Dorota Kubiak Projektowanie pracy terapeutycznej - matematyka
Projektowanie pracy terapeutycznej - matematyka
Postępowanie psychokorekcyjne
Usprawnianie i korektura w sferze percepcji słuchowej
cele
rodzaje ćwiczeń
Kształtowanie pamięciowych mechanizmów mowy (pamięć słuchowa).
· nauka rymowanek,
· nauka nazw dni tygodnia, miesięcy itp.,
· powtarzanie grup słów, pseudosłów, zdań, ciągów liczbowych,
· powtarzanie ciągów słownych o różnej liczbie, znaczeniu i powiązaniu wyrazów między sobą z zachowaniem właściwej kolejności i poprawności brzmieniowej
· identyfikowanie i reprodukowanie szeregu dźwięków,
· synteza z rozbijaniem sygnału słuchowego.
Wspieranie rozwoju metajęzykowego na poziomie semantycznym (kojarzenie desygnatu z nazwą).
· precyzowanie znaczenia pojedynczych słów i włączanie ich do czynnego słownika dziecka,
· rozwiązywanie i układanie zagadek, krzyżówek, rebusów.
Usprawnianie i korektura w sferze percepcji wzrokowej
Rozwijanie zdolności do integralno-analitycznego spostrzegania kształtów (stałość spostrzegania).
· porządkowanie przedmiotów ze względu na ich wielkość,
· sortowanie elementów z uwzględnieniem kształtu, barwy, wielkości itp.,
· identyfikowanie wskazanych elementów,
· wskazywanie przedmiotów należących do tej samej kategorii,
· uzupełnianie kształtów o brakujące elementy,
· wskazywanie podobieństw i różnic.
Doskonalenie poprawne-go spostrzegania przedmiotu poprzez ujmowanie go w relacji do tła (spostrzeganie figury i tła).
· wyszukiwanie konkretnego kształtu spośród innych,
· wyodrębnianie kształtu wśród przecinających się linii lub nakładających się figur,
· wskazywanie konkretnych figur, ukrytych w rysunku,
· ćwiczenia Irvinga Werksmana.
Kształtowanie zdolności do spostrzegania i nazywania relacji przestrzennych, zachodzących pomiędzy przedmiotem a obserwatorem (położenie przedmiotów w przestrzeni).
· ćwiczenia orientacyjne w schemacie własnego ciała,
· naśladowanie ułożenia ciała wg wzoru (model lub rysunek)
· nazywanie umiejscowienia przedmiotu oraz zmian w jego położeniu w odniesieniu do osi ciała obserwatora,
· różnicowanie prawej i lewej strony,
· odbicia lustrzane – wyznaczanie osi symetrii oraz rysowanie, układanie z zachowaniem zasad symetrii,
· określanie zmian w położeniu szczegółu.
Kształtowanie zdolności spostrzegania i nazywania relacji przestrzennych pomiędzy obiektami (rozumienie stosunków przestrzennych).
· składanie figur, pociętych obrazków, puzzli,
· składanki papierowe, origami,
· dyktanda graficzne,
· orientacja w schemacie ciała innych osób,
· określanie i nazywanie wzajemnych relacji między przedmiotami w przestrzeni i na kartce papieru.
Doskonalenie umiejętności sterowania i kontrolowania wzrokiem precyzyjnych ruchów (koordynacja wzrokowo-ruchowa).
· kolorowanie, kropkowanie, kreskowanie,
· łączenie punktów,
· cięcie po linii prostej, krzywej, łuku,
· manipulowanie,
· konstruowanie,
· zabawy lokomocyjne.
Usprawnianie i korektura w sferze kinestetyczno-ruchowej
Usprawnianie czynności manualnych (motoryka mała).
· ćwiczenia rytmu, czyli cykliczności napięć i rozluźnień mięśni zaangażowanych w czynności ruchowe,
· ćwiczenia płynności, czyli stopniowego przechodzenia między napięciami, uwzględniającymi napięcia i rozluźnienia,
· ćwiczenia precyzji ruchów,
· ćwiczenia koordynacji obu rąk oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej.
Formy ćwiczeń: rozmaite czynności wykonywane palcami dłoni, np. rozcinanie, rozdzieranie, przewlekanie, nawlekanie, zwijanie, przekłuwanie, łączenie, przesuwanie, toczenie, rzucanie, obracanie, ugniatanie.
Usprawnianie funkcji grafomotorycznych.
· tworzenie trwałych skojarzeń między doznaniami kinestetycznymi a graficznymi śladami własnego ruchu,
· stopniowe, świadome kontrolowanie własnych ruchów,
· ćwiczenia płynnych, rytmicznych, postępujących i ciągłych ruchów pisarskich.
Fazy i formy ćwiczeń:
· kreślenie swobodnych ruchów w powietrzu, kredą na tablicy, pędzlem i farbą, węglem rysunkowym, palcem lub patykiem w tworzywie sypkim,
· wykonywanie czynności grafomotorycznych w obrębie wyznaczonych konturów, linii ograniczających pewną powierzchnię, po wyznaczonym śladzie ( np. system ćwiczeń Hany Tymihovej),
· odręczne kreślenie figur i elementów literopodobnych, mających różne kształty, proporcje i położenie przestrzenne,
· modelowanie płynności, rytmiczności, dokładności i plastyczności ruchów przez kreślenie bez odrywania ręki zróżnicowanych, wieloelementowych znaków graficznych.
Postępowanie psychodydaktyczne
Wspomaganie naturalnego rozwoju rozumowania .operacyjnego
2. Kształtowanie pojęć i umiejętności matematycznych
1. Gry, zabawy i zadania wymuszające posługiwanie się myśleniem operacyjnym w następujących zakresach:
· Całość - część; wyodrębnianie części z całości, tworzenie całości z części. Tworzenie konstrukcji przestrzennych płaskich,
· Klasyfikacja; różnicowanie i porządkowanie przedmiotów najpierw tak, aby tworzyły łańcuchy, potem kolekcje, na koniec grupowanie przedmiotów wg przyjętych kryteriów i łączenie podzbiorów tak, aby zawierały się w określonym zbiorze. Próby przeprowadzenia klasyfikacji bardziej złożonych.
· Porządkowanie elementów w zbiorze i tworzenie konsekwentnych serii wg coraz trudniejszych kryteriów.Analizowanie relacji pomiędzy tak uporządkowanymi elementami.
2. Wnioskowanie o odwracalności obserwowanych zmian:
a. W układzie elementów w porównywanych zbiorach; badanie liczebności zbiorów przed i po zmianie (ustalanie równoliczności),
b. W ilości tworzywa; przekształcanie i badanie efektu przeformowania, a potem przywracanie pierwotnego kształtu,
c. W długości przekształcanych przedmiotów; analiza długości, zmiana kształtu, powrót do stanu wyjściowego i ponowne badaniedługości,
...
asiagolebiewska