Nie potrzebna jest do tego żadna filozofia,

a E

Żeby wiedzieć, że stworzenie akt –  wymaga ofiar.

E7 a

Cóż dopiero, gdy się tworzy nowe świata zręby,

A7 d

Kiedy składa się ofiary i popełnia błędy.

a E a

By się jednak sprawiedliwość spełniła dziejowa,

d E

Czas ofiary błędów – z czasem – zrehabilitować.

d E

Tym co wieku pół już w grobach odpoczynek wieczny;

d a

Długa lista ofiar czeka na Sąd Ostateczny.

d a E7 a

Komunista by się dostać na wspomnianą listę –

d C d a

Musiał być zabity przez innego komunistę.

d a E7 a

Komunista by się dostać na wspomnianą listę –

d C d a

Musiał być zabity przez innego komunistę.

d a E7 a

Grona mędrców komunizmu po nocach się pocą:

a E

Kto zasłużył na wskrzeszenie, a jeśli – to po co?

E7 a

Kto się jeszcze przydać może, bo już chodzą słuchy,

A7 d

Że marksiści potajemnie wywołują duchy.

a E a

Jeden odpadł, bo przed światem prawdy się nie schowa:

d E

Nie zamordowano by go? To sam by mordował.

d E

Inny też się nie nadaje, choć objęty czystką,

d a

Gdyby żył – to jeszcze gorzej działoby się wszystko.

d a E7 a

Niechby się inaczej zgięła historii sprężyna,

d C d a

A rehabilitowalibyśmy dziś – Stalina.

d a E7 a

Niechby się inaczej zgięła historii sprężyna,

d C d a

A rehabilitowalibyśmy dziś – Stalina.

d a E7 a

Jednak dobrze jest pokazać raz całemu światu,

a E

Że omyłki mogą się przydarzyć nawet katu.

E7 a

I że kocha swe ubite potomstwo Ojczyzna

A7 d

I potrafi – choć po latach – do błędów się przyznać.

a E a

Więc z powagą mówią, wznosząc stos zbutwiałych liści:

d E

Jacy by z nich byli dzisiaj dobrzy komuniści!

d E

Materializm historyczny na nowość się wybił,

d a

Udowadnia naukowo – co by było, gdyby...

d a E7 a

Powie ktoś, że w tej balladzie intencja nieczysta...

d C d a

Jam po prostu jest rusofil – antykomunista.

d a E7 a