Filary Unii Europejskiej 14.03.03
TRAKTATY
INSTYTUCJE
GŁÓWNE KIERUNKI POLITYKI INTEGRACYJNEJ
TRAKTAT EWWS (1951)
- powołanie organów EWWS (wysoka władza, specjalna Rada Ministrów, Wspólne Zgromadzenie, Trybunał Sprawiedliwości.
- utworzenie wspólnego rynku węgla i stali.
TRAKTAT EWG (1957)
- powołanie odrębnej dla EWG Rady i Komisji,
- Wspólne Zgromadzenie i Trybunał Sprawiedliwości wspólnymi organami trzech Wspólnot,
- Ustanowienie Komitetu Ekonomicznego i Społecznego – instytucji doradczej trzech Wspólnot.
- utworzenie unii celnej i wspólnego rynku,
- stopniowe zbliżanie polityki gospodarczej państw członkowskich(wprowadzenie wspólnej polityki rolnej, wspólnej polityki handlowej, polityki transportowej i polityki konkurencji.
TRAKTAT EWEA (1957)
- powołanie odrębnej dla Euratomu Rady i Komisji,
- pozostałe instytucje wspólne dla trzech Wspólnot.
- ustanowienie wspólnego rynku dla przemysłu jądrowego (cel nie został osiągnięty),
- koordynacja programów badawczych.
JEDNOLITY AKT EUROPEJSKI (1986)
- wzmocnienie roli Parlamentu Europejskiego przez wprowadzenie procedury współpracy i procedury zatwierdzania,
- poprawa skuteczności procesu podejmowania decyzji w Radzie przez zastąpienie w wielu dziedzinach jednomyślności większością kwalifikowaną.
- dokończenie do końca 1992 roku tworzenia rynku wewnętrznego,
- wprowadzenie nowych polityk wspólnych (polityka społeczna, spójność ekonomiczna i społeczna, badania i rozwój technologiczny, ochrona środowiska,
- wzmocnienie współpracy politycznej w dziedzinie polityki zagranicznej.
TRAKTAT W MAASTRICHT (1992)
- wzmocnienie Parlamentu Europejskiego przez wprowadzenie procedury współdecydowania,
- Ustanowienie Komitetu Regionów.
- stopniowa realizacja unii gospodarczej i monetarnej,
- nowe kompetencje WE w zakresie polityki przemysłowej, sieci transeuropejskich, polityki kulturalnej i ochrony zdrowia,
- wprowadzenie WPBZ,
- ustanowienie obywatelstwa Unii,
- wprowadzenie współpracy w zakresie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych.
TRAKTAT AMSTERDAMSKI (1997)
- rozszerzenie zakresu stosowania procedury współdecydowania.
- wprowadzenie polityki zatrudnienia,
- znaczenie uwspólnotowienia trzeciego filara UE,
- wzbogacenie WPZB o nowy instrument – wspólna strategia,
- wprowadzenie wzmocnionej wspólnoty w ramach I i III filaru UE.
TRAKTAT Z NICEI (2001)
- reforma instytucji Unii umożliwiająca jej rozszerzenie na wschód.
-wprowadzenie wzmocnionej współpracy w ramach WPZiB.
Traktat z Maastricht określa harmonogram i zakres działań dla odpowiednich instytucji wspólnotowych w celu:
- pełnej realizacji jednolitego rynku europejskiego i wspólnej polityki handlowej,
- swobodny wjazd i poruszanie się osób po rynku wewnętrznym,
- wspólnej polityki w zakresie rolnictwa i rybołówstwa,
- wspólnej polityki w zakresie transportu,
- systemu zabezpieczającego niezakłóconą konkurencją w ramach rynku wewnętrznego,
- zbliżenia regulacji prawnych państw członkowskich w stopniu koniecznym dla funkcjonowania wspólnego rynku,
- polityki dotyczącej spraw społecznych i Europejskiego Funduszu Socjalnego,
- spójności ekonomicznej i społecznej,
- polityki w zakresie ochrony środowiska naturalnego, podniesienie konkurencyjności przemysłu Wspólnoty,
- wspieranie badań naukowych i rozwoju techniki,
- wspierania realizacji i rozwoju sieci transeuropejskich,
- program podwyższenia poziomu ochrony zdrowia,
- stworzenie warunków dla podnoszenia jakości edukacji i szkolenia oraz pełnego rozwoju kultur państw członkowskich,
- układów stowarzyszonych z krajami i terytoriami zamorskimi w celu osiągnięcia przez nie zrównoważonego rozwoju gospodarczego i społecznego.
Cele Unii Europejskiej:
- popieranie zrównoważonego i trwałego postępu gospodarczo – społecznego, w szczególności poprzez stworzenie obszaru pozbawionego wewnętrznych granic, wzmocnienie spójności ekonomicznej i społecznej i ustanowienie unii gospodarczo – walutowej, docelowo z jedną walutą, zgodnie z postanowieniami Traktatu,
- potwierdzanie swojej tożsamości na arenie międzynarodowej, w szczególności poprzez realizację wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, włącznie z docelowym sformułowaniem wspólnej polityki obronnej, która mogłaby prowadzić z czasem do wspólnej obrony,
- wzmacnianie ochrony praw i interesów obywateli państw członkowskich poprzez wprowadzenie obywatelstwa Unii,
- rozwijanie bliskiej współpracy w zakresie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych,
- pełne zachowanie i wzmacnianie ocquis communautaire (dorobku wspólnotowego), z rozważaniem w drodze procedury wymiennej w art. N ust.2, w jakim stopniu polityki i form współpracy wprowadzone tym traktowaniem wymagają skorygowania, dla zapewnienia efektywności funkcjonowania mechanizmów i instytucji Wspólnoty.
Filary Unii Europejskiej:
Filar I – Wspólnota Europejska:
1. wspólna unia celna,
2. wspólna polityka handlowa,
3. wspólna polityka w dziedzinie rolnictwa i rybołówstwa,
4. wspólna polityka w dziedzinie transportu i energii,
5. koordynacja państwowych polityk zatrudnienia,
6. Europejski Fundusz Społeczny,
7. wspólna polityka w dziedzinie ochrony środowiska naturalnego,
8. ochrona niezakłóconej konkurencji,
9. wspieranie rozwoju naukowego i technologicznego,
10. ochrona zdrowia,
11. ochrona konsumentów,
12. obrona cywilna,
13. turystyka i sport.
Filar II – Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa:
1. ochrona wspólnych wartości, podstawowych interesów, niezależności o integralności Unii, zgodnie z zasadami Kart Narodów Zjednoczonych,
2. umacnianie bezpieczeństwa Unii i jej państw członkowskich,
3. utrzymanie pokoju i umacnianie bezpieczeństwa międzynarodowego,
4. popieranie współpracy międzynarodowej,
5. rozwijanie i umacnianie demokracji oraz rządów prawa, jak również poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności.
FILAR III – Polityka Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych:
gosicka