WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYKI OPOROWEJ KADLUBA.pdf

(197 KB) Pobierz
WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYKI OPOROWEJ KADŁUBA
BEZPO Ś REDNI LUB PO Ś REDNI UKŁAD NAP Ę DOWY STATKU
T 0 [kN] – siła naporu śruby swobodnej
v p [węzły] – prędkość wody dopływającej do śruby
v s [węzły] – prędkość statku
T [kN] – siła naporu pędnika za kadłubem
D
T [kN] – siła ssania
N d [kW] – moc na stoŜku śruby
N w [kW] – moc na wale
N T [kW] – moc naporu
N To [kW] – moc naporu śruby swobodnej
N e [kW] – moc efektywna lub uŜyteczne
Q [kNm] – moment zapotrzebowany przez śrubę
R T [kN] – siła całkowita oporu statku
METODA DAWSONA DLA WYZNACZANIA MOCY HOLOWANIA
Dla wzgl ę dnie wolnych morskich statków handlowych (F n
£ 0,20) o pełnotliwo ś ci kształtów wr ę gów (
j =
0,68
¼ 0,84; B/T = 3,5) mo Ŝ na stosowa ć wzór DAWSONA o postaci zbli Ŝ onej do wzoru Admiralicji.
Wzór DAWSONA ma posta ć :
2
v
Ñ
s
N
=
0
31
×
×
h
L
C
×
C
V
B
/
T
[m 3 ] – wyporność statku
L [m] – długość statku
C V – współczynnik oporu lepkości
Ñ
2
(
C
=
R
/
0
×
r
×
v
×
S
)
V
V
1
B
C B/T – poprawka na wpływ stosunku B/T w zakresie 2,0-3,5:
C
=
1
-
×
-
2
2
B
/
T
15
T
T [m] – zanurzenie statku
B [m] – szerokość statku
F n [-] – liczba Froude’a:
v
s
F
=
n
g
×
L
,
gdzie v s [m/s]
PD pion dziobowy - pionowa linia w płaszczyźnie symetrii statku, przechodząca przez punkt przecięcia letniej
wodnicy ładunkowej z przednia krawędzią dziobnicy. Dla statków z nietypowym kształtem połoŜenie pionu
dziobowego będzie odrębnie rozpatrywane przez PRS.
PR pion rufowy – linia pionowa w płaszczyźnie symetrii statku przechodząca przez punkt przecięcia letniej wodnicy
ładunkowej z osi ą trzonu sterowego
PP płaszczyzna podstawowa – płaszczyzna pozioma przechodząca na owręŜu przez górną krawędź stępki płaskiej lub
punkt przecięcia wewnętrznej krawędzi poszycia ze stępka belkową.
OwręŜe – płaszczyzna prostopadła do PP i PS leŜą ca w połowie odległości między pionami PD i PR.
L c długość całkowita – odległość mierzona od najbardziej wysuniętego stałego punktu konstrukcji w kierunku rufy
do najbardziej wysuniętego punktu konstrukcji w kierunku dziobu [m].
L pp długość między pionami – odległość mierzona na wysokości letniej wodnicy ładunkowej od PD do PR [m].
B szerokość statku – największa szerokość statku mierzona pomiędzy zewnętrznymi krawędziami wręgów [m].
T zanurzenie – pionowa odległość mierzona na owręŜu od PP do letniej wodnicy ładunkowej [m].
H wysokość boczna – pionowa odległość mierzona przy burcie na owręŜu od PP do linii konstrukcyjnej najwyŜszego
pokładu ciągłego [m].
Współczynnik pełnotliwo ś ci kadłuba – określany przy zanurzeniu T tj. do letniej wodnicy ładunkowej, w
odniesieniu do wymiarów L pp , B, V objętość podwodnej części kadłuba

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin