki termin oznaczający użycie siły lub przemocy w stosunku do osób lub

ich własności, w celu:

- zastraszenia,

- przymuszenia,

- okupu.

Skutki terroryzmu mogą obejmować znaczną liczbę ofiar, uszkodzenia budynków, zakłócenia w

dostępie do podstawowych usług, takich jak: elektryczność, dostawy wody, opieka medyczna,

telekomunikacja, komunikacja miejska i inne.

W strukturach polskiej Policji funkcjonują pododdziały antyterrorystyczne i komórki minersko –

pirotechniczne, specjalnie przygotowane do tego, aby zapobiegać i stawiać czoła atakom terroru.

Jednym z możliwych ataków terrorystycznych jest zamach bombowy.

Specyfika zamachu bombowego polega na tym, że nie rozróżnia on „swoich” czy „obcych”.

Natomiast pistolet (broń) zostaje wycelowana w konkretną osobę, porywa się również konkretnego

człowieka. Ofiarą terroryzmu może stać się każdy, kto przebywa w pobliżu wybuchu, może to być

zarówno matka z dzieckiem na spacerze, czy też emeryt wychodzący z banku. Nie mają na to

wpływu poglądy polityczne lub stan majątkowy. W przypadku ataku terrorystycznego, szczególnie

bombowego, o podłożu ogólnie mówiąc politycznym w większości przypadków ofiarami są ludzie,

którzy nie mają nic wspólnego z działaniami przestępczymi. Zamach bombowy niesie za sobą

negatywne skutki ale często zdarza się, że zanim nastąpi eksplozja bomba zostanie w taki czy inny

sposób ujawniona. Tak więc specjaliści posługują się również terminem „incydent bombowy”.

Właściwe zachowanie się w przypadku zaistnienia takiej sytuacji jest niezwykle ważne dla

przebiegu zdarzenia, jego skutków i działania specjalistów policyjnych. Zatem informacji o

zagrożeniu bombowym nie wolno bagatelizować ani lekceważyć.

SYMPTOMY WYSTĄPIENIA ZAGROŻENIA INCYDENTEM BOMBOWYM.

Podstawową cechą terroryzmu jest to, że nie ma wyraźnych znaków ostrzegawczych o możliwości

wystąpienia zamachu lub są one trudno dostrzegalne. Tak więc trzeba zwracać uwagę na to co się

dzieje w najbliższym otoczeniu, np. na zakupach, w podróży, podczas uczestnictwa w imprezach

masowych (np. koncertach muzycznych, meczach) lub uroczystościach religijnych itp. miejscach,

gdzie przebywa duża liczba osób. Należy zwracać uwagę na:

- rzucające się w oczy lub po prostu nietypowe zachowanie osób,

- pozostawione bez opieki przedmioty, typu teczki, paczki, pakunki, itp.,

- osoby wyglądające na obcokrajowców,

- osoby ubrane nietypowo do występującej pory roku,

- samochody, a w szczególności furgonetki, parkujące w nietypowych miejscach, tj. w pobliżu

kościołów, synagog, meczetów lub miejsc organizowania imprez masowych i zgromadzeń. Należy

pamiętać, że terrorysta musi być odmiennej narodowości i wyróżniać się z tłumu szczególnym

wyglądem. O swoich spostrzeżeniach poinformuj: służbę odpowiedzialną za bezpieczeństwo

obiektu, Policję lub Straż Miejską.

JAK POSTĘPOWAĆ W SYTUACJACH ZAGROŻENIA INCYDENTEM BOMBOWYM.

Możesz przygotować się na wszelki wypadek powstania tego typu zagrożenia w budynku

użyteczności publicznej, tzn.:

- zawczasu pomyśl, którędy można się ewakuować w pośpiechu z budynku lub zatłoczonych

miejsc. Zapamiętaj, gdzie znajdują się klatki schodowe i wyjścia ewakuacyjne,

- zwróć uwagę na ciężkie lub łatwo tłukące się przedmioty, które mogą być przesunięte, zrzucone

lub zniszczone podczas wybuchu. Zapamiętaj elementy z najbliższego otoczenia. Należy również

pamiętać o tym, aby nie przyjmować od obcych osób żadnych pakunków oraz nie pozostawiać

bagażu bez opieki. Jeżeli jesteś osobą, która przyjęła zgłoszenie o podłożeniu ładunku

wybuchowego lub ujawniła przedmiot niewiadomego pochodzenia, co do którego istnieje

podejrzenie, że może stanowić zagrożenie dla osób i mienia, powinieneś ten fakt zgłosić:

- służbom odpowiedzialnym za bezpieczeństwo w danym miejscu,

- administratorowi terenu, na którym zdarzenie ma miejsce,

- Policji lub straży

Informacji takiej nie należy przekazywać niepowołanym osobom, gdyż jej niekontrolowane

rozpowszechnianie może doprowadzić do paniki i w konsekwencji utrudnić przeprowadzenie

sprawnej ewakuacji osób z zagrożonego miejsca .

Zawiadamiając Policję należy podać następujące informacje:

- rodzaj zagrożenia i źródło informacji o zagrożeniu (informacja telefoniczna, ujawniony

podejrzany przedmiot),

- treść rozmowy z osobą informującą o podłożeniu ładunku wybuchowego,

- numer telefonu, na który przekazano informację o zagrożeniu oraz dokładny jej czas przyjęcia,

- adres, numer telefonu i nazwisko osoby zgłaszającej,

- opis miejsca i wygląd ujawnionego przedmiotu.

Wskazane jest uzyskanie od Policji potwierdzenia przyjętego zgłoszenia.

OGŁOSZENIE ALARMU ORAZ PROCEDURY POSTĘPOWANIA W CZASIE ZAGROŻENIA

„BOMBOWEGO”.

1. Do czasu przybycia Policji akcją kieruje administrator obiektu, terenu lub osoba odpowiedzialna

za jego bezpieczeństwo.

2. Na miejsce zagrożenia incydentem bombowym należy wezwać służby pomocnicze, takie jak:

pogotowie ratunkowe, straż pożarną, pogotowie gazowe, pogotowie wodno- kanalizacyjne,

pogotowie energetyczne.

3. Po przybyciu Policji na miejsce incydentu bombowego przyjmuje ona dalsze kierowanie akcją.

4. Należy bezwzględnie wykonywać polecenia policjantów.

5. Przy braki informacji o konkretnym miejscu podłożenia „bomby” użytkownicy pomieszczeń

służbowych powinni sprawdzić swoje miejsca pracy i ich najbliższe otoczenie pod kątem obecności

przedmiotów nieznanego pochodzenia.

6. Pomieszczenia ogólnodostępne (korytarze, klatki schodowe, windy, toalety, piwnice, strychy)

oraz najbliższe otoczenie zewnętrzne obiektu sprawdzają i przeszukują osoby wyznaczone lub

służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo w danej sytuacji.

7. Podejrzanych przedmiotów nie wolno dotykać. O ich lokalizacji należy powiadomić

administratora oraz osoby odpowiedzialne za bezpieczeństwo.

8. Po ogłoszeniu ewakuacji w miejscu pracy (nauki) należy je opuścić, zabierając rzeczy osobiste

(torebki, nesesery, siatki, tornistry itp.), zachowując spokój opanowanie. Pozwoli to sprawnie i

bezpiecznie opuścić zagrożony rejon.

9. Identyfikacją i rozpoznawaniem zlokalizowanego ładunku wybuchowego oraz jego neutralizacją

zajmują się wyspecjalizowane jednostki i komórki organizacyjne Policji.

JAK POWINIENEŚ SIĘ ZACHOWAĆ PO OTRZYMANIU INFORMACJI O PODŁOŻENIU

LUB GROŹBIE PODŁOŻENIA „BOMBY”.

- podczas działań związanych z neutralizacją „bomby”, zastosuj się do poleceń Policji,

- ciekawość może być niebezpieczna – jak najszybciej oddal się z miejsca zagrożonego wybuchem.

Po drodze informuj o zagrożeniu jak najszersze grono osób, będących w strefie zagrożonej lub

kierujących się w jej stronę,

- po ogłoszeniu alarmu i zarządzeniu ewakuacji w obiektach publicznych, np. supermarketach,

halach widowiskowo – sportowych, kinach, niezwłocznie udaj się do wyjścia, zgodnie ze

wskazaniami administratora budynku lub wskazaniami upoważnionych osób,

- w przypadku włączenia parkingu dla pojazdów w strefę zagrożenia, nie „ratuj” na siłę swojego

samochodu – życie jest ważniejsze.

Zapamiętaj !!!

- wybuch jest sytuacją nagłą i nieodwracalną,

- ludzki organizm nie jest przystosowany do zjawisk, jakie towarzyszą wybuchowi i nie jest w

stanie zareagować na wybuch, akcja jest szybsza od reakcji

- jeśli widzisz „bombę”, to ona „widzi” też ciebie, a to oznacza, że jesteś w polu rażenia.

POWYŻSZE PROCEDURY OBOWIĄZUJĄ TAKŻE WE WSZYSTKICH RODZAJACH

TRANSPORTU PUBLICZNEGO.

Informacja na temat telefonów alarmowych:

999 – pogotowie ratunkowe

998 – straż pożarna

997 – Policja

413 52 62, 418 67 70-71, - Miejskie Centrum Zarządzania Kryzysowego

987 – Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego

112 – telefon alarmowy

0 800 120 226 – infolinia Policji (połączenia bezpłatne).

Pierwsza pomoc, czynności reanimacyjne

Znaczne osłabienie czynności życiowych organizmu, spowodowane wypadkiem lub chorobą,

objawia się najczęściej zatrzymaniem akcji serca i zaburzeniami oddechowymi. Stwierdzenie

zatrzymania oddechu i bicia serca nie zawsze świadczy o zgonie poszkodowanego. W niektórych

sytuacjach czynności te udaje się przywrócić poprzez natychmiastowe przystąpienie do ożywienia,

czyli wykonania zabiegu reanimacyjnego. Kluczowe znaczenie dla przywrócenia funkcji życiowych

organizmu i odwrócenie procesu umierania ma czas przystąpienia do akcjo ratunkowej.

Nieodwracalne bowiem zmiany zachodzące w organizmie po zatrzymaniu krążenia zależą od

długotrwałości i wrażliwości poszczególnych tkanek organizmu. Aby przywrócić podstawowe

procesy życiowe powinno się wykonać u poszkodowanego sztuczne oddychanie lub zewnętrzny

masaż serca. Rozpoczęcie zabiegu reanimacyjnego powinno nastąpić w czasie od trzech do pięciu

minut i zakończone po przybyciu ekipy lekarskiej.

Pierwsza pomoc w razie zatrzymania oddechu polega na czynnościach mających zastąpić ruchy

oddechowe i doprowadzeniu powietrza do płuc. Mechanizm oddychania związany jest przede

wszystkim z pracą odpowiednich mięśni międzyżebrowych i oddechowych, pobudzanych przez

układ nerwowy. Każdy człowiek oddycha średnio około szesnaście razy na minutę. Praca ośrodka

oddechowego może być zatrzymana na skutek porażenia prądem elektrycznym, urazu

mechanicznego lub niedotlenienia mózgu, zatrucia substancjami chemicznymi, zmianą temperatury

krwi lub odcięcie połączenia dróg oddechowych od powietrza atmosferycznego. Przed

przystąpieniem do sztucznego oddychania należy przywrócić drożność dróg oddechowych przez

odchylenie głowy poszkodowanego do tyłu i usunięcie obcych ciał z jamy ustnej. Następnie, przy

zastosowaniu chusteczki higienicznej, wykonuje się sztuczne oddychanie metodą usta – usta. W

tym celu powietrze do płuc poszkodowanego, jeżeli nie ma uszkodzenia mechanicznego,

wdmuchuje się ustami bezpośrednio przez usta osoby reanimowanej. Przy zastosowaniu tej metody

należy uklęknąć obok głowy ratowanego, unieść mu kark, odchylić głowę do tyłu i odciągnąć dolną

szczękę. Następnie nabrać głęboko powietrze i rozchylić szeroko swoje usta, otoczyć usta

poszkodowanego, palcami ręki, która uciska czoło zacisnąć mu skrzydełka nosa i wdmuchiwać

powietrze, obserwując ruch klatki piersiowej. Po wdmuchnięciu powietrza odjąć usta, zwolnić

uciskanie nosa i obserwować opadanie klatki piersiowej przy wydechu. Gdy nie ma możliwości

wykonania sztucznego oddychania metodą usta – usta, można zastosować metodę oddychania usta

– nos. Metoda ta różni się tym, że nie odciągamy u poszkodowanego dolnej szczęki. W tym

przypadku usta ratowanego powinny być zamknięte, a powietrze wdmuchuje się przez nos. Liczba

wdmuchnięć powietrza do płuc poszkodowanego przy obu tych metodach, jeżeli nie stosujemy

masażu serca, powinna wynosić od 10 do 12 na minutę, czyli prawie tyle, ile wynosi oddychanie u

zdrowego człowieka. W celu wykonania masażu serca należy położyć rannego na wznak, możliwie

na twardym podłożu, rozpiąć ubranie i odsłonić klatkę piersiową. Ręce ratownika ułożyć tak, aby

nasada jednej dłoni znalazła się na mostku poszkodowanego w dolnej jednej trzeciej jego długości,

a druga położona w krzyż na wierzchu pierwszej. Następnie wykonać krótkie energiczne pchnięcia,

których zadaniem jest obniżenie poziomu mostka o 4 cm i uciśnięcie w ten sposób serca. W czasie

wykonywania tych czynności ręce muszą być wyprostowane w łokciach. W przypadku zaburzeń

czynności serca równocześnie z zaburzeniami oddychania, konieczne jest wykonywanie sztucznego

oddychania jednocześnie z masażem serca. Gdy występuje dwóch ratowników, czynności te

wykonuje się w tempie dwa wdechy i piętnaście ucisków mostka. Jeżeli przy zabiegu

reanimacyjnym jest jeden ratownik, należy po każdych pięciu uciskach klatki piersiowej wykonać

dwa wdmuchnięcia powietrza do płuc rannego.

Zabieg reanimacyjny wykonujemy bez przerwy aż do czasu przybycia powiadomionego lekarza.

Po przywróceniu oddychania i krążenia krwi układa się ratowanego w pozycji bocznej ustalonej.

Pozycja ta ułatwia oddychanie i zapewnia prawidłowe krążenie krwi.

Zachowanie się ludności po ogłoszeniu sygnałów alarmowych

(Rodzaj alarmu - Postępowanie po usłyszeniu sygnału alarmu lub uprzedzenia o zagrożeniu

skażeniami i zakażeniami)

Alarm powietrzny - podczas pracy przy sprzęcie mechanicznym przerwać czynności, wyłączyć

urządzenia

i zabezpieczyć pomieszczenie,

- przed opuszczeniem mieszkania należy szybko ubrać się, zabrać indywidualne środki

ochrony, zamknąć okna i drzwi, wyłączyć urządzenia energetyczne, zgasić ogień

w piecach, zabrać przygotowany zapas żywności, wody oraz dokumenty osobiste,

latarkę elektryczną i dobrze zabezpieczyć mieszkanie,

- wychodząc z domu należy wyprowadzić całą rodzinę, a także ostrzec sąsiadów, którzy

mogli nie usłyszeć sygnału,

- nie wolno pozostawać w częściach budynku nie zabezpieczonych przed działaniem

skutków napadu, a szczególnie na wyższych piętrach,

- w porze nocnej wygasić lub zaciemnić oświetlenie,

- w miejscach publicznych należy ściśle stosować się do poleceń organów

porządkowych,

- ruch uliczny powinien być wstrzymany, przechodnie udają się do pomieszczeń lub

miejsc ochronnych. Pojazdy zatrzymują się w taki sposób aby nie tarasować przejazdu

(nocą wygaszają światła),

- przed udaniem się do pomieszczeń lub miejsc ochronnych, właściciele żywego

inwentarza muszą schronić zwierzęta w uprzednio przygotowanych pomieszczeniach

ochronnych,

- do pomieszczeń ochronnych dla ludzi nie wolno zabierać zwierząt domowych,

materiałów łatwopalnych i o silnym zapachu. W pomieszczeniach tych nie wolno

palić tytoniu, używać lamp naftowych i świec,

- pracownicy w zakładach pracy powinni postępować zgodnie ze wskazówkami

zakładowych organów obrony cywilnej.

Alarm o skażeniach - poza schronami lub w schronach nie posiadających urządzeń

filtrowentylacyjnych

należy niezwłocznie nałożyć maski przeciwgazowe, narzutki, buty ochronne i inne

posiadane środki ochrony dróg oddechowych i skóry,

- szybko wyjść ze strefy skażonej kierując się prostopadle do kierunku wiatru oddalając

się od miejsca największego skażenia, przy czym należy uważać by nie wchodzić

na plamy środka trującego lub do lejów bomb (pocisków),

- jeśli sam zauważysz oznaki użycia broni chemicznej lub biologicznej powinieneś

niezwłocznie nałożyć maskę przeciwgazową lub inne środki ochrony i zawiadomić

o tym najbliższe otoczenie, a następnie organy ratownicze działające na tym terenie.

Alarm o klęskach żywiołowych i zagrożeniu środowiska

- uważnie wysłuchać komunikatu, zastosować się do poleceń i przygotować

na ewentualność skutków klęsk,

- powiadomić sąsiadów i być w gotowości do niesienia pomocy.

Uprzedzenie o zagrożeniu

skażeniami i zakażeniami - poinformować sąsiadów o niebezpieczeństwie, zaopiekować się

osobami

niepełnosprawnymi,

- przygotować do użycia posiadane środki ochronne,

- skontrolować szczelność pomieszczeń przeznaczonych do ukrycia ludzi i zwierząt,

- sprawdzić stan zabezpieczenia przed skażeniami zapasów żywności, wody, lekarstw

oraz paszy dla inwentarza żywego,

- umieścić zwierzęta w uprzednio przygotowanych pomieszczeniach ochronnych,

- udać się do ukrycia.

Odwołanie alarmu

- oznacza, że minęło już niebezpieczeństwo napadu powietrznego lub porażenia ludzi

środkami chemicznymi, promieniotwórczymi lub biologicznymi. Po tym sygnale

można wychodzić z pomieszczeń ochronnych.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: