Wydział Mechaniczny
Katedra Sterowania i Konstrukcji
ZAKłAD Sterowania
LABORATORIUM Regulacji i sterowania
Układy Cyfrowe
Ćwiczenie: UL21
kombinacyjne układy logiczne
K. Peszyński, s. wawrzyniak
Materiały te są rozpowszechniane na prawach rękopisu. Służą do uzupełnienia treści dostępnych w bibliotece ATR Bydgoszcz podręczników z zakresu teorii sterowania. Materiały te nie były poddane procesowi weryfikacji przez recenzenta. Są materiałami pomocniczymi do prowadzenia zajęć dydaktycznych w zakresie Regulacji i Sterowania w laboratorium.
Mają charakter tymczasowy.
Bydgoszcz, 2002
SPIS TREŚCI
1. Cel ćwiczenia 3
2. Wprowadzenie 3
2.1. Prawa algebry logiki 3
2.2. Funkcja logiczna 4
2.2.1. Tworzenie funkcji logicznej 4
2.2.2. Minimalizacja funkcji logicznych metodą Karnaugha 6
2.2.3. Realizacja funkcji logicznych 8
3. Opis stanowiska 8
4. Przykład projektowania układu kombinacyjnego 8
5. Instrukcja wykonawcza 10
6. Treść sprawozdania 10
7. Literatura uzupełniajaca 10
W ćwiczeniu tym będą budowane układy cyfrowe (przełączające, logiczne) z wykorzystaniem elementów NAND. Elementy te są zainstalowane w elektronicznym symulatorze układów logicznych. Przed przystąpieniem do ćwiczenia należy zapoznać się z podstawami algebry Boole’a, metodą minimalizacji funkcji logicznych przy pomocy tablic Karnaugha oraz sposobami przekształcania zminimalizowanych funkcji do postać dogodnej do realizacji przy pomocą elementów NAND.
W układach cyfrowych, zwanych również przełączającymi, można wyróżnić obiekt (proces) podlegający sterowaniu oraz układ sterowania, który jest układem logicznym. Schemat ideowy układu cyfrowego z oznaczeniem sygnałów przedstawiono na rysunku 1.
Z obiektem sterowania związane są:
− urządzenia służące do pomiaru i przetwarzania danych o stanie obiektu (sygnały ) ‑ sensory,
− urządzenia służące do przetwarzania i wzmacniania sygnałów wykonawczych () ‑ aktory,
− wielkości zakłócające proces ().
Układ sterowania otrzymuje informacje o stanie procesu (), a także polecenia od operatora () i na tej podstawie zgodnie z przyjętym algorytmem wypracowuje sygnały sterujące (). Zależność pomiędzy sygnałami można zapisać w postaci funkcji:
(1)
W układach logicznych sygnały mogą przyjmować tylko dwie wartości. Stąd funkcje nazywa się funkcjami logicznymi, ponieważ zarówno one jak i ich argumenty () mogą przyjmować tylko dwie wartości. Wartościom tym przypisuje się symbole 0 i 1.
Zerojedynkowa algebra Boole’a bazuje na operacjach negacji, koniunkcji, i alternatywy. Definicje tych działań ilustrują tabele 1, 2, 3.
Tabela 1
Tabela 2
Tabela 3
negacja
koniunkcja
alternatywa
0
1
Kolejność wykonywania działań, gdy wyrażenie nie zawiera nawiasów, jest następująca: negacja, koniunkcja, alternatywa. Z definicji wyżej wymienionych działań wynikają następujące zależności:
Podstawowe prawa algebry Boole’a są następujące:
...
wimutp