Zabawy ruchowe.doc

Zabawy ruchowe „Wrzesień”

1.      „Droga do przedszkola”. Dzieci ustawione w swobodnej gromadce wesoło maszerują w rytm muzyki. Na akcent w muzyce słuchają N. i wykonują polecenia np. Przeskakujemy przez kałuże! Łapiemy porwany przez wiatr kapelusz! Zawiązujemy sznurówkę! Wchodzimy na schody! Itp.

2.      „Zgadnij co robię?” N. wykonuje ruchy naśladujące różne czynności np. mycie zębów, czesanie włosów, zmiatanie podłogi. Zadaniem dzieci jest odgadnięcie co robi N. i powtórzenie czynności. N. może zastąpić chętne dziecko.

3.      „Rób to co ja”. Dzieci biegają swobodnie po obwodzie koła zgodnie z rytmem granym przez N. na tamburynie. Na przerwę w akompaniamencie dzieci zatrzymują się i robią to, co pokazuje N. – żabki, poskoki, przysiady, pajacyki.

4.      „Ja i moje przedszkole”. Dzieci „zasypiają” na dywanie, słuchają spokojnej i cichej muzyki. Na hasło „stańcie przy oknie”, dzieci podnoszą się i podbiegają do okna. Po chwili wracają na swoje miejsce i czekają na kolejne polecenie.

5.      „Idziemy na spacer”. Dzieci maszerują po dywanie i ilustrują opowiadanie. Przechodzimy obok ulicy, po której jeżdżą samochody – dzieci naśladują jazdę samochodem. Obok nas przechodzi pani, która bardzo się spieszy – dzieci idą szybkim krokiem. Mały chłopczyk podskakuje – dzieci podskakują. Mijamy piękne szumiące drzewa – dzieci ilustrują szumiące drzewa.

6.      „Lustro”. Dzieci dobierają się parami. Jedno robi minę, drugie naśladuje. Jedno wykonuje ruch, drugie natychmiast robi to samo.

7.      „Znajdź swoją piłkę”. Każde dziecko zostawia w dowolnym miejscu swoja piłkę, zapamiętując to miejsce. Na umówiony sygnał dzieci rozbiegają się, a na hasło „Moja piłka” próbują odnaleźć swoją.

8.      „Stań, kucnij, połóż się”. N. wymienia miejsca, gdzie dzieci mają stanąć, kucnąć, położyć się np. obok biurka, przy klockach, za krzesłem, na dywanie, obok drzwi.

9.      „Jeże na spacerze”. N. rozrzuca po sali woreczki gimnastyczne. Dzieci-jeże spacerują po dywanie na czworakach. Na hasło: „Zbieramy jabłka”, kładą woreczki na plecach i idą dalej tak, aby żadne jabłko nie spadło na dywan.

10. „Pojazdy”. Dzieci rozbiegają się po dywanie. Gdy ujrzą czerwony lizak – zatrzymują się, gdy zielony – jadą dalej. Dzieci uważają, by nie doszło do zderzenia.

11. „Uwaga piesi”. Wyznaczamy ulicę i przejście dla pieszych. Jedno z dzieci otrzymuje krążki z sygnalizacją świetlną. Dzieci zebrane przed N. podzielone na dwie grupy: pojazdy i piesi. Przy akompaniamencie marszowym piesi przechodzą przez ulicę, pojazdy czekają na zmianę świateł. Kiedy następuje zmiana akompaniamentu, piesi zatrzymują się, a pojazdy włączają się do ruchu. Po pewnym czasie trzeba zmienić dzieci w grupach.

12. „Na ulicy”. Dzieci podzielona są na trzy grupy. Piesi – to dzieci, które będą reagowały na muzykę w tempie umiarkowanym. Samochody ciężarowe – to dzieci reagujące na muzykę w tempie wolnym. Motory – to dzieci reagujące na muzykę w tempie szybkim.

Zabawy ruchowe „Październik”

1.      „Ptaki i ptaszki”. Dzieci biegają po dywanie. N. uderza w dzwonki. Słysząc dźwięki wysokie – ptaki fruwają, niskie – spacerują i szukają ziaren.

2.      „Ptaszki do gniazd”. N. rozkłada na podłodze obręcze. Dzieci – ptaki biegają swobodnie po dywanie. Na sygnał: Ptaszki do gniazd, przykucają w obręczach. Przy każdym następnym fragmencie muzyki N. chowa jedną obręcz.

3.      „Krasnale i olbrzymy”. Dzieci podzielone na dwie grupy. N. uderza w bębenek. Wolno i głośno – na spacer wychodzą olbrzymy. Szybko i cicho – na spacer wychodzą krasnale.

4.      „Jesienne zbiory”. N. przygotowuje dwie ilustracje: jabłko wiszące na drzewie i jabłko leżące pod drzewem. Dzieci poruszają się zgodnie z akompaniamentem. Na przerwę w muzyce N. pokazuje ilustrację: Jabłko na drzewie – dzieci podskakują i starają się zerwać jabłko. Jabłko pod drzewem – dzieci schylają się i zbierają jabłka.

5.      „Praca w ogrodzie”. N. opowiada dzieciom historyjkę. Zadaniem dzieci jest ruchowa ilustracja opowiadania. Wiosną słoneczko zaczęło mocniej przygrzewać. Czasami padał drobny deszczyk (dzieci leciutko uderzają palcami o podłogę), czasami wiła lekki wiaterek (dzieci poruszają lekko uniesionymi ramionami). Pan ogrodnik przyszedł do ogrodu, skopał i zagrabił grządki (dzieci naśladują kopanie i grabienie). Później zasiał na grządkach różne warzywa: marchewkę, pietruszkę, kapustę, groch (dzieci schylają się i idąc wolno naśladują sianie warzyw). Często przychodził do ogrodu, by sprawdzić, czy warzywa ładnie rosną (dzieci spacerują i przyglądają się grządkom), podlewał je i wyrywał chwasty (dzieci naśladują podlewanie i pielenie grządek). Jesienią, gdy warzywa już wyrosły i dojrzały, przyniósł wielki kosz, zebrał warzywa i zaniósł je do spiżarni (dzieci naśladują wyrywanie marchewek, zbieranie pomidorów oraz dźwiganie ciężkiego kosza). Przez całą zimę pan ogrodnik będzie się cieszył smakiem warzyw (dzieci naśladują zjadanie warzyw).

6.      „Skaczące warzywa”. Dzieci spacerują po dywanie. Na sygnał zatrzymują się, słuchają i wykonują polecenia. Jabłko, gruszka i daktyle, klaśnij w ręce razy tyle i klaszcze 2 razy. I kapusta i ogórek, tyle razy podskocz w górę – klaszcze 4 razy. Marchewka, pietruszka i bób, tyle razy przysiad zrób – klaszcze 3 razy. Kalarepka i mak, za uszy się złap.

7.      „Ogrodnicy”. Dzieci biegają swobodnie po dywanie. Na sygnał zatrzymują się i pokazują zadana czynność np. wyrywamy marchewkę, podlewamy grządki, zrywamy jabłka itp.

8.      „Polowanie na owoce”. Dzieci maszerują w rytm muzyki (spacer po sadzie). Na dźwięki wysokie podskakują chcąc zerwać owoc z drzewa. Kiedy usłyszą dźwięki niskie, zbierają owoce z ziemi.

9.      „Drzewa”. Dzieci stoją w luźnym rozkroku z wyciągniętymi rękoma – drzewa. Podczas gdy słyszą cichą spokojną muzykę ruszają delikatnie palcami – słaby wiatr. Gdy muzyka robi się głośna, dynamiczna dzieci ruszają ramionami, natomiast gdy akompaniament staję się bardzo głośny – drzewa łamią się, dzieci upadają na podłogę.

10. „Jesienna pogoda”. Dzieci poruszają się swobodnie po dywanie przy dowolnej piosence o tematyce jesiennej. Podczas przerwy w muzyce dzieci wykonują polecenia. Dzieci unoszą ręce, lekko nimi poruszają. Naśladuje cichy szum wiatru: szu, szu, szu. Dzieci chowają się przed deszczem, przykucając, ręce uniesione nad głową imitują daszek. Naśladują spadające krople deszczu: kap, kap, kap. Dzieci unoszą ręce, naśladują ruch gałęzi przy silnym wietrze. Szumią głośno jak silny wiatr.

11. „Kasztanowy konik”. Dzieci poruszają się jak koniki wysoko unosząc kolana, pokazują w jaki sposób grzebie noga konik w ziemi. Dzieci dobierają się parami: woźnica i konik. Na hasło „wio” zaprzęgi ruszają , na hasło „prr” zatrzymują się, a konik grzebie nóżką w ziemi. Po chwili zmiana ról.