Misterium bożonarodzeniowe.doc

Osoby:
narrator I i II,
pasterze: Pasterz z fujarką, Antek, Kuba i Stach,
Anioł I, II, III i IV,
troje lub czworo dzieci,
Maryja,
Józef,
Trzej Królowie,
ptaszki (wróbel, sroka, kos, dzięcioł, szpak, gołąb, sowa).


Odsłona I
Scenografia: polana, w oddali widać szopy, owce w zagrodzie. Obok dogasające ognisko (żarówka umieszczona wśród gałęzi), wokół którego drzemią pasterze. Jeden czuwa i gra na fujarce. Z dala dochodzą dźwięki kolędy „Cicha noc”.

Pasterz z fujarką (Zrywa się).
Bracia, patrzcie!
Coś się dzieje?! Jakaś dziwna łuna na niebie jaśnieje!
Antek, Kuba, Stachu – wstawajcie!

Antek (Przeciera oczy i rozgląda się).
A co to? Całe niebo goreje! Słyszę... jakieś dziwne głosy dochodzące z oddali!

Kuba (Klęka przerażony. Za nim klękają pozostali pasterze).
Patrzcie, patrzcie, to anioły
z niebieskiej krainy.

(M. Dębska „Przy żłobku – jasełka”)

Zbliża się chór aniołów i śpiewa pierwszą zwrotkę kolędy „Gdy się Chrystus rodzi”.

Anioł I
Nie bójcie się, bracia mili,
dobre wieści przynosimy.

Anioł II
Wstańcie, wstańcie, pastuszkowie,
i słuchajcie, co wam powiem.
Dzisiaj w nocy, hen, w Betlejem
przyszło na świat Boże Dziecię.

(M. Kumor „Do szopy”)

Stach
Wszak wesoła to nowina!
Ale... co to za Dziecina?

Anioł III
To Syn Boży się narodził,
aby ludzi zbawić.

(M. Dębska „Przy żłobku – jasełka”)

Pasterze (Padają na kolana i patrzą).
O, niebieskie duchy i posłowie z nieba,
powiedzcie wyraźnie, co nam czynić trzeba?
Bo my nic nie pojmujemy,
ledwo ze strachu żyjemy!

(fragment kolędy „Gdy się Chrystus rodzi”)

Anioł I
Idźcie do Betlejem,
gdzie Dziecię zrodzone,
w pieluszki spowite, w stajni położone.
Oddajcie mu pokłon boski,
On osłodzi wasze troski.

(fragment kolędy „Bracia, patrzcie jeno”)

Pasterz z fujarką
A, więc bracia prędko!
(...) Rzućmy budy, warty, stada,
niechaj nimi Pan Bóg włada.
A my do Betlejem, do Betlejem!

(fragment kolędy „Bracia, patrzcie jeno”)

Kuba
Chodźmy, Aniołowie znak nam dają,
do Betlejem zapraszają.
Tam w ubogiej szopie – na sianie,
leży Bóg – Dziecina – kochani!

(M. Kumor „Do szopy”)

Chór Aniołów śpiewa razem z pasterzami kolędę „Dzisiaj w Betlejem”.

Dzisiaj w Betlejem,
dzisiaj w Betlejem,
wesoła nowina,
że Panna czysta,
że Panna czysta
porodziła Syna.

Chrystus się rodzi, nas oswobodzi.
Anieli grają, króle witają,
pasterze śpiewają, bydlęta klękają.
Cuda, cuda ogłaszają.

Na scenę wchodzą dzieci, słuchają śpiewu Aniołów, po czym zwracają się z pytaniem.

Dzieci
Dlaczego dzisiaj, Boży Aniele,
ogłaszasz wszystkim wielkie wesele?

Anioł I
Spójrzcie, dzieci, jak tam w górze
śliczna gwiazda na niebie świeci.
Tam... w Betlejem na świat przyszedł
Pan – maleńkie Dziecię.

Anioł II
W ten narodzin wielki dzień
świat niech złoży Bogu cześć.
I wy także chodźcie też.

(M. Kumor „Do szopy”)

Anioł III
Idźcie prędko się pokłonić,
cieszyć Go, zabawić!

(M. Dębska „Przy żłobku – jasełka”)

Dzieci
Pójdziemy wszyscy do Betlejem,
do stajenki.
Zobaczyć, jak leży mały Pan Jezus
na kolanach u swej Mateńki.

(E. Szelburg-Zarembina „Na pasterkę”)

Odsłona II
Scenografia: szopa, na sianku leży Dzieciątko, z boku siedzi Maryja, obok stoi św. Józef. Z tyłu widać postaci zwierząt (wół, osioł).

Narrator I
Idą drogą pasterze,
porzucili lęki.
Do Jezusa podążają,
do ubogiej stajenki.

(M. Kumor „Do szopy”)

Chór Aniołów śpiewa kolędę „Przybieżeli do Betlejem pasterze” i zbliża się do Dzieciątka.

Aniołowie (Kłaniają się).
Witaj, Jezu, na tej ziemi,
położony w żłobie.
Witają Cię Aniołowie,
kłaniają się Tobie.

(M. Dębska „Przy żłóbku – jasełka”)

Wchodzą pasterze i kłaniają się nisko przed Dzieciątkiem.

Pasterz z fujarką
Bądźże pochwalon, nasz wieczny Panie,
który złożony leżysz na sianie.

Kuba
Bądźże pozdrowiony, Boże Nieskończony.

Antek
Biegliśmy do Ciebie przez pola i dróżki,
by ucałować Twoje święte nóżki. (Całuje).

Stach
Nie płacz, Jezusku, nie płacz Maleńki!
Przyszliśmy wszyscy do Twojej stajenki.

Św. Józef
Witajcie, pastuszkowie mili,
wyście pierwsi tu przybyli.
Spójrzcie na Dziecię, jak pięknie kwili.

(M. Kumor „Do szopy”)

Pasterz z fujarką
Dzieciątko Boże, co na sianku leżysz,
(...) przyjm ubogie dary od Twoich pasterzy.

Kuba
Tak się cieszę, Dzieciąteczko,
że zostaniesz z nami,
więc przyniosłem Ci w prezencie
koszyk z jabłuszkami. (Stawia kosz z jabłkami).

(M. Dębska „Przy żłobku – jasełka”)

Stach
A ja chlebek Ci przyniosłem
świeżo upieczony.
Żebyś głodny nie był Jezu
dzisiaj narodzony. (Kładzie bochenek chleba).

Antek
A ode mnie masz, Maleńki,
śmietankę w garnuszku,
bo Cię kocha, bo Cię wielbi
moje serduszko. (Stawia dzbanuszek).

(M. Dębska „Przy żłobku – jasełka”)

Pasterz z fujarką
Ja Ci przyniosłem ciepłe kożuszki,
by się rozgrzały zziębnięte Twe nóżki.
Przyjmij te dary, Boża Dziecino,
one ze szczerych serc naszych płyną.

(M. Kumor „Do szopy”)

Na scenę wchodzą dzieci, niosą w rękach serduszka lub lampiony w kształcie serc.

Narrator I
Nad stajenką gwiazda świeci,
do stajenki idą dzieci,
niosą dary dla Dzieciątka, (...)
maleńkiego Pacholątka.

(M. Dębska „Przy żłobku – jasełka”)

Dzieci
My, Jezuniu, Twoje dzieci,
bogactwa nie mamy.
Serca nasze przynosimy,
przy żłobku składamy.

Dziecko I
W dzień Twojego narodzenia
weź je, Jezu Mały,
spraw, aby te serduszka
zawsze Cię kochały. (...)

(M. Dębska „Przy żłobku - jasełka”)

Dziecko II
Matko Boska z Betlejem,
nad Dzieciątkiem pochylona,
każde dziecko na tej ziemi
w swe matczyne weź ramiona.

(fragment pieśni „Matka Boża z Betlejem”)

Maryja
Spójrzcie, jak Boża Dziecina
oczka przeciera
i z ciekawością na świat
spoziera.

(M. Kumor „Do szopy”)

Chór Aniołów śpiewa kolędę „Gdy śliczna Panna”.

Gdy śliczna Panna
Syna kołysała,
z wielkim weselem
tak Jemu śpiewała.

Maryja (Śpiewa).
Lili, lili, laj – moje Dzieciąteczko.
Lili, lili, laj – śliczne Paniąteczko.

Maryja (Mówi).
Lili, luli, moje Kochanie,
masz tu miękkie,
białe posłanie –
sianko świeże
i kwiaty pachnące
zżęte na łące.

(L. Szubel „Do Jezuska przyszły dzieci”)

Dzieci
O, śpiewajmy Jezusowi,
śpiewajmy kolędy.
Śpiewem Go ukołyszmy,
śpiewem uradujmy.

(L. Szubel „Dzieci z aniołkami”)

Wszyscy śpiewają dwie zwrotki kolędy „Jezus Malusieńki”.

Maryja (Bierze Dzieciątko na ręce, przytula je).
Cicho, cichutko, bo Dziecina kwili.
Do serca Cię, Maleńki, (Zwraca się do Dzieciątka).
Matula utuli i....
zaśpiewa Ci: lulajże, luli.
(Śpiewa kolędę „Lulajże, Jezuniu”, a po chwili dołączają dzieci).

Maryja
Lulajże, Jezuniu, moja perełko,
Lulajże, ulubione me pieścidełko.
Lulajże, Jezuniu, lulajże, lulaj.

Dzieci
A ty go, Matulu, w płaczu utulaj.

Wszyscy
Lulajże, Jezuniu, lulajże, lulaj.
A ty go, Matulu, w płaczu utulaj.

Narrator I
Wieść rozeszła się szybciutko
po calutkim świecie,
że w Betlejem, w żłobie z sianem
leży Boże Dziecię.

(K. Kozłowski „Wszystko, czym żyję”)

Narrator II
Z dalekiego wschodu
piaskami pustyni
jadą trzej królowie,
bardzo są znużeni.

Od miasta do miasta,
w słonecznej spiekocie
rozpytują wszędzie
o królewskie Dziecię.

Narrator I
Nikt jednak im wskazać
nie potrafi drogi,
w pałacach Go nie ma,
bo to król ubogi.

Zawierzyli przeto
gwieździe nad Betlejem,
ona im stajenkę
wskazała promieniem.

(M. Dagiel „Pójdziemy do Betlejem”)

Pasterz z fujarką
Patrzcie! Jaki piękny widok!
Drogą wolno... trzej królowie idą.

Dziecko I
Bardzo ładnie ustrojeni,
w koronach na głowie.
Hej, pasterze, zróbmy miejsce
dla z daleka gości,
Boże Dziecię wszystkich przyjmie,
każdego ugości.

(K. Kozłowski „Stajenka i trzej królowie”)

Chór Aniołów śpiewa kolędę „Mędrcy świata” – najpierw cicho i potem coraz głośniej. Trzej Królowie wolno wchodzą na scenę.

Mędrcy świata, monarchowie,
gdzie śpiesznie dążycie?
Powiedzcież nam, Trzej Królowie,
chcecie widzieć Dziecię.

Wszyscy
Ono w żłobie nie ma tronu
ni berła nie dzierży.
A proroctwo Jego zgonu
już się w świecie szerzy.


Królowie (Kłaniają się nisko).
Wszechmogący Panie! Wiekuisty Boże!
Przed Tobą czoła schylamy w pokorze.
Gwiazda najśliczniejsza nas oświeciła
i do Ciebie, Panie, nas zaprowadziła.

Król I – Kacper
W moim kraju, stąd daleko,
słyszałem o Tobie,
witam Ciebie, Królu-Dziecię, (Kłania się).
urodzony w żłobie.
Gwiazda Twoja mnie do Ciebie
prosto prowadziła.
Złoto w darze Ci przyniosłem,
Dziecineczko miła. (Składa dar).

Król II – Melchior
Ja przyniosłem Ci kadzidło
wonne i pachnące,
by Cię ucieszyć, Dziecię Boże,
na sianku leżące. (Składa dar).

Król III – Baltazar
A ode mnie wonna mirra
dla Ciebie zebrana,
boś z wielkiego nieba zeszedł,
aby cierpieć za nas. (Składa dar).

(M. Dębska „Przy żłobku – jasełka”)

Maryja (Zwraca się do Trzech Królów).
O, dzięki Wam, Trzej Królowie, dzięki.
Mój syn, który się dzisiaj narodził,
zleje na was łaski z mojej poręki.
I szczęściem wiekuistym nagrodzi.

Św. Józef
I ja wszystkim serdecznie dziękuję,
żeście tu przybyli, dary Jezusowi hojne złożyli.
Od dziś nie zostawiajcie Jezusa samego.
Zabierzcie Go w sercach do domu swojego.

Narrator I
Wszyscy się dziś radujemy,
Dzieciąteczku hołd dajemy
w Dzień Bożego Narodzenia.

(M. Kumor „Do szopy”)

Na scenę wchodzi chór Aniołów i śpiewa na melodię kolędy „W dzień Bożego Narodzenia”. W trakcie śpiewania na scenę wchodzą dzieci-ptaki i stają obok żłóbka.

W dzień Bożego Narodzenia
Radość wszelkiego stworzenia:
W piękną, śnieżną biel odziana,
Cała ziemia wita Pana, wita Pana.

Wita Boga maleńkiego
W stajni dzisiaj zrodzonego,
Co porzucił tron swój Boski,
By z grzesznymi dzielić troski, dzielić troski...

Zewsząd ptaszki się zleciały,
By się cieszył Jezus mały,
Wdzięcznie w górę podlatują
I wesoło przyśpiewują, przyśpiewują! (Słychać śpiewy ptaków).

W dzień Bożego Narodzenia
Radość dziś wszego stworzenia,
Chwalą Pana także ptaki,
Choć nie wszystkie są śpiewaki, są śpiewaki.

(A. Fiszerówna „W dzień Bożego Narodzenia”)

Dziecko I
Przyleciała sroczka mała,
Zaskrzeczała, jak umiała!

Dziecko II
Za nią przybył wróbel szary,
Ćwierkał, ćwierkał, co miał pary!

Dziecko III
Kos zaś gwizdał z całych sił,
Dzięcioł w korę dziobem bił!

Dziecko I
Szpak tenorem śpiewał czasem,
gołąb gruchał grubym basem!
Wyśpiewując więc na głosy,
Chwalą Pana pod niebiosy.

(A. Fiszerówna „W dzień Bożego Narodzenia”)

Wchodzi sowa.

Narrator II
Wtem przybyła mądra sowa i bez śpiewu, rzekła tak:

Sowa (Dotyka nóżek Jezusa).
Mój Jezusku, Drogie Dziecię,
zimne nóżki masz przecież...
Zechciej przyjąć piórka te –
ogrzeją Ci stópki Twe!

(M. Kumor „Do szopy”)

Narrator I
Coraz piękniej i radośniej było w szopce.
Uśmiechał się Jezus Mały,
kiedy dzieci mu śpiewały!

(L. Szubel „Do Jezuska przyszły dzieci” )

Narrator II
Jezus wszystkie przyjął stworzenia... (...)
w dzień swojego narodzenia. (...)
(...) Leżał w stajni z bydlętami,
nie pogardził i ptakami...

(A. Fiszerówna „W dzień Bożego Narodzenia”)

Pasterz z fujarką
Widać, Bóg ukochał cały świat.
Posłał Syna, by zamieszkał pośród nas.
Pobłogosław nas,
Dzieciątko leżące na sianie.
Wiedz, że w sercach naszych
na zawsze zostaniesz.

(M. Kumor „Do szopy”)

Wszyscy (Śpiewają 5. zwrotkę kolędy „Bóg się rodzi”).
Podnieś rękę, Boże Dziecię,
Błogosław ojczyznę miłą,
W dobrych radach, dobrym bycie
...