Rozdział 22. Używanie Edytora założeń systemowych

Rozdział 22.
Używanie Edytora założeń systemowych

W tym rozdziale:

·         Omówienie Edytora założeń systemowych

·         Przygotowanie sieci do korzystania z Edytora założeń systemowych

·         Instalowanie Edytora założeń systemowych

·         Użycie Edytora założeń systemowych

Jeżeli ktoś w Twojej sieci ma tendencje do eksperymentowania z ustawieniami komputera, a nie są to działania pożądane to możesz ograniczyć jego odstęp do tych ustawień. Narzędziem umożliwiającym takie ograniczanie jest Edytor założeń systemowych. Pozwala on na ograniczanie dostępu do Panelu sterowania i innych opcji konfiguracyjnych.

Omówienie Edytora założeń systemowych

Edytor założeń systemowych jest sieciowym programem administracyjnym używany w sieciach klient-serwer. Pozwala on na kontrolowanie ustawień poszczególnych użytkowników, komputerów i grup użytkowników. Jako administrator sieci możesz wymusić stosowanie określonych ustawień na wszystkich komputerach do tej sieci podłączonych.

UWAGA

Administrator jest osobą zarządzającą siecią. Zajmuje się on uaktualnianiem aplikacji, rozwiązywanie problemów z połączeniami oraz konfigurowaniem sprzętu i oprogramowania. Posiada on także specjalne prawa dostępu do wszystkich komputerów w sieci.

Edytor założeń systemowych może być używany w systemach Windows 95, 98 i NT. Dla każdego z tych systemów istnieje jednak inny plik założeń systemowych.

Abyś mógł używać założeń systemowych wszystkie komputery muszą się znajdować w sieci klient-serwer z sieciowym systemem operacyjnym. System ten jest potrzebny do przechowywania plików zawierających założenia. Gdy użytkownik loguje się na serwer, to ten potwierdza jego tożsamość i wysyła mu plik zawierający założenia systemowe. Edytor założeń systemowych pozwala w prosty sposób kontrolować pliki założeń systemowych. Pliki te kontrolują wszystkie ustawienia systemu operacyjnego i środowiska użytkownika.

UWAGA

Edytor założeń systemowych jest narzędziem mającym bardzo duże możliwości. Powinieneś go zainstalować na jednym komputerze w sieci i zastrzec innym użytkownikom dostęp do jego plików. Zanim stworzysz plik założeń systemowych powinieneś wykonać kopię zapasową Rejestru. Opis wykonania takiej kopii znajduje się w rozdziale 20.

Oto niektóre założenia które możesz kontrolować za pomocą Edytora założeń systemowych:

·         Uniemożliwianie dostępu do ustawień Panelu sterowania,

·         Zapobieganie przed uruchamianiem pewnych aplikacji i właściwości systemu,

·         Ustawianie określonych ustawień pulpitu,

·         Kontrolowanie pozycji menu do których użytkownik ma dostęp.

Omówienie założeń użytkownika

Gdy użytkownik loguje się do systemu Windows to system sprawdza Rejestr pod kątem profilu tego użytkownika. Profil użytkownika zawiera informacje o ustawieniach używanych przez danego użytkownika. Jeżeli system operacyjny nie znajdzie profilu użytkownika to ładuje profil domyślny. Profile użytkowników są przechowywane w pliku user.dat.

Gdy tworzysz pliki założeń używając Edytora założeń systemowych w Windows 95 i 98 to tworzony jest plik config.pol. Plik config.pol zawiera wszystkie wpisy dotyczące założeń. Plik ten jest przechowywany na serwerze i zawiera informacje nadpisujące ustawienia z lokalnego pliku user.dat (tworzącego lokalny Rejestr).

UWAGA

Nazwa pliku config.pol obowiązuje w przypadku systemów Windows 95 i 98. W przypadku systemów z serii NT plik założeń nazywa się NTConfig.pol. Pliki te muszą znajdować w udziale Netlogon serwera NT. W przypadku serwera NetWare piki założeń powinny się znajdować w udziale Public. W sieci NetWare możesz pliki założeń tworzyć jedynie na komputerach klientów. Wciąż jednak możesz je zapisywać na serwerze.

Dla każdego użytkownika możesz określić, czy będzie mógł on włączać i wyłączać udostępnianie plików i drukarek. Jeżeli zabronisz tego to udziałami będzie mógł zarządzać jedynie administrator. Możesz także wyłączyć Otoczenie sieciowe, co utrudni użytkownikowi dostęp do sieci.

Możesz także uniemożliwić użytkownikowi przeglądanie sieci poza jego własną grupą roboczą.

Masz także wiele opcji dotyczących pojedynczego użytkownika. Jedną z ważnych cech założeń systemowych jest to, że obowiązują one użytkownika niezależnie od komputera na którym się zaloguje. Oto kilka popularnych ustawień dotyczących użytkownika:

·         Ukrywanie podfolderów menu Start.

·         Usuwanie komendy Uruchom.

·         Usunięcie Paska zadań z folderu Ustawienia menu Start.

·         Ukrywanie wszystkich dysków w oknie Mój komputer.

·         Ukrywanie wszystkich elementów pulpitu.

·         Usuwanie komendy Zamknij.

·         Blokada wyświetlania ikon Ekran, Sieć, Hasła, Drukarki i System znajdujących się w Panelu sterowania.

·         Uniemożliwienie zmiany tapety i schematów kolorów.

·         Wyłączenie Edytora Rejestru.

·         Wyłączenie trybu MS-DOS.

Większość tych ustawień uniemożliwia zmianę ustawień na lokalnych komputerach. Niektóre wyłączalne czynności są potencjalnie groźne (na przykład edycja Rejestru). Wiele z tych ustawień pozbawia użytkownika przyjemności pracy z systemem Windows. Najprawdopodobniej nie będziesz ich stosował w sieci domowej.

PORADA BIUROWA

Edytor założeń systemowych jeszcze szczególnie przydatny tam, gdzie wielu użytkowników zmienia swoje ustawienia, a następnie prosi Cię o przewrócenie oryginalnych ustawień. Jeżeli zajmuje Ci to dużo czasu to powinieneś rozważyć uniemożliwienia dostępu do narzędzi konfiguracyjnych. Jeżeli jednak chcesz dać użytkownikom możliwość zmiany pewnych ustawień (ekran, koloru, wygaszacza ekranu i innych) powinieneś stworzyć założenia dające im więcej wolności.

Omówienie założeń komputera

Rejestr składa się także z drugiego pliku (system.dat) zawierającego wszystkie ustawienia związane z komputerem. Także ustawienia tego pliku są nadpisywane przez plik config.pol. jak widać plik config.pol zawiera informacje związane z użytkownikami i komputerami.

Tak jak w przypadku ustawień użytkownika ustawienia systemu można podzielić na dwie kategorie: ustawienia sieci i ustawienia systemu. Oto elementy sieci które możesz wyłączyć używając Edytora założeń systemowych:

·         Kontrolowanie dostępu użytkowników do plików i innych zasobów.

·         Używanie gwiazdek do ukrywania haseł użytkowników.

·         Ustawienia klienta NetWare: preferowany serwer, obsługa długich nazw plików, ukrywanie kontenera i obiektów drukarek., ukrywanie woluminów i inne.

·         Wyłączanie udostępniania pików i drukarek w sieciach Microsoft Networks.

·         Wyłączanie możliwości nawiązywania połączenia dial-up.

Oto ustawienia systemu które możesz wymusić przez założenia systemowe:

·         Włączanie i wyłączanie profilów użytkowników.

·         Wyłączenie mechanizmu Windows Update.

·         Wymuszanie domyślnej strony WWW.

Przygotowanie sieci do korzystania z Edytora założeń systemowych

Używanie założeń systemowych wymusza duże zmiany w sieci. Jeżeli używasz sieci równorzędnej to musisz ją przekształcić w sieć klient-serwer i zainstalować sieciowy system operacyjny. Gdy wszystko jest już gotowe musisz zainstalować pewne programy i usługi pozwalające na użycie Edytora założeń systemowych.

Zanim zaczniesz tworzyć założenie systemowe musisz wykonać kopię zapasową Rejestru. Więcej informacji na ten temat znajdziesz w rozdziale 20.

Jeżeli chcesz używać Edytora założeń systemowych przez sieć potrzebujesz następujących składników:

·         Zainstalowany i skonfigurowany sieciowy system operacyjny taki jak Windows NT Server lub NetWare.

·         Włączone profile użytkowników.

·         Zainstalowana usługa Zdalnego rejestru.

·         Włączona kontrola na poziomie użytkowników.

Instalowanie Edytora założeń systemowych

Aby zainstalować Edytor założeń systemowych musisz mieć dysk instalacyjny z systemem Windows. Program ten nie jest instalowany domyślnie.

Aby zainstalować Edytor założeń systemowych wykonaj następujące kroki:

1.       Wybierz StartðustawieniaðPanel sterowania.

2.       Podwójnie kliknij na ikonie Dodaj/Usuń Programy. Pojawi się okno dialogowe jak przedstawia rysunek 22.1.

3.       Wybierz zakładkę Instalator systemu Windows, jak przedstawia rysunek 22.2.

4.       Wybierz przycisk Z dysku. Pojawi się okno dialogowe Zainstaluj z dysku, jak pokazano na rysunku 22.3. Włóż dysk instalacyjny Windows.

5.       W polu tekstowym wprowadź ścieżkę składającą się z litery napędu oraz następujących folderów:

·         W przypadku Windows 95 Admin\Nettools\Poledit.

·         W przypadku Windows 98 Tools\Reskit\Netadmin\Poledit.

6.       Naciśnij OK. Pojawi się okno dialogowe, jak pokazano na rysunku 22.4.

7.       Zaznacz odpowiednie opcje. Jeżeli działasz w domowej sieci równorzędnej to wystarczy zainstalować sam Edytor założeń systemowych. Jeżeli działasz w firmowej sieci dobrze jest także zainstalować Założenia grup. Więcej informacji znajdziesz dalej w tym rozdziale.

8.       Naciśnij przycisk Instaluj. Po zakończeniu instalacji powrócisz do okna dialogowego Dodaj/Usuń programy.

9.       Zamknij to okno kilkając na nim przycisk OK.

Włączanie profilów użytkowników

Aby stacje mogły przyjmować założenia systemowe musisz na nich włączyć profile użytkowników. Gdy zmienisz profil użytkownika to tracisz także wszystkie związane z nim ustawienia.

Aby włączyć profile użytkowników wykonaj następujące kroki:

1.       Wybierz StartðUstawieniaðPanel sterowania.

2.       Otwórz okno dialogowe Hasła.

3.       Wybierz zakładkę Profile użytkownika.

4.       Wybierz opcję jak przedstawiono na rysunku 22.5.

5.       W polu Ustawienia profilu użytkownika zaznacz jedną lub obie  opcje.

Po ponownym uruchomieniu systemu możesz otrzymać komunikat, że logujesz się na nim po raz pierwszy. Musisz wtedy zdecydować, czy system ma zachowywać Twoje ustawienia w przyszłości. Naciśnij Tak. To spowoduje stworzenie indywidualnego profilu użytkownika.

Włączenie kontroli na poziomie użytkownika

W sieci równorzędnej używa się kontroli na poziomie zasobów aby wszyscy użytkownicy mogli mieć do nich dostęp. W tym trybie każdy użytkownika ustala swoje własne udostępnienia (chroniąc je w razie potrzeby hasłami).

Kontroli na poziomie użytkownika możesz używać tylko w przypadku sieci klient-serwer z sieciowym systemem operacyjnym. Jeżeli zmienisz sposób kontroli zasobów to wszystkie dotychczasowe udostępnienia zostaną usunięte.

Aby włączyć kontrolę zasobów na poziomie użytkownika otwórz ikonę Sieć znajdującą się w Panelu sterowania. Wybierz zakładkę Kontrola dostępu i wybierz opcję kontroli na poziomie użytkownika. Naciśnij OK. Po zamknięcie okna Sieć zostaniesz poproszony o ponowne uruchomienie komputera.

Instalacja obsługi grup

Założenia grup są użyteczne gdy w sieci masz grupy użytkowników, na przykład kilka osób pracujących w tym samy dziale. Wiesz już, że możesz ustalać założenia pojedynczych użytkowników i komputerów. Jeżeli natomiast chcesz ustalić założenia dla grupy użytkowników to możesz użyć założenia grupowego. Wykorzystanie grup pozwala na zaoszczędzenie czasu.

PORADA BIUROWA

Najprawdopodobniej nie będziesz używać grup w sieci domowej. Możesz jednak ich użyć w przypadku sieci w biurze. Załóżmy że w twoim biurze pracują trzy osoby z działu sprzedaży. Poza tym firma ma działy obsługi klienta i księgowy. Używając Edytora założeń systemowych możesz ograniczyć pracownikom działu sprzedaży możliwość zmiany wyglądu pulpitu oraz dostęp do niektórych elementów systemu. Zamiast tworzyć założenie dla każdej osoby z osobna, możesz stworzyć grupę i jej przypisać założenie grupowe.

Obsługę grup możesz zainstalować w każdej chwili. Po zainstalowaniu Edytora założeń systemowych pojawi się opcja instalacji Założeń grup (na zakładce Instalator systemu Windows okna Dodaj/Usuń programy). Aby te założenia dodać otwórz okno Dodaj/Usuń programy znajdujące się w Panelu sterowania. Na zakładce Instalator Windows wybierz narzędzia systemowe i zaznacz Założenia grup. Naciśnij OK.

Instalowanie usługi Zdalny rejestr Microsoft

Na każdym komputerze w sieci musisz także zainstalować usługę Zdalny rejestr Microsoft. Pozwoli to Edytorowi założeń systemowych na zmienianie Rejestrów na każdym komputerze sieciowym. Usługa ta nie jest instalowana automatycznie i wymaga nośnika instalacyjnego z systemem Windows.

Aby zainstalować usługą Zdalny rejestr Microsoft musisz wykonać następujące kroki:

1.       Wybierz StartðUstawieniaðPanel sterowania.

2.       Podwójnie kliknij na ikonie Sieć. Pojawi się okno dialogowe Sieć przedstawiona na rysunku 22.6.

3.       Na zakładce Konfiguracja wybierz przycisk Dodaj. Pojawi się okno dialogowe Wybierz typ składnika sieci, jak przedstawia rysunek 22.7.

4.       Wybierz Usługę a następnie naciśnij przycisk Dodaj. Pojawi się okno w którym będziesz musiał wybrać typ usługi sieciowej.

5.       Naciśnij przycisk Z dysku i włóż nośnik instalacyjny Windows. Pojawi się okno dialogowe Zainstaluj z dysku, jak przedstawia rysunek 22.8.

6.       Podaj literę napędu CD-ROM i następującą ścieżkę:

7.       Naciśnij Enter lub kliknij OK. Gdy Windows zakończy instalacje poprosi Cię o ponowne uruchomienie komputera. Zrób to.

Użycie Edytora założeń systemowych

Założenia ustalone przez Edytor założeń systemowych określają zasoby dostępne dla użytkowników i grup. Program ten ma łatwy graficzny interfejs użytkownika i pozwala on na dokonywanie zmian w Rejestrze. Każde stworzone założenie wymusza określone wpisy w Rejestrze. Więcej informacji na temat Rejestru znajdziesz w rozdziale 23.

UWAGA

Założenie użytkowników dotyczą klucza Rejestru HKEY_CURRENT_USER. Założenia dotyczące komputera klucza HKEY_LOCAL_MACHINE.

Otwieranie i zamykanie Edytora założeń systemowych

Aby uruchomić Edytor założeń systemowych wybierz StartðProgramyðAkcesoriaðNarzędzia systemoweðEdytor założeń systemowych. Okno tego programu została przedstawione na rysunku 22.9.

Aby zakończyć pracę z tym programem wybierz z menu głównego PlikðZakończ.

Tworzenie nowego pliku założeń

Nowy profil tworzysz przez określania które komputery chcesz w nim uwzględnić. Założenia pojawiają się o oknie dialogowym po otworzeniu określonego elementu podlegającego założeniom.

Rysunek 22.10 przedstawia okno dialogowe Właściwości: Komputer domyślny. Zauważ pola po lewej stronie poszczególnych elementów. Jedno jest zaznaczone, jedno puste, a dwa są szare.

Gdy otworzysz założenia po raz pierwszy wszystkie ustawienia są szare. Oznacza to że dane ustawienie nie jest wymuszane przez założenie. Jeżeli raz klikniesz na szarym polu to zostanie ono zaznaczone, co oznacza że ustawienie zostanie włączone. Kolejne kliknięcie spowoduje zniknięcie zaznaczenia i wyłączenie ustawienia.

PORADA

Włączanie i wyłączanie ustawień wykonuj bardzo uważnie. Terminologia używana przy nazywaniu ustawień może być myląca. Na przykład włączenie opcji "Nie zapisuj przy wyjściu" spowoduje, że zmiany nie będą zapisywane. Z kolei brak zaznaczenia tej opcji spowoduje, że zmiany będą zapisywane.

Gdy stworzysz plik z założeniami to możesz go zapisać w dowolnym miejscu na dysku lub w sieci. Jeżeli zapiszesz je w katalogu C:\Windows, to będą one oddziaływać na ustawienia Rejestru. Możesz także zapisać te pliki na serwerze w celu automatycznej ich dystrybucji.

Zanim dokonasz jakichkolwiek zmian w Rejestrze musisz najpierw wykonać jego kopię zapasową. Więcej informacji na ten temat znajdziesz w rozdziale 20.

Aby stworzyć nowy plik założeń musisz wykonać następujące czynności:

1.       W Edytorze założeń systemowych wybierz PlikðNowy plik. Pojawią się ikony Użytkownik domyślny i Komputer domyślny.