McMann Lisa - Sen 02 - Mgła.pdf - McMann Lisa - YuukieChan

LISA MCMANN

MGÝA

Przekład Karolina Post Paśko

Nowy Rok

1 stycznia 2006, godzina 1.31

Janie przebiega przez zaśnieŜone podwórka i dwie przecznice dalej wślizguje się cicho

frontowymi drzwiami do domu.

I nagle... Robi jej się czarno przed oczami.

Łapie się za głowę, przeklinając pod nosem matkę, a wirujące jak w kalejdoskopie

kolory sprawiają, Ŝe traci równowagę. Zatacza się na ścianę i przytrzymuje, a potem powoli

osuwa na podłogę, czując, jak drętwieją jej palce. Nie chce rozbić sobie głowy. Znowu.

Jest zbyt zmęczona, Ŝeby teraz z tym walczyć. Zbyt zmęczona, Ŝeby wyrwać się ze

snu. Przykłada policzek do zimnych kafelków posadzki. Zbiera siły, Ŝeby spróbować później,

gdyby sen potrwał dłuŜej.

Oddycha. Patrzy.

Godzina 1.32

To ten sam stary sen, który śni często jej matka. Ten sam, w którym jako młodsza i bardziej

szczęśliwa osoba leci przez psychodeliczny tunel błyskających, wirujących, barwnych

świateł, trzymając się za ręce z hippisem o wyglądzie Jezusa Ich okulary przeciwsłoneczne

odbijają oślepiające paski, dlatego Janie jeszcze trudniej walczyć z zawrotami głowy. Ten sen

zawsze przyprawia Janie o mdłości.

I dlaczego w ogóle jej głupia matka śpi w salonie?

Janie jest jednak zaciekawiona. Próbuje się skupić. Patrzy na męŜczyznę ze snu,

unosząc się obok nieświadomej niczego pary. Matka Janie mogłaby ją zauwaŜyć, gdyby tylko

spojrzała. Ale nigdy tego nie robi.

MęŜczyzna oczywiście nie moŜe jej zobaczyć. To nie jego sen. Janie Ŝałuje, Ŝe nie

moŜe skłonić go do zdjęcia okularów. Chce zobaczyć jego twarz. Zastanawia się, czy ma

brązowe oczy, tak jak ona. Ale przez ten wielobarwny wir nigdy nie jest w stanie skupić na

dłuŜej uwagi na jednym punkcie.

Nagle sen się zmienia.

Staje się ponury.

Hippis rozpływa się, a matka Janie stoi w kolejce, która wydaje się ciągnąć

kilometrami. Garbi ze znuŜeniem ramiona, które przypominają cienkie kartki często czytanej

ksiąŜki.

Twarz ma ponurą, zaciętą. Złą.

Trzyma...

kołysząc...

wrzeszczące niemowlę o czerwonej twarzy.

O nie, znowu. Janie nie chce dłuŜej patrzeć... nie znosi tej części. Nienawidzi jej.

Zbiera wszystkie siły i koncentruje się. Mocno. Stęka w duchu. I wyrywa się ze snu matki.

Jest wykończona.

Godzina 1.51

Janie powoli odzyskuje wzrok. Dygocze, zlana zimnym potem, i porusza obolałymi palcami,

ciesząc się, Ŝe nigdy nie zostaje wessana z powrotem w sen, z którego udało jej się uwolnić.

Jak dotąd, w kaŜdym razie.

Wstaje, słysząc dolatujące z kanapy pochrapywanie matki, i idzie chwiejnym krokiem

do łazienki, targana mdłościami. Dławi się i wymiotuje, a potem próbuje bez przekonania

umyć zęby. Kiedy dociera do swojego pokoju, starannie zamyka za sobą drzwi.

Pada na łóŜko jak kłoda.

Po akcji brygady antynarkotykowej w zeszłym miesiącu Janie wie, Ŝe musi się

wzmocnić, inaczej sny przejmą kontrolę nad jej Ŝyciem.

Tej nocy Janie śni o wzburzonych oceanach, huraganach i kamizelkach ratunkowych,

które toną jak kamienie.

Godzina 11.44

Janie budzi wpadające przez okno słońce. Umiera z głodu i marzy o jedzeniu. Czuje jego

zapach.

Cabe? mamrocze z zamkniętymi oczami.

Hej. Sam sobie otworzyłem. Cabel siedzi na łóŜku, odgarniając jej z twarzy

splątane włosy. CięŜka noc, Hannagan? WciąŜ nadrabiasz zaległości?

Mrr. Janie przewraca się na łóŜku. Widzi talerz z parującymi jajkami i tostami.

Uśmiecha się szeroko i rzuca na jedzenie. Jesteś.. .jesteś najlepszym sekretnym chłopakiem

na świecie.

Zadan i ia i i sekrety

2 stycznia 2006, godzina 11.54

To ostatni dzień przerwy świątecznej.

Janie i Cabel siedzą w drugim pokoju Cabela jego pracowni komputerowej

sprawdzając na szkolnej stronie wyniki egzaminów.

Dobrze, Ŝe Cabel ma dwa laptopy, bo inaczej o dwunastej, kiedy zostaną podane

stopnie, mogłaby się rozpętać walka na całego. Ale kogo oni chcą oszukać? MoŜliwe, Ŝe i tak

będą musieli się mocować, turlając się po podłodze.

Janie się denerwuje.

Kilka tygodni temu, po akcji brygady antynarkotykowej, na egzaminie z matematyki

oddała czysty arkusz. Miała dobre wytłumaczenie jej bluza wciąŜ była poplamiona krwią.

Nauczycielka pozwoliła jej na drugie podejście. Niestety, wypadło ono po cięŜkiej nocy

skakania ze snu w sen na dorocznym szkolnym charytatywnym maratonie tanecznym. Na

czas imprezy zamknięto szkołę, nie moŜna było uciec.

Janie i Cabe odpuściliby sobie tańce, gdyby tylko mogli, ale to było wykluczone.

Mieli zadanie do wykonania.

Tajne.

Rozkazy Kapitana.

Szukamy osób, które śnią o nauczycielach, Janie powiedziała. I nauczycieli,

którzy śnią o uczniach.

Janie uznała, Ŝe brzmi to dziwnie i intrygująco.

Jakieś konkrety? zapytała.

Nie tym razem odparła Kapitan. Powiem wam więcej po Nowym Roku, kiedy

załatwimy pewne sprawy. Na razie notuj wszystko, co ma związek ze stosunkami nauczyciele

uczniowie.

Dla Janie niespanie przez całą noc nie stanowi problemu. To przeskakiwanie ze snu w

sen wysysa z niej energię. Po sześciu godzinach, które spędziła, tkwiąc w cudzych snach,

ukryta pod trybunami, była zupełnie wykończona.

Oczywiście Cabel teŜ tam był i podsuwał jej kartoniki mleka oraz batoniki PowerBar

McMann Lisa - Sen 02 - Mgła.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: