AP11.TXT

11,01 Potem dano mi trzcine podobna do mierniczego preta, i powiedziano: Wstan i zmierz Swiatynie Boza i oltarz, i tych, co wielbia w niej Boga.
11,02 Dziedziniec zewnetrzny Swiatyni pomin zupelnie i nie mierz go, bo zostal dany poganom, i beda deptac Miasto Swiete czterdziesci dwa miesiace.
11,03 Dwom moim Swiadkom dam wladze, a beda prorokowac obleczeni w wory, przez tysiac dwiescie szescdziesiat dni.
11,04 Oni sa dwoma drzewami oliwnymi i dwoma swiecznikami, co stoja przed Panem ziemi.
11,05 A jesli kto chce ich skrzywdzic, ogien wychodzi z ich ust i pozera ich wrogow. Jesliby zechcial ktokolwiek ich skrzywdzic, w ten sposob musi byc zabity.
11,06 Maja oni wladze zamknac niebo, by deszcz nie zraszal dni ich prorokowania, i maja wladze nad wodami, by w krew je przemienic, i wszelka plaga uderzyc ziemie, ilekroc zechca.
11,07 A gdy dopelnia swojego swiadectwa, Bestia, ktora wychodzi z Czelusci, wyda im wojne, zwyciezy ich i zabije.
11,08 A zwloki ich /lezec/ beda na placu wielkiego miasta, ktore duchowo zwie sie: Sodoma i Egipt, gdzie takze ukrzyzowano ich Pana.
11,09 I [wielu] sposrod ludow, szczepow, jezykow i narodow przez trzy i pol dnia ogladaja ich zwloki, a zwlok ich nie zezwalaja zlozyc do grobu.
11,10 Wobec nich mieszkancy ziemi ciesza sie i raduja; i dary sobie nawzajem beda przesylali, bo ci dwaj prorocy mieszkancom ziemi zadali katuszy.
11,11 A po trzech i pol dniach duch zycia z Boga w nich wstapil i staneli na nogi. A wielki strach padl na tych, co ich ogladali.
11,12 Poslyszeli oni donosny glos z nieba do nich mowiacy: Wstapcie tutaj! I w obloku wstapili do nieba, a ich wrogowie ich zobaczyli.
11,13 W owej godzinie nastapilo wielkie trzesienie ziemi i runela dziesiata czesc miasta, i skutkiem trzesienia ziemi zginelo siedem tysiecy osob. A pozostali ulegli przerazeniu i oddali chwale Bogu nieba.
11,14 Minelo drugie "biada", a oto trzecie "biada" niebawem nadchodzi.
11,15 I siodmy aniol zatrabil. A w niebie powstaly donosne glosy mowiace: Nastalo nad swiatem krolowanie Pana naszego i Jego Pomazanca i bedzie krolowac na wieki wiekow!
11,16 A dwudziestu czterech Starcow, zasiadajacych na tronach swych przed tronem Boga, padlo na oblicza i poklon Bogu oddalo,
11,17 mowiac: Dzieki czynimy Tobie, Panie, Boze wszechmogacy, Ktory jestes i Ktory byles, zes objal wielka Twa wladze i zaczal krolowac.
11,18 I rozgniewaly sie narody, a nadszedl Twoj gniew i pora na umarlych, aby zostali osadzeni, i aby dac zaplate slugom Twym prorokom i swietym, i tym, co sie boja Twojego imienia, malym i wielkim, i aby zniszczyc tych, ktorzy niszcza ziemie.
11,19 Potem Swiatynia Boga w niebie sie otwarla, i Arka Jego Przymierza ukazala sie w Jego Swiatyni, a nastapily blyskawice, glosy, gromy, trzesienie ziemi i wielki grad.