Opracowanie KPA.doc

Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego

DZIAŁ I. Przepisy ogólne (art.1-60)

Rozdział I. Zakres obowiązywania (art.1-5)

Kodeks postępowania administracyjnego normuje postępowanie:

1.      przed organami administracji publicznej w należących do właściwości tych organów
sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnej,

2.      przed innymi organami państwowymi oraz przed innymi podmiotami, gdy są one
powołane z mocy prawa lub na podstawie porozumień do załatwiania spraw
indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnej,

3.      w sprawach rozstrzygania sporów o właściwość między organami jednostek
samorządu terytorialnego i organami administracji rządowej oraz między organami i
podmiotami, a także między tymi podmiotami a sądami,

4.      w sprawach wydawania zaświadczeń,

5.      postępowanie w sprawach skarg i wniosków.

Przepisów kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się do:

1.      postępowania w sprawach karno - skarbowych,

2.      spraw uregulowanych w Ordynacji podatkowej,

3.      spraw należących do właściwości polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i
urzędów konsularnych, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej,

4.      przy sprawach wynikających z nadrzędności i podległości organizacyjnej w
stosunkach między organami państwowymi i innymi państwowymi jednostkami
organizacyjnymi,

5.      przy sprawach wynikających z podległości służbowej pracowników organów i
jednostek organizacyjnych.

ROZDZIAŁ II. Zasady ogólne (art. 6-16).

Organy administracji publicznej działają na podstawie przepisów prawa.

1.      organy administracji publicznej obowiązane są zapewnić stronom czynny udział w
każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji umożliwić im
wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań
(może od tego odstąpić, gdy załatwienie sprawy nie cierpi zwłoki ze względu na
niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia ludzkiego albo ze względu na grożącą
niepowetowaną szkodę materialną, o czym, w drodze adnotacji, jest zobowiązany
ustalić w aktach sprawy),

2.      sprawy należy załatwiać w formie pisemnej (mogą być załatwiane ustnie, jeżeli
przemawia za tym interes stron, a przepis prawny nie stoi temu na przeszkodzie,
powinno to być odnotowane w aktach w formie protokołu lub podpisanej przez stronę
adnotacji),

3.      postępowanie administracyjne jest dwuinstancyjne,

4.      decyzje, od których nie służy odwołanie w administracyjnym toku instancji, są
ostateczne,

5.      decyzje mogą być zaskarżane do sądu administracyjnego z powodu ich niezgodności
z prawem (TYLKO LEGALNOŚĆ).

ROZDZIAŁ III. Organy wyższego stopnia i organy naczelne (art. 17-18). Organy wyższego stopnia:

•         w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego - samorządowe kolegia
odwoławcze ( chyba, że ustawy szczególne stanowią inaczej),

•         w stosunku do wojewodów - właściwi w sprawie ministrowie,

•         w stosunku do organów administracji publicznej, innych niż wymienione powyżej -
odpowiednie organy nadrzędne i właściwi ministrowie, a w razie ich braku - organy
państwowe sprawujące nadzór nad ich działalnością.

Organy naczelne:

•         w stosunku do organów administracji rządowej, organów jednostek samorządu
terytorialnego ( a wyjątkiem SKO, organów państwowych i samorządowych jednostek
organizacyjnych) - Prezes Rady Ministrów lub właściwi ministrowie),

•         w stosunku do organów państwowych, innych niż powyżej - odpowiednie organy o
ogólnokrajowym zasięgu działania,

•         w stosunku do organów organizacji społecznych - naczelne organy tych organizacji, a
w razie braku takiego organu - Prezes Rady Ministrów lub właściwi ministrowie
sprawujący zwierzchni nadzór nad ich działalnością.

ROZDZIAŁ IV. Właściwość organów (art. 19-23).

Organy administracji publicznej przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej.

Właściwość rzeczowa - ustalana według przepisów o zakresie jej działania. Właściwość miejscowa - ustala się:

•         w sprawach dotyczących nieruchomości - według miejsca jej położenia; jeżeli
nieruchomość położona jest na obszarze właściwości dwóch lub więcej organów,
orzekanie należy do organu, na obszarze którego znajduje się większa część
nieruchomości,

•         w sprawach dotyczących prowadzenia zakładu pracy - według miejsca, w którym
zakład jest, był lub ma być prowadzony,

•         w innych sprawach - według miejsca zamieszkania (siedziby) w kraju, a w braku
zamieszkania w kraju - według miejsca pobytu strony lub jednej ze stron; jeżeli żadna
ze stron nie ma w kraju zamieszkania (siedziby) lub pobytu   według miejsca
ostatniego ich zamieszkania (siedziby) lub pobytu w kraju,

•         jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej w sposób wskazany powyżej, sprawa
należy do organu właściwego dla miejsca, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące
wszczęcie postępowania, albo w razie braku ustalenia takiego miejsca - do organu
właściwego dla obszaru dzielnicy Śródmieście w m. st. Warszawie.

Spory o właściwość rozstrzygają:

•         miedzy organami jednostek samorządu terytorialnego - wspólny dla nich organ
wyższego stopnia, a w razie braku takiego organu - sąd administracyjny,

•         między kierownikami służb, inspekcji i straży administracji zespolonej tego
samego powiatu, działających w imieniu własnym lub w imieniu starosty - starosta,

•         między organami administracji zespolonej w jednym województwie - wojewoda,

•         miedzy organami jednostek samorządu terytorialnego w różnych województwach
w sprawach należących do zadań z zakresu administracji rządowej — minister
właściwy do spraw administracji publicznej,

•         między wojewodami oraz organami administracji zespolonej w różnych
województwach — minister właściwy do spraw administracji publicznej,

•         między wojewodą a organami administracji niezespolonej - minister właściwy do
spraw administracji publicznej po porozumieniu z organem sprawującym nadzór nad
organem pozostającym w sporze z wojewodą,

•         między organami administracji publicznej innymi niż wymienione wyżej -
wspólny dla nich organ wyższego stopnia, a w razie braku takiego organu - minister
właściwy do spraw administracji publicznej,

•         między organami administracji publicznej, gdy jednym z nich jest minister -
Prezes Rady Ministrów

Z wnioskiem o rozpatrzenie sporu przez sąd administracyjny może wystąpić:

•         strona,

•         organ jednostki samorządu terytorialnego lub inny organ administracji publicznej,
pozostający w sporze,

•         minister właściwy do spraw administracji publicznej,

•         minister właściwy do spraw sprawiedliwości, Prokurator Generalny,

•         Rzecznik Praw Obywatelskich

Do czasu rozstrzygnięcia sporu o właściwość organ administracji publicznej, na obszarze którego wynikła sprawa, podejmuje tylko czynności nie cierpiące zwłoki ze względu na interes społeczny lub słuszny interes obywateli i zawiadomi o tym organ właściwy do rozstrzygnięcia sporu.

ROZDZIAŁ V. Wyłączenie pracownika oraz organu ( art.24-26).

Pracownik podlega wyłączeniu w postępowaniu w sprawie:

1.      w której jest stroną, albo pozostaje z jedną ze stron w takim stosunku prawnym, że
wynik sprawy może mieć wpływ na jego prawa i obowiązki,

2.      swego małżonka albo krewnych i powinowatych do drugiego stopnia*,

3.      osoby związanej z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli*,

4.      w której był świadkiem lub biegłym albo był lub jest przedstawicielem jednej ze stron,
albo w której przedstawicielem strony jest jedna z osób wymienionych powyżej,

5.      w której brał udział w niższej instancji w wydaniu zaskarżonej decyzji,

6.      z powodu której wszczęto przeciw niemu dochodzenie służbowe, postępowanie
dyscyplinarne lub karne,

7.      w które jedną ze stron jest osoba pozostająca wobec niego w stosunku nadrzędności
służbowej.

•              - wyłączenie także po ustaniu.

Pracownika wyłącza bezpośredni przełożony:

a)     na żądanie pracownika,

b)    na żądanie strony,

c)     z urzędu.

Wyłączony pracownik podejmuje tylko czynności nie cierpiące zwłoki ze względu na interes społeczny lub ważny interes stron.

Organ podlega wyłączeniu od załatwienia sprawy dotyczącej interesów majątkowych:

I.      jego kierownika lub jego małżonka, krewnych i powinowatych do drugiego
stopnia oraz osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli -
wtedy sprawę załatwia organ wyższego stopnia nad organem załatwiającym
sprawę,

II.   osoby zajmującej stanowisko kierownicze w organie bezpośrednio wyższego
stopnia lub jego małżonka, krewnych i powinowatych do drugiego stopnia oraz
osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli - wtedy
sprawę załatwia organ wyższego stopnia nad organem, w którym osoba
wymieniona zajmuje stanowisko kierownicze.

ROZDZIAŁ VI. Strona (art. 28-34).

Stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek.

•        osoba fizyczna,

•        osoba prawna,

•        jednostki nie posiadające osobowości prawnej np. państwowe i samorządowe
jednostki organizacyjne i organizacje społeczne.

Osoby fizyczne nie posiadające zdolności do czynności prawnych działają przez swych ustawowych przedstawicieli.

Strony nie będące osobami fizycznymi działają przez swych statutowych lub ustawowych przedstawicieli.

•        następcy prawni - w sprawach dotyczących praw zbywalnych lub dziedzicznych w
razie zbycia prawa lub śmierci strony w toku postępowania,

•        osoby sprawujące zarząd majątkiem masy spadkowej lub, w razie braku, kurator
wyznaczony przez sąd na wniosek organu administracji publicznej - w sprawach
dotyczących spadków nie objęty...