Zabawy z chustą
mgr Ewa Prusiel (Bielsko-Biała)
Wielu nauczycielom i pedagogom obecnie potrzebne jest „coś”, co przyciągnie wzrok dziecka, zainteresuje je i zachęci do działania w grupie.
Chusta jest odpowiedzią na tę potrzebę. Trójkątne, kolorowe kawałki lekkiego, ale mocnego materiału, zszyte na kształt dużego koła o średnicy od 3 do 7 metrów i obszyte mocną taśmą z uchwytami do trzymania, integrują grupę i zachęcają do wspólnych zabaw. Dzięki chuście można lepiej się poznać, sprawdzić wiedzę wychowanków albo przeżyć niezwykłą podróż w wyobraźni, gdy staje się statkiem lub balonem. Chusta może też być doskonałą dekoracją, wykorzystywaną przy okazji organizowania zabaw.
Liczba możliwości jej zastosowania jest nieograniczona. Zabawy z chustą łączą wrażenia wzrokowe, dotykowe i ruchu, wprowadzają radosny nastrój i odprężenie. Działania wyzwalają w grupie wiele emocji, zwłaszcza tych pozytywnych, stanowiąc niezaprzeczalną wartość. Chusta, szczególnie przy pierwszym z nią spotkaniu, stanowi dla grupy dużą atrakcję (sprawia to jej wygląd). Dlatego wskazane jest, aby uczestnicy mieli możliwość zapoznania się z nią (np. mogli nią pomachać, wejść pod nią), a dopiero potem mogli bawić się według określonych zasad. Dotyczy to szczególnie dzieci. Uczestnicy zawsze powinni mieć możliwość dobrowolnego wzięcia udziału w zabawach. Jest to szczególnie ważne przy zabawach budujących zaufanie w grupie. Prowadzący powinien wiedzieć, czy propozycje te nie powodują lęku i czy 54 akceptowane przez wszystkich biorących w nich udział.
Do przeprowadzenia zabaw z chustą potrzebne jest duże, wysokie pomieszczenie. Jeśli warunki atmosferyczne Są sprzyjające, dobrze jest organizować zabawy w plenerze. Należy wówczas pamiętać o sprawdzeniu i zabezpieczeniu podłoża oraz o tym, że chusta nie jest przeznaczona do podnoszenia i podrzucania ludzi (mimo swej wytrzymałości). Zabawy z chustą mogą spełniać różne cele dydaktyczne, natomiast sam dobór zabaw zależy oczywiście od osoby prowadzącej. Mając określony cel i znając swoją grupę (wiek uczestników, liczbę) prowadzący wybiera odpowiednie przykłady zabaw lub modyfikuje je w zależności od potrzeb.
Możemy wyszczególnić następujące grupy zabaw:
· Zabawy ułatwiające wzajemne poznanie i integrację grupy – umożliwiają zapamiętanie imion i wymianę podstawowych informacji o sobie.
· Zabawy ćwiczące współdziałanie – integrują grupę poprzez dążenie do osiągnięcia wspólnego celu, zachęcają do nawiązania kontaktów i współpracy.
· Zabawy ćwiczące refleks i spostrzegawczość – wymagają skupienia uwagi, ćwiczą szybkie reakcje na określony sygnał lub znak.
· Zabawy ćwiczące zwinność i zręczność – rozwijają takie cechy charakteru, jak pewność siebie, wiara we własne siły i odwaga.
· Zabawy oparte na zaufaniu do grupy – pozwalają doświadczyć „bycia w grupie”.
· Zabawy wprowadzające odprężenie i relaks – wywołują dobry nastrój i psychiczne odprężenie.
· Zabawy ćwiczące sprawność manualną – rozwijają precyzję ruchów i małą motorykę.
· Zabawy ćwiczące umiejętność rozpoznawania kolorów.
· Zabawy w ganianego – wpływają na ogólną motorykę organizmu, ćwiczą szybkość i wytrzymałość.
· Zabawy oparte na zgadywaniu – ćwiczą percepcję wzrokową, pamięć i spostrzegawczość.
· Gry - uczą zasad i ich przestrzegania.
· Zabawy wymagające dodatkowych rekwizytów – rozwijają wyobraźnię, modyfikują i uatrakcyjniają zabawy już istniejące.
· Zabawy przy muzyce.
WYBÓR PRZYKŁADOWYCH ZABAW Z CHUSTĄ DO WYKORZYSTANIA PRZY
PROJEKTOWANIU DNIA AKTYWNOŚCI WYCHOWANKÓW W PRZEDSZKOLU
Zabawy pochodzą z książki „Zabawy z chustą”
pod redakcją Anny Wasilak, Klanza 2002.
Zabawy ułatwiające wzajemne poznanie i integrację grupy:
Uczestnicy stoją w kręgu z zamkniętymi oczami, trzymając chustę na wysokości pasa. Prowadzący wybiera osobę (może być ich więcej), która wchodzi pod chustę. Następnie wszyscy otwierają oczy i zgadują, kto jest pod chustą.
Wszyscy siedzą na podłodze, trzymając chustę na wysokości pasa. Prowadzący podaje nazwę koloru, a osoby trzymające ten kolor zamieniają się miejscami, przemieszczając się pod chustą. Dla utrudnienia prowadzący może wymienić więcej niż jeden kolor.
Dwie osoby, stojąc na krzesłach, trzymają rozciągniętą chustę. Po obu jej stronach stoją uczestnicy zabawy. Każda grupa wysyłana środek pod chustę jednego przedstawiciela. Na znak prowadzącego chusta opada, a przedstawiciele grup muszą szybko powiedzieć swoje imiona. Ten, który zrobił to wolniej, przechodzi do grupy przeciwnej.
Zabawy ćwiczące współdziałanie:
Uczestnicy trzymają chustę za uchwyty i biegając po obwodzie koła, na przemian podnoszą ją i opuszczają. Prowadzący zabawę może wydawać komendy np. góra, dół itp.
Uczestnicy biorą leżącą na podłodze chustę za brzeg i przenoszą ją w inne miejsce, jakby była szklaną taflą. Chusta musi być cały czas naprężona.
Jedna osoba siedzi na środku chusty z nogami pod brodą, pozostali uczestnicy zabawy trzymają chustę za brzeg. Zwracają się w prawą stronę i idąc powoli, zawijają siedzącego. Gdy jest on zawinięty do wysokości ramion, zatrzymują się i na trzy, cztery równocześnie i szybko wycofują się.
Zadaniem kilkuosobowej grupy jest zrobienie z chusty jak najmniejszej paczki (lub jak najmniejszego rulonu). Uczestnicy zabawy zajmują miejsca wokół chusty, by każdy miał trochę swobody. Jej zwijanie powinno odbywać się powoli i dokładnie.
Zabawy ćwiczące refleks i spostrzegawczość:
Na podłodze rozłożona jest chusta. Wszyscy stoją wokół niej, przypisując się tym samym do jakiegoś koloru, (jeśli bawiących się jest więcej niż kolorowych cząstek chusty, dwie, a nawet trzy osoby mogą stanąć przy tej samej). Dwie, trzy osoby wchodzą na chustę (bez obuwia). Gdy rozlegnie się muzyka, skocznym krokiem przesuwają się w prawo; gdy muzyka cichnie, zatrzymują się, oczywiście na jakimś kolorze. Wówczas u siebie lub u kolegi, przypisanego do tegoż koloru, muszą wskazać coś, co jest w tym samym kolorze, np. część ubrania, przedmiot. Jeśli nie mogą wykonać zadania, wykonują inne, zaproponowane przez kogoś z grupy lub prowadzącego.
Za każdym razem dobrze jest wyrównać chustę.
Uczestnicy siedzą w kręgu, trzymając chustę na wysokości barków. Są oni turystami kąpiącymi się w morzu. Pod chustą jest jedna osoba – rekin, który poluje na turystów, wciągając ich do wody (pod chustę). Rekin stara się wciągnąć jak najwięcej osób. W wodzie zamieniają się one w rekiny. Na koniec wszyscy stają się rekinami.
Uczestnicy trzymają chustę za uchwyty. Podzieleni są na 4-5 rodzajów owoców, np.: gruszki, śliwki, jabłka, wiśnie i banany. Prowadzący stoi z boku. Grupa wachluje chustą. Gdy jest ona wysoko, prowadzący wymienia nazwy dwóch owoców, a osoby należące do tych rodzajów przebiegają pod chustą, zamieniając się miejscami (łapią inne uchwyty). Na hasło „sałatka owocowa” wszyscy zmieniają miejsce, a prowadzący włącza się do zabawy. Kto nie znajdzie wolnego uchwytu, zostaje nowym prowadzącym.
Zamiast owoców mogą być np. kolory.
Grupa trzyma chustę. Dwie osoby wchodzą w role: myszy, siedzącej pod chustą i kota będącego poza jej obrębem. Zadaniem kota jest złapanie myszki. W ucieczce pomagają jej uczestnicy trzymający chustę: obniżają, podnoszą ją, aby utrudnić kotkowi złapanie myszki.
Zabawy ćwiczące zwinność i zręczność:
1. Na karuzeli
Chętna osoba siada na środku chusty; a reszta kręci nią, idąc coraz szybciej w jedną stronę. Osoba na środku stara się utrzymać równowagę.
2. Pająk
Uczestnicy stoją wokół chusty. Jedna osoba dwukrotnie rzuca kostką z kolorami. Pierwszy rzut wskazuje kolor poła, na którym staje, drugi rzut – pole, na którym kładzie ręce.
3. Ścieżka
Zrolowaną chustę kładziemy prosto lub zygzakiem na podłodze. Uczestnicy chodzą po niej jak po równoważni, starając się nie stanąć na podłodze.
4. Naleśnik
Osobę, leżącą na brzegu chusty, zawijamy (głowa musi pozostać poza chustą). Ta próbuje sama „rozwinąć się”.
Zabawy oparte na zaufaniu do grupy:
1. Mumia
Jedną, chętną osobę zawija się w chustę, by widać było tylko jej głowę. Następnie grupa transportuje mumię po podłodze, ciągnąc chustę od strony głowy, a potem nóg.
Prowadzący dba o bezpieczeństwo zawiniętej osoby.
2. Na morzu
Na chuście siedzi lub leży jedna osoba (może być ich kilka). Wykonuje gesty naśladujące pływanie. Pozostali wachlują chustą, robiąc małe, średnie, a potem duże fale.
3. Kwiat lotosu
Jedna osoba siedzi na środku chusty z nogami pod brodą, pozostali uczestnicy zabawy trzymają chustę za brzeg. Zwracają się w prawą stronę i idąc powoli, zawijają siedzącego. Gdy jest on zawinięty do wysokości ramion, zatrzymują się, na „trzy, cztery” równocześnie i szybko wycofują się.
Zabawy wprowadzające odprężenie i relaks:
1. Muzyczna chusta
Uczestnicy trzymają rozciągniętą chustę. Grupa porusza się w takt melodii, falując nią.
Prowadzący przygotowuje różne fragmenty muzyczne.
2. Wachlowanie
Kilka osób leży na podłodze pod chustą. Reszta osób faluje nad nimi chustą, robiąc małe, duże, ogromne fale.
Zabawy i ćwiczenia ćwiczące sprawność manualną:
1. Karuzela
Uczestnicy trzymają za uchwyty, naprężoną chustę na wysokości pasa. Śpiewając: Hej ho, hej ho, do pracy by się szło…, rytmicznie przekazują sobie chustę wprawą stronę. Zaczynają od bardzo powolnego śpiewania, stopniowo zwiększając tempo. Po pewnym czasie następuje zmiana i chusta wędruje w lewą stronę.
2. Wachlowanie – wersja II
Kilka osób leży na podłodze pod chustą. Grupa trzymająca chustę, podaje ją sobie w prawą lub lewą stronę, delikatnie falując nią.
3. Zwijanie chusty
Zabawy ćwiczące umiejętność rozpoznawania kolorów:
1. Gra w kolory
Uczestnicy stoją wokół chusty. Kolejno rzucają kostką, której poła odpowiadają kolorom cząstek chusty. Prawo rozpoczęcia gry ma ten, kto wyrzuci ściankę z kolorem czerwonym. Jeśli poda poprawną nazwę koloru, staje na czerwonej cząstce chusty Zgodnie z ruchem wskazówek zegara uczestnicy przesuwają się na pole odpowiadające kolorowi wyrzuconemu na kostce. Wygrywa ten, kto, jako pierwszy, przejdzie przez wszystkie kolory. Aby bawiący się pamiętali kolory, przez które przeszli, prowadzący przykleja na ich rękach kropki w tych właśnie kolorach.
2. Imiona
Uczestnicy siedzą na chuście; rzucają do siebie piłkę, mówiąc swoje imię oraz imię osoby, do której piłka jest rzucana, np.: Ania do Basi, Basia do Tomka itd. Do imienia można dodać nazwę koloru, na którym się siedzi.
3. Przebieganie pod chustą
Uczestnicy podnoszą i opuszczają chustę, trzymając ją za uchwyty. Prowadzący mówi, kto ma zmienić miejsce, np. Przebiegają ci, którzy mają niebieskie oczy. Przebiegają osoby, które mają siostrę. Przebiegają osoby, które lubią zimę. Gdy chusta jest maksymalnie w górze, osoby te przebiegają pod nią. Następnie każdy z uczestników może podać kategorię osób, które mają przebiec pod chustą.
4. Worek ze skarbami
Uczestnicy siedzą wokół chusty lub na niej. W worku znajdują się rekwizyty w kolorach odpowiadających kolorom chusty. Uczestnicy podają go sobie w rytm muzyki. Gdy muzyka milknie, zadaniem osoby, która trzyma worek, jest wyciągnięcie rekwizytu, podanie jego nazwy, koloru, zastosowania i położenie go na polu chusty w tym kolorze.
Zabawy w ganianego:
1. Deszczowa chmura
W oznaczonym rogu sali stoi 6 osób trzymających chustę - „deszczową chmurę”: Reszta grupy (w rozsypce) zajmuje miejsca po przeciwnej stronie. Na sygnał prowadzącego, osoby z „deszczową chmurą” biegną w kierunku uciekających kolegów, próbując ich nakryć. Osoby schwytane powiększają „deszczową chmurę”: Po złapaniu wszystkich uciekających grupa zamienia się rolami.
2. Uciekaj do domku
Połowa uczestników zabawy trzyma napiętą chustę, tworząc „ruchomy domek”: Pozostali - „kurczaki” stoją w rozsypce po całej sali. Jedna osoba, oznaczona np. szarfą, jest „lisem”: Na sygnał (jeden krótki gwizdek) wszystkie kurczaki biegają swobodnie po sali. Słysząc ponowny sygnał (dwa długie gwizdki), uciekają szybko przed lisem do domku, który ma je chronić. Złapane kurczaki wykonują polecenia lisa, np.: zrób 10 przysiadów, podskocz 5 razy na lewej nodze.
3. Zabawa z numerami
Uczestnicy zabawy trzymają chustę za uchwyty. Odliczają do czterech (każdy zapamiętuje swój numer). Na sygnał prowadzącego grupa porusza się krokiem dostawnym w lewo. Następnie prowadzący wywołuje numerki od 1 do 4. Osoby nim oznaczone puszczają chustę i obiegają krążących, ale w kierunku przeciwnym - wprawo, próbując jak najszybciej stanąć na swoje miejsce. Wygrywa ten, kto zrobi to pierwszy.
Zabawy oparte na zgadywaniu:
1. Kogo brakuje?
2. Kto gdzie jest?
Kilka osób przykrywamy chustą. Zamieniają się one miejscami. Grupa dotykając ich przez chustę, odgaduje, kto gdzie się przemieścił.
3....
olaholak