DIAGNOSTYKA.docx

PUNKT 1

·         Diagnostyka- dość obszerna dyscyplina naukowa zajmująca się stawianiem trafnych i rzetelnych diagnoz na użytek wychowania resocjalizującego osób niedostosowanych społeczne

·         Diagnoza-rozpoznanie jakiegoś obiektu, zdarzenia czy sytuacji w celu zdobycia dokładnych informacji i przygotowania się do działań melioracyjnych, czyli ulepszenia, naprawy. Diagnoza pedagogiczna dotyczy najczęściej rozpoznawania przyczyn trudności wychowawczych w celu lepszej skuteczności dalszych oddziaływań wychowawczych na jednostkę lub grupę

·         Diagnoza resocjalizacyjna- to rozpoznanie stanu nieprzystosowania społecznego jednostki, jego opis, wyjaśnienie przyczynowe oraz jego ocena z punktu widzenia aktualnie dostępnej wiedzy

·         Przedmiot badań- wszelkie negatywne lub nieadekwatne reakcje jednostki na wymogi i nakazy wynikające z przypisanych im ról społecznych

Modele diagnozy

·         Model diagnozy behawioralnej- zajmuje się zachowaniami jednostki odbiegającymi od normy moralnej, prawnej, społecznie obyczajowej, które świadczą o nieprzystosowaniu społecznym. Przedmiotem diagnozy są zachowania odbiegające od normy zarówno ze względu na swą częstotliwość czy nasilenie jak i z uwagi na ich sprzeczność z obowiązującymi w danym systemie społecznym standardami społeczno-kulturowymi. Wychowawca obserwując zachowania jednostki ustala czynniki mające na nie wpływ oraz oddziaływania interwencyjne o charakterze celowościowym. Modyfikacja zachowań społecznie nieprawidłowych na społecznie aprobowane, zgodne z zasadami teorii uczenia się.

·         Model diagnozy interakcyjnej- przedmiotem rozpoznania diagnostycznego jest rodzaj i jakość stosunków interpersonalnych, jakie jednostka utrzymuje z osobami socjalizacyjno znaczącymi tj. rodzicami, wychowawcami, kolegami oraz jej psychospołeczny rozwój a zwłaszcza poziom rozwoju społeczno- moralnego. Wychowawcę interesuje zaburzenie w rozwoju prowadzące do dezadaptacji, czyli wadliwości w społecznym funkcjonowaniu jednostki(konflikty w stosunkach interpersonalnych). Celem diagnozy jest modyfikacja oraz wyjaśnienie znaczenia poszczególnych dysfunkcji w adaptacji społecznej jednostki, jej zaburzenia.

·         Model diagnozy interdyscyplinarnej- przedmiotem zainteresowania diagnozy są nie tylko zachowania, ale przede wszystkim mechanizmy regulacji psychologicznej i społecznej prowadzące do zaburzeń w społecznym przystosowaniu jednostki. Przedmiotem diagnozy jest antagonizm destruktywny, czyli nieadekwatne funkcjonowanie w rolach społecznych, niewłaściwe postawy wobec norm i standardów społecznych

Etapy diagnozy resocjalizacyjnej

1.       Etap konstatujący fakty- opis i wyjaśnienie zaistniałego faktu wychowawczego. Określa rodzaj zaburzeń, wykrywa mechanizmy psychologiczne, społeczne, które mogły doprowadzić do zaburzeń, jaki jest udział czynników genetycznych w powstawaniu i utrzymywaniu się zaburzeń

2.       Etap ukierunkowujący- projektuje działalność interwencyjną, profilaktyczną lub resocjalizacyjną, następuje formułowanie hipotez dających podstawę działalności resocjalizacyjnej i profilaktycznej

3.       Etap weryfikujący, sprawdzający- sprawdzenie obrazu diagnostycznego, sprawdzenie hipotez diagnostycznych i prawidłowości osiągniętego w poprzednich etapach diagnozy, obrazu przystosowania społecznego jednostki oraz jej ewentualnych zaburzeń

Techniki diagnostyczne:

·         Arkusz diagnostyczny D. H. Stotta- opiniodawcami są nauczyciele, wychowawcy, którzy muszą posiadać odpowiednie przygotowanie psychologiczno-pedagogiczne i znają dziecko na tyle dobrze, aby przypisać mu odpowiednie symptomy ujęte w arkuszu. Na podstawie arkusza można wyłonić rodzaje, stopień niedostosowania oraz zaburzenia w zachowaniu. Arkusz pozwala na porównanie danych z dwóch różnych okresów i stwierdzenie czy nastąpiła u dziecka zmiana, poprawa czy też nie. Przebiega on w dwóch etapach: 1-analizy czy podejrzenie dziecka o niedostosowanie społeczne jest prawdziwe-6pytań i 2- określenie rodzaju niedostosowania społecznego

·         Arkusz zachowanie się ucznia B. Markowskiej- przeznaczony jest do badania dzieci w wieku od 6-7lat do 14 lat. Pozwala określić trudności i zaburzenia przystosowawcze oraz wstępnie określić typ tych trudności: impulsywność, agresję, zahamowanie.

Składa się z 5 skal czynnikowych: motywacja do nauki szkolnej, zachowanie się antyspołeczne, przyhamowanie, uspołecznienie, zainteresowania seksualne.

·         Skala dojrzałości społecznej E. Doiła- służy do pomiaru rozwoju poziomu psychospołecznego dzieci w wielu 5-12 lat. Składa się z trzech części pozwalających: 1-ocenić osiągnięty poziom samodzielności w różnych w sferach życia, 2- ocenić rozwój zainteresowań 3- rozwój związków międzyludzkich

·         Arkusz obserwacyjny T. M. ACHENBACHA – pozwala na identyfikację dwóch podstawowych zaburzeń w zachowaniu: internalizacyjny i eksternalizacyjny stanowiących podłoże niedostosowania społecznego. Składa się z trzech wersji: dla nauczycieli, dla rodziców, dla młodzieży. Posiada 8 podskal: wycofanie, symptomy somatyczne, lęki i depresje, problemy społeczne, zaburzenia psychiczne, problemy uwagi, zachowania przestępcze, zachowania agresywne

·         Kwestionariusz A-R K. Ostrowskiej- składa się z 3 skal: ataku, bezwzględności i rezygnacji mogących służyć, jako podstawa oceny utrwalonej tendencji w zakresie radzenia sobie jednostki niedostosowanej społecznie w sytuacjach frustracji jej podstawowych potrzeb

·         Kwestionariusz od oceny specyficznych zaburzeń osobowości tzw. Lista zachowań- jest narzędziem do diagnozy psychologicznej zaburzeń osobowości, pozwalającym identyfikować występowanie specyficznych objawów tych zaburzeń w ujęciu klasyfikacji DSM-IV

·         Karta stopnia uspołeczniania Bridges (KSUB) narzędzie badające zachowania dziecka w relacjach interpersonalnych, jego zdolność do współpracy, przestrzegania zasad zabawy, gotowość do nawiązania współpracy

PUNKT 3

RODZINNY OŚRODEK DIAGNOSTYCZNO-KONSULTACYJNY- jest placówką specjalistyczną w zakresie diagnozy w sprawach nieletnich, opiekuńczych, małoletnich i innych sprawach rodzinnych. Zadaniem jest pomoc w należytym stosowaniu środków i metod wychowawczych oraz prawidłowym ich wykonywaniu poprzez:

·         Przeprowadzanie badań pedagogicznych, psychologicznych, lekarskich, środowiskowych oraz wydawanie na ich podstawie opinii o nieletnich, małoletnich ich rodzinach i opiekunach

·         Udzielanie specjalistycznej pomocy zakładom poprawczym, schroniskom dla nieletnich w zakresie opieki psychologicznej, pedagogicznej nad wychowankami w przypadkach szczególnie skomplikowanych

DIAGNOZA W SPRAWACH ROZWODOWYCH/ SEPARACJI OBEJMUJE:

·         Ustalenie więzi uczuciowych łączących badane osoby

·         Charakterystykę psychologiczną badanych

·         Specyfikę wzajemnych relacji wynikających z sytuacji rodziny

·         Określenie predyspozycji opiekuńczo-wychowawczych rodziców

·         Analizę konfliktu małżeńskiego

·         Mediacje rodzinne mające na celu pogodzenie rodziców lub rozwiązanie sytuacji spornych w rodzinie

DIAGNOZA W SPRAWACH OPIEKUŃCZYCH OBEJMUJE:

·         Charakterystykę środowiska rodzinnego, atmosfery wychowawczej i związków uczuciowych

·         Poziom dysfunkcyjności rodziny, predyspozycje wychowawcze

·         Formy i częstotliwość kontaktów małoletnich z rodzicami

·         Miejsca pobytu małoletnich

·         Predyspozycje wychowawcze kandydatów na rodziny zastępcze i adopcyjne

DIAGNOZA W SPRAWACH NIELETNICH OBEJMUJE:

·         Diagnozowanie środowiska szkolnego, rodzinnego i rówieśniczego

·         Ocenę wydolności wychowawczej środowiska rodzinnego

·         Ocenę poziomu rozwoju intelektualnego nieletniego

·         Charakterystykę osobowości nieletniego z uwzględnieniem uwarunkowań psychospołecznych, więzi uczuciowych oraz oceny systemu norm i wartości

·         Wypowiedzi w kwestii uzależnień podopiecznego

·         Zalecenia dotyczące kierunków dalszych działań wychowawczych wobec nieletniego

Status prawny lub forma prawna jednostek:

Rodzinne Ośrodki Diagnostyczno - Konsultacyjne utworzone zostały zarządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 maja 1983 r. w sprawie utworzenia rodzinnych ośrodków diagnostyczno – konsultacyjnych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości ( Dz. Urz. Min. Spr. Nr 3, poz. 17)

POLICYJNA IZBA DZIECKA to instytucja diagnostyczna ale przyjmująca całkowitą opiekę nad dzieckiem. Maksymalny czas pobytu w Izbie to 48h W PRZYPADKU CZYNU KARALNEGO i 72h  W PRZYPADKU BRAKU OPIEKI, a jest i tak ze przebywają 14 dni dopóki nie zgłoszą się odpowiednie placówki opiekuńczo-wychowawcze.

W PID mogą być osadzeni nieletni:

·         Co do których istnieje podejrzenie że popełnili czyn karalny i istnieje obawa że mogą się ukryć, bądź zatrzeć ślady czynu

·         Wobec których nie można ustalić tożsamości; tacy którzy ukończyli 13 lat a nie ukończyli 17

·         Wymagający natychmiastowej opieki a nie jest możliwe niezwłoczne dostarczenie ich rodzicom ani umieszczenie w Pogotowiu Opiekuńczym; nieletni między 13 a 18 r.ż

ZADANIA:

·         Potwierdzenie lub ustalenie tożsamości

·         Zebranie niezbędnych informacji o środowisku rodzinnym nieletniego

·         Obserwacja pedagogiczna w czasie pobytu w PID

FUNKCJA DIAGNOSTYCZNA- opracowanie diagnozy sytuacji rodzinnej, stanu zdrowi, trudności pojawiających się w nauce na podstawie rozmowy wychowawczej z nieletnim oraz dokumentów urzędowych policji, sądu, prokuratury oraz pochodzące z placówek wychowawczych i resocjalizacyjnych

Podstawą prawną funkcjonowania Izby Dziecka są następujące akty prawne:

-  Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. z 2010 nr 33 poz. 178 z dnia 05.03.2010).

-   Rozporządzenie MSW i A z dnia 21 stycznia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad pobytu nieletnich w policyjnych izbach dziecka (Dz. U. Nr 10, poz. 104).

-   Decyzja nr 346 Komendanta Głównego Policji z dnia 9.08.2004 r. W sprawie pełnienia służby przez policjantów w policyjnych izbach dziecka (Dz. U. KGP nr 16 z 9.08.04 r).

-   Zarządzenie Nr 590/03 Komendanta Głównego Policji z dnia 24 października 2003 r. W sprawie metod i form wykonywania zadań przez policjantów, w zakresie zapobiegania i zwalczania demoralizacji i przestępczości nieletnich. (Dz. U. KGP Nr 20, poz.107).

-   Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230 -zmiany do ustawy z dnia 12 września 1996 r (Dz. U. Nr 127, poz. 593).

-   Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 75, poz. 468 z późniejszymi zmianami).

-   Rozporządzenie MSW i A z dnia 21 stycznia 2002 r. w sprawie stosowania środków przymusu bezpośredniego (Dz. U. z 12 października 1990 r).

POGOTOWIE OPIEKUŃCZE to placówka opieki całkowitej z którą styka się dzieco zmuszone przez sytuację rodzinną do odejścia z domu

ZADANIA:

·         Zapewnienie doraźnej, całodobowej opieki

·         Opracowanie diagnozy pedagogicznej, psychologicznej, lekarskiej

·         Kwalifikowanie dziecka do zastępczych form wychowania rodzinnego

·         Zapewnienie warunków wypełniania obowiązku szkolnego

Powoływany jest specjalny zespół orzekający którego zadaniem jest opracowanie diagnozy, opracowanie opieki kwalifikacyjnej oraz występowanie z wnioskami w sprawach powrotu dziecka do rodziny własnej lub zastępczej. To instytucja zajmująca się wychowaniem i opieką młodzieży.

PUNKT IV

SCHRONISKA DLA NIELETNICH- specjalna placówka opieki całkowitej podlegająca Ministerstwu Sprawiedliwości, realizująca funkcje: diagnostyczną, resocjalizacyjną, zapobiegawczą

Kierowani są tu nieletni w wieku 13-21 lat, podejrzani o popełnienie czynu karalnego lub przestępstwa, a okoliczności i charakter czynu, stopień demoralizacji, nieskuteczność dotychczasowych środków wychowawczych przemawiają za przyszłym umieszczeniem w zakładzie poprawczym

Typy schronisk:

·         ZWYKŁE- do zwykłego schroniska może trafić nieletni wtedy gdy:

ü      Zachodzi obawa ukrycia się nieletniego

ü      Zatarcia śladów czynu karalnego przez nieletniego

ü      Nie można ustalić tożsamości nieletniego

ü      Orzeczenie o umieszczeniu nieletniego w zakładzie poprawczym natrafia na niedające się usunąć przeszkody

ü      GRUPA WYCHOWAWCZA ICZY 10 OSÓB

·         INTERWENCYJNE- do interwencyjnego schroniska może trafić nieletni gdy:

ü      Popełni czyn karalny wymieniony w art. 10/2782 kk

ü      Stwarza poważne zagrożenie społeczne lub zagrożenie dla  bezpieczeństwa schroniska  zwykłego

ü      GRUPA WYCHOWAWCZA LICZY 6 OSÓB

Zespół diagnostyczny- podstawowym celem pracy zespołu diagnostycznego jest opracowanie dla potrzeb sądu kompleksowej opinii psychologiczno-pedagogicznej, a także opracowywanie zaleceń do pracy wychowawczej z nieletnimi w trakcie jego pobytu w schronisku. Ponadto do zadań zespołu należy sporządzanie na bazie informacji od innych pracowników placówki bieżących opinii cząstkowych, opinii uzupełniających i opinii końcowych

ZADANIA:

·         Zapewnienie możliwości indywidualnego oddziaływania odpowiednio do osobowości i potrzeb wychowawczych

·         Zapewnienie nauczania ogólnokształcącego i zawodowego

·         Prowadzenie działalności kulturalno- oświatowej i sportowej na rzecz nieletnich

·         Prowadzenie działalności mającej na celu rozwijanie aktywności społecznej nieletnich i wdrażanie ich do pracy społecznie użytecznej

·...