pm_4b_uzupelnienie_szacowanie_niepewnosci.pdf

(2235 KB) Pobierz
19.03.2012
Przykład 1
Wzorcowania odważnika o wartości nominalnej 10 kg, klasy M1 (wg OIML)
dokonuje się poprzez porównanie z wzorcem kontrolnym klasy F2 (wg OIML) o tej
samej wartości nominalnej, stosując komparator masy, o znanej klasie
metrologicznej.
Uzupełnienie
wyznaczania niepewności
Współczynniki rozszerzenia wyznaczone na podstawie
wypadkowej liczby stopni swobody
60 mg
wzór Welcha- Satterthwaite’a
10,00003 kg ± 60 mg
u i (y) (i = 1, 2,..., N) są zdefiniowanymi w równaniu składnikami złożonej niepewności
standardowej związanej z estymatą y wielkości wyjściowej
1
800528534.145.png 800528534.156.png 800528534.167.png 800528534.178.png 800528534.001.png 800528534.012.png 800528534.023.png 800528534.034.png 800528534.045.png 800528534.056.png 800528534.067.png 800528534.078.png 800528534.089.png 800528534.100.png 800528534.105.png 800528534.106.png 800528534.107.png 800528534.108.png 800528534.109.png 800528534.110.png 800528534.111.png 800528534.112.png 800528534.113.png 800528534.114.png 800528534.115.png 800528534.116.png 800528534.117.png 800528534.118.png 800528534.119.png 800528534.120.png 800528534.121.png 800528534.122.png 800528534.123.png 800528534.124.png 800528534.125.png 800528534.126.png 800528534.127.png 800528534.128.png 800528534.129.png 800528534.130.png 800528534.131.png 800528534.132.png 800528534.133.png 800528534.134.png 800528534.135.png 800528534.136.png 800528534.137.png 800528534.138.png 800528534.139.png 800528534.140.png 800528534.141.png 800528534.142.png 800528534.143.png 800528534.144.png 800528534.146.png 800528534.147.png 800528534.148.png 800528534.149.png 800528534.150.png 800528534.151.png 800528534.152.png 800528534.153.png 800528534.154.png 800528534.155.png 800528534.157.png 800528534.158.png 800528534.159.png 800528534.160.png 800528534.161.png 800528534.162.png 800528534.163.png 800528534.164.png 800528534.165.png 800528534.166.png 800528534.168.png 800528534.169.png 800528534.170.png 800528534.171.png 800528534.172.png 800528534.173.png 800528534.174.png 800528534.175.png 800528534.176.png 800528534.177.png 800528534.179.png 800528534.180.png 800528534.181.png 800528534.182.png 800528534.183.png 800528534.184.png 800528534.185.png 800528534.186.png 800528534.187.png 800528534.188.png 800528534.002.png 800528534.003.png 800528534.004.png 800528534.005.png 800528534.006.png 800528534.007.png 800528534.008.png 800528534.009.png 800528534.010.png 800528534.011.png 800528534.013.png 800528534.014.png 800528534.015.png 800528534.016.png 800528534.017.png 800528534.018.png 800528534.019.png 800528534.020.png 800528534.021.png 800528534.022.png 800528534.024.png 800528534.025.png 800528534.026.png 800528534.027.png 800528534.028.png 800528534.029.png 800528534.030.png 800528534.031.png 800528534.032.png 800528534.033.png 800528534.035.png 800528534.036.png 800528534.037.png 800528534.038.png 800528534.039.png 800528534.040.png 800528534.041.png 800528534.042.png 800528534.043.png 800528534.044.png 800528534.046.png 800528534.047.png 800528534.048.png 800528534.049.png 800528534.050.png 800528534.051.png 800528534.052.png 800528534.053.png 800528534.054.png 800528534.055.png 800528534.057.png 800528534.058.png 800528534.059.png 800528534.060.png 800528534.061.png 800528534.062.png 800528534.063.png
19.03.2012
Składanie rozkładu t-Studenta
i prostokątnego
Określenie współczynnika rozszerzenia k na podstawie przedstawionej poniżej
Tabeli, opartej na rozkładzie tStudenta, określonym dla poziomu ufności 95,45 %.
Jeżeli v eff nie jest liczbą całkowitą, co zdarza się najczęściej, należy v eff zaokrąglić do
najbliższej mniejszej liczby całkowitej.
Metoda rzadko stosowana
Przykład 2
Wstęp
Wykorzystanie podstawie prawa przenoszenia wariancji, wynikającego z prawa
kwadratowego przenoszenia błędów, dodawanie błędów wartości średniej
(przypadkowych i systematycznych) na poziomie ufności β = 0,68, dla wielkości
mierzonych bezpośrednio.
Rozkład t-Studenta, N=6
Niepewność typu A
Niepewność typu B
u(p) A =t Α u(p)= 1,11 .
0,0056 MPa
Dla wielkości mierzonych pośrednio postępujemy podobnie, stosując prawo
kwadratowego przenoszenia błędów:
2
2
u p
(
p
)
=
0
0056
+
0
003
=
0
00635
MPa
=
0
0064
kPa
u
=
k
u
(
p
)
=
1
96
u
(
p
)
r
p
p
u r
=
1
96
*
0
0064
=
12
,
13
kPa
Współczynnik rozszerzenia przy sumowaniu dwóch
rozkładów normalny + prostokątny
Składanie rozkładów normalnego
i prostokątnego
1,96
1,65
2
800528534.064.png 800528534.065.png 800528534.066.png 800528534.068.png 800528534.069.png 800528534.070.png 800528534.071.png 800528534.072.png 800528534.073.png 800528534.074.png 800528534.075.png 800528534.076.png
19.03.2012
Przykład 3
Przykład 3A
założenie rozkładu normalnego
5
u(p) A
Niepewność typu A
Niepewność typu B
u(p) A
Niepewność typu A
Niepewność typu B
0,5
0,3 MPa
2
2
u p
(
p
)
=
0
005
+
0
03
=
0
0304
MPa
=
30
,
4
kPa
Σ
0
005
Σ
0
005
A
A
=
=
1
=
=
0
17
Niewiele różni się od 1,96
Różni się od 1,96 o 17%
k Α = 1,92
k Α = 1,68
Σ
0
003
Σ
0
03
B
B
u r
=
1
92
*
5
=
11
,
14
12
kPa
u r
=
1
68
*
30
,
4
=
51
,
52
kPa
(byłoby 61 kPa dla k=1,96)
Przykład aplikacji wyznaczania sumy
rozkładów
Składanie rozkładów
– metoda dokładna
Wykorzystanie metody Monte Carlo
Suma rozkładów prostokątnych: u max1 =1, u max2 =1 u r =0,82
Suma rozkładów prostokątnych: u max1 =1, u max2 =2 u r =1,29
3
800528534.077.png 800528534.079.png 800528534.080.png 800528534.081.png 800528534.082.png 800528534.083.png 800528534.084.png 800528534.085.png 800528534.086.png 800528534.087.png 800528534.088.png
19.03.2012
Suma rozkładów prostokątnego u max1 =1 i normalnego u 2 =1 u r =1,16
Suma rozkładów prostokątnego u max1 =3 i normalnego u 2 =1 u r =2,00
Suma rozkładów prostokątnego u max1 =2 i normalnego u 2 =2 u r =2,31
Suma dwóch rozkładów prostokątnych u max1 =1, u max3 =1 i normalnego u 2 =1 u r =1,29
Sprawdzanie „podejrzanego” wyniku w
serii pomiarów
Sprawdzanie „podejrzanego” wyniku w
serii pomiarów
Odrzucić
Pomiar 7 należy odrzucić!
Czy wyniki są poprawne ?
Procedurę ponawiamy ponownie dla punktu
najbardziej oddalonego od średniej (pkt. 6).
4
800528534.090.png 800528534.091.png 800528534.092.png 800528534.093.png 800528534.094.png 800528534.095.png 800528534.096.png 800528534.097.png
19.03.2012
Sprawdzanie „podejrzanego” wyniku w
serii pomiarów
Identyfikacja błędów nadmiarowych
Jeżeli program komputerowy to umożliwia, należy wykreślić linie graniczne oczekiwanych
wartości wyników (prediction bands) .
Jeżeli program komputerowy, którym dysponujemy, nie posiada możliwości opisanych
powyżej, możemy zastosować kryterium przybliżone, pokazane na rysunku w postaci linii
oznaczonych literą a.
Pozostawić
usunąć
Pomiar 6 należy pozostawić
Y=A+ΔA+(B+ΔB)*X oraz Y=A-ΔA+(B-ΔB)*X
Δ A i ΔB są błędami przypadkowymi wykazanymi przez dopasowanie punktów pomiarowych linią
prostą.
Po usunięciu „podejrzanego” punktu
5
800528534.098.png 800528534.099.png 800528534.101.png 800528534.102.png 800528534.103.png 800528534.104.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin