Pankasata Patakara
(Pańkasata Patakara; Thig 6.1)
[Patakara wspomina słowa Buddy:]
„Nie znasz drogi,Którą przybywa lub odchodzi.Skąd przyszła ta istota,Którą opłakujesz mówiąc: ‘mój syn’?Lecz gdy poznasz drogę,Którą przybywa lub odchodzi,Nie zapłaczesz po nim,Gdyż taka jest natura rzeczy.
NiezapraszanyPrzybył stamtąd.Bez pozwoleniaOdszedł stąd.Skąd przyszedł?Został kilka dni.Choć przyszedł jedną drogąOdchodzi stamtąd inną.Gdy umrzemy w ludzkiej formieBędziemy się błąkać.Przyszedł tak, jak odszedł,Więc nad czym rozpaczać?”
On wyjął w całościStrzałę, którą tak trudno dostrzec,Wbitą w moje serce.Usunął ze mnie,Przepełnionej smutkiem,Rozpacz po stracie syna.
Dziś ze strzałą usuniętą,Bez żądzy,Jestem całkowicie wolna.Do Buddy, Dhammy i Sanghi idęPo schronienie,Do mędrca.
m22onia