Bogowie Edenu cz.2.pdf

(1153 KB) Pobierz
196176511 UNPDF
106
PROROCY ZAGŁADY
mesjasza. Jego wysiłki spełzły jednak na n czvm i
8 ° 7 3 a P oka,i Pty«nego
drewn.ar.ego krzyża. Do historii przeszedł ooi Z
•tóeje są bardzo ważne.
P^zedł pod im.eniem Jezusa Chrystusa Jego
1 2
DUSZPASTERSTWO JEZUSA
Y^NJ ? ajpowszechniej" znane dzieje życia Jezusa pochodzą z Nowego Testamentu.
<L5 \J Nowy Testament podobnie jak Stary przedstawia w wielu miejscach mocno
zmienioną wersją oryginalnych przekazów, które są jego podstawą. Co gorsze, Biblia
/.iwiera prawdopodobnie niespełna 5 procent oryginalnych nauk Jezusa i jego
pierwszych uczniów.
Wielu zmian i skreśleń dokonały w Nowym Testamencie specjalne rady kościelne.
Proces ten został zapoczątkowany w roku 325, w czasie Pierwszego Synodu w Nicei
I był kontynuowany do końca XII wieku. Na przykład Drugi Synod (rada kościoła),
który odbył się w Konstantynopolu w roku 553, usunął z Biblii wzmianki dotyczące
„reinkarnacji", która była doniosłą koncepcją w naukach Jezusa i jego pierwszych
III trtiów. W XII wieku Sobór Laterański dodał do Bilii nigdy nie głoszony przez Jezusa
dogmat o „Świętej Trójcy". Kościół chrześcijański nie ograniczył się do zmiany kilku
Idei posunął się nawet do odrzucenia całych ksiąg. Zniszczył wiele dokumentów
i upisów, które stary w sprzeczności z radykalnymi zmianami doktryny chrześcijańs­
ki. | wprowadzonymi przez sobory. Na szczęście część oryginalnych tekstów przeżyła
I M i x es tych zmian i wciąż stanowi wartościowe świadectwo o życiu Jezusa.
Wiele odrzuconych przez sobory tekstów trafiło do księgi znanej pod nazwą
^pokryta" („ukryte zapisy")'. Apokryfa zawiera zapisy, których pochodzenie bądź
i ikość kościół poddał w wątpliwość. Niektóre z nich odrzucono słusznie, inne jednak
pominięto tylko dlatego, że ich treść nie zgadzała się w wielu punktach z oficjalną,
i pii Iriną wersją życia Jezusa. Oto szczegóły, które po dokładnym zbadaniu przed-
II iwlują nieco inne spojrzenie na życie Jezusa od zawartego w autoryzowanej przez
ko ilól wersji Biblii.
1 Nir mylić i „apokalipsą", która jest „objawieniem".
107
pr ^ bit o 8° *>
196176511.001.png
38
BOGOWIE EDEMU
BOGOWIE EDEMU
39
Starożytne wyobrażenie mezopotamczy-
ków jednego z ich pozaziemskich „bogów"
żeńskiego rodzaju. .Bogowie" ci byli bar­
dzo podobni do ludzi obu płci. Osłona
oczu, obcisłe ubranie oraz urządzenia
umieszczone na tułowiu przypominają do
złudzenia współczesne gogle i kombine­
zon lotniczy oraz inne współczesne gadże­
ty-
Jakiego rodzaju stworzeniami są owi .Nadzorcy"?
Z zapisków historycznych oraz wyników współczesnych badań wynika, ze są to
stworzenia humanoidalne. rasowo zróżnicowane i co najważniejsze, bardzo zbliżone
pod względem zachowania do ludzi. Na przykład niektóre ze współczesnych NOLi
zachowują się bardzo swawolnie nalatując na samoloty, jak gdyby z zamiarem
zderzenia się z nimi. po czym w ostatniej chwili, gdy wydaje się, że zderzenie jest
nieuniknione, nagle umykają w bok - przecież to nic innego jak powietrzna odmiana
zabawy w .kurczaka"'. Tego rodzaju .ataki" ze strony UFO nie dające się wytłumaczyć
niczym innym jak złośliwością przeżyło wielu ludzi. Pozaziemscy .bogowie" opisywa
ni przez starożytnych kronikarzy byli skłonni do zabaw, miłości, nienawiści, gniewu,
uczciwości i deprawacji. Zarówno zapiski starożytnych, jak i relacje współczesnych
ludzi wskazują, że osobowości Nadzorców cechuje cała gama możliwych odmian, od
świętych do grzeszników, od najbardziej zdegenerowanych despotów do humanistów
wielkiego serca. To smutne, ze brutalność i despotyzm odgrywają ogromną rolę w ich
kontaktach z Ziemią. Postaram się udokumentować to przypuszczenie.
Cywilizacje starożytnej Mezopotamii odnotowały bardzo dużo historycznych
wydarzeń na glinianych tabliczkach. Niestety ocalała jedynie niewielka ich czcić, lecz
na szczęście nawet na tych nielicznych, które zachowały się do naszych czasów,
znajdujemy godne uwagi fakty dotyczące „bogów"-Nadzorców oraz ich stosunku do
gatunku Homo sapiens.
Zgodnie z inskrypcjami wyrytymi na mezopotamskich tabliczkach były to czasy,
kiedy nie było jeszcze ludzi. Ziemię zasiedlali członkowie cywilizacji Nadzorców
Jednak ich życie na niej nie było przyjemne. Prowadzona przez nich eksploatacja
naturalnych bogactw Ziemi kosztowała ich wiele wysiłku. Jedna z tabliczek mówi:
(Reprodukcja pochodzi z książki Zecharii
Sitchina Dwunasta Planeta)
utworzyć nowy termin. Słowo .bóg" zawiera w sobie zbyt wiele wcale nie zasłużonej
nabożnej czci. Zarówno historyczne, jak i współcześnie odkryte dowody wskazują na
to. że owi .bogowie" byli w swoim zachowaniu dokładnie tak samo .ludzcy", jak
każdy z nas.
Termin .starożytni astronauci" zaszufladkowuje ich do prehistorycznych czasów,
podczas gdy wydaje się. że są oni cały czas obecni, aż do dnia dzisiejszego. Z kolei
określenie .pozaziemscy" jest zbyt szerokie.
Nie mogę nadać .bogom" imienia od gwiazdy, z której przybyli, jako że nie mam
zamiaru zastanawiać się nad miejscem ich pochodzenia. Co więcej, jest bardzo
prawdopodobne, ze domniemani właściciele Ziemi zmieniali się w ciągu tysięcy lat,
podobnie jak to się dzieje w przypadku korporacji, które mogą przechodzić z rąk do
rąk bez wiedzy opinii publicznej zazwyczaj nieświadomej tych zmian.
Zatem nie pozostaje mi nic innego jak utworzyć nowy termin w oparciu
o zależności istniejące miedzy owymi .bogami" i naszą rasą. Z braku lepszego
określenia to pozaziemskie społeczeństwo (lub sukcesję kolejnych społeczeństw),
które od czasów prehistorycznych było właścicielem i miało nadzór nad Ziemią, będę
nazywał .społeczeństwem nadzorczym", przy czym dla uproszczenia będę używał
nazwy ..Nadzorcy".
Gdy bogowie tak jak ludzie
Pracowali ciężko i cierpieli od trudu
A trud bogów był wielki
Praca była ciężka i zmartwień było moc 4
Tabliczki opisują ich życie jako nieustanną harówkę, gdyż musieli oni wznosić
budynki, kopać kanały i prowadzić prace górnicze. „Bogowie" wcale nie byli s/izęśliwi
ze swojego losu. Łatwo ulegali podszeptom wiecznie niezadowolonych, dochodziło
także wśród nich do skrytobójstw i wybuchów buntów przeciwko przywódcom.
Istniała potrzeba rozwiązania tych problemów. Uznano, że najlepszym wyjściem
będzie stworzenie nowej istoty potrafiącej wyręczyć Nadzorców z wszystkich prac
które zostały wydane przez wydawnictwo Avon BcTks
- ***>.
3 „Kurczak" to popularna w swoim czasie wśród amerykańskiej młodzieży gra polegająca na
najeżdżaniu na siebie dwoma rozpędzonymi samochodami. Ten. kto pierwszy skręcał w bok
w celu uniknięcia zderzenia, był traktowany jako tchórz i nazywany kurczakiem - Przyp
tłumacza.
4 WG. Lambert. AR. Miliard, Atra-Hasis, Ihe Babylonian Stoiy of rhe flood. with the Sumerian
flood Story by AA. Civil (Babilońska historia potopu oraz sumeryjska historia potopu Hlfitftif M.
Civila), Oxford at the Clarendon Press, 1%*), str. 43.
196176511.002.png
40
BOGOWIE EDEMU
BOGOWIE EDEMU
41
fizycznych, jakie wykonywali oni dotychczas na Ziemi. Kierując się tą ideą „bogo-
wie"-Nadzorcy stworzyli gatunek Homo sapiens, czyli człowieka.
Tabliczki z Mezopotamii opowiadają historię stworzenia, według której jeden
z .bogów" zostaje zabity, po czym jego krew i ciało zostaje zmieszane z gliną. Z tej
mieszaniny stworzony zostaje następnie człowiek. Nowa ziemska istota jest bardzo
podobna wyglądem do swoich twórców - Nadzorców.
W swojej książce Dwunasta planeta Zecharia Sitchin analizuje wyczerpująco
sumeryjską historię stworzenia. Sądzi, że opowieść o zmieszaniu boskiego ciała z gliną
mogła odnosić się do inżynierii genetycznej. Sitchin stara się umocnić swój za­
dziwiający wniosek, wskazując na te z sumeryjskich tabliczek, które stwierdzają, że
pierwsze ludzkie istoty były hodowane w kobiecych łonach „bogów"-Nadzorców.
Według tabliczek Nadzorcy mieli męskie i żeńskie ciała, które rozmnażały się poprzez
stosunki płciowe. Potwierdzeniem tego jest informacja znajdująca się na mezopotam-
skich tabliczkach mówiąca, że Mezopotamczycy dostarczali rządzącym „bogom"-Nad-
zorcom ludzkich prostytutek. Sitchin uważa, że „glina" była specjalną substancją,
którą można było umieścić w łonie Nadzorczyń. Zawierała ona wytworzone przez
genetyków komórki nowego niewolniczego stworzenia - Homo sapiens. Ludzie mogli
być rozmnażani ten sposób ze względu na swoje fizyczne podobieństwo do Nadzor­
ców. Co ciekawe, nasi współcześni naukowcy w podobny sposób wyhodowali na
przykład zebrę w łonie klaczy.
poramczycy z całą pewnością nie znali teorii ewolucji Darwina! Co ciekawe, istnieją
pewne zdumiewające antropologiczne dowody potwierdzające sumeryjską wersję
naszej genezy.
Współczesne analizy wieku skamielin dowodzą, że Homo sapiens występował jako
ukształtowany gatunek już między 300.000 a 700.000 lat przed naszą erą. Z upływem
czasu wyłania się szereg podgatunków Homo sapiens, w rym podgatunek, do którego
należą wszyscy współcześni ludzi, czyli Homo sapiens sapiens. Homo sapiens sapiens
pojawia się około 30.000 lat temu; niektórzy twierdzą jednak, że nastąpiło to później
- między 10.000 a 20.000 lat temu. Nasuwa się tu istotne pytanie: Czy Sumerowie
mówią w swojej wersji stworzenia człowieka o Homo sapiens czy też o Homo sapiens
sapiens? Wydaje się. że nie da się jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Istnieje
wiele znakomitych argumentów przemawiających na korzyść tezy mówiącej, że
Sumerowie mieli na myśli Homo sapiens. Osobiście skłaniam się jednak ku po­
glądowi, że prawdopodobnie chodziło im jednak o współczesnego Homo sapiens
sapiens z trzech powodów
1. Najstarsze ocalałe historie stworzenia zostały spisane między 4.000 a 5.000 lat
przed naszą erą. Bardziej prawdopodobne jest, że prawdziwy zapis stworzenia rodzaju
ludzkiego mógł przetrwać od 5.000 do 25.000 lat niż 295.000 lat, a nawet więcej.
2. Jeśli sumeryjską historia stworzenia dotyczy Homo sapiens sapiens, wówczas
późniejsze wydarzenia zapisane na mezopotamskich tabliczkach są chronologicznie
bardziej prawdopodobne.
3. Sami Mezopotamczycy byli przedstawicielami Homo sapiens sapiens. Podobnie
jak my byli bardzo zainteresowani tym. skąd się wzięli. Starożytni Sumerowie
w różnych tekstach opisywali owłosionego, zwierzopodobnego człowieka, który mógł
być jednym z podgatunków Homo sapiens, wyraźnie przedstawiając go jako zupełnie
inną rasę stworzeń.
Do stworzenia człowieka przyczynił się szczególnie jeden z mezopotamskich
.bogów". Na imię miał Ea. Gliniane tabliczki podają, że był on synem króla
Nadzorców, który rządził inną planetą należącą do rozległego imperium Nadzorców.
Książę Ea znany był pod imieniem Enki oznaczającym „pan (lub książę) Ziemi". Teksty
pozostawione przez starożytnych Sumerów stwierdzają, że tytuł ten nie był zbyt
adekwatny, ponieważ Ea stracił panowanie nad głównymi częściami Ziemi na rzecz
swojego przyrodniego brata Enlila w rezultacie jednej z niezliczonych intryg i prób
przejęcia władzy, które wydają się być immanenmą cechą charakteru Nadzorców.
Poza stworzeniem człowieka mezopotamskie tabliczki przypisują księciu Ea wiele
innych dokonań. Jeśli istniał rzeczywiście, najlepiej można byłoby go scharakteryzo­
wać jako genialnego naukowca i inżyniera. Mówi się o nim, że osuszył bagna nad
Zatoką Perską i zamienił je na żyzne pola. Nadzorował budowę tam i grobli. Kochał
żeglarstwo i budował statki, którymi pływał po morzach. Podczas tworzenia człowie­
ka wykazał się dobrą znajomością inżynierii genetycznej, lecz mimo to musiał
pracować metodą prób i błędów. Co najważniejsze, cechowało go dobre serce,
zwłaszcza w stosunku do swojego dzieła, czyli Homo sapiens. Mezopotamskie teksty
przedstawiają go jako adwokata występującego przed sądami Nadzorców w imieniu
nowo stworzonej ziemskiej rasy. Przeciwstawiał się okrucieństwom stosowanym
wobec ludzi przez innych władców Nadzorców, w tym swojego przyrodniego brata
Enlila. Z sumeryjskich tabliczek wynika, że Ea nie chciał, aby Homo sapiens był
skazany na niewolnictwo, lecz jego życzenie zostało odrzucone przez innych przywód­
ców Nadzorców.
Jeśli podstawą mezopotamskie) historii stworzenia są autentyczne wydarzenia
i jeśli dotyczą one powstania Homo sapiens sapiens, wówczas należałoby się
spodziewać, że Homo sapiens sapiens pojawi się w dziejach świata nagle. I tak się
stało. Badania antropologiczne wskazują, że Homo sapiens sapiens pojawia się na
Ziemi nagle, a nie stopniowo. F. Clark Howell i T.D. White z Uniwersytetu Kalifornijs­
kiego stwierdzili:
Ci ludzie [Homo sapiens sapiens] oraz ich początkowa kultura materialna
zjawili się raptownie nieco ponad iO.OOO lat temu, prawdopodobnie wcześniej we
wschodniej niż zachodniej Europie. 5
Tajemniczość tego nagłego pojawienia się Homo sapiens sapiens potęguje kolejna
łamigłówka: dlaczego bardziej prymitywny neandertalczyk (Homo sapiens neandert-
Z tego, co podałem, widać, że historia powstania człowieka podana przez naszych
starożytnych przodków różni się bardzo od tej. którą głosimy współcześnie. Mezo-
'The Americana Corp., The Encydapedia Anuńcana, .nternariona! Ed., Danbury. Grolier, Inc.,
1984, vol. 14, SIT . 545.
42
43
BOGOWIE EDENU
BOGOWIE EDEMU
halensis) znikł nagle w tym samym czasie, w którym pojawił się współczesny homo
sapiens sapiens' Ewolucja nie działa tak szybko. F.C. Howell i T.D. White zastanawiali
się nad tym pytaniem i doszli do następującego wniosku:
Ciało i Dusza, która w bogu dojrzała,
ta Dusza w krwi pokrewieństwie będzie zamknięta.''
...nagle, niemalże natychmiastowe znikniecie ludzi neandertalskich jest jedną
z zagadek i spornych problemów w badaniach ewolucji człowieka. 6
Tabliczki nie podają, jakie .osobowości" wybrano do animowania ciał nowych
niewolników. Bazując na przykładach zaczerpniętych z ludzkiego społeczeństwa,
możemy przypuszczać, że Nadzorcy użyli do tego celu dusz (duchowych form)
kryminalistów, osobników z odchyleniami, jeńców wojennych, członków grup od­
stających pod względem społecznym i rasowym, nonkonformistów oraz innych
niepożądanych jednostek. Stworzeni w ten sposób ludzie byli traktowani jak ofiary
skazane na ciężkie roboty:
Encyklopedia Britauntia podaje:
Czynniki odpowiedzialne za zniknięcie człowieka neandertalskiego są ważnym
problemem, który niestety nadal nie jest jednoznacznie wyjaśniony. 7
Sumeryjska historia stworzenia podsuwa jasne rozwiązanie tej zagadki, jednak dla
wielu ludzi może ono być trudne do zaakceptowania: nagłe pojawienie się Homo
sapiens sapiens połączone z raptownym zniknięciem człowieka neandertalskiego jest
wynikiem inteligentnej interwencji. Należy przypuszczać, że człowiek neandertalski
został eksterminowany bądź usunięty z Ziemi, aby zrobić miejsce dla nowej rasy
niewolników. Uczyniono to być może po to, aby zapobiec ewentualnemu krzyżowa­
niu się obu ras. Nauce znane są dwa niezaprzeczalne fakty, które za tym przemawiają:
nagła zmiana człowieka neandertalskiego na człowieka współczesnego stwierdzona
przez współczesną antropologię i plany pozaziemskiej rasy kryjące się za tym
dramatycznym wydarzeniem opisane przez Mezopotamczyków.
W rozdziale drugim rozważaliśmy fakt. że ludzie są istotami duchowymi animującymi
swoje fizyczne ciała. Dusza jest prawdziwym źródłem świadomości, osobowości
i inteligencji. Bez animującej duchowej formy ciało ludzkie byłoby podobne do kierującego
się od ruchami zwierzęcia lub w ogóle martwe. Mezopotamczycy doskonale zdawali sobie
z tego spi awę wspominając o duchowej formie związanej ze stworzeniem Homo sapiens:
Ty zamordowałeś boga
wraz z jego osobowością [duchową formą]
Ja podjąłem twą ciężką pracę.
Ja nałożyłem twój trud na człowieka. 8
Kilofami i szpadlami [ludzie] budowali świątynie,
I nabrzeża wielkich kanałów,
By wyżywić ludzi służących
do utrzymania [bogów]. 1 0
Ludzie byli traktowani brutalnie przez swoich pozaziemskich panów, niczym
bydło. Gliniane tabliczki opowiadają o wręcz niezwykłym okrucieństwie, z jakim
Nadzorcy traktowali swoje ziemskie sługi. Często bezlitośnie, z zimną krwią, reduko­
wano ich populację:
Nie minęło jeszcze dwieście lat,
Gdy ziemie się powiększyły a ludzie zwielokrotnili.
Ziemia ryczała jak byk.
Bóg został urażony ich rykiem.
Enlil [brat Ea i jego rywal] posłyszał ich hałasy"
I zwrócił się tymi słowy do wielkich bogów:
.Hałas ludzki stał się dla mnie zbyt głośny,
Z powodu ich ryków jestem snu pozbawiony.
'Zecharia Sitchin, The Twelfth Planet, Avon Books, Nowy Jork. 1976, str. 356.
10 W.G. Lambert, A.R. Miliard. Atra-Hasis, The Babylonian Story.... str. 65. 67.
"To, co tu napisano, sugeruje, że Enlil żył ponad 1200 lat. Podobną długowieczność
przypisuje się Ea oraz innym przywódcom Nadzorców. Wielu ludziom trudno jest pogodzić się
z myślą, że jakiekolwiek istoty, również pozaziemskie, mogłyby żyć tak długo. Ta zadziwiająca
długowieczność przypisywana przywódcom Nadzorców może dać się wytłumaczyć religią
Sumerów. Wierzyli oni, że .osobowość" (duchowa forma) trwa po śmierci ciała fizycznego i jest
możliwe jej idenryfikowanie po opuszczeniu przez nią jednego ciała i przejęciu nowego (w
podobny sposób, w jaki ktoś potrafi rozpoznać kierowcę, który przesiada się z jednego
samochodu do drugiego). .Osobowość" może więc zatrzymać tę samą poliryczną i społeczną
pozycję tak długo, jak długo można ją identyfikować. Obdarzając Nadzorców nadmierną
długowiecznością Sumerowie niekoniecznie rozumieli przez to, że jedno i to samo ciało
Nadzorcy żyło całe wieki. Wydaje się, że w wielu przypadkach twierdzili nawet, że osobowość
Nadzorcy utrzymywała swoją poliryczną pozycję przez bardzo długi okres czasu w drodze
sukcesji kolejnych ciał.
Nadzorcy wiedzieli, że dusze trzeba związać z ludzkimi ciałami na stałe, aby je one
animowały i uczyniły dostatecznie inteligentnymi do wykonywania przeznaczonych im prac
W glinie bóg (duchowa forma] i Człowiek
[fizyczne ciało Homo sapiens] będą ograniczeni.
Do jedności sprowadzeni razem,
Tak że do końca dni
Tamże.
44
Odetnijcie zaopatrzenie ludzi.
Niech nasiąpi brak roślin zaspakajających ich głód.
Adad (inny Nadzorca] niech powstrzyma swe des/c/e.
Zaś w dolinach powodzie [regularne zalewy ziemi, które ją użyźniały]
nie nadejdą z otchłani.
Niech wieje wiatr i osuszy ziemie.
Niech chmury zgęstnieją, lecz nie będzie opadów,
Niech pola zmniejszą swe zbiory"
BOGOWIE EDEMU
BOGOWIE EDENU
45
potop. Następnie załadował ją złotem, bydłem oraz dzikimi zwierzętami i razem
z rodziną i innymi rzemieślnikami wypłynął w morze.
Babilońskie i asyryjskie tabliczki informują, że tuż przed zalaniem lądu Nadzorcy
spustoszyli go ogniem, po czym zatopili go, wywołując długotrwałe deszcze oraz
niszcząc system tam i grobli, który zbudowano w Mezopotamii w celu kontrolowania
niepożądanych wylewów Tygrysu i Eufratu.
Epos „Gilgamesz" podaje, że Utnapiszti i jego załoga ocaleli z katastrofy. Gdy wszystko
ucichło, zaczęli poszukiwać suchego lądu wypuszczając z łodzi po trzy ptaki. Jeśli któryś
ptak nie wracał do łodzi, oznaczało to, że znalazł w pobliżu suchy ląd i osiadł na nim.
Po wylądowaniu na suchym lądzie Umapisztiego odwiedzili powracający z nieba
Nadzorcy. Mimo swojego pierwotnego zamierzenia darowali mu i innym ocalałym
razem z nim ludziom życie i przetransportowali ich w inne miejsce, gdzie mogli wieść
spokojny żywot.
Historia Umapisztiego powinna zabrzmieć alarmująco dla każdego, kto zna
biblijną opowieść o Noe i jego Arce, bowiem przypowieść o nim, podobnie jak wiele
innych historii opisanych w Starym Testamencie, została zaczerpnięta z tekstów
mezopotamskich. Autorzy biblii zmienili jedynie imiona bohaterów i licznych „bo­
gów" występujących w oryginalnych opowieściach zastąpili jedynym .Bogiem" lub
„Panem" religii hebrajskiej. W wyniku tej zamiany Bóg Najwyższy został obwiniony
o brutalne akty, które wcześniejsi autorzy przypisywali wcale nieboskim Nadzorcom.
Wczesnomezopotamskie teksty opisujące życie pod rządami _bogów"-Nadzorców
zawierają również inną słynną historię Starego Testamentu - dzieje Adama i Ewy
- która została z nich zapożyczona. -Bóg" lub .Pan Bóg" występujący w biblijnej
historii o Adamie i Ewie to nie kto inny jak owi Nadzorcy - władcy Ziemi. Opowieść
0 Adamie i Ewie jest wyjątkowa, bowiem jest całkowicie symboliczna i poprzez swoje
symbole daje intrygujący opis początków historii człowieka.
Według Biblii Adam, który symbolizuje pierwszego człowieka, został stworzony
przez „Boga" z „ziemskiego pyłu". Jest to zbieżne ze znacznie starszym mezopotams-
kim wierzeniem, że Homo sapiens został częściowo stworzony z „gliny". Żona Adama,
Ewa, została również stworzona sztucznie. Obydwoje mieszkali w raju zwanym
„Ogrodami Edenu". Zgodnie ze współczesnymi poglądami biblijny Eden mieścił się
w Mezopotamii między Tygrysem i Eufratem.
Stary Testament powiada, że Adam (pierwszy człowiek) został stworzony przez
„Boga", aby mu służyć. Jego zadaniem miała być uprawa ziemi i opieka nad bujnymi
ogrodami, których właścicielem był „Bóg". Dopóki Adam i Ewa akceptowali swój
status i słuchali poleceń swoich panów, wszystkie ich fizyczne potrzeby były za­
spokajane i mogli stale przebywać w „raju". Istniał jednak pewien bezwzględny zakaz,
którego nie wolno im było pod żadnym pozorem złamać - nie wolno im było
zdobywać wiedzy z pewnych dziedzin. Te zakazane dziedziny symbolizują w tej
historii dwa drzewa: „drzewo wiedzy dobra i zła" i „drzewo wiedzy życia". Pierwsze
z nich oznacza znajomość etyki i prawa, drugie natomiast wiedzę, jak odzyskać
1 zachować odrębność i nieśmiertelność duszy.
Adam i Ewa wypełniali przykazania swoich panów i żyli w materialnym dostatku,
dopóki na scenę nie wkroczyła jeszcze jedna grupa. Tę interwencyjną grupę sym-
Nie może być dla nich żadnej pociechy. 1 3
Asyryjska tabliczka dodaje z kolei:
„Polecam, niech nadejdzie plaga.
Niech Namcar uciszy ich hałasy.
Niech epidemia, choroba, plaga i zaraza
Powieją na nich jak huragan".
Zarządzili i nadeszła plaga,
Namtar uciszył ich hałasy.
Epidemia, choroba, plaga i zaraza
Powiała na nich jak huragan."
Tabliczki opisują straszne warunki, w jakich znaleźli się ludzie, kiedy odcięto im
dostawy żywności, kiedy epidemie dziesiątkowały ich populację, kiedy głód stał się
tak dojmujący, że musieli oni uciekać się do kanibalizmu, aby przetrwać. Dość często
sprowadzano na Homo sapiens również lżejsze zarazy, przypominające współczesne
epidemie grypy lub innych chorób, co sugeruje, że „bogowie"-Nadzorcy posługiwali
się bronią bakteriologiczną.
Gdy okazało się, ze ta forma ludobójstwa jest mało skuteczna. Nadzorcy zaniechali
jej i postanowili dokonać całkowitej zagłady rasy ludzkiej za pomocą wielkiej
powodzi.
Wielu współczesnych archeologów uważa, że na Bliskim Wschodzie tysiące lat
temu miała miejsce powódź o charakterze kataklizmu. Jeden z opisów .Wielkiej
Powodzi" (Potopu) można znaleźć w babilońskim eposie „Gilgamesz". który został
stworzony na długo przed Biblią.
Według niego Babilończyka imieniem Utnapiszti odwiedził książę Ea. który nie
chciał, aby zniszczono Homo sapiens. Ea powiedział mu, że pozostali .bogowie"
przygotowują potop, który ma zmieść z powierzchni Ziemi rasę ludzką. Ea, który
w innym miejscu opisany jest jako mistrz w budowie okrętów i żeglowaniu,
poinstruował go, jak ma zbudować łódź, która przetrwa powódź. Utnapiszti za­
stosował się do poleceń Ea i przy pomocy przyjaciół zbudował łódź, zanim nadszedł
" Tamże, str. 73.
Tamże, str. 107.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin