orzeczenia.rtf

Data orzeczenia

2009-02-16

Data wpływu

2008-03-25

Sąd

Naczelny Sąd Administracyjny

Sędziowie

Izabella Kulig -Maciszewska /przewodniczący/

Jolanta Rudnicka /sprawozdawca/

Marek Stojanowski

Symbol z opisem

6072 Scalenie oraz podział nieruchomości

Hasła tematyczne

Administracyjne postępowanie

Nieruchomości

Sygn. powiązane

II SA/Wr 411/07

Skarżony organ

Samorządowe Kolegium Odwoławcze

Treść wyniku

Oddalono skargę kasacyjną

Powołane przepisy

Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270; art.184;  Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Dz.U. 2000 nr 98 poz 1071; art.57 § 1 i 4,art.141 § 2; Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego - tekst jednolity

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska Sędziowie NSA Marek Stojanowski del.WSA Jolanta Rudnicka (spr.) Protokolant Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2009r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 listopada 2007 r. sygn. akt II SA/Wr 411/07 w sprawie ze skargi M. T. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia [...] marca 2007 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie pozytywnie opiniujące podział nieruchomości oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Sygn. i osk 388/08

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 6 listopada 2007 r., sygn. akt II SA/Wr, 411/07 oddalił skargę M. T. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia [...] marca 2007 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie pozytywnie opiniujące podział nieruchomości.

Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym sprawy:

Postanowieniem z dnia [...] marca 2007 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Wrocławiu, na podstawie art. 134 k.p.a. w związku z art. 144 k.p.a. stwierdziło uchybienie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Prezydenta Wrocławia z dnia [...] grudnia 2006 r. pozytywnie opiniujące projekt podziału nieruchomości.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że zgodnie z art. 141 § 2 k.p.a. zażalenie wnosi się w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia stronie. W rozpoznawanej sprawie postanowienie Prezydenta Wrocławia z dnia [...] grudnia 2006 r. doręczono skarżącemu M. T. w dniu 30 grudnia 2006r. w sobotę , zaś zażalenie zostało nadane w placówce pocztowej w dniu 8 stycznia 2007r. Według reguły obliczania terminów z art. 57 § 1 k.p.a. termin do złożenia zażalenia upłynął w dniu 6 stycznia 2007r., w sobotę, nie będącą dniem ustawowo wolnym od pracy w rozumieniu art. 57 § 4 k.p.a. Stanowi o tym ustawa z dnia 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy (Dz. U. Nr 4, poz. 51 ze zm.). Skoro skarżący nie wniósł o przywrócenie terminu i uchybił terminowi ustawowemu (prekluzyjnemu), to organ stwierdził uchybienie terminu zgodnie z art. 134 k.p.a.

W skardze do sądu administracyjnego skarżący zarzucił naruszenie art. 141§ 2 k.p.a. w zw. z art. 57§ 1 i § 4 k.p.a. oraz wniósł o uchylenie powyższego postanowienia. W uzasadnieniu skarżący postulował wykładnię funkcjonalną art. 57 § 4 k.p.a., zmierzającą do realizacji konstytucyjnej zasady instancyjnej kontroli orzeczeń, znajdującej ustawowy wyraz w art. 15 k.p.a., przez uznanie również wolnej soboty za dzień ustawowo wolny od pracy. Argumentację poparł tezami prawnymi orzecznictwa sądowego oraz powołał art. 161 § 4 Ordynacji podatkowej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalając skargę podzielił stanowisko organu odwoławczego, że skarżący uchybił terminowi do dokonania czynności procesowej - wniesienia zażalenia. Sąd I instancji wskazał, że ustawodawca wyraźnie rozróżnia pojęcia dni ustawowo wolnych od pracy oraz soboty (będące ostatnimi dniami terminu do dokonania czynności procesowej). Po ścisłym oddzieleniu tych pojęć ustawodawca wprowadza zróżnicowanie w sytuacji procesowej stron w poszczególnych procedurach, czy to zrównując soboty z dniami wolnymi od pracy, czy to potwierdzając zaliczenie soboty do dni nie będących dniami wolnymi od pracy. Sąd zwrócił też uwagę, że ustawodawca znając pewne rozbieżności w praktyce sądowej odnośnie zaliczania sobót do dni mogących wywołać przedłużenie terminu ustawowego postanowił zastrzec dla siebie możność takiego zaliczenia. Wykładnia wyręczająca w tym zadaniu ustawodawcę, byłaby prawotwórcza w niedozwolonym stopniu. Sąd I instancji pokreślił, że poglądy prawne występujące sporadycznie w orzecznictwie sądowoadministracyjnym w takim zakresie są odosobnione. Sąd ponadto wskazał, że przy wykładni art.115 k.c. w związku z art. 165§1 k.p.c., nigdy nie wypowiedziano poglądu, że sobota powinna być pod względem skutków procesowych zrównana z dniami ustawowo wolnymi od pracy, zaś w sądownictwie powszechnym obowiązuje odmienna zasada prawna (uchwała 7 SN III CZP 8/03 z 25.04.2003r. OSNC 2004/1/1).

Sąd I instancji powołał orzeczenia, w których pr...