KATECHEZA LO.T.Życie ludzkie darem Boga..doc

(39 KB) Pobierz
KATECHEZA LO

KATECHEZA LO.T.

 

Temat: ŻYCIE LUDZKIE DAREM BOGA.

 

              Cele:

·         Budzenie przekonania, że życie i zdrowie stanowią podstawowe dobro człowieka.

·         Uświadomienie, że są one darem Boga – Stwórcy, Bóg – właścicielem życia, człowiek – zarządcą.

 

1.     Wprowadzenie

 

Wyobraźcie sobie, że jako grupa jesteście właścicielem kilku samochodów bardzo dobrej klasy. Chcecie zatrudnić kierowcę (zarządcę), którego zadaniem będzie obsługiwanie jednego z aut. Zanim jednak to uczynicie, spisujecie umowę o pracę, w której określacie obowiązki i prawa zarządzającego, a także to wszystko, czego nie będzie mu wolno z autem uczynić. Ułóżcie treść tej umowy (z punktu widzenia właściciela).

 

UMOWA

 

Zawarta dnia … między … … jako właścicielem auta marki … a … … jako zarządzającym autem.

 

Zarządzający autem przyjmuje na siebie od dnia podjęcia zadań następujące obowiązki:

 

1.            

2.            

3.            

4.            

5.            

 

W czasie trwania stosunku pracy zarządzający ma prawo do:

 

1.       

2.       

3.       

4.       

5.       

 

Natomiast nie wolno mu:

 

1.            

2.            

3.            

4.            

5.            

 

Zarządca auta powinien zgłosić się do właściciela w celu przygotowania się do objęcia obowiązków pracowniczych. Umowa ta wygasa, jeśli zarządca auta

 

Podpis właściciela                                                                               Podpis zarządzającego

Zmieniamy dziedzinę rozważań z motoryzacji na temat relacji między Bogiem a człowiekiem.

 

2.     Rozwinięcie

 

W oparciu o fragmenty tekstów Pisma Świętego, KKK oraz wypowiedzi Ojca Świętego Jana Pawła II odkrywamy związek pomiędzy Bogiem a człowiekiem i jego życiem.

 

Odczytujemy fragment wypowiedzi Jana Pawła II

 

„Gdzie jest życie, tam jest Bóg – Stworzyciel, tam jest odcisk Jego palców i tam jest pieczęć Jego miłości. Każde ludzkie jestestwo, od chwili poczęcia pod sercem matki, nosi na sobie odcisk ręki Boga, który czyni zeń istotę zdolną do odpowiedzialnego otwarcia się na Boga i braci”.

 

„Nadszedł moment, w którym my – uczniowie Chrystusa, zarówno nauczyciele jak i słuchacze, musimy pamiętać i nie tylko pamiętać, że życie człowieka jest święte. Co znaczy święte? Znaczy to, że pozbawione jest mocy człowieka, ale chronione przez wyższą potęgę, która nie pochodzi od człowieka i jest bronione przez prawo Boże”.

 

              Odczytujemy fragmenty z Katechizmu Kościoła Katolickiego

 

„Każdy jest odpowiedzialny przed Bogiem za swoje życie, które od Niego otrzymał. Bóg pozostaje najwyższym Panem życia. Jesteśmy zobowiązani przyjąć je z wdzięcznością i chronić je ze względu na Jego cześć i dla zbawienia naszych dusz. Jesteśmy zarządcami, a nie właścicielami życia, które Bóg nam powierzył. Nie rozporządzamy nim” (KKK 2280).

 

„Życie ludzkie jest święte, ponieważ od samego początku domaga się stwórczego działania Boga i pozostaje na zawsze w specjalnym odniesieniu do Stwórcy jedynego swego celu. Sam Bóg jest Panem życia, od jego początku, aż do końca. Nikt w żadnej sytuacji, nie może rościć sobie prawa do bezpośredniego niszczenia niewinnej istoty ludzkiej” (KKK 2558).

 

Życie i zdrowie fizyczne są cennymi dobrami powierzonymi nam przez Boga. Mamy się o nie rozsądnie troszczyć, uwzględniając potrzeby drugiego człowieka i dobra wspólnego” (KKK2288).

 

„Każde życie ludzkie od chwili poczęcia aż do śmierci jest święte, ponieważ osoba ludzka była chciana dla niej samej na obraz i podobieństwo Boga żywego i świętego” (KKK 2319).

 

              Odczytujemy fragmenty Pisma Świętego

 

Wtedy to Jahwe Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą” (Rdz 2,7).

 

„Ty bowiem utworzyłeś moje nerki, Ty utkałeś mnie w łonie mej matki.

  Dziękuję Ci, że mnie stworzyłeś tak cudownie, godne podziwu są Twoje dzieła”

(Ps 139,13-14).

 

„Patrzcie teraz, że Ja jestem, i nie ma ze Mną żadnego boga. Ja zabijam i Ja sam ożywiam, Ja ranię i Ja sam uzdrawiam, że nikt x mojej ręki nie uwalnia” (Pwt 32,39).

 

Bóg, który stworzył świat i wszystko na nim, On, który jest Panem nieba i ziemi, sam daje wszystkim życie i oddech, i wszystko” (Dz 17,25).

 

              Podsumowujemy

 

Każde życie ludzkie od chwili poczęcia aż do śmierci jest święte. Wierzyć, że Bóg jest jedynym dawcą i Panem życia, od którego wszystko otrzymuje życie i dla którego wszystko żyje – to tyle samo, co zaakceptować życie własne i drugiego człowieka jako dar Boży i najwyższe dobro.

 

3.     Zakończenie

 

Układamy umowę pomiędzy Bogiem – dawcą i właścicielem życia, a człowiekiem – zarządcą życia.

 

Właściwego stosunku do życia jako najwyższego dobra i daru Boga uczy V przykazanie Dekalogu.

 

              Zapis do zeszytu

Być człowiekiem, to wielki skarb. Nie zabijaj ani nie prowokuj śmierci od chwili poczęcia aż do naturalnej śmierci. Pamiętajmy, że tylko Bóg jest Panem życia i śmierci.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin