07_153705_charakterystyka.doc

(134 KB) Pobierz
Charakterystyka nauk prawnych:

 

Charakterystyka nauk prawnych:

= znalezienie miejsca dla rozważań o prawie w ogólnej klasyfikacji nauk nie jest zadaniem prostym, gdyż :]

-          brak uznanego kryterium naukowości

-          brak definicji nauki

-          brak powszechnie uznawanej klasyfikacji dyscyplin naukowych

= historyczne próby sklasyfikowania dyscyplin naukowych:

-          Arystoteles dzielił na  nauki teoretyczne i praktyczne

-          Podobny podział nauk u stoików: fizyka, logika, etyka

-          Średniowieczny podział na trivium i quadrivium

-          W ostatnim stuleciu próby wprowadzenia klasyfikacji nawiązujących w pewnym stopniu do kryteriów metodologicznych

 

Klasyfikacja wg Wuntt`a  (przejęta w póżniejszym okresie przez prof. Tadeusza Kotarbińskiego):

-          nauki formalne

-          nauki realne

                          + przyrodnicze – zajmujące się wytworami przyrody

                          + humanistyczne – zajmujące się wytworami człowieka, m.in. nauki prawnicze

Sam Kotarbiński zdawał się wahać czy w ogóle rozważania o prawie nie mają charakteru pewnej umiejętności praktyczno – normatywnej, która skupiałaby się na wartościach norm.

 

Podział wg Kazimierza Ajdukiewicza   -  nauki :  

                                                                                                

             aprioryczne                  empiryczne                          humanistyczne

 

Podział ten odwoływał się do charakteru dopuszczalnych w danej nauce przesłanek / przesłankami naukowymi w naukach humanistycznych w odróżnieniu od nauk apriorycznych czy empirycznych byłoby rozumienie wypowiedzi, jej znaczenie/

 

Charakterystyka metodologiczna:

Nauka pojmowana w dwóch sensach:

-          pragmatycznym – czynnościowym – proces uczenia się

-          apragmatycznym – wynik czynności – rezultat procesu zdobywania wiedzy, zbiór twierdzeń – zdań, które spełniają określone wymagania :

a)      zdanie należycie uzasadnione

b)     zdanie w odpowiednim stopniu ogólne

c)      zbiór zdań jest zbiorem uporządkowanym

d)     zbiór charakteryzuje się cechą niesprzeczności

 

Standardowa klasyfikacja nauk :

A – kryterium przedmiotu badań (przedmiot którego dotyczą twierdzenia danej nauki)

-          przyrodnicze – rzeczywistość przyrodnicza ożywiona i nieożywiona

-          społeczne – społeczeństwo, szeroko rozumiana rzeczywistość społeczna i wytwory świadomej działalności człowieka

B – kryterium pytania

-          nauki teoretyczne odpowiadają na pytanie „Jak jest ?” (opis i wyjaśnienie licznych procesów występujących w rzeczywistości) np. socjologia, biologia, fizyka historia, ekonomia

-          nauki praktyczne formułują i uzasadniają różnego rodzaju normy, dyrektywy oraz oceny; odpowiadają na pytanie „Jak być powinno?”, „Jak należy coś zrobić?” np. nauki inżynieryjne, nauki praktyczne ~ n. stosowane np. etyka

C – kryterium typów uzasadniania twierdzeń

-          empiryczne – odwołują się w uzasadnianiu twierdzeń do doświadczenia (obserwacje, eksperymenty)

-          formalne – odwołują się do takiego typu uzasadniania twierdzeń, który jest tzw. typem inferencyjnym. Dowodzenia twierdzenia polega na dokonaniu operacji logicznej ( w oparciu o pewne reguły stosowania) , gdzie z jednych twierdzeń wyprowadza się inne, niektóre z twierdzeń przyjmowane są bez dowodu – aksjomaty.

 

Klasyfikacja nauk prawnych:

- nauki humanistyczne

-          wyodrębnia się w ramach nauk społecznych

-          zajmują się kulturowymi wytworami człowieka (sztuka, literatura, prawo )

-          prawo – wytwór człowieka funkcjonującego w danej kulturze

-          poetycka definicja kultury Gustava Radbruch`a:   „Co ze sfery ideału przejęliśmy do sfery naszej woli i uczucia, a mianowicie obyczaj, prawo, moralność, a dalej naukę, sztukę, religię, to wszystko tworzy naszą kulturę – tę sferę pośrednią pomiędzy pyłem ziemskim a światem podgwiezdnym; Tworzy państwo ludzkich dążeń i ludzkiej twórczości pomiędzy państwem natury i rzeczywistego istnienia a idealnym państwem tęsknoty. Pomiędzy niewinnym pokojem natury a wzniosłym spokojem ideału jest ten świat kultury światem pełnym grzechu i niepokoju, a z drugiej strony pełnym nadziei i wiary światem naszej walki i działania”

- nauki teoretyczne

- nauki praktyczne

- twierdzenia uzasadniane w sposób empiryczny i formalny  => dążenie do konkluzywności

 

- nauki prawne

-          ponieważ kultura odwołuję się do wartości, to tym samym w prawie mamy do czynienia z określonymi wartościami

-          określone działy podstawowe:

·         dogmatyka prawa

·         teoria prawa

·         historia prawa

-          problematyka prawoznawstwa

 

TEORETYCZNA – obejmuje dwie podstawowe grupy problemów

a)      problemy nauki zmierzającej do sformułowania pewnych ogólnych twierdzeń o prawie; te zjawiska prawne badane są w pewnych aspektach : językowym i społecznym

b)     problemy metodologii nauk prawnych : W jaki sposób nauki prawne są uprawiane? W jaki sposób powinny być uprawiane? Co się robi? Jak się robi? Co powinno się robić?

               

DOGMATYCZNA (DOGMATYCZNO - PRAWNA)   - sprowadza się głównie do odpowiedzi na pytanie: Jakie normy obowiązują w danych systemach prawnych? Jakie czyny są aktualnie nakazane, zakazane, indyferentne

              

SOCJOTECHNICZNA  - (socjotechnika – nauka , która dotyczy praktycznego zastosowania wiedzy socjologicznej)

                              - formułowanie twierdzeń ( czy dyrektyw technicznych ), które dotyczą realizacji pewnych zamierzonych  zmian w życiu społecznym, bądż też dotyczą utrwalenia tymczasowego układu życia społecznego, poprzez  odpowiednio dobrane oddziaływanie społeczne ; Jak przy pomocy odpowiedniego prawodawstwa można osiągnąć zamierzone cele ? np. polityka prawa ( manipulowanie społeczeństwem za pomocą nakładania reguł prawnych) 

 

Dogmatyka prawa

- rozważania o prawie mogą być prowadzone :

   = de lege lata  - rozważania o prawie aktualnie obowiązującym

   = de lege ferenda – zagadnienia krytyki i usprawniania prawa; postulaty pod adresem prawa, np. Jak zmienić prawo ? Co należy  w nim uzupełnić ? Jak usunąć ewentualne luki lub sprzeczności ? ; rozważania o prawie postulowanym         

- dogmatyka prawa zajmuje się rozważaniami de lege lata ( nie wysuwa postulatów )

- w ramach rozważań de lege lata mamy do czynienia z dwoma podstawowymi pytaniami, które dogmatyka prawa stawia:

     + pytania walidacyjne – zmierzają do ustalenia obowiązywania prawa, pytanie o obowiązywanie prawa

     + pytania interpretacyjne – pytania zmierzające do ustalenia znaczenia i zakresu zastosowania normy, przepisu, itd.

- podstawowym zadaniem prawnika jest w gruncie rzeczy odpowiedzieć na pytanie : Jakie zachowania są nakazane, zakazane

   bądż indyferentne ? Żeby odpowiedzieć na to pytanie trzeba wiedzieć jakie normy obowiązują, a jakie nie  ( trzeba ustalić zakres 

   obowiązywania normy, przepisu, itd.), dokonać kwalifikacji prawnej określonych stanów faktycznych.

- celem dogmatyki prawa jest w gruncie rzeczy udzielenie odpowiedzi na pytanie jakie zachowania są nakazane, zakazane, bądż

    dozwolone   ( przez obowiązujące normy danego systemu prawnego ),

- cel ten nie zostanie nigdy osiągnięty, powody :

Ø      stała zmienność prawa – stale mamy do czynienia z pojawianiem się nowych regulacji prawnych

      ( norm prawnych ); to sprawia, że część obowiązujących dotychczas norm prawnych zostaje uchylona.

Ø      Pojawiają się nowe sytuacje faktyczne w rzeczywistości społecznej (o których nie myślano w fazie tworzenia prawa ) np. ochrona praw autorskich programów komputerowych

- prawo zawsze zostaje w tyle w stosunku do rozwoju rzeczywistości społecznej, gdyż zawsze będą się pojawiać sytuacje, których 

   prawo wprost nie przewiduje

- tzw. inflacja prawa – nadmiar regulacji prawnych, gdy prawodawca stara się przewidzieć wszystkie przyszłe sytuacje i

    szczegółowo je uregulować

  / Kodeks Cywilny w Polsce obowiązuje od 1965 r. Nie jest wyjątkiem obowiązywanie dużych kodyfikacji przez długi okres, dlatego w momencie legislacji prawodawca musi przewidywać pewne możliwe przyszłe stany faktyczne. Ta legislacja nie może być jednak nadmiernie szczegółowa ( dla takich hipotetycznych sytuacji ), gdyż szybko się zdezaktualizuje. Z jednej więc strony regulacja prawna musi być w miarę ogólna, z drugiej są adresaci norm, którzy domagają się coraz dokładniejszych regulacji ( te dwie tendencje nie mogą być nigdy do końca zrealizowane ) Rolą prawnika jest w takim wypadku przełożenie ogólnej normy na rozstrzygnięcie pewnej szczegółowej sytuacji faktycznej.

 

Czy dogmatyka prawa jest nauką ?

-          apogeum tych rozważań w II poł. XIX w.

-          Julius Herman von Kirchmann 

Ø      dnia 7 maja 1847r. wygłosił w Berlinie wykład pt. „ O braku wartości jurysprudencji jako nauki ” , czym otworzył dyskusję o naukowości prawoznawstwa

Ø      tezy – zarzuty wobec dogmatyki prawa :

a)      niczego nie wyjaśnia

b)     tezy dogmatyki prawa są subiektywne – dogmatyka jest uzależniona od ocen

c)      jest nauką sezonową  (szybka dezaktualizacja)

d)     brak postępu metodologicznego (brak wprowadzania coraz lepszych metod)

              Fragment wykładu: „(...) Juryści stali się robakami, co żyją zgniłym drzewem; odwracając się od tego co zdrowe –

                   gnieżdżą się i przędą swe włókna w tym co chore. Tam, gdzie prawo pozytywne jest jednoznaczne, nauka prawa 

                   powinna milczeć (bowiem nie ma nic do powiedzenia). Tylko tam, gdzie jest zagmatwanie i pełno luk oraz

                   sprzeczności, tam prawnik może coś powiedzieć(...)”

 

 

-          spór pomiędzy naturalistami i antynaturalistami:

·         naturaliści – twierdzili, że wzorzec nauk przyrodniczych powinien być przykładany do każdej innej dziedziny naukowej (wzorcową nauką miała być fizyka)

·         antynaturaliści –twierdzili, że istnieje więcej niż jeden wzorzec naukowości; to co twierdzą naturaliści jest daleko idącym uproszczeniem – zbyt rygorystyczną definicją nauki. Reguł obowiązujących w naukach przyrodniczych nie da się zastosować w wielu dziedzinach, gdzie jest inny przedmiot badań. Nauki humanistyczne muszą być traktowane wedle innych reguł metodologicznych niż nauki przyrodnicze

zgodnie z tym zapatrywaniem wiele z zarzutów Kirchmann`a można spokojnie oddalić

-          to czy dogmatyka prawa jest, czy też nie jest dyscypliną naukową zależy od punktu odniesienia, od przyjętego stanowiska metodologicznego, a w praktyce od tego po której stronie sporu się opowiemy

-          dogmatyka prawa to nie tylko opis regulacji prawnej, ale także pewne konstrukcje instytucji wywodzących się z prawa rzymskiego

 

Sposoby pojmowania prawa:

-          czym jest prawo ?

-          definicje prawa  = dwie koncepcje:

 

  KONCEPCJE REALISTYCZNE

   = prawo jest zespołem faktów psychicznych (czy społecznych) związanych z określonymi normami

~~>koncepcja Leona Petrażyckiego – psychologiczna koncepcja prawa

o prawo jest pewnym przeżyciem psychicznym o charakterystyce emocjonalnej

o emocje prawne – charakterystyka dwustronna ~ emocja imperatywno – atrybutywna (gdy ktoś odczuwa zobowiązanie, a 

      ponadto odczuwa uprawnienie drugiej osoby do żądania, aby on zachował się w określony sposób) np. pożyczka

o emocje moralne – imperatywne – jednostronne (gdy ktoś przeżywa jednostronne zobowiązanie) np. jałmużna

o czym jest więc to co zostało zapisane w ustawach ? –fakt normatywny – ustawy są impulsem dla przeżyć psychicznych,

      prawem nie jest to co zostało zapisane, ale to, co człowiek przeżywa

~~>koncepcje socjotechniczne – koncepcje realizmu prawnego

§  powstały w latach 30-tych w Stanach Zjednoczonych

§  tzw. realizm prawny amerykański, powstawały nowe typy stosunków społecznych

§  koncepcje te miały ogromne oddziaływanie na orzecznictwo sądów amerykańskich

§  związane z behawioryzmem (kierunkiem w socjologii, który zajmował się badaniem zachowań ludzi, traktował zachowanie jako wynik relacji „akcja-reakcja”-bodziec) w tym czasie rozwój badań opinii publicznej

§  czynnikiem była też mała ilość prawa stanowionego, a dominacja common law , które nie było wystarczające

§  elastyczne rozumienie zbioru precedensów

§  rozumienie prawa jako faktu społecznego, prawo rzeczywiste

§  prawem nie jest to co zapisane w książkach ( law in books  w zbiorach precedensów); prawem jest tylko „prawo w działaniu” (law in action) ~konkretne, faktyczne zachowanie się sędziów wydających decyzje; law in books wpływa natomiast na law in action (pewna paralelność konstrukcyjna całego systemu) i pewne dodatkowe czynniki.

§  perspektywa spojrzenia na prawo „złego człowieka”

§  prawem jest określone zachowanie, fakt wpływający na zachowanie sędziego, prawo obowiązuje jeśli istnieje ten fakt 

  

KONCEPCJE  NORMATYWNE

    = prawo to zespół norm postępowania

    - „wielki spór” pomiędzy podejściem pozytywistycznym a prawem natury

    - W jaki sposób wyznaczana jest treść normy ?         

           ~~>koncepcje pozytywistyczne

q lata 20-ste XIX w. – pozytywizm prawniczy

q koncepcje o charakterze tetycznym – odwołują się do praw ustanowionych przez

q treść norm prawnych wyznaczana jest wyłącznie przez odpowiednie akty stanowienia, czy też uznawania ze strony   

      państwa – ratione imperii =jeżeli coś zostało poprawnie ustanowione, to obowiązuje właśnie z racji władzy

q prawem jest jedynie prawo pozytywne

q normy prawa pozytywnego różnią się od innych norm postępowania tym, że ich realizacja jest zagwarantowana  

      sankcjami ze strony państwa

q aby zaliczyć normę do norm prawnie obowiązujących ważna jest forma tej normy , a nie jej treść (norma musi być

     ustanowiona przez kompetentny organ prawodawczy)

q normy prawa obowiązują z woli prawodawcy

q stanowisko nonkognitystyczne – normy i oceny nie mają wartości logicznej, dyskutowano w kategoriach wyboru nie słuszności, oceny nie były zadaniem prawa, lecz innych nauk

          ~~>koncepcje prawa natury

§  obowiązują jakieś normy (normy prawa naturalnego), które są niezależne od aktów stanowienia prawa przez władzę

§  treść prawa jest wyznaczana przez normy prawa naturalnego, odwołujące się do pewnych absolutnych ocen i wartości

§  treść norm prawa natury nie pochodzi od państwa

§  normy prawa obowiązują imperio ratione (ze swojej natury, bez względu na rolę prawodawcy)

§  prawo obowiązuje o ile jest zgodne z pewnym normatywnym systemem reguł zwanym prawno-naturalnym

§  istnieją dwa porządki –jeden ustanowiony przez prawo, a drugi istniejący w społeczeństwie

§  relatywizacja obowiązywania prawa

§  ujmowanie prawa jako normy

 

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin