opracowane pyt otwarte - pływanie.docx

1.       Scharakteryzuj 1. Lekcje nauki pływania.

pierwsza lekcja nauki pływania powinna zacząć się od poznania możliwości ucznia. (czy nie boi się wody, czy umie zanurzać głowę, jak utrzymuje się na powierzchni, jak  reaguje- czy ma lęk przed h2o ) jeżeli uczeń nie wykazuje lęku możemy przejść do nauki podstawowych czynności w wodzie: zanurzania głowy próby nauczenia wydechu do wody, leżenia na plecach.  W konspekcie pierwszych zajęć powinno znaleźć się dużo zabaw i przyborów które  pomogą dziecku swoich się z wodą (deski,makarony,materace,karimaty,piłki, zatapiaki)

2.       Opisz wstępny etap naucznia pływania

Celem etapu pierwszego zwanego również wstępnym etapem nauczania jest stworzenie optymalnych warunków do opanowania sportowych technik pływania

Największym problemem występującym w okresie wstępnej adaptacji do środowiska wodnego jest lęk przed wodą, który negatywnie wpływa na efekty nauczania. Obawa, a nawet strach, przed wykonywaniem ćwiczeń w wodzie niekiedy znacznie wydłuża cykl nauczania pływania. W związku
z tym prowadzenie zajęć wymaga od nauczycieli dużego wyczucia i ostrożności w pokonywaniu wytyczanych zadań szkoleniowych. Często działania nauczyciela ukierunkowane powinny być

na wywołanie u uczniów pozytywnego nastawienia do zajęć (do poszczególnych ćwiczeń),
co w konsekwencji prowadzi do eliminowania lęku.

ZADANIA I ETAPU NAUCZANIA PŁYWANIA

Adaptacja do środowiska wodnego i związane z tym pokonywanie odczuć negatywnych występujących
u uczniów, wpływają na opanowanie w I etapie nauczania pływania następujących zadań:

1.      Opanowanie podstawowych czynności w wodzie.

Nauczanie ruchów lokomocyjnych rozpoczynamy od swobodnego chodzenia po dnie przy brzegu basenu, co wpływa na łatwiejsze pokonanie oporu wody oraz zachowanie pozycji pionowej. Następnie ćwiczący poruszają się dwójkami, trójkami, rzędem itd., z dala od brzegu w różnych kierunkach – przodem oraz tyłem. Podczas kolejnych ćwiczeń zwiększamy tempo ich wykonywania. Wykorzystujemy w tym przypadku zabawy, które pozwalają zapomnieć o uczuciu leku towarzyszącemu ćwiczącym podczas pierwszych lekcji.

2.      Zanurzanie głowy do wody.

Zabawy mają na celu osłabienie uczucia lęku związanego z bardzo trudnym elementem oswajania
z wodą, jakim jest zanurzanie twarzy (oczu, nosa, ust) pod powierzchnią wody. Zabawy pozwalają na spokojne realizowanie założonego celu, jakim jest zanurzenie twarzy. Należy jednak pamiętać,
że końcowym efektem działań prowadzącego zajęcia jest wyegzekwowanie od uczniów samodzielnego zanurzenia głowy (twarzy) w różnych sytuacjach.

3.      Otwieranie oczu pod wodą.

Zanurzanie twarzy, którego nauczyliśmy, stanowi przygotowanie do otwierania oczu pod wodą, co jest jednym z najtrudniejszych elementów na tym poziomie nauczania. Uczniowie bardzo często po wynurzeniu głowy ocierają oczy, nos, usta a nawet uszy starając się pozbyć wody, która się tam dostała. Otwieranie oczu jest zasadniczym czynnikiem determinującym dalszy przebieg nauczania pływania – jest to związane z orientacją pod wodą, utrzymaniem kierunku pływania, a także z korektą błędów w technice wykonywania poszczególnych ruchów. Element ten, ze względu na trudności w kontrolowaniu wymaga stosowania w większości formy zabawowej. Zabawy jednak powinny być dobrane tak, aby dziecko było zmuszone do otwierania oczu.

4.      Opanowanie wydechu do wody.

Oddychanie stanowi ważny moment w procesie nauczania pływania. Element ten wpływa bezpośrednio na swobodę poruszania się w wodzie – brak jego właściwego opanowania stanowi najważniejszą przeszkodę w nauczaniu technik pływania – szczególnie podczas pokonywania dłuższych odcinków. Czynnikiem, który wymaga pokonania dużego oporu, jaki stwarza środowisko wodne jest wydech
do wody. Nauczanie intensywnego wydechu rozpoczynamy od zabaw, podczas których stosujemy dość często elementy rywalizacji.

5.      Wykonywanie leżenia na piersiach i grzbiecie.

Celem zabaw i ćwiczeń mających zastosowanie przy nauczaniu tego elementu jest zapoznanie ćwiczących uczniów z działaniem siły wyporu wody.

6.      Opanowanie poślizgów na piersiach i grzbiecie.

Podobnie jak w przypadku poprzednich tematów stosujemy tutaj w początkowej fazie ćwiczenia w formie zabawowej.

7.      Wykonywanie prostych skoków do wody płytkiej.

Skoki na nogi powodują ugruntowanie oswojenia z wodą poprzez gwałtowną zmianę środowiska –
z powietrza na wodę. Przełamują także istniejące jeszcze bariery lękowe u ćwiczących, co wpływa na ułatwienie nauczania pływania.

Stosując w pierwszej fazie nauczania skoki do wody, gry i zabawy ruchowe musimy pamiętać
o uwzględnieniu zasady stopniowania trudności.

I ETAP DZIELIMY NA III FAZY

- pierwsza faza nauczania:

ü  opanowywanie pracy nóg do kraula na grzbiecie,

ü  wykonywanie pracy nóg do kraula na piersiach,

ü  nauczenie pracy ramion do kraula na grzbiecie,

ü  wykonywanie skoków do wody głębokiej

- druga faza:

II faza nauczania pływania uzależniona jest opanowania wszystkich elementów występujących w I fazie nauczania. Tylko pełne oswojenie z woda gwarantuje opanowanie wszystkich ćwiczeń występujących
w trakcie nauczania elementów techniki pływania.

ü  opanowywanie pływania kraulem na grzbiecie,

ü  próby pływania kraulem na piersiach,

ü  wykonywanie wślizgów do wody i prostych skoków na głowę,

ü  opanowywanie elementów nurkowania w dal i głąb

- trzecia faza nauczania pływania

Zadaniem III fazy jest połączenie pracy rąk, nóg i oddychania oraz przygotowanie ćwiczących
do pokonania odcinka 25-metrowego. Znacznie

 łatwiejszą forma do nauczania jest pływanie na grzbiecie gdzie koordynacja wszystkich elementów techniki (praca nóg, ramion oraz oddychanie) jest mniej skomplikowana. Pozwala to prowadzącym na spełnienie podstawowego celu I etapu (kursu), jakim jest samodzielne przepłyniecie przez nauczanych dystansu 25 metrów, co jest warunkiem uzyskania
w naszym kraju odznaki lub dyplomu „Już pływam”, Podczas tej fazy nauczania większą uwagę skupiamy na opanowywaniu pływania na grzbiecie – pływanie na piersiach traktujemy jako czynnik uzupełniający nasze zajęcia.

3.       Podaj systematykę  ćwiczeń w nauczaniu pływania kraulem

Naukę pływania kraulem zaczynamy gdy dziecko opanuje zanurzanie głowy  i opanuje częściowo pływanie na grzbiecie.

a)      Zanurzanie głowy

b)      Nauka pracy NN na brzuchu

c)       Nauka oddechu na wprost

d)      Połączenie oddechu i pracy NN

e)      Nauka oddechu na bok

f)       Nauka pracy RR

g)      Nauka pracy RR połączona z pracą NN

h)      Nauka pracy RR z połączeniem pracy NN i oddechem

i)        Doskonalenie kraula po przez pływanie dokładanek, z przyrządani

j)        Doskonalenie kraula po przez pływanie dokładanek, przekładanek bez przyrządów

k)      Próba popłynięci pełnym stylem

l)        Doskonalenie Kraula

4.       Nauka i systematyka ćwiczeń w nauczaniu skoku startowego

a)      Opanowanie skoków elementarnych (na nogi i ) z brzegu

-ze sprzętem

-bez sprzętu

                b)    Opanowanie skoków elementarnych (na nogi i na bombę) ze słupka

                               -ze sprzętem

                               -bez sprzętu

                c) nauka skoku z kolanka z brzegu

d) nauka skoku startowego z brzegu(pingwin)

                e) z dwuch NN z brzegu w pozycji strzałkowej

                f) ze słupka z kolanka

                g) ze słupka z pozycji siedzącej

                h) ze słupka pingwin

                i) ze słupka dwie NN razem przy sobie w pozycji strzałkowej

                j) nauka wyskoku do pozycji strzałkowej na lądzie

                k) nauka prawidłowego skoku startowego ze słupka

5. Rola gier i Zabaw w nauczaniu pływania

   Zabawa jest jedną z form działalności człowieka, towarzyszącą mu od najwcześniejszych lat dzieciństwa aż do późnej starości. Odgrywa ogromną rolę w kształtowaniu psychomotoryki jednostki we wszystkich etapach jej rozwoju.„...Zabawa ruchowa to jedno lub więcej ćwiczeń ruchowych w formie zabawowej, połączonych fabułą lub z elementami naśladownictwa”.            Zabawy ruchowe odpowiadają właściwościom psychofizycznym rozwoju dziecka, a przede wszystkim wpływają na wszechstronny rozwój organizmu. Z punktu widzenia rozwoju intelektualnego dziecka – zabawy ruchowe kształcą zdolności poznawcze, rozwijają pamięć, spostrzegawczość, uwagę, orientację, kształcą wyobraźnię, inwencję twórczą, zaradność, pomysłowość, samodzielność.

       Zabawy ruchowe stanowią też cenną formę oddziaływań wychowawczych i kształcących osobowość dziecka, a więc: uczą karności i podporządkowania, tłumią skłonności samolubne, a rozwijają poczucie koleżeństwa, przyjaźni i solidarności, uczą uznawać opinię ogółu, zmniejszają stopień lękliwości, przeciwdziałają znużeniu, wzbogacają skalę przeżyć. Są także elementem wychowania estetycznego. Z punktu widzenia rozwoju fizycznego, zabawy ruchowe są środkiem wszechstronnego wychowania fizycznego, kształcą cechy motoryczne, sprawność ogólną i specjalną; są bodźcem stymulującym prawidłowy rozwój fizyczny organizmu.

       Zabawy ruchowe stanowią bardzo cenną pomoc w nauczaniu pływania dzieci i młodzież...