DOMIESZKI
NORMY
PN-EN 934-2 Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu.
Część 2: Domieszki do betonu. Definicje, wymagania, zgodność, znakowanie i etykietowanie.
PN-EN 480 (1-13) Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu. Metody badań domieszek
DEFINICJE
Domieszka – składnik dodawany podczas procesu mieszania betonu w małych ilościach w stosunku do masy cementu w celu modyfikacji właściwości mieszanki betonowej lub betonu stwardniałego (wg.PN-EN 206-1)
Domieszka – materiał dodawany podczas wykonywania mieszanki betonowej, w ilości nie większej niż 5% masy cementu w betonie, w celu zmodyfikowania właściwości świeżej mieszanki betonowej i/lub stwardniałego betonu (wg.PN-EN 934-2)
WPŁYW DOMIESZKI NA BETON
Warunkiem efektywnego działania domieszek jest stosowanie ich do dobrze zaprojektowanego betonu. Żadne modyfikacje nie przyniosą oczekiwanych efektów w przypadku źle zaprojektowanego lub/i wykonanego betonu. Przy ocenie wpływu domieszki na beton porównuje się wartości odpowiednich cech dla zaczynów i betonów wzorcowych – bez domieszek z odpowiednimi wartościami tych cech dla zaczynów i betonów z domieszkami
DOZOWANIE
- zalecany zakres dozowania – dozowanie wyrażone w % masy cementu, zalecane przez producenta na podstawie doświadczeń
- całkowita ilość domieszek nie powinna przekraczać 50 g/kg (5,0%) masy cementu i nie powinna być mniejsza niż 2 g/kg (0,2%) masy cementu w mieszance.
ILOŚĆ DOMIESZKI
- stosowanie domieszek w ilościach mniejszych niż 2g/kg cementu dopuszcza się wyłącznie w przypadku wcześniejszego wymieszania z częścią wody zarobowej.
- jeżeli całkowita ilość domieszek ciekłych przekracza 3 litry/m3 betonu, zawartą w nich wodę należy uwzględnić przy obliczaniu współczynnika woda/cement.
KLASYFIKACJA DOMIESZEK
Domieszki do betonów można podzielić na kategorie według:
- mechanizmu ich działania,
- składu chemicznego,
- podstawowego efektu technologicznego uzyskiwanego wskutek zastosowania odpowiedniej domieszki
przemek.frackowiak