I AMUNICJI ORAZ INNYCH ŚRODKÓW BĘDĄCYCH NA WYPOSAŻENIU WART.
CEL: -Utrwalać wiedze, rozwijać umiejętności w zakresie budowy i obsługi uzbrojenia i sprzętu wojskowego;
METODA: Wykład
CZAS: 45
MIEJSCE: Świetlica
LITERATURA:
· Instrukcja -9 mm pistolet wz. 1983, opis i użytkowanie, sposoby i zasady strzelania
· Instrukcja -9 mm pistolet maszynowy wz. 1963, opis i użytkowanie, sposoby i zasady strzelania
· Instrukcja -7,62 mm karabinek kbk AKM i jego odmiany, opis i użytkowanie, sposoby strzelania
· Instrukcja -7,62 mm karabiny maszynowe PK, PKM, PKMN z podstawami, opis i użytkowanie, sposoby i zasady strzelania
ZAGADNIENIA :
1. Budowa i eksploatacja kbk AKMS i PM 84P.
2. Budowa i zasada działania paralizatora wysokonapięciowego.
3. Budowa, przeznaczenie i oznakowanie amunicji.
- przed zajęciami zebrać potrzebne materiały, które ułatwią zrozumienie pojęć wykładanego tematu;
- w czasie zajęć wykorzystywać pomoce naukowe;
- w czasie omawiania częściowego rozkładania i składania karabinka kbk AKMS wykorzystać praktycznie jedną sztukę tej broni;
- do pomocy przy omawianiu kolejnych zagadnień wykorzystuję instruktorów;
- zwracać uwagę żołnierzom , aby wykonywali notatki.
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Przyjęcie meldunku.
2. Sprawdzenie obecności.
3. Podanie tematu i celu zajęć.
kbk AKMS:
Główne elementy karabinka to:
- lufa
- komora zamkowa z przełącznikiem rodzaju ognia i pokrywą;
- łoże;
- rura gazowa z nakładką;
- komora gazowa;
- suwadło z tłokiem gazowym;
- zamek;
- urządzenie powrotne;
- mechanizm spustowy;
- kolba;
- rękojeść;
- wycior;
PM 84P:
9 mm pistolet maszynowy składa się z następujących podstawowych części i zespołów:
- lufy;
- chwytu z kolbą wysuwaną;
- zamka z osłoną;
- sprężyny powrotnej z żerdziami;
- magazynka.
Chwyt służy do połączenia wszystkich zespołów i części pistoletu; składa się z:
- szkieletu;
- urządzenia spustowego;
- zaczepu zamka;
- uchwytu przedniego;
- kolby z uchwytem i zatrzaskiem;
- kabłąka;
- zatrzasku magazynka ze sprężyną i osią;
- bezpiecznika;
- dźwigni opóźniacza;
- zatrzasku zamka;
- dźwigni bezpiecznika;
- dźwigni rodzaju ognia;
Kolejność rozkładania broni do obsługi bieżącej:
- rozłożyć kolbę;
- odłączyć magazynek;
- sprawdzić czy w komorze nabojowej nie ma naboju;
- odłączyć wycior;
- odłączyć pokrywę komory zamkowej;
- odłączyć mechanizm powrotny;
- odłączyć suwadło z zamkiem;
- odłączyć rurę gazową z nakładką;
Zwykle przeprowadza się czyszczenie po częściowym rozłożeniu broni. Jeżeli broń przebywała dłuższy czas na deszczu , mrozie, lub śniegu, przeprowadza się czyszczenie pełne po całkowitym rozłożeniu mechanizmów. W przypadku gdy broń jest nie używana, czyszczenie przeprowadza się raz na tydzień. W pododdziałach czyszczenie i konserwację broni dokonuje się pod bezpośrednim nadzorem d-cy dr , który obowiązany jest:
· określić stopień niezbędnego rozłożenia;
· sprawdzić stan przyrządów i jakość materiałów;
· sprawdzić prawidłowość czyszczenia, po czym zezwolić na konserwację i złożenie broni, następnie sprawdzić jakość smarowania i prawidłowość złożenia.;
Czyszczenie broni w warunkach garnizonowych dokonywać w specjalnie wydzielonych miejscach, w war. polowych na podściółkach, deskach itp. uprzednio oczyszczonych z brudu i pyłu.
Sprzęt do czyszczenia i konserwacji uzbrojenia:
- WD – 40;
- olej do czyszczenia i konserwacji uzbrojenia (ANTYKOL – N);
- pakuły i czyściwo;
- nafta;
Elektroszoker:
Broń elektryczna występuje w postaci pałek elektrycznych, pistoletów czy też urządzeń przypominających swym wyglądem latarki. Źródłem energii w broni elektrycznej są zazwyczaj 9V baterie niklowo-kadroowe a moc broni wynosi najczęściej 50.000V przy 20mA. Prąd rażący człowieka powoduje bolesne i męczące skurcze mięśni i nie jest śmiercionośny przy założeniu, że urządzenie będzie stosowane przeciwko przeciętnej, zdrowej osobie dorosłej. Należy przewidywać, że stosowanie tej broni w celach obronnych może wywołać ciężkie uszkodzenie ciała czy nawet śmierć napastnika
Amunicja to zbiór bojowych środków technicznych w których elementach i mechanizmach zastosowano części i zespoły z materiałami wybuchowymi w różnej postaci.
W zależności od rodzaju i sposobu prowadzenia walki w grupie amunicji można wyróżnić:
- amunicję burzącą;
- amunicję odłamkową;
- amunicję odłamkowo-burzącą;
- amunicję przeciwpancerną;
- amunicję zapalającą;
- amunicję smugową;
- amunicję przeciwpancerno-zapalającą;
- amunicję przeciwpancerno-zapalająco-smugową;
- amunicję oświetlającą;
- amunicję specjalnego przeznaczenia np. US (o zmniejszonej prędkości początkowej do strzelania nabojami w. 43 z tłumikiem dźwięku PBS1).
Budowa naboju:
- pocisk;
- łuska;
- ładunek miotający;
- spłonka.
Pocisk składa się z:
płaszcza, rdzenia, koszulki odłamkowej.
Łuska składa się z:
dna, tułowia, kryzy, stożka przejściowego, szyjki łuski, otworu ogniowego.
Spłonka składa się z:
miseczki, masy zapłonowej, folii, kowadełka.
Rodzaje nabojów (zonaczenia):
1. naboje 7,62 mm:
- z pociskiem zwykłym PS - bez koloru;
- z pociskiem smugowym T-45 - czubek zielony;
- z pociskiem zapalającym Z - czubek czerwony;
- z pociskiem ppanc. - zapalającym BZ - czubek czarno-czerwony;
- z pociskiem o zmniejszonej prędkości US - czubek czarno-zielony;
- ślepy - bez pocisku;
- nabój szkolny - zgnieciona łuska;
- nabój treningowy - pocisk z białego tworzywa.
2. naboje karabinowe 7,62 (kb)
- z pociskiem lekkim L - bez koloru;
- z pociskiem ciężkim C - czubek żółty;
- z pociskiem z rdzeniem stalowym ŁPS - czubek srebrny;
- z pociskiem ppanc.-zapalającym B-32 - czubek czarno-czerwony;
- z pociskiem smugowym T-46 - czubek zielony;
- z pociskiem ppanc-zapalająco-smugowym BZT - czubek fioletowo-czerwony;
- z pociskiem wskaźnikowo-zapalającym PZ - czubek fioletowo-czerwony;
...
ToshiTanaka