Projektowanie pracy matematyka.doc

(79 KB) Pobierz
Projektowanie pracy terapeutycznej - matematyka

Dorota Kubiak Projektowanie pracy terapeutycznej - matematyka

Projektowanie pracy terapeutycznej - matematyka

 

Postępowanie psychokorekcyjne

 

Usprawnianie i korektura w sferze percepcji słuchowej

 

cele

rodzaje ćwiczeń

Kształtowanie pamięciowych mechanizmów mowy (pamięć słuchowa).

·         nauka rymowanek,

·         nauka nazw dni tygodnia, miesięcy itp.,

·         powtarzanie grup słów, pseudosłów, zdań, ciągów liczbowych,

·         powtarzanie ciągów słownych o różnej liczbie, znaczeniu i powiązaniu wyrazów między sobą z zachowaniem właściwej kolejności i poprawności brzmieniowej

·         identyfikowanie i reprodukowanie szeregu dźwięków,

·         synteza z rozbijaniem sygnału słuchowego.

 

Wspieranie rozwoju metajęzykowego na poziomie semantycznym (kojarzenie desygnatu z nazwą).

·         precyzowanie znaczenia pojedynczych słów i włączanie ich do czynnego słownika dziecka,

·         rozwiązywanie i układanie zagadek, krzyżówek, rebusów.

 

Usprawnianie i korektura w sferze percepcji wzrokowej

 

cele

rodzaje ćwiczeń

Rozwijanie zdolności do integralno-analitycznego spostrzegania kształtów (stałość spostrzegania).

·         porządkowanie przedmiotów ze względu na ich wielkość,

·         sortowanie elementów z uwzględnieniem kształtu, barwy, wielkości itp.,

·         identyfikowanie wskazanych elementów,

·         wskazywanie przedmiotów należących do tej samej kategorii,

·         uzupełnianie kształtów o brakujące elementy,

·         wskazywanie podobieństw i różnic.

Doskonalenie poprawne-go spostrzegania przedmiotu poprzez ujmowanie go w relacji do tła (spostrzeganie figury i tła).

·         wyszukiwanie konkretnego kształtu spośród innych,

·         wyodrębnianie kształtu wśród przecinających się linii lub nakładających się figur,

·         wskazywanie konkretnych figur, ukrytych w rysunku,

·         ćwiczenia Irvinga Werksmana.

Kształtowanie zdolności do spostrzegania i nazywania relacji przestrzennych, zachodzących pomiędzy przedmiotem a obserwatorem (położenie przedmiotów w przestrzeni).

·         ćwiczenia orientacyjne w schemacie własnego ciała,

·         naśladowanie ułożenia ciała wg wzoru (model lub rysunek)

·         nazywanie umiejscowienia przedmiotu oraz zmian w jego położeniu w odniesieniu do osi ciała obserwatora,

·         różnicowanie prawej i lewej strony,

·         odbicia lustrzane – wyznaczanie osi symetrii oraz rysowanie, układanie z zachowaniem zasad symetrii,

·         określanie zmian w położeniu szczegółu.

Kształtowanie zdolności spostrzegania i nazywania relacji przestrzennych pomiędzy obiektami (rozumienie stosunków przestrzennych).

·         składanie figur, pociętych obrazków, puzzli,

·         składanki papierowe, origami,

·         dyktanda graficzne,

·         orientacja w schemacie ciała innych osób,

·         określanie i nazywanie wzajemnych relacji między przedmiotami w przestrzeni i na kartce papieru.

Doskonalenie umiejętności sterowania i kontrolowania wzrokiem precyzyjnych ruchów (koordynacja wzrokowo-ruchowa).

·         kolorowanie, kropkowanie, kreskowanie,

·         łączenie punktów,

·         cięcie po linii prostej, krzywej, łuku,

·         manipulowanie,

·         konstruowanie,

·         zabawy lokomocyjne.

 

Usprawnianie i korektura w sferze kinestetyczno-ruchowej

 

cele

rodzaje ćwiczeń

Usprawnianie czynności manualnych (motoryka mała).

·         ćwiczenia rytmu, czyli cykliczności napięć i rozluźnień mięśni zaangażowanych w czynności ruchowe,

·         ćwiczenia płynności, czyli stopniowego przechodzenia między napięciami, uwzględniającymi napięcia i rozluźnienia,

·         ćwiczenia precyzji ruchów,

·         ćwiczenia koordynacji obu rąk oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Formy ćwiczeń: rozmaite czynności wykonywane palcami dłoni, np. rozcinanie, rozdzieranie, przewlekanie, nawlekanie, zwijanie, przekłuwanie, łączenie, przesuwanie, toczenie, rzucanie, obracanie, ugniatanie.

 

Usprawnianie funkcji grafomotorycznych.

·         tworzenie trwałych skojarzeń między doznaniami kinestetycznymi a graficznymi śladami własnego ruchu,

·         stopniowe, świadome kontrolowanie własnych ruchów,

·         ćwiczenia płynnych, rytmicznych, postępujących i ciągłych ruchów pisarskich.

Fazy i formy ćwiczeń:

·         kreślenie swobodnych ruchów w powietrzu, kredą na tablicy, pędzlem i farbą, węglem rysunkowym, palcem lub patykiem w tworzywie sypkim,

·         wykonywanie czynności grafomotorycznych w obrębie wyznaczonych konturów, linii ograniczających pewną powierzchnię, po wyznaczonym śladzie ( np. system ćwiczeń Hany Tymihovej),

·         odręczne kreślenie figur i elementów literopodobnych, mających różne kształty, proporcje i położenie przestrzenne,

·         modelowanie płynności, rytmiczności, dokładności i plastyczności ruchów przez kreślenie bez odrywania ręki zróżnicowanych, wieloelementowych znaków graficznych.

 

 

 

Postępowanie psychodydaktyczne

 

cele

rodzaje ćwiczeń

Wspomaganie naturalnego rozwoju rozumowania .operacyjnego

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2. Kształtowanie pojęć i umiejętności matematycznych

1. Gry, zabawy i zadania wymuszające posługiwanie się myśleniem operacyjnym w następujących zakresach:

·  Całość - część; wyodrębnianie części z całości, tworzenie całości z części. Tworzenie konstrukcji przestrzennych płaskich,

·  Klasyfikacja; różnicowanie i porządkowanie przedmiotów najpierw tak, aby tworzyły łańcuchy, potem kolekcje, na koniec grupowanie przedmiotów wg przyjętych kryteriów i łączenie   podzbiorów  tak, aby zawierały się w określonym zbiorze. Próby przeprowadzenia klasyfikacji bardziej złożonych.

·  Porządkowanie elementów w zbiorze i tworzenie konsekwentnych serii wg coraz trudniejszych kryteriów.
Analizowanie relacji  pomiędzy tak uporządkowanymi elementami.

 

2. Wnioskowanie o odwracalności obserwowanych zmian:

a. W układzie elementów w porównywanych zbiorach; badanie liczebności zbiorów przed i po zmianie (ustalanie równoliczności),

b. W ilości tworzywa; przekształcanie i badanie efektu  przeformowania,       a potem przywracanie pierwotnego kształtu,

c. W długości przekształcanych przedmiotów; analiza długości, zmiana kształtu, powrót do stanu wyjściowego i ponowne badanie
długości,

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin