JAK WYCHOWAĆ PIĘKNEGO CZŁOWIEKA.doc

JAK WYCHOWAĆ PIĘKNEGO CZŁOWIEKA ?

Jak wychować pięknego człowieka? Nie ma jednoznacznej "recepty" na wychowanie, a tym bardziej na wychowanie pięknego człowieka. Najpierw należałoby odpowiedzieć sobie na pytanie: Co znaczy być pięknym człowiekiem?

Encyklopedia Powszechna PWN tak wyjaśnia termin: piękno - podstawowa, wartościująca dodatnio kategoria estetyczna "różnie definiowana, w estetyce rozumianej jako nauka o pięknie" stanowi wartość naczelną, przeciwieństwem piękna jest brzydota.

Przyjmując takie wyjaśnienie należałoby się skupić głównie na wychowaniu estetycznym, jednakże nie można pominąć w procesie wychowania również kształcenia intelektualnego. Jeżeli założymy, że człowiek przychodząc na świat jest piękny, to należy to piękno tkwiące w nim wydobywać, pomagać mu się rozwijać. W jaki sposób można tej małej bezbronnej istocie pomóc stać się pięknym dorosłym człowiekiem? Jakich środków, metod i form użyć, aby proces wychowania umożliwił narodziny pięknego w pełni świadomego człowieka? Najłatwiej byłoby to uczynić, gdyby świat, który nas otacza był światem piękna i dobra. Niestety, w dzisiejszym świecie obok dawnych dotkliwych plag, takich jak nędza, głód, przemoc, wojny, pojawiają się nowe plagi, przybierające nieznane dotąd formy i niepokojące rozmiary. Wszystko co ubliża godności ludzkiej, jak: nieludzkie warunki życia, pracy, prostytucja, handel ludźmi, kult pieniądza, są czymś haniebnym. Te niepokojące zjawiska nie zanikają, przeciwnie, ich zasięg staje się coraz szerszy. Nowe perspektywy otwarte przez postęp nauki i techniki dają początek nowym formom zamachów na godność człowieka. Zachodzące w świecie zmiany prowadzą do głębokich przemian w sposobie patrzenia na życie i na relacje między ludźmi.

Jak wychować człowieka, aby był jednocześnie piękny i nie czuł się zagubiony we współczesnym świecie? W obecnych systemach oświatowych ogromną wagę przykłada się do kształcenia umysłowego, czyli przekazywania wiadomości, sprawności i umiejętności, wychowanie zaś spycha się na margines. Pierwsze efekty takiego postępowania są już widoczne w naszych szkołach, na naszych ulicach. Brak wychowania zarówno przez dom rodzinny jak i szkołę nieuchronnie prowadzi nas do upadku człowieczeństwa. Coraz częstsze zapominanie o aktywizowaniu sił duchowych, postaw moralnych, stosunku do świata wartości, wrażliwości i wyobraźni, prowadzi do upadku godności człowieka. Najłatwiej jest pomijać te zagadnienia, koncentrując się na intensyfikacji procesów przygotowywania ludzi do konkretnych funkcji, obowiązków, ról społecznych wyznaczanych obiektywna miarą sukcesów i osiągnięć. Ale czy ów sprawny, aktywny i dobrze zorientowany człowiek będzie piękny, dobry, czy nie będzie ograniczony? Jak będzie wyglądało jego życie wewnętrzne? Jakie będą jego relacje z innym człowiekiem? Wszystkie siły rodziców i pedagogów powinny być skierowane na budowanie programu, "programu ocalenia społeczeństwa", a wychowanie należy potraktować jako wychowanie do "sztuki życia". Trudno określić środki i metody pozwalające na wychowanie pięknego człowieka. W dzisiejszym świecie przy rozpowszechnieniu postaw konsumpcyjnych, powierzchowności, pogoni za życiem pustym i ułatwionym, warto zatrzymać się na chwilę i zastanowić: co w moim życiu jest ważne? Jak mamy wychowywać własne dzieci, aby były piękne, dobre i mądre?

Ogromną rolę odgrywa obecność sztuki. Człowiek kształtuje się zarówno w wyniku oglądania, słuchania, lektury, jak też w wyniku własnej aktywności artystyczne różnych dziedzinach sztuki. Aktywność twórcza stanowi drogę do pełniejszej samorealizacji człowieka, stanowi środek relaksujący. Przeżycie estetyczne zakłada potrzebę zarówno wzbogacania wiedzy o sztuce, jak i wrażliwości na sztukę i chęci trwałego z nią obcowania, wyrabianie umiejętności wyboru i oceny. Wartość sztuki w wychowaniu umysłowym dostrzec należy zarówno w możliwości nauczenia dziecka głębszego, pełniejszego spostrzegania rzeczywistości zewnętrznej i psychicznej, jak i w pogłębieniu procesów myślenia i rozumienia. Uwrażliwienie dzieci na piękno przez obcowanie z dziełem sztuki na pewno będzie miało wpływ na relacje człowieka nie tylko w stosunku do przedmiotów artystycznych, tworów przyrody, lecz również na jego relacje międzyludzkie.
Wychowanie musi obejmować kształcenie estetycznej wrażliwości, estetycznej kultury koniecznej do przeżywania, poznawania wartości, jak również rozumienia sytuacji ludzkich, a przez to pełniejszego porozumienia z drugim człowiekiem. Wychować pięknego człowieka można tylko samemu będąc pięknym. Jeżeli dziecko będzie miało możliwość obcowania ze "wzorem" pięknego człowieka, to jest duża szansa, że nawet w tak trudnych czasach uda się wychować pięknych ludzi i zbudować u nich właściwy system wartości.

Dariusz Kosowski

Dariusz Kosowski - pracownik Publicznego Gimnazjum w Zbójnie

http://www.wychowawca.pl/miesiecznik/09_141/06.htm