„Dziękuje”
Gdziekolwiek bym nie był, Ty przy mnie jesteś,
myśli niepotrzebnych, miejsce zajmujesz.
Jak tarcza, przed zła energią chronisz,
wiarę i siłę do życia dajesz.
Dziękuję…
że Twą obecność stale czuję.
Gdy jesteś w pobliżu, chłód staje się ciepłem,
smutek zatraca się w szczęściu.
Nawet gdy ciemność w około,
twój blask rozświetla nam świat.
Ze tak dobrze przy Tobie się czuję.
Za słowa, które rozgrzewają moje serce,
Te wypowiedziane i te jeszcze nie usłyszane.
Te proste, i tak często z ust twych słyszane,
I te które sercem tylko wypowiedziane.
Że głosu twego w mych snach poszukuję.
Że mego życia Jesteś światełkiem,
Jego pasją, celem, drogą, szczytem najwyższym.
Tym niezdobytym, niewidocznym dla oczu skarbem niezwykłym.
Tym czego memu życiu brakowało, czego me szczęście mi nie dało.
Że wreszcie czuje, że żyje.
Że mogę ci pisać, to co czuje, to czego potrzebuje,
to co chce ci ofiarować, to czego pragnę zasmakować.
Że to czytasz, wspominasz, szanujesz, także dziękujesz.
Że mogę pisać swobodnie, przekazać to co nie powiedziane.
Że tylko dzięki Tobie tworzę.
Że w miejsca wspaniałe mnie zabierasz,
piękno świata pokazujesz, co me oczy dotąd nie widziały.
Schronienia mi użyczasz, do swego boku przytulasz.
Swym ciepłem się dzielisz, to co najsłodsze dajesz.
Że me życie przy Tobie tak dobrze smakuje.
Że dostrzegasz me wnętrze, to co niewidoczne oczami świata.
Że Jesteś wyrozumiała, me wady zaletami okrywasz.
Że czuje twe zainteresowanie, nawet jak w ciszy pozostaje.
Że mogę dawać ci to co najważniejsze, to na co zasługujesz.
Że tak bardzo mocno Cię potrzebuję.
Że choćby w ciszy, ale zawsze razem.
Słychać serc naszych bicie, każdy oddech, każde myśli słowo.
Ze i tak się rozumiemy, choć w tej ciszy pozostajemy,
że nie zabiera mi Ciebie, ze mogę trwać obok Ciebie.
Że chcesz pozostać przy mnie.
Za to spojrzenie, choć krótkie, lecz dla mnie.
Że się nie boisz, że przepięknie to robisz.
Że czuje się wtedy wspaniale,
że mogę patrzeć tak chwile całe.
Że radość mą w twych oczach znajduję.
Za ten uśmiech uroczy, co szarość dnia rozjaśnia.
Za śmiech kiedy promieniejesz, nawet gdy ze mnie się śmiejesz.
Za chwile zabawne, co nastrój mój poprawiają.
Że gorzkie łzy z mej twarzy ścierają.
Że przy Tobie me serce się raduje.
Za zaufanie którym mnie obdarzasz, choć trudne to do wykonania.
Że drobne występki wybaczasz, słów głupich nie zauważasz.
Że rozumiesz, co czuje w myślach przetwarzasz.
Że dla mnie wyjątki w swym życiu wprowadzasz.
Że ufasz mi tak jak ja Tobie.
Że cichej serca nuty słuchasz.
Ze duszy pragnień nie kryjesz.
Że szczęścia swego nie trwonisz,
szanujesz, pilnujesz, przede wszystkim chronisz.
Że szczęście nasze tak nas traktuję.
Za to ze mogę budzić się z myślą o Tobie,
że mogę zasypiać, pamiętając ostatnie słowa twoje.
Że ma noc Tobą obfituje, całość jej, w snach zapisuje.
Że mogę być twym snem, porankiem, wieczorem.
Że piękne myśli o Tobie snuję.
Za twój dotyk przyjemny, jedyny, niepowtarzalny.
Że mogę dotykać twych dłoni, mięć w nich schronienie gdy boli.
Czuć bliskość twego ciała, gdy magia naszych uczuć działa.
Czuć ze jestem twym oparciem, ochroną, schronieniem.
Jak wyjątkowo się czuje gdy Ciebie tulę.
Że mogę dawać Ci owoce tego co najważniejsze.
Że mogę dawać tą cząstkę mych uczuć.
Że widzę jak się z tego cieszysz, jak bardzo tego ci brakowało.
Tym prostym słowem, gestem, prezentem, pokazać me zainteresowanie.
Że potrzebnym się czuję.
Że jesteś szczera, ze szczerze patrzysz.
Ze że patrząc w twe oczy, czytam z nich jak z ksiązki.
Że prawda przez ciebie przemawia, dobro i łaska.
Że wiem ze nie skrzywdzisz, serca nie złamiesz, losowi pozostawisz.
Ze tej dobrej, bratniej duszy, już nie poszukuję.
Że dzięki Tobie się uśmiecham,
Że dzięki Tobie dni lekko przeżywam.
Że nie boje się przyszłości, nie ukrywam swej radości.
Że ze spokojem kładę się spać, i budzę by piękny dzień przywitać.
Ze szczęście przy twym boku znajduję.
Że pragnienia me zaspokajasz, czułą opieką otaczasz.
Myśli uspokajasz, twarz uśmiechem napawasz.
Że marzenia me spełniasz, bo wśród nich i Ty jesteś.
Ż swym blaskiem me życie rozświetlasz.
Że cichą melodie szczęścia nucę.
21.10.2009
dwlosok